Είσαι λάθος!

Τα "[!!!]" από 'μένα για 'σένα!

Συνηθισμένα ορθογραφικά λάθη σε συνηθισμένες λέξεις:

• Μία, μια (=μιά), δύο, δυο (=δυό).
• Εννιά, εννέα, εννιακόσια, εννιακοσιοστός αλλά ενενήντα, ένατος, ενενηκοστός.
• Τριάμισι χρόνια, τρεισήμισι μέρες (όχι τρεισήμισι χρόνια, για τον ίδιο λόγο που δε λέμε "τρεις χρόνια").
• Οι τύποι της ερωτηματικής αντωνυμίας ποιος είναι μονοσύλλαβοι και δεν τονίζονται: ποιες, ποιοι, ποιους κ.λπ.
• γι΄ αυτό (και όχι: γιαυτό)
• απ’ ό,τι (και όχι: απ’ ότι)
• καθότι ή καθ’ ότι (και όχι: καθ’ ό,τι)
• οτιδήποτε (και όχι: ο,τιδήποτε)
• καθένας, καθεμιά (και όχι: κάθε ένας, κάθε μια)
• μ’ εμένα, μ’ εσένα κλπ (και όχι: με μένα, με σένα)
• παρ’ όλα αυτά (και όχι: παρόλα αυτά). Αλλά παρόλο.
• το εδώλιο του κατηγορουμένου (και όχι: το ειδώλιο)
• πληροίς, πληροί (και όχι: πληρεί)
• παρεμπιπτόντως (και όχι: παρεπιπτόντως)
• βραδιά, βραδιάζει, βραδινός, αλλά βράδυ.
• ο μυς, οι μύες, τους μυς (και όχι: οι μυς, τους μύες)
• ο ιχθύς, οι ιχθύες, τους ιχθύς (και όχι: οι ιχθείς, τους ιχθύες)
• όροφος αλλά διώροφος, τριώροφος, πολυώροφος
• Γαλλία αλλά Πορτογαλία
• Επιφάνια, Θεοφάνια (και όχι: Επιφάνεια)
• ειδωλολατρία, πρωτοπορία κλπ. (και όχι σε -εία), διότι προέρχονται από ουσιαστικά (ειδωλολάτρης κλπ.) και όχι από ρήματα.
• περηφάνια (και όχι: περηφάνεια) αλλά υπερηφάνεια (και τα δύο σωστά, αλλά προσοχή στη διαφορετική κατάληξη). Και περιφανής. [!!!]
• αυτός καθ΄ εαυτόν, αυτή καθ’εαυτήν, αυτού καθ΄ εαυτόν, αυτής καθ’ εαυτήν, αυτόν καθ΄ εαυτόν, αυτοί καθ΄ εαυτούς, αυτών καθ΄ εαυτούς κλπ. Και επίσης αυτός καθαυτόν, αυτή καθαυτήν κλπ.(και όχι: αυτού καθ΄ εαυτού, αυτής καθ΄ εαυτής, αυτοί καθ΄ εαυτοί κλπ.).
• Αϊ-Βασίλης, Αϊ-Γιώργης. Το "Αϊ" δεν τονίζεται, δεν γράφεται "Αη" και ακολουθείται πάντα από ενωτικό ("-"). [!!!]

 Συνηθισμένα εκφραστικά λάθη σε συνηθισμένες εκφράσεις:

• «Ευχαριστούμε όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν» (και όχι: «όλους όσους…» διότι είναι υποκείμενο στο ρήμα που ακολουθεί, αλλά: «ευχαριστούμε όσους…» και «επικοινωνεί με όλους όσους εκτιμάει», επειδή εδώ το «όσους» είναι αντικείμενο του ρήματος). [!!!]
• π.μ. (=προ μεσημβρίας), μ.μ. (=μετά μεσημβρίαν και όχι μετά μεσημβρίας), π.Χ. (=προ Χριστού), μ.Χ. (=μετά Χριστόν και όχι μετά Χριστού). [!!!]
• Περισσότεροι από έναν ή περισσότεροι του ενός (και όχι: περισσότεροι από ένας)
• Γίνονται όλοι δεκτοί ανεξαρτήτως ηλικίας (και όχι: ανεξαρτήτου ηλικίας).
• Ενήργησα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου (και όχι: στα πλαίσια).
• πόσο πολλοί, τόσο πολλοί, πόσο πολλή (και όχι: πόσοι πολλοί, τόσοι πολλοί, τόση πολλή)
• κατ΄ αρχήν (=στα βασικά σημεία), Κατ΄ αρχάς (=αρχικά). Π.χ. «Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε κατ’ αρχήν», « Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε…» [!!!] [!!!] [!!!] [!!!] [!!!] [!!!]
• Ο επικεφαλής, του επικεφαλής, τον επικεφαλής, οι επικεφαλής κλπ. (και όχι: τον επικεφαλή, του επικεφαλούς) [!!!] [!!!]
• Οι μέθοδοι / παράμετροι αυτές (και όχι: οι μέθοδοι / παράμετροι αυτοί). Οι παλαιές οδοί, οι κεντρικές είσοδοι, οι πολλές ψήφοι (και όχι: οι παλιοί οδοί, οι κεντρικοί είσοδοι, οι πολλοί ψήφοι)
• Η αναπληρώτρια διευθύντρια /υπουργός (και όχι: η αναπληρωτής διευθυντής/υπουργός)
• Κλητική: "κυρία Πρόεδρε" (και όχι: "κυρία Πρόεδρος)
• "15 Σεπτεμβρίου" ή "15 του Σεπτέμβρη" (και όχι: "15 Σεπτέμβρη")
• Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: π.χ. «λανθασμένη έκφραση» (και όχι: "λάθος έκφραση").
• "έχω απαυδήσει" (και όχι: "έχω απηυδήσει", αλλά: "είμαι απηυδισμένος").
• "Γενετικό υλικό" και όχι γεννητικό. Αλλά "προγεννητικός έλεγχος" και όχι προγενετικός
• Εξοκέλλω και όχι εξοκείλλω. Αλλά εξόκειλα, θα εξοκείλω, έχω εξοκείλει.
• Αποτείνομαι, μέλλ. θα αποταθώ (και όχι: αποτανθώ).
• "Η λέξη αυτή απαντά συχνά στον Όμηρο" (και όχι: απαντάται).
• "Στο βιβλίο του πραγματεύεται το θέμα των κοινωνικών θεσμών" (και όχι: διαπραγματεύεται). Αλλά: "Ο Υπουργός Εξωτερικών διαπραγματεύεται τους όρους της ειρήνης". [!!!]
• "Απολαύει της εμπιστοσύνης" (και όχι: απολαμβάνει). [!!!] [!!!]
• Το ρήμα προοιωνίζομαι δεν έχει ενεργητική φωνή. Π.χ. "Η τακτική αυτή προοιωνίζεται την ήττα" (και όχι "προοιωνίζει την ήττα").
• Το "αυξάνω" χρησιμοποιείται πολύ συχνά λανθασμένα: " Τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνονται" (και όχι:"τα τέλη κυκλοφορίας αυξάνουν", αλλά: "η κυβέρνηση αυξάνει τα τέλη κυκλοφορίας"). Ομοίως, "αυξάνονται οι συντάξεις" (και όχι: "αυξάνουν οι συντάξεις", αλλά "τα ταμεία αυξάνουν τις συντάξεις").
• Τα ρήμα διαρρέω και λειτουργώ είναι αμετάβατα: «διέρρευσε από πολιτικούς κύκλους η πληροφορία ότι...» ή: «πολιτικοί κύκλοι φρόντισαν να διαρρεύσει η πληροφορία ότι...» (και όχι: «πολιτικοί κύκλοι διέρρευσαν την πληροφορία ότι...»). «Θα θέσω το μηχάνημα σε λειτουργία» (και όχι: «θα το λειτουργήσω»).
• Ασχολούμαστε, ασχολούμασταν (και όχι: ασχολιόμαστε κλπ. διότι το ρήμα είναι ασχολούμαι και όχι ασχολιέμαι).) Στον αόριστο όμως, ασχολιόταν
• "Αυτός επανέλαβε (αόρ.) την προσπάθεια χτες" - "Εσύ επανάλαβε (προστκτ.) την προσπάθεια αύριο". Οι προστακτικές δεν παίρνουν χρονική αύξηση. Ομοίως, "παρήγγειλα ένα ποτό" - "παράγγειλέ μου ένα ποτό" (ποτέ στην προστακτική: παρήγγειλε ένα ποτό), "αυτός αντέγραψε τις σημειώσεις" - "αντίγραψέ μου τις σημειώσεις", "αυτός απέρριψε την πρότασή του" - "εσύ απόρριψε την πρότασή του"
• Επαναλαμβάνω (και όχι: ξαναεπαναλαμβάνω).
• Πριν από την έναρξη (και όχι: πριν την έναρξη).
• Οποιοσδήποτε, οτιδήποτε (και όχι: ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε).
• Τέως πρόεδρος: ο μέχρι πρo τινος πρόεδρος, ο προηγούμενος (από το σημερινό) πρόεδρο. Πρώην πρόεδρος: ο πριν από πολύ καιρό πρόεδρος. [!!!] [!!!]
• Το άρα δεν είναι σωστό να συνοδεύεται από το λοιπόν(όχι: "άρα λοιπόν") ούτε υποκαθίσταται από το άραγε(!)
• Το «κ.κ.» χρησιμοποιείται μόνο στο γραπτό λόγο . Γράφουμε «οι κ.κ. ομιλητές» αλλά εκφωνούμε «οι κύριοι ομιλητές» (και όχι: "οι κύριοι κύριοι ομιλητές")
• Ψιλή κυριότητα (νομικός όρος) και όχι υψηλή κυριότητα


• Προσοχή στη διάκριση «σαν» και «ως»: το «σαν» χρησιμοποιείται για παρομοιώσεις , ενώ το «ως» χρησιμοποιείται για πραγματικές ιδιότητες. [!!!] [!!!] [!!!] [!!!]

 Συνηθισμένα λάθη που κατάντησαν να θεωρούνται σωστά. Κάποια λάθη είναι τόσο διαδεδομένα που τα έχουμε πια συνηθίσει: [Κι αυτό γιατί σε τελική ανάλυση η Γλώσσα μας είναι κάτι το ζωντανό.]

• κοινοτυπία. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το σωστό είναι κοινοτοπία. Το "κοινοτυπία" είναι όμως πιο ωραία λέξη και χρησιμοποιείται περισσότερο
• καταχωρώ-καταχώρηση. Το σωστό είναι καταχωρίζω-καταχώριση. Παρ' όλα αυτά η εσφαλμένη εκδοχή είναι πολύ πιο διαδεδομένη.
• αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το σωστό είναι αυτοκινητικό δυστύχημα αλλά το "αυτοκινητιστικό δυστύχημα" είναι πολύ συνηθισμένο και δεν ενοχλεί.
• κάθησα-καθήστε. Όλες οι πηγές συμφωνούν ότι το σωστό είναι κάθισα-καθίστε, κάτι που φαίνεται όμως να είναι αποτέλεσμα κοινής συμφωνίας παρά επιστημονικής εξήγησης, δεδομένου ότι το "κάθισα" προέρχεται από το "καθίζω".
• νεώτερος. Το σωστό είναι νεότερος, μιάς και όλα τα παραθετικά επιθέτων στη δημοτική (που δεν προέρχονται από "άνω" ή "κάτω") έχουν κατάληξη μόνο σε -ότερος, -ότατος. Η συγκεκριμένη λέξη όμως αντιστέκεται σθεναρά.
• φρέσκιες, γλυκιές. Το σωστό είναι φρέσκες, γλυκές αλλά η διαφορά είναι δυσδιάκριτη φωνητικά και τείνει να γίνει και ορθογραφικά.
• ο πάτερ. Το "πάτερ", ως γνωστόν, είναι η κλητική του "πατήρ", αλλά η χρήση του σε άλλες πτώσεις πλην της κλητικής (όπως: "ήρθε ο πάτερ Βασίλειος", "είδαμε τον πάτερ Αθανάσιο") δεν είναι λανθασμένη!.
  Η περίπτωση αυτή διαφέρει από τις υπόλοιπες αυτής της ομάδας ως προς το γεγονός ότι επισήμως δεν πρόκειται για λάθος. Απλώς φαίνεται λάθος.
  Το "πάτερ" είναι πλέον πλήρως αποδεκτό προτακτικό (όπως το "κυρ"). Το "ο πάτερ Δημήτριος" (όπως το: "ο κυρ Δημήτρης") δεν είναι λάθος. Το λάθος είναι να υποδεικνύεται ως λάθος.

Συνηθισμένα λάθη στη φωνητική απόδοση ή στη γραμματική ουσιαστικών

• αγορανομία και όχι αγορονομία
• αγοραπωλησία και όχι αγοροπωλησία
• αεριωθούμενο και όχι αερωθούμενο
• ακατονόμαστος και όχι ακατανόμαστος
• αμάλγαμα και όχι αμάγαλμα
• άναρθρος και όχι άναρθος
• ανδριάντας και όχι αδριάντας
• ανεξεταστέος και όχι αναξεταστέος
• αποδιοπομπαίος και όχι αποδιοπομπιαίος
• το απολωλός και όχι το απολωλόν
• άρδευση και όχι άρδρευση
• αρεοπαγίτης και όχι αεροπαγίτης [!!!][!!!]
• αρχαιρεσίες και όχι αρχιερεσίες
• αφλογιστία και όχι αφλογισία
• γενεαλογικός και όχι γενεολογικός
• γενετικό και όχι γεννητικό
• διελκυστίνδα και όχι διελκυνστίδα
• εμβάθυνση και όχι εμβάνθυνση
• επίμονος και ποτέ επίμων (αλλά πείσμων)
• ινστιτούτο και όχι ινσντιντούτο [!!!]
• καταχώριση (σε φακέλους) και όχι καταχώρηση
• κοινοτοπία, κοινότοπος και όχι κοινοτυπία, κοινότυπος
• κομπλιμέντο και όχι κοπλιμέντο [!!!]
• μεγέθυνση, μεγεθυσμένος και όχι μεγένθυνση, μεγενθυμένος [!!!]
• Οκτώβριος και όχι Οκτώμβριος [!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!]
• ορεσίβιος και όχι ορεισίβιος
• παρονομαστής και όχι παρανομαστής [!!!][!!!][!!!]
• παλιρροϊκός και όχι παλοιρριακός [!!!]
• πηχυαίος και όχι πηχαίος
• προπετής και όχι προπέτης [!!!][!!!]
• συμπαρομαρτούντα και όχι συμπαρομαρτυρούντα
• συνονθύλευμα και όχι συνοθύλευμα [!!!]
• ο σωλήνας και όχι η σωλήνα
• τιρμπουσόν και όχι τριμπουσόν
• υπερωκεάνιο και όχι υπερωκειάνιο [!!!]
• υποβολιμαίος και όχι υποβολιμιαίος
• υποθηκοφυλακείο κι όχι υποθηκοφυλάκιο
• χλοοτάπητας και όχι χλωροτάπητας κλπ [!!!]
• χρειώδη (τα) και όχι τα χρεώδη
• χειρουργός και όχι χειρούργος [!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!][!!!]
• η ψήφος και όχι ο ψήφος
• αυτοκινητικό δυστύχημα και όχι αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αλλά αυτοκινητιστικοί αγώνες. [!!!][!!!][!!!][!!!][!!!] 
 

Πηγή

 

Το τραγουδάκι εντελώς άσχετο. Εντελώς όμως!

Εαρινή Ισημερία

Σώπασε...Άκου!

Η Επανάσταση είναι Αυτή...είναι Εδώ...είναι για Όλους...

Remember to...

Είμαστε και πάλι εδώ με το αυτοκολλητάκι, Remember to, που συνήθως κολλάμε στην πόρτα του ψυγείου, για να μην ξεχάσουμε...που πάντα τελικά ξεχνάμε αλλά δεν έχει σημασία.

1. Μην έχεις καμία αυταπάτη ότι το ΠαΣοΚ και τη Δημοκρατία εδραίωσε και παρέδωσε την Ελλάδα στους Έλληνες. 31 χρόνια μετά καλούμαστε να κατανοήσουμε τι ακριβώς είναι η Δημοκρατία και πως πρέπει να χρησιμοποιείται, τι ακριβώς είναι οι Έλληνες και ποιοι από αυτούς θα πρέπει να ηγούνται μιας κοινωνιάς. Μας πήρε μία Μεταπολίτευση να μάθουμε πως είναι σημαντικό να τα ξέρουμε αυτά τα πράγματα για να προχωρήσουμε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

2.Με την τελευταία παρέμβασή του, ο Γκούφυ, δήλωσε πως η 25 Μαρτίου δεν ανήκει στους πολιτικούς. Ανήκει άραγε στους υπαλλήλους του ΙΚΑ που για μία δεκαετία είχαν ριμάξει τον οργανισμό; Μη βιαστείς να απαντήσεις.

3. Πάμε από το ΠαΣοΚ στο χειρότερο. Όσο περισσότερα τα έκτροπα γίνουν αύριο, τόσο το καλύτερο για το ίδιο το ΠαΣοΚ. Πληροφορίες θέλουν όλους εμάς τους ανώνυμους πασοκικούς, να παραστούμε στις διαδικασίες ψηφίζοντας λευκό. Ένα ολόκληρό κόμμα σύρθηκε στα πόδια του πλέον διαπλεκόμενου πολιτικού σε ανώτατο επίπεδο. Δεν έχει πάτο το βαρέλι.

4. "Η Λούκα δεν έχει μυαλό", είπε ο γίγαντας, όψιμος φανατικός Βενιζέλικός. Όχι, για να καταλάβεις, πώς η αρλουμπολογία της ημιμάθειας και το κόμπλεξ κατωτερότητας σε καταντάει ένα ξεπλυμένο, θλιβερό, νταλαροειδές γκόλουμ της πολιτικής.

5. Ένα εκατομμύριο άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα. Πόσοι άνεργοι στο δημόσιο; Γιατί άλλωστε; Όλοι τους είναι αστέρια.Αυτό πληρώνεις και θα το πληρώνεις γιατί τόσο μυαλό έχεις....

6. Το καλύτερο από όλα τα τραγελαφικά που παρακολουθούμε είναι η διάλυση του δικομματισμού. Επιτέλους φαίνεται πως μπαίνουμε στην εποχή του πολυκομματισμού και της συννενόησης. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Μεγάλη χαμμένη, για ακόμα μία φορά, η συστημική αριστερά που θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Από το βρώμικο '89 θα έχουμε να γελάσουμε τόσο. Είπα '89 και θυμήθηκα. Τι ωραίες εποχές εκείνες; Απλές και αθώες...Με τις ψαροκασέλες τους, τα πάμπερς, τον πρώην δανειστή και νύν Πρόεδρο Δημοκρατίας, το ειδικό δικαστήριο....Τι ωραία και καθαρά χρόνια!

7. Ο άφθαρτος και αμόλυντος Κουβέλης δεν είναι με τα καλά του. Μα τώρα, θα πάρεις στα σοβαρά τέτοιους πολιτικούς; Έκανες τόσες θυσίες και θα παραδώσεις στους Τσιπρο-Κουβέληδες της Αριστεράς και της Προ(σ)όδου; Θα το κάνεις; Ξάσου !

8. Είναι τόσο ηλίθιος; Ναι.

9. Η Χρυσή Αυγή σε εκλόγιμα ποσοστά. Εκπλήσεσαι; Πόσοι δεν περιμένουν να πάθουν Καρκίνο, για να κόψουν το κάπνισμα;

10. Τελειώνω με καλά νέα: Αυτός είναι μία ενδιαφέρουσα περίπτωση. Να τον έχεις από κοντά σε παρακαλώ. Μπορεί να γίνει μία ρεαλιστική εναλλακτική.

Σου αφιερώνω το παρακάτω:

Vangelis - Come To Me

Οποιαδήποτε ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς προμελετημένη! (Μα που πάω και τα βρίσκω!)

υ.γ. φωτογραφία από το protagon.gr

Να είσαι καλά ...και με τη νίκη την Κυριακή!

to "π" or not to "π" ?

Many happy returns of the day!

Τι ηλίθια ευχή; Λες και υπάρχει περίπτωση να πεθάνει ο αριθμός και του ευχόμαστε και returns of the day!

Η ανάρτηση πριν δύο χρόνια, εδώ.

Και τώρα, γιορτάζουμε!

"Μην πετάτε γιαούρτια στο Γιώργο...

...τα μαζεύει και τα πουλάει!"

Η ατάκα της προηγούμενης εβδομάδας από τον πολύ μεγάλο Τζιμάκο, εννοούσε φυσικά πως δεν υπάρχει καλύτερη διαφήμιση για το Νταράλα, από το να του πετάς γιαούρτια και να τον κάνεις ήρωα στα μάτια του κόσμου. 

Διότι αν θες να τιμωρήσεις έναν καλλιτέχνη, απλά τον αγνοείς. Δεν του δίνεις καμία σημασία. Δε νομίζω πως υπάρχει κάτι χειρότερο, ειδικά για τέτοιους καλλιτέχνες, τα άδεια γήπεδα και οι αίθουσες.

Παρ' όλα αυτά ο Ελληναράς, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι κάτι τέτοιο. Ρυθμικά να επαναλαμβάνει τις δύο πιο αγαπημένες του φράσεις : "Άντε γμμμσου"  και "Ρε μλκα".

Και μη μου πεις ότι τον ανάγκασαν τον Έλληνα, με την οικονομική εξαθλίωση, να μιλά και να φέρεται έτσι. Την παιδεία και την αξιοπρέπεια την έχεις και με λεφτά και χωρίς λεφτά. Αν χρειάζεσαι λεφτά για να έχεις παιδεία τότε είσαι χρεοκοπημένος και δεν το ξέρεις. Η οικονομική κρίση ήταν απλώς η αφορμή για να το αντιληφθείς. 

Και μη μου πεις για εξαιρέσεις. Όχι. Δεν είναι εξαιρέσεις οι Ελληναράδες της αριστεράς και της προόδου ή της πατριωτικής λαϊκής δεξιάς που φωνάζουν για να κρύψουν το μικρό τους τσουτσούνι.

Είναι ο κανόνας. Αυτοί είμαστε. Αυτή είναι η Ελλάδα της χρεοκοπίας και της δραχμής. Και αυτή είναι η Ελλάδα που θα πεθάνει, είτε το θες, είτε όχι.

Όμηρος

Μέσα στον κακό χαμό αυτή τη βδομάδα, εγώ είχα μία ετυμολογική απορία...Ποια η ρίζα της λέξης όμηρος (δηλαδή αιχμάλωτος); Έχει καμία σχέση με τον Όμηρο τον ποιητή; 

Μία εξήγηση που βρήκα στο διαδύκτιο είναι η ακόλουθη: έννοια του ονόματος Όμηρος χρησιμοποιείται για τους αιχμαλώτους. 

Στην αρχαιότητα, όμηρο αποκαλούσαν που είχε αρπαχθεί από εχθρικά στρατεύματα ή αντιπάλους. Γι' αυτό πολλοί φιλόλογοι πιστεύουν ότι το όνομα Όμηρος προέρχεται από τις δύο λέξεις "Ομού" και "Αραρείν" δηλαδή "Αραρίρσκω" που σημαίνει "ενώνω", μιας και ο αιχμάλωτος συνήθιζε να δίνεται ως εγγύηση για την εκτέλεση μιας συμφωνίας ή συνθήκης. Ειδικότερα όμως για τον μεγάλο ποιητή Όμηρο, λέγεται ότι το όνομά του προέρχεται από το συνδυασμό των λέξεων "Μη"+"Οράν"(="βλέπω") δηλαδή ο "Μη Ορών", ή αλλιώς "ο άνθρωπος που δεν βλέπει". Πράγματι, οι ιστορικές αναφορές λένε ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός όταν έγραψε τα δύο μεγάλα Έπη της αρχαιότητας. 

 Το  ήξερες αυτό για τους αιχμαλώτους; Στον κόσμο μου ε; Όχι θα κάτσω να σκάσω!

Σε αφήνω με τρελό διαμαντάκι:

Βάλ' το τέρμα να διαλύσουν τα φεϊσμπουκοτουιτεράκια!!!

Έτσι το κάνουν ΟΛΕΣ!

Τι συνέβη λοιπόν ;

Τους πρόδωσαν τους αρραβωνιάρηδες στρατιωτικούς ( Ferrando και Guglielmo) οι δύο αδερφές Dorabella και Fiordiligi ;

Πολλοί από το κοινό δεν έμαθαν, γιατί έφυγαν πριν τελειώσει η όπερα. Το φαντάζεσαι; Εντάξει, δεν ήταν και το καλύτερο έργο όλων των εποχών αλλά δε σηκώνεσαι να φύγεις στη μέση της παράστασης. "Αμερικάνοι" θα μου πεις. "Τι μόρφωση μπορεί να έχουν;" Σωστό!

Η αλήθεια είναι πως πήγαμε για κωμωδία και κωμωδία παρακολουθήσαμε! Όχι τις μηχανοραφίες του Don Alfonso και τις σπιουνιές της Despina. Αλλά τα χασμουρητά και τους καθιστούς ύπνους που πήρανε πολλοί μέσα από το κοινό. Ειδικά ένας μπροστά μας...ο κακομοίρης δε μπορούσε να σηκώσει το κεφάλι του! 

Το έχεις δει ποτέ αυτό; Να τον παίρνει ο ύπνος το διπλανό σου, και καθιστός όπως είναι να ανεβοκατεβάζει διαρκώς το κεφάλι του πάνω κάτω; Τι γέλιο!

Σε μία από τις (ατελείωτες) αργές άριες του έργου μετρήσαμε 5-6 κοιμισμένους στην περιοχή μας. Κάποιοι με πεσμένα κεφάλια, κάποιοι άλλοι (κύριοι! ) με τα κεφάλια όρθια αλλά τα μάτια ερμητικά κλειστά.

Εδώ που τα λέμε δε βοήθησε καθόλου ο Μαέστρο!  Κατ' αρχάς το έργο δεν κυλούσε με τίποτα. Η πλοκή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Θα κάτσουν στους δύο μεταμφιεσμένους οι αδερφές ή όχι; Ναι ή όχι; Ναι ή όχι; Μας γάνιασε ο Μαέστρο να μας το πει!  Έλεος! Όλο το έργο έφυγε με τις μυξοπαρθένες να κωλοτρίβονται αλλά με τύψεις στους κα"βι"λιάρηδες καβαλιέρους! 

Μωρέ καλά του τά λεγε ο Beethoven....Καλά του τα έλεγε!  (Σύμφωνα με τους βιογράφους του Beethoven, συχνά ο ίδιος αναρωτιώταν για πιο λόγο ασχολήθηκε ο Mozart με μία τέτοια σαχλαμάρα!)

Πρώτη λοιπόν "έκατσε" η Dorabella ! και μετά ακολούθησε στον βούρκο και η Fiordiligi , αφού ταλαντεύτηκε και έδωσε την εσωτερική της μάχη, με μία 9λεπτη άρια (Per pietà, ben mio, perdona ) που ζητούσε συγχώρεση από τον αγαπημένο της για τα συναισθήματα που νιώθει (πριν ακόμα του κάτσει) για τον μεταμφιεσμένο Ferrandο.

Ειλικρινά σου μιλάω δεν έχω ξανακούσει πιο βαρετή άρια! Μας γάμησε! 9 λεπτά κλαψομουνίασης για το πόσο δεν πρέπει να του κάτσει (που τελικά του έκατσε!) . Και δεν ήμαστε οι μόνοι που βαρεθήκαμε. Πρέπει να πήρε ο ύπνος και πέντε έξι όργανα γιατί ακούσαμε κάτι παραφωνίες. Ήταν η άρια που ήτανε, ήταν και αυτή η φωνή της Fiordiligi (Elizabeth Futral) τόσο βαρετή ! Έτοιμος ήμουν να ανέβω εγώ στη σκηνή να του κάτσω μπας και "τρέξει" λίγο το έργο! 

Εδώ κάποιος μπορεί να πει πως αυτή ακριβώς ήταν η ουσία της άριας : Η γυναικεία γκρίνια και ανασφάλεια! Αυτό θέλει να μας πει ο Mozart : Άμα γκρινιάζετε είστε ανυπόφορες! Δεν αντέχεστε! Διαχρονικά!!!

Κατα τα άλλα οι καινοτομίες ήταν σχετικά έξυπνες. Μοντέρνα ρούχα, κινητά τηλέφωνα, καφέδες latte από τα Starbucks (που αλλού ;) έδιναν ένα χρώμα. Αλλά και το γενικό νόημα του κειμένου δεν ήταν άσχημο. Συγκεκριμένα την παράσταση την έσωσε το τέλος που δεν ήταν ευτυχισμένο. 

Ο ποιητής (και ο Μαέστρο) θέλουν να σου περιγράψουν πως τη Ζωή πρέπει να την παίρνεις όπως έρχεται αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος. Το τι πιστεύεις εσύ ως ηθικό δε συνάδει απαραίτητα με την ηθική της Φύσης και όσο δεν θέλεις να το παραδεχτείς τόσο το χειρότερο για εσένα.  Καλώς ή κακώς η Γη δε γυρίζει γύρω από το κεφάλι σου και γι' αυτό...κοίτα να το απολαύσεις...αφού δε μπορείς να το αποφύγεις! 

Έτσι είναι οι γυναίκες. Ερωτεύονται καθημερινά και με πάθος, τα πάντα! Αν δε μπορείς να δεις πως αυτή ακριβώς είναι η αξία τους, δεν πειράζει. Μη ζητάς όμως από αυτές να είναι πιστές έτσι όπως, εσύ θα ήθελες, η πίστη να είναι. Οι γυναίκες μας λέει ο Mozart, έχουν τους δικούς τους κανόνες και το δικό τους τρόπο σκέψης, που κατά πάσα πιθανότητα είσαι καταδικασμένος να μην καταλάβεις ποτέ. 

Στην τελική λίγη σημασία έχει ! Να τις αγαπάς ... Άλλωστε μόνο να κερδίσεις έχεις από αυτές, ακόμα και όταν φαίνεται πως τα χάνεις όλα!

Σε αφήνω με ένα σκάνδαλο!

Όταν ο Mozart αντέγραφε το Χατζιδάκι:

Έτσι κάνουν όλες !

Η φράση "ακούστηκε" για πρώτη φορά στην όπερα του Mozart : "Ο γάμος του Φίγκαρο" και λίγοι της έδωσαν σημασία. Πρόκειται για την τρίτη συνεργασία του μαέστρο, με τον Lorenzo Da Ponte, έναν ιδιοφυή ποιητή και στιχουργό λιμπρέτων για όπερες. Οι άλλες δύο συνεργασίες είναι ο Φίγκαρο και ο Δον Τζιοβάννι.

Παρουσιάστηκε στη Βιέννη, το Γενάρη του 1790. Λέγεται ότι την είχε παραγγείλει ο ίδιος ο Αυτοκράτωρ Ιωσήφ ο Β', αν και πρόσφατα ανακαλύφθησαν ανατρεπτικά στοιχεία καθώς σύμφωνα με αυτά, το ίδιο λιμπρέτο είχε προσπαθήσει να μελωποιήσει και ο Salieri αφήνωντάς το όμως ημιτελές.  

Η όπερα δεν πρόλαβε να κάνει πάταγο. Ανέβηκε μόλις πέντε φορές πριν ο Αυτοκράτωρ πεθάνει. Το πένθος για τον γαλαζοαίματο ματαίωσε οποιαδήποτε παράσταση. Παραδόξως τη θέση που κατέχει η όπερα στο διεθνές ρεπερτόριο την απέκτησε μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.  Παρά το ότι δεν βρισκόταν εκτώς ηθικών ορίων για την εποχή, οι θεατρικοί παραγωγοί δεν την προτιμούσαν μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα.

Το θέμα της, φυσικά..η Αγάπη ! Τι καθορίζει την αληθινή Αγάπη; Μήπως η πίστη ή όλα είναι απλώς θέμα περιστάσεων;

O Ferrando και ο Guflielmo είναι δύο στρατιώτες αρραβωνιασμένοι με την Dorabella και την Fiordiligi, δύο μικρούλες πανέμορφες αδερφές. Σε ένα καφενείο συζητούν με τον Don Alfonso, για την τυφλή ερωτική πίστη που τους έχουν οι δύο κοπέλες. 

Ο Don Alfonso, ως γηραιότερος και εμπειρότερος σε αυτά τα θέματα, τους ξεκαθαρίζει πως δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες: Όλες οι γυναίκες λένε ψέμματα! Κάνουν τα καπρίτσια τους και με την πρώτη ευκαιρία θα τους προδώσουν ! Για να τους το αποδείξει, βάζει στοίχημα να σκαρώσει ένα μπέρδεγουέι....Οι δύο στρατιώτες θα "φύγουν" για τον πόλεμο...Θα μεταμφιεστούν και ο ένας θα "προσεγγίσει" τη αρραβωνιαστικιά του άλλου! Τι θα συμβεί λοιπόν; 

Θα το μάθω και θα στο πω.

Cosi fan tutte

Η έναρξη και οι πρώτες δύο γλυκύτατες άριες.

MET 1996 - James Levine

(η καλύτερη εκτέλεση κατά τη γνώμη μου)

Άρια από την "αποχώρηση" των αγαπητικών με πλοίο για το μέτωπο! 

Ο θρήνος των αδελφών.
The Glyndebourne Chorus 2006 - Ivan Fischer

Soave Sia Il Vento

Gentle is the wind,
Calm is the wave,
And every one of the elements
Answer warmly
To our desire.