Εδώ είμαστε....
Στο ιστολόγιο αυτό που γαμά και δέρνει, σήμερα θα πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε για τελευταία φορά...στον Μαρξ και την καρέκλα του.
Είμαστε στο 1867 και ο Μαρξ, εκδίδει "Το Κεφάλαιο". Μία κριτική της πολιτικής οικονομίας, σύμφωνα με την οποία η ελεύθερη αγορά του Σμίθ ενέχει μία δομική αδικία, καθώς συγκεκριμένος
 |
| Οι Μεγάλοι Αδερφοί |
κόπος του εργάτη παρακρατείται - υποκλέπτεται για να γίνει κέρδος στις τσέπες του γουρουνόφατσου με φράκο αλλά κατά τα άλλα συμπαθέστατου καπιταλιστή. Αυτός ο κόπος είναι η ΥπερΑξία.
Μην κάνεις κανένα λάθος! Στον κόσμο αυτό κανείς δεν φταίει για αυτό που συμβαίνει. Είναι το σύστημα το οποίο προκαλεί αυτήν την αστάθεια η οποία οδηγεί σε κρίσεις, οι οποίες κρίσεις θα γίνονται όλο και πιο έντονες έως ότου καταρρεύσει το σύστημα τρώγωντας τα σωθηκά του.
Το πετρέλαιο καύσης είναι η ΥπερΑξία. Και η έννοια της Υπεραξίας δομείται στο Σύμπαν της Οικονομικής Φιλοσοφίας του Σμιθ, ακριβώς λόγω της Αντικειμενικής Θεωρίας της Αξίας των πραγμάτων.
Η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας (objective theory of value) θεωρεί πως η αξία των προϊόντων βρίσκεται στα ίδια τα προϊόντα. Συνεπώς αυτός που φτιάχνει το προϊόν, ο εργάτης, έχει λόγο στο προϊόν και οποιοδήποτε μέρος της αξίας του προϊόντος παρακρατείται, είναι εκμετάλευση!
Συνεπώς όσο παρακρατεί ο καπιταλιστής τόσο χάνει ο εργάτης! (Παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος)
Είναι αυτή η δομική εκμετάλευση που οδηγεί στην περίφημη Πάλη Των Τάξεων, το τρίτο και τελευταίο μέρος της εργασίας του Μαρξ πάνω στην Πολιτική Οικονομία.
Όμως η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας έχει πάρα πολλά προβλήματα. Η καρέκλα του Μαρξ φτιάχτηκε την εποχή που καθόταν ο Κάρολος και τον ζωγραφο-φωτογράφησαν. Ας υποθέσουμε πως η καρέκλα ήταν ολοκαίνουρια. Η αξία της όμως με τα χρόνια δεν παραμένει ίδια. Η καρέκλα παλιώνει και η αξία της χάνεται...μετά από 60 χρόνια η καρέκλα έχοντας πιάσει πάτο αρχίζει και ....γίνεται αντίκα....η αξία της μεγαλώνει...ώσπου 100 χρόνια μετά κοιτάζοντας κάποιος προσεκτικά την καρέκλα, αντιλαμβάνεται πως πάνω σε αυτήν καθόταν ο Μαρξ ....και η αξία της αυτόματα υπερ-πολλαπλασιάζεται...
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας των προϊόντων δεν μπορεί να εξηγήσει τον τιμάριθμο. Την τιμή των προϊόντων, δηλαδή, απλούστατα διότι αγνοεί μία πολύ βασική Αρχή της Φύσης και θεμελιώδη Νόμο της σύγχρονης οικονομικής σκέψης: Αυτό που ονομάζουμε ως Νόμο της Προσφοράς και της Ζήτησης.
 |
| Ο Carl Menger και η Αυστριακή Σχολή |
Το 1871, στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, ο Carl Menger, ανέπτυξε (ταυτόχρονα και ανεξάρτητα από τους William Jevons και Leon Walras) την Υποκειμενική Θεωρία της Αξίας. Ο πατέρας της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης, υποστήριξε πως η Αξία των πραγμάτων, δεν είναι στην καρέκλα του Μαρξ, στο κρεβάτι του Έγκελς, στα μαχαιροπίρουνα της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Η Αξία είναι στο μυαλό μας και διαμορφώνεται από τις ανάγκες και τα θέλω του καθενός μας κάθε ώρα - κάθε μέρα - κάθε στιγμή.
Η Αξία δεν είναι αντικειμενική. Η Αξία είναι υποκειμενική. Σήμερα θέλω παγωτό, αύριο θέλω τούρτα, μεθαύριο θέλω τσίζκέικ και μέχρι το τέλος της βδομάδας θέλω έναν διαιτολόγο να με συμμαζέψει.
Η Αξία είναι υποκειμενική και δεν υπάρχει έξω από την ανθρώπινη συνείδηση! Άρα η κλοπή που υποστηρίζει ο Μαρξ δεν υφίσταται, αφού η καρέκλα αξίζει όσο κάποιος, πιστεύει ότι αξίζει να πληρώσει, για να την αποκτήσει.
Οι διακυμάνσεις των τιμών προκύπτουν ακριβώς λόγω των διακυμάνσεων του δικού μας μυαλού και των δικών μας αναγκών σε συνδιασμό με την εποχή. Σε άλλη εποχή είμαστε νέοι και δε μας πέφτει οπότε έχουμε ανάγκη να αγοράζουμε προφυλακτικά, σε άλλη εποχή είμαστε γέροι και δε μας σηκώνεται οπότε έχουμε ανάγκη να αγοράζουμε Viagra.
Σε κάθε περίπτωση κάθε ώρα και κάθε στιγμή η σκέψη μας διαφέρει, οι ανάγκες μας διαφέρουν και αυτό αντικατοπτρίζεται στις τιμές των προϊόντων που καλούνται να ικανοποιήσουν αυτές τις ανάγκες.
Σήμερα θέλω την οδοντόκρεμα με έξτρα φλουοράιντ αύριο τη γατοτροφή από πατέ κουνελιού προτηγανισμένο με κολίανδρο.
Σήμερα θέλω το τελευταίο μοντέλο του jeep wrangler με επιπλέον λεβιέ για παρτούζα, άυριο μου αρκεί το πλαστικό δαχτυλίδι με δόνηση για έξτρα απόλαυση.
Σήμερα λιμπίζομαι το παγωτό με γεύση σάπιο βατόμουρο, αύριο μου μύρισαν τα παϊδάκια χήνας.
Σήμερα θέλω να ακούσω το κοντσέρτο για 2 πιάνα του Μότσαρτ Αρ. 365, αύριο θέλω να ακούσω το Gangnam Style του Psy.
Σήμερα ερωτεύομαι την Ειρήνη που είναι λίγο κοντή λίγο παχουλή λίγο στραβοχυμένη, αύριο γουστάρω τον Κώστα που είναι ψηλός με γυμνασμένο σώμα
Σήμερα είμαι οπαδός του Ομπτζεκτιβισμού της Ayn Rand, αύριο με πείθει η Κριτική του Καθαρού Λόγου του Εμάνουελ Καντ.
Σήμερα θέλω το τελευταίο μοντέλο του jeep wrangler με επιπλέον λεβιέ για παρτούζα, άυριο μου αρκεί το πλαστικό δαχτυλίδι με δόνηση για έξτρα απόλαυση.
Σήμερα λιμπίζομαι το παγωτό με γεύση σάπιο βατόμουρο, αύριο μου μύρισαν τα παϊδάκια χήνας.
Σήμερα θέλω να ακούσω το κοντσέρτο για 2 πιάνα του Μότσαρτ Αρ. 365, αύριο θέλω να ακούσω το Gangnam Style του Psy.
Σήμερα ερωτεύομαι την Ειρήνη που είναι λίγο κοντή λίγο παχουλή λίγο στραβοχυμένη, αύριο γουστάρω τον Κώστα που είναι ψηλός με γυμνασμένο σώμα
Σήμερα είμαι οπαδός του Ομπτζεκτιβισμού της Ayn Rand, αύριο με πείθει η Κριτική του Καθαρού Λόγου του Εμάνουελ Καντ.
Η αξία των πραγμάτων είναι στο μυαλό μας και προκύπτει από τις σκέψεις μας. Σκέψεις ανεξέλεγκτες ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Όποιος θέλει να ελέγξει την αξία των πραγμάτων θέλει ουσιαστικά να ελέγξει τη σκέψη μας.
Όποιος θέλει να ελέγξει την αξία των πραγμάτων θέλει ουσιαστικά να ελέγξει τη σκέψη μας.
 |
| George Orwell - The Big Brother |
Κανείς σήμερα στον Κόσμο δεν ασχολείται με την Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας , άρα κανείς σήμερα στον Κόσμο δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά τη φιλοσοφία του Μαρξ.
Σε αντίθεση με την ιδέα του Παιχνιδιού Μηδενικού Αθροίσματος, κάθε στιγμή πώλησης ενός προϊόντος δε λαμβάνει χώρα καμία εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά αντιθέτως υπάρχει διπλό κέρδος!
Γιατί κανείς δεν ανταλλάσει προιόντα για να βγει χαμένος και κανείς δεν ανταλλάσει προϊόντα για να μη βγει κερδισμένος.
Εγώ έχω 10 άλογα και εσύ έχεις 10 γελάδια. Έγώ θέλω γάλα και τυρί και κρέας για μένα και την οικογένειά μου και εσύ θέλεις δύο άλογα για το sequel του Brokeback Mountain. Έτσι θέλουμε και μπορούμε να ανταλλάξουμε.
Όταν όμως ανταλλάξουμε εγώ θα έχω 8 άλογα και 2 γελάδια και θα μου αρέσουν ξαφνικά τα άλογά μου λίγο περισσότερο και τα γελάδια λίγο λιγότερο...Η τιμή θα μεταβληθεί...με βάση την προσφορά και τη ζήτηση που υπάρχει στο μυαλό μου για το πόσο μου αρέσουν / χρειάζονται τα γελάδια και πόσο τα άλογα....
Η εργασία επενδύεται στην παραγωγή ενός προϊόντος με την υπόθεση πως το προϊόν θα έχει κάποια προϋπολογισμένη αξία και όχι το αντίθετο (ότι δηλαδή η εργασία διαμορφώνει την τιμή του προϊόντος).
Παρ' όλα αυτά σημαντικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Είναι δηλαδή τόσο λάθος ο Μαρξ και η θεωρία του που δεν επιδέχονται καμία βελτίωση; Γιατί παραμένει τόσο ελκυστική ; Γιατί ασχολήθηκαν τόσοι μαζί της και ακόμα ασχολούνται ;
Τι κάνει τους μισθούς να αυξάνονται και τι να μειώνονται;
Πόσο άδικο είναι τελικά το σύστημα της ελεύθερης αγοράς;
(συνεχίζεται...)
7 σχόλια:
Πρώτα απ'όλα φαίνεται ότι δεν έχειs διαβάσει το "Κεφάλαιο" του Μαρξ και κατ'επέκταση πωs σου ήρθε να ασκήσειs κριτική;Έχειs τελείωs λάθοs αντίληψη για την υπεραξία όπωs την εννοεί ο Μαρξ και γενικότερα για την σκέψη του.Αρχίζουμε,"Μην κάνεις κανένα λάθος! Στον
κόσμο αυτό κανείς δεν φταίει για
αυτό που συμβαίνει. Είναι το
σύστημα το οποίο προκαλεί αυτήν
την αστάθεια η οποία οδηγεί σε
κρίσεις, οι οποίες κρίσεις θα
γίνονται όλο και πιο έντονες έως
ότου καταρρεύσει το σύστημα
τρώγωντας τα σωθηκά του."Δεν είναι το σύστημα που οδηγεί στιs κρίσειs αλλά τα χαρακτηριστικά του συστήματοs"υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν μπορεί να επενδυθεί"βλπ Μαρξ και τιs επιπτώσειs του.Αλλά ο καπιταλισμόs από το 80 και μετά προσπάθησε να το αντιμετωπίσει αυτό το συστημικό χαρακτηριστικό με τον τζόγο μέσω των αγορών και των διάφορων προϊόντων που προσφέρουν,αλλά απ'ότι διαπιστώνουμε όλοι μαs,ούτε αυτό εμπόδισε την δημιουργία κρίσηs(και τεράστια κρiση μάλιστα).Και τα δύο έχουν την ίδια ρίζα του κακού,που είναι και η ρίζα του κακού του καπιταλισμού εν γένει,η επιθυμία για κέρδοs χωρίs όρια,την οποία δημιούργησε το ίδιο το σύστημα σε ιστορική αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο.Ο άνθρωποs γέννησε το σύστημα μέσα στην ιστορία και στην συνέχεια το σύστημα άρχησε να διαμορφώνει τον άνθρωποs.Ο Μαρξ ποτέ δεν υπέθεσαι πωs ο καπιταλισμόs θα αυτοκαταστραφεί από μόνοs του,αλλά ότι δημιουργεί τιs προϋποθέσειs μέσα από την εκμετάλευση και τιs κρίσειs που δημιουργεί
το σύστημα να ανατραπεί από την υποκειμενική δράση των ατόμων.Ο Μαρξ την ροπή των πραγμάτων ανέδειξε,όχι καμία νομοτέλεια σε ότι εχει να κάνει σε κοινωνικό και ιστορικό επίπεδο.Πάμε στην υπεραξία.Η υπεραξία που καρπώνεται ο εργοδότηs προκύπτει από την εκμετάλευση του εργαζομένου και όχι από την αντικειμενική αξία του προϊόντοs.Αν δεν υπήρχε εργάτηs,δεν θα υπάρξει προϊόν,ούτε κάποια αξία προϊόντοs(υποκειμενική),εκτόs κιαν είχε μηχανέs που λειτουργούν τελείωs αυτόματα χωρίs κανέναν εργάτη και παράγουν το προϊόν.Αλλά εδώ θα σου βάλω το ηθικό ζήτημα,με ποιο δικαίωμα έναs μαλάκαs κατ'έχει τα μέσα παραγωγείs και πολύ περισσότερο το τέλειο μέσο παραγωγήs (μιλώντα υποθετικά για το δεύτερο).Αν υπάρξουν τόσο τέλεια μέσα παραγωγή ποιοs ο λόγοs να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε?Σε μια τέτοια περίπτωση η πάλη των τάξεων θα μεταφερόταν στον χώρο τον υπηρεσιών και θα δημιουργούνταν πλέον καθαρά ηθικό δίλλημα για τον χώρο τηs παραγωγήs. "διότι αγνοεί μία πολύ
βασική Αρχή της Φύσης και
θεμελιώδη Νόμο της σύγχρονης
οικονομικής σκέψης: Αυτό που
ονομάζουμε ως Νόμο της
Προσφοράς και της Ζήτησης."Δεν υπάρχει τέτοιοs φυσικόs νόμοs.Και επειδή κάπου διάβασα σε ένα άλλο κειμενό σου ή σχολιό σου,πωs η συμπεριφορά που έχει ο άνθρωποs μέσα στον καπιταλισμό προκύπτει από τα φυσικά ένστικτα και δεν είναι κοινωνικά παράγωγα,θα σε συμβούλευα να διαβάσειs μελέτεs για την εξέλιξη των κοινωνικών σχέσεων του ανθρώπου μέσα στα εκατομμύρια χρόνια υπαρξήs του και μελέτεs σχετικά με απομωνομένεs φυλέs ανά τον κόσμο σήμερα,σε σχέση με την κοινωνική τουs ζωή.Οι συμπεριφορέs μέσα στον καπιταλισμό είναι κοινωνικά παράγωγα και δεν έχουν να κάνουν με τα ενστικτά μαs για επιβίωση.
Φίλε Ανώνυμε το κείμενό σου βρίθει αστήρικτων προτάσεων, κυκλικών επιχειρημάτων, λογικών αλμάτων και παρερμηνεύσεων.
---
αστήρικτες προτάσεις:
"[...] αλλά απ'ότι διαπιστώνουμε όλοι μαs [...]"
Η επιθυμία για κέρδος ή καλύτερα η επιθυμία για εξουσία δεν είναι καινούριες επιθυμίες και ούτε ήρθαν με την ελεύθερη αγορά. Η ελεύθερη αγορά είναι ο μόνος μηχανισμός που μπορεί να βάλει φρένο στην χωρίς όρια (όπως λες) πορεία αυτών των επιθυμιών τιμορώντας όλους όσους αποπειραθούν να κορέσουν την επιθυμία τους εις βάρος των υπολοίπων.
Όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του Καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς δεν έχουν να κάνουν με την ελευθερία διακίνησης χρημάτων, προιόντων, ανθρώπων και ιδεών. Όλες οι μεγάλες κρίσεις έχουν προκύψει από παράγοντες οι οποίοι ακριβώς θέλουν να ελέγξουν την αγορά.
Συγκεκριμένα, το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει γιγαντωθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό μόνο γιατί υπάρχουν οι κρατικοί μηχανισμοί που εγγυώνται τη σταθερότητά του, άσχετα αν αυτό βοηθά στην ανάπτυξη μιας οικονομίας ή τζογάρει εναντίον της.
Προφανώς στην ελεύθερη αγορά θα υπάρξουν αστοχίες και κρίσεις. Εδώ συζητάμε το μέγεθος και το ότι δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο συστήματος που παρήγαγε τόσα πολλά για τόσους πολλούς για τόσο χρονικό διάστημα.
----
κυκλικά επιχειρήματα:
"Δεν είναι το σύστημα που οδηγεί στιs κρίσειs αλλά τα χαρακτηριστικά του συστήματοs"
"Ο Μαρξ ποτέ δεν υπέθεσαι[...] από την υποκειμενική δράση των ατόμων"
Ξαναδιάβασε τι γράφω και τι γράφεις. Δε θα σχολιάσω τίποτα.
----
Λογικά άλματα :
"Αν δεν υπήρχε εργάτηs,δεν θα υπάρξει προϊόν,ούτε κάποια αξία προϊόντοs(υποκειμενική),"
Η αναγκαία προϋπόθεση ύπαρξης προϊόντος στην ελεύθερη αγορά είναι να υπάρχει ανάγκη να παραχθεί. Δηλαδή να υπάρχει κάποιος που να είναι διατεθειμένος να το αγοράσει.
Αυτός ο οποίος αντιλαμβάνεται την ανάγκη παραγωγής του προϊόντος, συλλαμβάνει την ιδέα παραγωγής του και οργανώνει την παραγωγή είναι ο εργοδότης. Ένα μέρος της οργάνωσης παραγωγής είναι και η εργασία που παρέχει ο εργάτης σε τιμή αρκετά μεγάλη ώστε να συνδράμει και αυτός.
----
Παρερμηνεύσεις:
Υπεραξία/ εκμετάλευση εργαζομένου.
Αφού δε σου αρέσει ο ορισμός της υπεραξίας, δώσε μου τον ορισμό όπως τον καταλαβαίνεις εσύ. Έστω τον ορισμό της εκμετάλευσης, που λες. Τότε μόνο (ίσωνς) να καταλάβεις το λογικό άλμα που πράτεις και το παράδοξο συμπεράσμα που οδηγείσαι.
"Αλλά εδώ θα σου βάλω το ηθικό ζήτημα"
Αυτά θα απαντηθούν στο επόμενο κείμενο.
"Δεν υπάρχει τέτοιοs φυσικόs νόμοs"
Διάβαζε καλύτερα αυτά που γράφω :
"πολύ βασική Αρχή της Φύσης και θεμελιώδη Νόμο της σύγχρονης οικονομικής σκέψης"
Που μίλησα για φυσικό νόμο. Η αρχή της προσφοράς και της ζήτησης είναι Νόμος της Οικονομίας και Αρχή όλων των φυσικών και βιολογικών συστημάτων.
Όταν π.χ. παραβιάζω την αρχή του σωστού σωματικού μου βάρους είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, σημαίνει πως παρέχω περισσότερο (λιγότερο) φαγητό από όσο έχω ανάγκη και αυτό δημιουργεί προβλήματα.
Δεν είναι Νόμος, είναι Αρχή!
"θα σε συμβούλευα να διαβάσειs μελέτεs"
Έχεις να μου προτείνεις κάποια συγκεκριμένη μελέτη;
Πρόσεξε:
Θέλω τις μελέτες ύπαρξης για τα εκατομμύρια χρόνια που υπάρχει ο άνθρωπος!
Πως νόμιζα πως η καταγεγραμμένη ιστορία είναι μόλις 12.000 ετών...
Nομίζω ότι η αξία του προϊόντος είναι ένας συνδυασμός διαφόρων παραγόντων ένας είναι και το εργατικό κόστος(εξάλλου αυτή είναι και η φιλοσοφία της λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα στην Ελλάδα να μειωθεί το εργατικό κόστος ώστε να γίνει ανταγωνιστική η οικονομία).Η τελική αξία του προϊόντος εξαρτάται από τη προσφορά και ζήτηση.Μπορεί να υπερτιμηθεί σε σχέση με την αξία που καθορίζουν οι παράγοντες του κόστους,αλλά και να υποτιμηθεί αν δεν υπάρχει ζήτηση.
Μη ξεχνάμε όμως ,όπως οι Θεωρίες στη Φυσική και οι οικονομικές θεωρίες είναι μοντέλα που προσεγγίζουν την πραγματικότητα δεν ερμηνεύουν πλήρως όλα τα φαινόμενα της οικονομίας διότι υπάρχει και ο παράγοντας άνθρωπος με το ψυχισμό του.Πράγματι στο μυαλό του δημιουργεί τις αξίες.
Η Μαρξιστική θεωρία δεν καλύπτει όλα τα οικονομικά φαινόμενα της σύγχρονης οικονομίας αυτό είναι γεγονός.
Οι βασική αρχή του η πάλη των τάξεων,με την σύγχρονη έννοια του ανταγωνισμού συμφερόντων υπάρχει.Κοινός παρονομαστής της κοινωνικής και κατ επέκταση της οικονομικής συμπεριφοράς του ανθρώπου είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και σε τελική ανάλυση ο αγώνας για την επιβίωση.
@ α-Κενταύρου
Η παρούσα σειρά κειμένων έχει ως σκοπό να αναδείξει την ουσία της φιλοσοφίας του Μαρξ, έτσι όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, και να καταδείξει τα σφάλματα και τις πλάνες οι οποίες οδήγησαν σε εντελώς εσφαλμένες προβλέψεις ενώ υπήρξαν η βάση για ολοκληρωτικά καθεστώτα με ανείπωτες συνέπειες για τους λαούς που τα ανέχτηκαν.
Στο σχόλιό σου τώρα:
Λιτότητα Τρόικας:
Δεν ξέρω τι σχέση έχει με το κείμενό μου. Η λιτότητα που ζητείται έχει να κάνει ΜΟΝΟΝ με το δημόσιο, η επέκταση του οποίου τα τελευταία χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα να βρεθούμε σε ένα επίπεδο διαβίωσης που είναι συνάρτηση της φτηνής πίστωσης του ισχυρού ευρώ ΚΑΙ ΟΧΙ της δυνατότητας της οικονομίας μας. Η Λιτότητα είναι το αποτέλεσμα αυτής τη κρίσης διότι δεν παράγουμε τίποτα σε τιμή που να θέλει κάποιος να το αγοράσει. Ο Νόμος της προσφοράς και της ζήτησης είναι άμεσα εφαρμόσιμος εδώ.
Τα προϊόντα μας δηλαδή δεν μπορούν να στηρίξουν το επίπεδο ζωής μας και κατ' επέκταση τις δημόσιες δαπάνες του κράτους μας. Και αφού τα δανεικά τελείωσαν ....Λιτότητα!
Η Λιτότητα στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ τομέα προκύπτει από το ανελεύθερο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού! Δύο διαχρονικοί θεσμοί που υποτίθεται πως είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτοί που υποθάλπτουν την παραγωγή και την ανεργία. Αυτό φυσικά και δεν είναι ελεύθερη αγορά.
Στο επόμενο κείμενο θα αναλύσουμε ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τι καθορίζει τις τιμές των προϊόντων. Πρωταρχικό ρόλο πάντα παίζει η ζήτηση και η προσφορά και όχι το κόστος του εργάτη !
"Οι βασική αρχή του η πάλη των τάξεων,με την σύγχρονη έννοια του ανταγωνισμού συμφερόντων υπάρχει.Κοινός παρονομαστής της κοινωνικής και κατ επέκταση της οικονομικής συμπεριφοράς του ανθρώπου είναι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και σε τελική ανάλυση ο αγώνας για την επιβίωση."
Εδώ βλέπω μία τελείως λάθος λογική ακολουθία:
Το ένστικτο αυτοσυντήρησης - επιβίωσης είναι σωστό. Από που προκύπτει όμως πως αυτό μεταφράζεται σε ιστορικά αναγκαίο και δίκαιο ταξικό αγώνα;;;;
Ποια θεωρία το υποστήριζει με συστηματικό τρόπο; Αυτή την οποία συζητάμε. Η Μαρξιστική θεωρία. Και αυτήν ακριβώς αποδομούμε.
Διότι όταν στο τρίτο κείμενο θα υποστηρίξω ότι τα συμφέροντα εργαζομένων και εργοδοτών είναι μάλλον κοινά τότε το ένστικτο αυτοσυντήρησης θα πρέπει να αλλάξει ρότα.
Δεν αλλάζει όμως , γιατί; Θα τα πούμε στο επόμενο κείμενο.
Όλες οι επιστημονικές θεωρίες έχουν βασικές υποθέσεις. Όταν παραβιάζονται οι υποθέσεις οι θεωρίες δεν ισχύουν και αυτό είναι καλό. Οι υποθέσεις εξάγωνται βάσει της επιστημονικής μεθόδου. Η Μαρξιστική θεωρία ως κατ αρχήν Φιλοσοφική θεωρία δεν έχει την υποχρέωση να στηρίζεται σε επιστημονικά δεδομένα ενώ ιστορικά ανελήχθει πολύ γρήγορα σε θεολογία ακριβώς γιατί τα προβλήματά της ήταν γνωστά από τότε. Ο λόγος που παραμένει θα αναλυθεί στο επόμενο κείμενο.
Όλες όμως οι οικονομικές της προβλέψεις, δεν είναι παρά πλάνες, όπως είναι πλάνη και το γεωκεντρικό σύστημα του Πτωλεμαίου, το οποίο οι άνθρωποι το ακολουθούσαν για τόσα και τόσα χρόνια....
http://www.nytimes.com/2013/03/31/books/review/karl-marx-by-jonathan-sperber.html?_r=0
Σου εξέφρασα κάποιες απόψεις πάνω στα θέματα που θίγεις.Οι απόψεις αυτές στηρίζονται πάνω στην αντίληψη που έχω δημιουργήσει σαν απλός αναγνώστης διαφόρων εντύπων και γενικά των ΜΜΕ.Για πρώτη φορά από το κείμενο σου διέκρινα την έννοια της αντικειμενικής και την υποκειμενικής αξία.
Τα σχόλια μου έχουν περισσότερο στόχο να μου ξεκαθαρίσεις και να διευκρινήσεις τις απόψεις σου και να διευρύνω τις γνώσεις μου ,παρά να στηρίξω τις δικές μου απόψεις με επιχειρήματα.Περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια.
Δημοσίευση σχολίου