Από το καλοκαιρινό σχολείο του MIT πάνω στην πολυπλοκότητα συστημάτων μάθαμε για τον ανασχηματισμό και την υπουργοποίηση του Ευάγγελου...Παρόλα αυτά το ευρώ ανέβηκε και, κυρίως, κατέρευσαν τα spreads (-1.17) των 10ετών ομολόγων.
Έτσι για να αλλάξουμε και λίγο κλίμα...
...Θυμήθηκα, από εδώ που βρίσκομαι, τις ωραίες κι ανέμελες μέρες του Σεπτέμβρη του 2007, μετά τη δεύτερη ήττα Παπανδρέου και την απόπειρα-ρεσάλτο του Benny να καταλάβει την εξουσία του κινήματος. Τότε, εμείς οι "ανώνυμοι πασοκικοί" είχαμε διασπαστεί στους προεδρικούς και τους βενιζεκούς. Προσωπικά ήμουν και είμαι με τους πρώτους.
O Benny είναι ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος με πληθωρική προσωπικότητα και ιδιαίτερα γοητευτικό λέγειν που μπορεί βρε παιδί μου να..."σε πείσει". Κάθε φορά που μιλάει τον ακούω με προσοχή αλλά δυστυχώς ελάχιστες φορές διαπίστωσα να λέει κάτι το ουσιαστικό ή κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον. Μπορεί να περιπλέκει και να περιτυλίγει τις πιο ξύλινες ή ανούσιες ιδέες με πλήθος εύστοχων επιθετικών προσδιορισμών όμως ποτέ μου δε διέγνωσα στοιχεία αυθεντικής, ή με κάποια διορατικότητα, σκέψης.
Από τον καφέ του Ρέλλου, στο υπουργείο των Οικονομικών έχουν περάσει σχεδόν 4 χρόνια...Σήμερα κάποιοι μιλάνε για αρχηγικό ντεπούτο (δεδομένης και της αντι-προεδρίας),κάποιοι για μία έξυπνη κίνηση του Παπανδρέου να πλήξει τον εσωκομματικό του αντίπαλο εν όψη πρόορων εκλογών. Δεν έχει καμία σημασία νομίζω.
Δε μπορώ να καταλάβω πώς ένας νομικός θα καταφέρει να διαχειριστεί ένα τόσο δύσκολο και τεχνικό υπουργείο. Μοιάζει σαν τον τελευταίο ανασχηματισμό του "καταλληλότερου" όπου στο υπουργείο οικονομικών βρέθηκαν όλοι οι άσχετοι με την οικονομία - (αποκορύφωμα αν θυμάσαι...η λατρεία μου....ο Θανάσης ο Μπούρας). Δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά,
...Πάμε από το ΠαΣοΚ στο χειρότερο...
update: Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος η δημοσκόπηση των "Αγανακτισμένων" της Καπα Research. Περίπου 1 στους 4 δηλώνει οπαδός του ΠαΣοΚ. Μάλλον ενισχύεται η άποψη κατά την οποία το μεγάλο μέρος της μάζας αυτής είτε πρόκειται για δημοσίους υπαλλήλους που απλώς έχουν χάσει τα κάθε λογής κρατικά επιδόματα που έπαιρναν είτε για πολίτες (άνεργους ή μη) που έμαθαν να τα περιμένουν όλα από το κράτος (αυτή η κατηγορία περικλείει βέβαια και τη λαϊκή δεξία αλλά και την Αριστερά). Αδυνατώ να κατανοήσω, πώς η αντίθεσή στο Μεσοπρόθεσμο και η ενδεχόμενη μή-ψήφισή του, θα διασφαλίσει στους "Αγανακτισμένους" αυτά που εξακολουθούν να παίρνουν.
update:
70% haircut είναι μία πρόταση (μάλιστα η μόνη λύση!) των αγανακτισμένων. Αυτό θα σήμαινε πως το χρέος που έχει το κράτος π.χ. στις Τράπεζες και τα εγχώρια ασφαλιστικά ταμεία θα μειωνόταν κατά 70%. Τα ταμεία δε θα μπορούν να καλύψουν συντάξεις και ασφαλιστική κάλυψη και θα ζητήσουν από το κράτος. Το κράτος θα ζητήσει από τις τράπεζες αλλά και αυτές θα έχουν φαληρήσει αφού κρατάνε τεράστιο χρέος. Οι ξένοι φυσικά και δεν πρόκειται να μας δανείσουν αφού μόλις θα έχουν χάσει τα χρήματά τους...Το κράτος απομένει να κρατικοποίησει τις τράπεζες και να μπλοκάρει τις καταθέσεις των πολιτών. Οι αντιδράσεις έπειτα θα είναι αλυσιδωτές και απρόβλεπτες....Το ξέρω ότι δε μπορεί να παίρνει κανείς στα σοβαρά αυτές τις προτάσεις όμως ο λαϊκισμός πλησιάζει τα όρια επικυνδινότητας.
15 σχόλια:
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι οι υπουργοί κατέχουν το αντικείμενό τους. Όμως όχι.
Ουσιαστικά κάθε υπουργός, βουλευτής όπως και ο ηθοποιός ή ο τραγουδιστής είναι το ορατό μέρος του παγόβουνου.
Πίσω τους κρύβεται ολόκληρη εταιρεία.
Ειδικά, οι υπουργοί αποτελούν την κορυφή μιας πυραμίδας ενός δικτύου γνωριμιών, συμφερόντων και παράνομων συναλλαγών που το μόνο αντικείμενό τους είναι η παραπλάνηση του λαού. Κάτω από αυτούς υπάρχει σωρεία συμβούλων που αναλαμβάνει το εξειδικευμένο έργο.
Για αυτό ο κάθε υπουργός μπορεί να ανάβει οποιοδήποτε υπουργείο. Ο ίδιος αποτελεί απλά την συνισταμένη των διάφορων αντικρουόμενων συμφερόντων. Συμμετέχει σε εκδηλώσεις και γιορτές και γενικά ασχολείται με την δημόσια εικόνα του. Όλα τα υπόλοιπα τα φροντίζει το επιτελείο των συμβούλων του.
Με τον Ion δεν συμφωνώ συχνά, αλλά τώρα έχει απόλυτο δίκηο... Καιρός να ξυπνήσεις τώρα κι εσύ και να καταλάβεις μερκά πράγματα. ο βασιλιάς (σου) ήταν πάντα γυμνός και περιορισμένης πολιτικής ευφυΐας. Ο πρωτότοκος- βιτρίνα της οικογένειας, που ήταν "καταδικασμένος" να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ και της Ελλάδας - και να χαντακώσει αμφότερα.
Παρακολουθώ τον Βενιζέλο από 18-19 χρόνων - ήμασταν μαζί στο Πανεπιστήμιο, τίποτε περισσότερο. Είναι ευφυής και ρήτωρ, έχει πολιτικές ικανότητες και βάρος. Εύχομαι να αποδειχθεί ότι είναι και αποτελεσματικός - δεν αισιοδοξώ πολύ, γιατί ξέρω πως είναι θύμα της ίδιας τιου της ευφυΐας, βιαστικός, ναρκισσιστικός στον λόγο του. Ωστόσο, μιαν ευκαιρία θα του την δώσω, αξακολουθώντας, παράλληλα, να βρίσκομαι όσο πιο συχνά μπορώ στο Σύνταγμα, με τους "αγανακτισμένους". Ακόμα κι αυτό, τον όγκο και τον παλμό του κόσμου, την οργή, μπορεί να τα χρησιμοποιήσει στις διαπραγματεύσεις, όπως θάχε κάνει ο πολιτικός του μέντορας, ο Α. Παπανδρέου κι όπως δεν είχε την ιδιοφυΐα να κάνει ο ΓΑΠ. Αν δεν αξιοποιήσει πολιτικά ο Βενιζέλος την κοινωνία, θα χαντακώσει και τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ - ίδωμεν!
@IonnKorr
Δε διαφωνώ σε αυτό που λες. Παραμένει όμως το ερώτημα των συμβούλων. Οι σύμβουλοι αποφασίζονται από τον ίδιο τον υπουργό. Τουλάχιστον θεσμικά. Ένας υπουργός άσχετος με ένα τόσο δύσκολο και καυτό θέμα, δεν ξέρω τι απτά αποτελέσματα μπορεί να έχει παρά την ευφυία και επικοινωνιακή του δεινότητα.
Αστεροηδή
Ποτέ μου δεν επέλεξα για βασιλιά κανέναν. Ποτέ μου δεν ασχολήθηκα με την πολιτική έχοντας να περιμένω κάτι από κάτι από αυτή.
Το 2007 επέλεξα τον ΓΑΠ βλέποντας απλώς και μόνον το περιβάλλον του Βενιζέλου.
Σε αντίθεση ίσως με εσένα δεν περιμένω πολλά από τον πρωθυπουργό. Δεν περιμένω κανέναν ηγέτη να με σώσει, γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο στην εποχή μας είναι (ευτυχώς) αδύνατο.
Οι ηγέτες παλαιάς κοπής το μόνο που καταφέρνουν είναι να καταδυναστεύουν το λαό που κυβερνάνε και όχι το αντίθετο.
Μπορείς να συνεχίσεις να γοητεύεσαι από την ευφύια του Βενιζέλου, όπως μπορεί να βλέπεις ελπίδα στους "αγανακτισμένους" που τελικά το μόνο που κάνουν είναι να μαζεύονται κάθε απόγευμα και να μουτζώνουν.
Μπορεί επίσης να σου αρέσει η πτώχευση (στάση πληρωμών).
Αν εσύ (νομίζεις ότι) δεν έχεις τίποτα να χάσεις από την πτώχευση τότε γιατί να μην γίνουν έτσι όλοι οι συμπολίτες σου...
Βρε Λάκωνα,
Οι Αγανακτισμένοι βρισκονται εκεί για δάφορους λόγους: επειδή ανησυχούν για το οικονομικό αδιέξοδο της χώρας, επειδή έχασαν τη βόλεψή τους, επειδή αγανακτούν με τη δειλία της κυβέρνησης να να λάβει αποφάσεις, επειδή, επειδή, επειδή... Δεν έχει σημασία τι ακριβώς γράφουν τα πανώ στο Σύνταγμα.
Δουλειά της κυβέρνησης ειναι ικανοποιήσει το λαικό αίσθημα και ταυτόχρονα να βγάλει τη χώρα από το οικονομικό και ηθικό της τέλμα.
Δηλαδή πρέπει να πάρει μια σειρά αποφάσεων τις οποίες και να εφαρμόσει
α) για την ικανοποιηση του λαικού αισθήματος:
κατάργηση βουλευτικής ασυλίας και διαχωρισμό των εξουσιών
β)για την επιβίωση και την -σε βάθος δεκαετίας- πρόοδο της χώρας:
μείωση του κράτους (δηλ ιδιωτικοποιήσεις),
δίωξη της κλεπτοκρατίας,
και άλλα πάρα πολλά μικρότερα πράγματα (ενδεικτικά: καταργηση του άρθου 16 για τα πανεπιστήμια και υπαγωγή των μουσείων στο ίδιο νομικό καθεστώς με αυτό της Ακρόπολης μπας και αποκατασταθεί η αξιοπρέπεια του Αρχαιολογικού επιτέλους, κλπ).
Αυτά χρεάζονται ένα μίγμα τεχνοκράτη και πολιτικού. Ο τέως δεν ήταν πολιτικός. Ο νυν φαίνται έξυπνος. Δεν έχω ιδέα τι θα καταφέρει.
ΣΠ
Δε διαφωνώ για το μείγμα των "Αγανακτισμένων". Πάντως μία στατιστική ανάλυση για τη μορφολογία αυτού του μείγματος θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
Λες:
"Δουλειά της κυβέρνησης ειναι ικανοποιήσει το λαικό αίσθημα και ταυτόχρονα να βγάλει τη χώρα από το οικονομικό και ηθικό της τέλμα. "
Όχι. Δουλειά της κυβέρνησης είναι μόνο το δεύτερο. Ενδεχομένως το πρώτο να είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Το τρίτο είναι προσωπικό ζήτημα.
Τα μέτρα που αναφέρεις είναι σωστά αλλά δεν πρόκειται να έχουν κάποιο αποτέλεσμα. Ξέρεις πολύ καλά ότι το πρόβλημα αυτού του λαού δεν είναι πως δεν έχει θεσμούς ή νόμους. Το πρόβλημα είναι πως οι νόμοι αυτοί δεν εφαρμόζονται ! (βλ. π.χ. τον ΚΟΚ).
ps
Ο Βενιζέλος ήταν εναντίον της αναθεώρηση του άρθρου 16.
Δημιούργημα του Βενιζέλου νομίζω είναι και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Εάν θέλουμε να επαναληφθεί ο Δεκέμβρης του 2008 στο Σύνταγμα του 2011, μπορούμε να αρκεστούμε σε μια κυβέρνηση που ασχολείται αποκλειστικά με τα οικονομικά μεγέθη και αφήνει το ήθος στην διακριτική ευχέρεια του καθενός.
Δεν καταλαβαίνω το συσχετισμό με το Δεκέμβρη του 2008.
Πως η κυβερνητική πολιτική μπορεί να βγάλει ένα λαό από το ηθικό τέλμα;
To κοινό τους σημείο ειναι ότι εχουμε πάρα πολλους ανθρώπους στους δρόμους με ανικανοποίητα αιτήματα ζωής.
Την πρώτη φορά ήταν κυρίως νέοι, που στο πρόσωπο του νεκρού μαθητή είδαν τα όνειρά τους ματαιωμένα. Τότε, είχε χαθεί τελείως η πυξίδα του ηθικου, το είχαν μπερδέψει με το νομιμο και άλλα τέτοια ωραία. Η κατασταση αφέθηκε στο έλεος των περιστάσεων και κάηκε η πόλη.
Τώρα εχουμε κυρίως ενήλικες σε αδιέξοδο. Δεν έχει σημασία αν, με βάση κάποια εξωτερικά, "αντικειμενικά" κριτήρια όντως βρίσκονται σε αδιέξοδο, αν θα μπορούσαν να σκεφτούν αλλιώς, αν θα έπρεπε να κάνουν κάτι άλλο αντί να λενε "δε χωρστάω, δεν πληρώνω".
Το θέμα είναι ότι αυτή η κατασταση προκάλεσε αλλά και διέλυσε πιθανή συνεργασία των 2 κομμάτων και αφαίρεσε από τις προυποθέσεις για χρηματοδότηση την περίφημη "συναίνεση". Είναι λοιπόν υπαρκτή, φέρνει αποτελέσματα, και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα.
Φαντάζομαι ότι συμφωνούμε ότι το ήθος διαμορφώνεται κατά κύριο λόγο από τη συλλογική νοοτροπία και δε "φοριέται" με top-down τρόπους. Δηλαδή τα λαμόγια της ελληνικής πραγματικότητας δεν μας ήρθαν από το διάστημα αλλά ξεπήδησαν από μια διάχυτη ανηθικότητα, την οποία βλεπω όπου και να γυρίσω το κεφάλι μου.
Από την άλλη, δυστυχώς, οι άνθρωποι ειναι πρόβατα. Ειναι μιμητικά όντα. Μέχρι και mirror neurons εχουμε για να μιμούμαστε τον απέναντί μας.
Μια ορχήστρα ακούγεται διαφορετικά αν αλλάξει ο μαέστρος της. Οι ιδιοι μουσικοί ακούγονται αλλιώς αναλογα με το πώς θα κουνηθεί ένα χέρι.
Ενα μεσαίου μεγέθους εργαστήριο (αποτελούμενο κατά βάση από εξυπνους και εντιμους ανθρώπους) μπορεί να περάσει από την τιμιότητα στην ηθική αποχαλίνωση ανάλογα με το παράδειγμα του principal investigator.
Συνεπώς το ήθος, όχι μόνο γεννιέται από τη βάση, αλλά επίσης μεταδίδεται ή/και διδάσκεται.
Εφόσον λοιπόν μεταδίδεται, ειναι προς το συμφέρον της κυβέρνησης να το εμπνευσει αν θελει να τηρούνται οι νόμοι και να πετύχει η οικονομική της πολιτική. Αμα θέλω οι φοιτητές μου να μη μαγειρευουν τα αποτελέσματά τους, πρέπει πρώτη να δίνω το παράδειγμα της τιμιότητας. Αν τους θέλω μαχητικούς πρέπει να με βλέπουν στα συνέδρια. Αν τους θέλω δόλιους και καταφερτζήδες πρέπει να κάνω backstabbing και badmouthing με κάθε ευκαιρία.
Αν η πολιτική ηγεσία θέλει να βάλει το λαό να δουλέψει και όχι να τρέχει στις πλατείες πρέπει να εργαστεί εκείνη πρώτη και να εφαρμόσει νόμους. Εάν θέλει να πεισει τον καθένα να μη λαδώνει, να μην κλέβει στο ΦΠΑ κλπ πρέπει πρώτη εκείνη να αποδείξει το ήθος της, καταργώντας, π.χ. το νόμο περι ευθύνης υπουργών. Τετοιες κινήσεις και θα ικανοποιήσουν το λαικό αίσθημα και θα δώσουν το στίγμα ενός άλλου τρόπου συμπεριφοράς.
Ανακεφαλαιώνοντας, αν το ήθος δεν ερxεται bottom-up πρέπει να το φέρουμε top-down, και μπορεί να ερθει εύκολα γιατί οι άνθρωποι είναι μιμητικά όντα.
xa xa
Αγανακτισμένοι. Μάλιστα.
Η βάση του παγόβουνου.
Πώς θα σου φαινόταν αν τη στιγμή που ο Τιτανικός βούλιαζε το πλήρωμα έκανε ανταρσία και ζητούσε περισσότερη συμμετοχή στην κυβέρνησή του??
Οι αγανακτισμένοι δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ σοβαρό αίτημα πέραν της διαγραφής του χρέους και της "εκθρόνισης" της κυβέρνησης και δεν προβάλουν ΚΑΜΙΑ σοβαρή πρόταση για την έξοδο από την κρίση πέρα από το "δεν πληρώνουμε ούτε δεκάρα".
Πέραν τούτου, η βασική συζήτηση στις λαϊκές συνελεύσεις της πλατείας έχουν να κάνουν με τους τρόπους με τους οποίους θα γίνει έργο στην Ελλάδα η άμεση δημοκρατία (??!!) μέσα από τη "μαζική διεκδίκηση των πολιτικών μας δικαιωμάτων" σε συνελεύσεις και λαϊκά κινήματα που θα λάβουν χώρους στα... εργοστάσια!!!!!! (Στα ποια????)
Οι αγανακτισμένοι, που λες, συζητούν για διάφορα "καυτά" θέματα που θα βοηθήσουν την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση όπως είναι η αστική δημοκρατία, η ολιγαρχία της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, η δημοκρατία της κλασικής Αθήνας του Περικλή, η φιλοσοφία του Πρωταγόρα, οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, οι αριστοκράτες αριστοτελικοί φιλόσοφοι και άλλα τέτοια "επίκαιρα". Κανονικά όλα αυτά πρέπει να τα κάνω ανάρτηση, αλλά θα μου την πέσουν και θα χαλαστώ.
Συμφωνώ πως έχουμε ολιγαρχία. Μια ολιγαρχία την οποία επανειλημμένα έχουμε στηρίξει όταν αυτό μας ήταν σύμφορο. Μια διεφθαρμένη μέχρι τα θεμέλια ολιγαρχία έντεχνα καλυμμένη με δημοκρατικό επίχρισμα. Οκ.
Και κάτι τέτοιο αποδεικνύεται από τον τρόπο που στήνεται το πανηγύρι της εκλογής των υπουργών σε κάθε σχηματισμό ή ανασχηματισμό κυβέρνησης και στα διάφορα επικοινωνιακά πανηγυράκια που λαμβάνουν χώρα σε τηλεοράσεις, εφημερίδες και ραδιόφωνα.
Θα μπορούσε βέβαια ένα κύμα ανθρώπων ορθώς και λογικώς σκεπτόμενων να διεκδικήσει την αλλαγή αυτού του σκηνικού, αλλά η διαφθορά είναι τόσο βαθιά ριζωμένη και οι περισσότεροι είναι τόσο βαθιά νυχτωμένοι, που δεν υπάρχει περίπτωση βελτίωσης στην Ελλάδα.
...Κι εν τω μεταξύ, δεν ξέρω αν το πήρες χαμπάρι, αλλά ξέρεις ποιος εκφράζει τη συμπαράστασή του στους αγανακτισμένους Νεοέλληνες??
Ένας τύπος που αρνείται να πάρει επίθετο γιατί -λέει- δεν είναι ίσα κι όμοια με μας, τους κοινούς θνητούς. Ο τύπος αυτός, λοιπόν, όταν παντρεύτηκε έβαλε και την κουτσή Μαρία να πληρώσει τα γαμησιάτικά του με τη Φρειδερίκη! Ναι αυτός, ο ίδιος, ο Κοκός!!!
Υπέρ των «Αγανακτισμένων» ο τέως Βασιλιάς Κωνσταντίνος
...Πάντως ρε Λάκωνα, απορώ που ακόμη τάσσεσαι με το ΠΑΣΟΚ. Αληθινά απορώ.
@ΣΠ
Αν εννοείς πως η ηθική διδάσκεται στο μέτρο και στο βαθμό που δεν γίνεται ανήθικη τότε συμφωνώ.
Η νοοτροπία είναι αυτή που πρέπει να αλλάξει. Δε μπορεί η κοινωνία να περιμένει από την πολιτική ηγεσία να την καθοδηγήσει. Δε δουλεύουν έτσι οι σύγχρονες αντι-προσωπευτικές δημοκρατίες! Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να πάψει η κοινωνία να περιμένει από την πολιτική ηγεσία του τόπου να την καθοδηγήσει, να υλοποιήσει τα όνειρά της κλπ κλπ κλπ.
Η ίδια η δομή του πολιτεύματος το αποτρέπει αυτό και πολύ καλά κάνει. Το feedback της Δημοκρατίας απεικονίζει το ήθος και το επίπεδο της κοινωνίας σε αυτό του πολιτικού κόσμου, όσο και αν δε θέλουμε να το δούμε και να το ζυγίσουμε αυτό.
Το παράδειγμα λοιπόν που φέρνεις με τους φοιτητές σου είναι άσχετο. Δεν είναι δουλειά του κοινοβουλίου να μας διδάξει το παραμικρό. Δουλειά της κυβέρνησης σε κανονικές συνθήκες είναι να εφαρμόσει το νομοθετικό έργο για το οποίο ψηφίστικε και δουλειά της αντιπολίτευσης να την ελέγξει. Δουλειά της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας είναι να εφαρμόσει τους νόμους, και ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΟΛΩΝ ΕΜΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ.
@Δήμητρα,
Θα συμφωνήσω με όσα λες.
Σχετικά με το τελευταίο σου ερώτημα, δηλώνω πιστός στο κοινοβουλευτικό σύστημα όπως το ζούμε σήμερα. Σε ό,τι αφορά αυτό, θεωρώ πως ως πολίτης έχω χρέος να παίρνω θέση και να επιλέγω έναν από τους υπάρχοντες πολιτικούς φορείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους αποδέχομαι στο σύνολο των δραστηριοτήτων τους. Θεωρώ π.χ. ότι τα κόμματα είναι αναγκαία μόνον όσο παραμένουν στον κοινοβουλευτικό τους ρόλο. Έξω από τη βουλή είναι ένα καρκίνωμα.
Σε ό,τι λοιπόν αφορά τα κόμματα επιλέγω το συγκεκριμένο κόμμα γιατί με εκφράζει περισσότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα. Πιστεύω πως ο ρόλος του Σαμαρά είναι κατάπτυστος (μέχρι και οι Ευρωπαίοι τον έχουν πάρει στο ψηλό για την εξουσιομανία του), η Αλέκα είναι δεν έχει ενημερωθεί ότι έπεσε η ΕΣΣΔ, ο Τσίπρας είναι ένας πολιτικός αλήτης και ο Καρατζαφέρης ένας κουτοπονηρός κωλοτούμπας.
Ο Κουβέλης μου αρέσει αλλά κι αυτός τώρα θυμήθηκε να κάνει κόμμα.
υ.γ.
αυτό το "όπως το ζούμε σήμερα" μην το πάρεις τοις μετρητοίς. Υπάρχουν πολλές αλλαγές που μπορούν και πρέπει να γίνουν, όπως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η κατάργηση του σταυρού προτίμησης, το ασυμβίβαστο βουλευτή και συνδικαλιστή και πολλά άλλα.
Ma twra den einai kanonikes sinthikes! Den arkei na nomothetei (pou
OUTE auto den kanei!!).
Prepei kai na diaxeiristei enan lao pou exei xasei to mpousoula.
Δημοσίευση σχολίου