Εδώ είμαστε....
Στο ιστολόγιο αυτό που γαμά και δέρνει, σήμερα θα πιάσουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε για τελευταία φορά...στον Μαρξ και την καρέκλα του.
Είμαστε στο 1867 και ο Μαρξ, εκδίδει "Το Κεφάλαιο". Μία κριτική της πολιτικής οικονομίας, σύμφωνα με την οποία η ελεύθερη αγορά του Σμίθ ενέχει μία δομική αδικία, καθώς συγκεκριμένος
 |
| Οι Μεγάλοι Αδερφοί |
κόπος του εργάτη παρακρατείται - υποκλέπτεται για να γίνει κέρδος στις τσέπες του γουρουνόφατσου με φράκο αλλά κατά τα άλλα συμπαθέστατου καπιταλιστή. Αυτός ο κόπος είναι η ΥπερΑξία.
Μην κάνεις κανένα λάθος! Στον κόσμο αυτό κανείς δεν φταίει για αυτό που συμβαίνει. Είναι το σύστημα το οποίο προκαλεί αυτήν την αστάθεια η οποία οδηγεί σε κρίσεις, οι οποίες κρίσεις θα γίνονται όλο και πιο έντονες έως ότου καταρρεύσει το σύστημα τρώγωντας τα σωθηκά του.
Το πετρέλαιο καύσης είναι η ΥπερΑξία. Και η έννοια της Υπεραξίας δομείται στο Σύμπαν της Οικονομικής Φιλοσοφίας του Σμιθ, ακριβώς λόγω της Αντικειμενικής Θεωρίας της Αξίας των πραγμάτων.
Η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας (objective theory of value) θεωρεί πως η αξία των προϊόντων βρίσκεται στα ίδια τα προϊόντα. Συνεπώς αυτός που φτιάχνει το προϊόν, ο εργάτης, έχει λόγο στο προϊόν και οποιοδήποτε μέρος της αξίας του προϊόντος παρακρατείται, είναι εκμετάλευση!
Συνεπώς όσο παρακρατεί ο καπιταλιστής τόσο χάνει ο εργάτης! (Παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος)
Είναι αυτή η δομική εκμετάλευση που οδηγεί στην περίφημη Πάλη Των Τάξεων, το τρίτο και τελευταίο μέρος της εργασίας του Μαρξ πάνω στην Πολιτική Οικονομία.
Όμως η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας έχει πάρα πολλά προβλήματα. Η καρέκλα του Μαρξ φτιάχτηκε την εποχή που καθόταν ο Κάρολος και τον ζωγραφο-φωτογράφησαν. Ας υποθέσουμε πως η καρέκλα ήταν ολοκαίνουρια. Η αξία της όμως με τα χρόνια δεν παραμένει ίδια. Η καρέκλα παλιώνει και η αξία της χάνεται...μετά από 60 χρόνια η καρέκλα έχοντας πιάσει πάτο αρχίζει και ....γίνεται αντίκα....η αξία της μεγαλώνει...ώσπου 100 χρόνια μετά κοιτάζοντας κάποιος προσεκτικά την καρέκλα, αντιλαμβάνεται πως πάνω σε αυτήν καθόταν ο Μαρξ ....και η αξία της αυτόματα υπερ-πολλαπλασιάζεται...
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας των προϊόντων δεν μπορεί να εξηγήσει τον τιμάριθμο. Την τιμή των προϊόντων, δηλαδή, απλούστατα διότι αγνοεί μία πολύ βασική Αρχή της Φύσης και θεμελιώδη Νόμο της σύγχρονης οικονομικής σκέψης: Αυτό που ονομάζουμε ως Νόμο της Προσφοράς και της Ζήτησης.
 |
| Ο Carl Menger και η Αυστριακή Σχολή |
Το 1871, στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, ο Carl Menger, ανέπτυξε (ταυτόχρονα και ανεξάρτητα από τους William Jevons και Leon Walras) την Υποκειμενική Θεωρία της Αξίας. Ο πατέρας της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης, υποστήριξε πως η Αξία των πραγμάτων, δεν είναι στην καρέκλα του Μαρξ, στο κρεβάτι του Έγκελς, στα μαχαιροπίρουνα της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Η Αξία είναι στο μυαλό μας και διαμορφώνεται από τις ανάγκες και τα θέλω του καθενός μας κάθε ώρα - κάθε μέρα - κάθε στιγμή.
Η Αξία δεν είναι αντικειμενική. Η Αξία είναι υποκειμενική. Σήμερα θέλω παγωτό, αύριο θέλω τούρτα, μεθαύριο θέλω τσίζκέικ και μέχρι το τέλος της βδομάδας θέλω έναν διαιτολόγο να με συμμαζέψει.
Η Αξία είναι υποκειμενική και δεν υπάρχει έξω από την ανθρώπινη συνείδηση! Άρα η κλοπή που υποστηρίζει ο Μαρξ δεν υφίσταται, αφού η καρέκλα αξίζει όσο κάποιος, πιστεύει ότι αξίζει να πληρώσει, για να την αποκτήσει.
Οι διακυμάνσεις των τιμών προκύπτουν ακριβώς λόγω των διακυμάνσεων του δικού μας μυαλού και των δικών μας αναγκών σε συνδιασμό με την εποχή. Σε άλλη εποχή είμαστε νέοι και δε μας πέφτει οπότε έχουμε ανάγκη να αγοράζουμε προφυλακτικά, σε άλλη εποχή είμαστε γέροι και δε μας σηκώνεται οπότε έχουμε ανάγκη να αγοράζουμε Viagra.
Σε κάθε περίπτωση κάθε ώρα και κάθε στιγμή η σκέψη μας διαφέρει, οι ανάγκες μας διαφέρουν και αυτό αντικατοπτρίζεται στις τιμές των προϊόντων που καλούνται να ικανοποιήσουν αυτές τις ανάγκες.
Σήμερα θέλω την οδοντόκρεμα με έξτρα φλουοράιντ αύριο τη γατοτροφή από πατέ κουνελιού προτηγανισμένο με κολίανδρο.
Σήμερα θέλω το τελευταίο μοντέλο του jeep wrangler με επιπλέον λεβιέ για παρτούζα, άυριο μου αρκεί το πλαστικό δαχτυλίδι με δόνηση για έξτρα απόλαυση.
Σήμερα λιμπίζομαι το παγωτό με γεύση σάπιο βατόμουρο, αύριο μου μύρισαν τα παϊδάκια χήνας.
Σήμερα θέλω να ακούσω το κοντσέρτο για 2 πιάνα του Μότσαρτ Αρ. 365, αύριο θέλω να ακούσω το Gangnam Style του Psy.
Σήμερα ερωτεύομαι την Ειρήνη που είναι λίγο κοντή λίγο παχουλή λίγο στραβοχυμένη, αύριο γουστάρω τον Κώστα που είναι ψηλός με γυμνασμένο σώμα
Σήμερα είμαι οπαδός του Ομπτζεκτιβισμού της Ayn Rand, αύριο με πείθει η Κριτική του Καθαρού Λόγου του Εμάνουελ Καντ.
Σήμερα θέλω το τελευταίο μοντέλο του jeep wrangler με επιπλέον λεβιέ για παρτούζα, άυριο μου αρκεί το πλαστικό δαχτυλίδι με δόνηση για έξτρα απόλαυση.
Σήμερα λιμπίζομαι το παγωτό με γεύση σάπιο βατόμουρο, αύριο μου μύρισαν τα παϊδάκια χήνας.
Σήμερα θέλω να ακούσω το κοντσέρτο για 2 πιάνα του Μότσαρτ Αρ. 365, αύριο θέλω να ακούσω το Gangnam Style του Psy.
Σήμερα ερωτεύομαι την Ειρήνη που είναι λίγο κοντή λίγο παχουλή λίγο στραβοχυμένη, αύριο γουστάρω τον Κώστα που είναι ψηλός με γυμνασμένο σώμα
Σήμερα είμαι οπαδός του Ομπτζεκτιβισμού της Ayn Rand, αύριο με πείθει η Κριτική του Καθαρού Λόγου του Εμάνουελ Καντ.
Η αξία των πραγμάτων είναι στο μυαλό μας και προκύπτει από τις σκέψεις μας. Σκέψεις ανεξέλεγκτες ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Όποιος θέλει να ελέγξει την αξία των πραγμάτων θέλει ουσιαστικά να ελέγξει τη σκέψη μας.
Όποιος θέλει να ελέγξει την αξία των πραγμάτων θέλει ουσιαστικά να ελέγξει τη σκέψη μας.
 |
| George Orwell - The Big Brother |
Κανείς σήμερα στον Κόσμο δεν ασχολείται με την Αντικειμενική Θεωρία της Αξίας , άρα κανείς σήμερα στον Κόσμο δεν μπορεί να υποστηρίξει στα σοβαρά τη φιλοσοφία του Μαρξ.
Σε αντίθεση με την ιδέα του Παιχνιδιού Μηδενικού Αθροίσματος, κάθε στιγμή πώλησης ενός προϊόντος δε λαμβάνει χώρα καμία εκμετάλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά αντιθέτως υπάρχει διπλό κέρδος!
Γιατί κανείς δεν ανταλλάσει προιόντα για να βγει χαμένος και κανείς δεν ανταλλάσει προϊόντα για να μη βγει κερδισμένος.
Εγώ έχω 10 άλογα και εσύ έχεις 10 γελάδια. Έγώ θέλω γάλα και τυρί και κρέας για μένα και την οικογένειά μου και εσύ θέλεις δύο άλογα για το sequel του Brokeback Mountain. Έτσι θέλουμε και μπορούμε να ανταλλάξουμε.
Όταν όμως ανταλλάξουμε εγώ θα έχω 8 άλογα και 2 γελάδια και θα μου αρέσουν ξαφνικά τα άλογά μου λίγο περισσότερο και τα γελάδια λίγο λιγότερο...Η τιμή θα μεταβληθεί...με βάση την προσφορά και τη ζήτηση που υπάρχει στο μυαλό μου για το πόσο μου αρέσουν / χρειάζονται τα γελάδια και πόσο τα άλογα....
Η εργασία επενδύεται στην παραγωγή ενός προϊόντος με την υπόθεση πως το προϊόν θα έχει κάποια προϋπολογισμένη αξία και όχι το αντίθετο (ότι δηλαδή η εργασία διαμορφώνει την τιμή του προϊόντος).
Παρ' όλα αυτά σημαντικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Είναι δηλαδή τόσο λάθος ο Μαρξ και η θεωρία του που δεν επιδέχονται καμία βελτίωση; Γιατί παραμένει τόσο ελκυστική ; Γιατί ασχολήθηκαν τόσοι μαζί της και ακόμα ασχολούνται ;
Τι κάνει τους μισθούς να αυξάνονται και τι να μειώνονται;
Πόσο άδικο είναι τελικά το σύστημα της ελεύθερης αγοράς;
(συνεχίζεται...)
