Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11

Ave Paternum Deo

Η τεράστια επιτυχία του προηγούμενου κειμένου (0 σχόλια) οφείλεται προφανώς στον πιασάρικο λατινικό τίτλο. Συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο λοιπόν...



Γιατί ό,τι έχει νόημα στη Ζωή...υπάρχει πάντα ένας Κανόνας στον οποίο υπακούει.

update: Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στη Lena που έσωσε την υπόληψη αυτού του ιστολογίου...

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Ε τωρα με συγκινησες!

Ασχετο: Ειδα το διαξιφισμο σου με μια αλλη μπλογκερ, στο μπλογκ της... Και επειδη ειμαι κακος ανθρωπος, περιττο να σου πω οτι γελαγα χαιρεκακα! (Βεβαια και εγω γραψει πολλες βλακειες οποτε να προσεχω.)

CsLaKoNaS είπε...

Το 'σωσες πάλι το ιστολόγιο :)

Ελπίζω να μη γέλαγες εναντίων μου !

Έχω πολύ καιρό να αντιπαρατεθώ σε blogs. Αν αναφέρεσαι στην Έφηβη δε θεωρώ ότι υπήρξε διαξιφισμός.

Το μπλόγκινγκ δεν ενδείκνυται (καλά το έγραψα; ) για κάτι τέτοιο.

Unknown είπε...

Όπως, να συμπληρώσω, η υπέρβαση ενός κανόνα είναι που δίνει συχνά νόημα στη Ζωή...

Όχι δεν έχω πνεύμα αντιλογίας, απλά πιστεύω πως ό,τι συνιστά έναν "κανόνα" είναι πάντα εφήμερο και προσωρινό. Η αλλαγή είναι αιώνια κι αυτό είναι που δεν αντέχουμε :-)

CsLaKoNaS είπε...

Αερικέ συμφωνώ απόλυτα.

Όταν ο κανόνας εγκλωβίζει τότε πολύ σωστά οπως λές η υπέρβασή του (και αναζήτηση νέων κανόνων) έχει συχνά (όχι πάντα) νόημα.

p.s. Ο "κανόνας" είναι ένα λογοπαίγνιο που χρησιμοποίησα αναφερόμενος στον "Κανόνα Αρμονίας" του Palchelbel που είναι η βασική μελωδία του μουσικού κομματιού (όπως και εκατοντάδων άλλων!!!)

Μικρές ανάσες είπε...

.........