Καθαρίζοντας...

...τον Κόσμο από τους αυτόκλητους σωτήρες του....

Democracy Index

Ποιος σωτήρας έχει σειρά...;



Δυνάστες των λαών...ενωθείτε...


...την περιμένω τη μαλακία που σκέφτηκες...να δω ποιος βλαμμένος θα την πετάξει πρώτος...

108.0

Σήμερον στο μπλογκοσφαιρικό μας μπερντέ...

Υπάρχει Θεός;

Βρισκόμαστε Καλοκαίρι στη Βιέννη...1788... Ο Mozart, τα προηγούμενα χρόνια είχε γίνει σύμβολο στο μουσικό στερέωμα. Η όπερα του Don Giovanni κυρίευσε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ενώ οι παραστάσεις των κοντσέρτων για πιάνο τις οποίες εκτελούσει ο ίδιος άφησαν εποχή...

Εκείνο το καλοκαίρι όμως τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά. Η Αυστρία ήταν σε πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο Mozart ήταν (ως συνήθως) χρεωμένος μέχρι το λαιμό, το ίδιο του το κοινό είχε αρχίσει να στρέφεται σε άλλους μουσικούς ενώ μόλις είχε χάσει και τη νεογέννητη κόρη του...

Ο Μαέστρος ανακοινώνει ότι θα ετοιμάσει κάτι ανατρεπτικό...Σε 6 εβδομάδες ολοκληρώνει (μαζί με άλλες δύο) την Συμφωνία αρ. 41 σε τέσσερα μέρη. Πρόκειται για την τελευταία συμφωνία του Mozart.

Το τέταρτο μέρος (Molto Allegro 2/2) ξεκινάει με την παρουσίαση και ανάλυση 5 μουσικών θεμάτων. Πέντε διαφορετικές μελωδίες η οποίες εναλλάσονται, αναπτύσονται και διαπλέκονται για 8 λεπτά. Στο 8.09 συμβαίνει κάτι χωρίς προηγούμενο στα μουσικά χρονικά...

Ο Mozart βάζει και τις πέντε μελωδίες τη μία πάνω στην άλλη...Με τις 5 διαφορετικές μελωδίες ταυτόχρονα ο Mozart διατήρησε την αρμονία των ήχων αλλά και την ηχητική ανεξαρτησία της κάθε μελωδίας. Το αποτέλεσμα κατακλίζει το ακουστικό φάσμα...Η μουσική απλώνεται σε ένα ηχητικό άπειρο...

Η Συμφωνία αρ. 41 γνωστή και ως Jupiter (Συμφωνία του Δία) θεωρείται ότι συνοψίζει όχι μόνο όλη τη διάννοια του Mozart αλλά και όλα τα μέχρι τότε επιτεύγματα της Κλασικής Μουσικής.

Η θεωρητικοί λένε πως με 2 ή 3 μελωδίες είναι σχετικά εφικτό να τα καταφέρει κανείς, ενώ με 4 είναι σχεδόν αδύνατον... Πέντε διαφορετικές μελωδίες όμως....λοιπόν...μόνο ένας Θεός μπορούσε να είχε το μυστικό...και μέσω Αυτού....

Αϊ ντόντ γουόντ Πόουπ

Πολύ τον λυπάμαι τον Άγιο Βαλεντίνο. Είναι μάλλον ο πιο περιφρονημένος άγιος...

Τι μας έκανε βρε παιδιά;

Αν δε θέλετε μην τον γιορτάζετε...μην ασχολείστε...

Αλίμονο όμως....τον κυνηγάνε οι αγάμητες κουλτουριάρες, όπως η Ελένη Λουκά κυνηγούσε τον Πανούση (μπροστά στις κάμερες). Αυτές οι έρμες που κατά βάθος χίλιες φορές θα θέλανε να έχουν έναν (τον όποιον έναν) αυτή τη μέρα και να γιορτάζουν με αρκουδάκια και σοκολατάκια και μπαλονάκια και προφυλακτικά παρά να κάνουν αυτό που κάνουν κάθε μέρα (όλη μέρα)....Να περιφέρουν "το επίπεδο" και τη δηθενιά τους, καρφωμένες πίσω από το πληκτρολόγιο (δε βλέπονται άλλωστε) από blog σε forum και τούμπαλιν κράζοντας "την ευτέλεια και την εμπορική διάσταση του ..έρωτα" (που οι ίδιες σκέφτονται και νιώθουν κάθε μέρα και ώρα και λεπτό και δευτερόλεπτο ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΙΩΣΕΙ ΓΙ ΑΥΤΕΣ...)

Αυτές είναι που καταβροχθίζουν αισθήματα (κατ' επέκταση πνεύμα και κουλτούρα) όπως οι Αμερικάνοι καταβροχθίζουν χάμπουργκερ... Καλή χώνεψη κορίτσια (αν και δεν το βλέπω)

Ειλικρινά..."get a life" και σταματήστε να δείχνετε στον κόσμο πόσο απελπισμένες είστε....


(υ.γ. ...Όποια γυναίκα τολμήσει να μου την πει σημαίνει ότι έχει τη μύγα ....γι αυτό προσέξτε! :) )

108.7

Εβδομαδιαίο μωρό μου γειά σου...

Δύο είναι τα γεγονότα που ανέμενε η διεθνης κοινότητα: το χθεσινό διάβημα του Μουμπάρακ και τη νέα μέτρηση του "Τεφτεριού"....

Το βλέπεις κι εσύ...Δεν πάμε καθόλου καλά....Έχω κουράσει είναι η αλήθεια...Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια...Το ξέρω επαναλαμβάνομαι πολύ το τελευταίο διάστημα....Τόσο πολύ που μέχρι και οι μπάτσοι εδώ το πήραν χαμπάρι και μου έδωσαν warning (πήγαινα με 50 μίλια σε περιοχή με όριο 35 ΕΛΕΟΣ!!!!)....

Εν πάσει περιπτώσει τα σχόλια έχουν μειωθεί δραματικά (οι επισκέψεις δεν ξέρω - ποτέ δεν κοίταξα και ούτε με ενδιέφερε....) και γενικά παρατηρείται μία ερήμωση....Βέβαια είναι γενικό το φαινόμενο αυτό....

Φυσικά και έχω μια εξήγηση γι αυτό το γύρω γύρω γύρω αλλά νομίζω ότι την ξέρεις...Είναι αυτή η καντίφλα που έχει πιάσει και τα blogs...Μία γκρίνια ατελείωτη...μία μιζέρια - κοινός παρονομαστής σε ό,τι κάνουμε και λέμε. Αυτή η μιζέρια είναι πολύ επικύνδινη. Μέσα από αυτή θα σκάσει αργά ή γρήγορα το κακόηθες μελάνωμα του λαϊκισμού και θα μας κατασπαράξει... Τα σημάδια είναι κάτι παραπάνω από φανερά...ήδη ξανασμίξαν οι Πυξ Λαξ για συναυλία το Καλοκαίρι (τα φράγκα είναι περισσότερα τώρα...πουλάμε το θάνατου του Ξυδούς και διαιρούμε και δια έναν λιγότερο...) .

Τέλοσπάντον, στο φιλοκυβερνητικό-συστημικό αυτό blog που στόχο του έχει να σε αποχαυνώνει και να σε παραπλανεί από τα πραγματικά σου προβλήματα έτσι ώστε να μπορεί να περνάει όλα τα αντι-λαϊκά μέτρα ο Πάγκαλος, αλλάζουμε (για άλλη μία φορά) πορεία...

Σήμερον στο μπλογκοσφαιρικό μας μπερντέ...

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ

Το σώμα μας πρέπει να το αγαπάμε, απλούστατα γιατί ζούμε τη ζωή μας μέσα σε αυτό. Είμαστε ό,τι τρώμε ή όχι; Μήπως είμαστε αυτό που φαινόμαστε;

Όταν εσύ η ίδια δε σέβεσαι το σώμα σου, πως περιμένεις να σε σεβαστούν αυτοί που σε βλέπουν; Και όμως όσο και αν απεχθάνεσαι αυτήν την άποψη, είναι η αλήθεια. Η πρώτη εντύπωση που έχει κάποιος για σένα, αν και συνήθως λανθασμένη, είναι τις περισσότερες φορές καθοριστική. Καλώς ή κακώς η πρώτη αυτή εντύπωση έχει να κάνει και με την εμφάνιση. Συνεπώς, ναι! Είμαστε, σε ένα μεγάλο βαθμό, αυτό που φαινόμαστε και αν δεν υπάρχει κάποιο ορμωνικό ή άλλο σοβαρό πρόβλημα υγείας η παχυσαρκία είναι κάτι που κάνει τις περισσότερες φόρες αρνητική εντύπωση.

Το φαγητό είναι απόλαυση! Τελεία και παύλα. Όπως δεν κάνεις σεξ μόνο και μόνο για να κάνεις παιδιά έτσι και δεν τρως μόνο και μόνο για να διατηρηθείς στη ζωή. Δυστυχώς όμως το πράγμα στραβώνει ακριβώς εδώ. Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει πως το σώμα μας είναι "προγραμματισμένο" να παίρνει όσο φαγητό υπάρχει στο περιβάλλον του. Φαίνεται πως τα πολύ παλιά χρόνια όταν η τροφή ηταν δυσεύρετη οι πρόγονοί μας πέρασαν τόσες πείνες που το βίωμα έγινε γενετική πληροφορία και αποθηκεύτηκε στο DNA μας. (Φυσικά και δεν είμαστε όλοι χοντροί! Το ότι υπάρχει στο DNA μας η πληροφορία δε σημαίνει ότι εμφανίζεται κιόλας!!!!). Πάνω σε αυτή τη θεωρία το σώμα μας είναι ένα σύστημα και η τροφή που του δίνουμε είναι ένα σήμα. Πιστεύουν δε οι διατροφολόγοι ότι το είδος και η ποσότητα της τροφής που του δίνουμε ενεργοποιεί και συγκεκριμένα ερεθίσματα στο σώμα μας ως απόκριση, π.χ. ο μεταβολισμός της τροφής αυτής.

Ένας λόγος που συνηγορεί στην ιδέα αυτή είναι η αποτυχία δίαιτας που βασίζεται αποκλειστικά στον αριθμό των θερμίδων που παίρνεις καθημερινά. Η καθαρή θερμιδική δίαιτα (δλδ λιγότερο φαγητό) συνήθως οδηγεί στην απότομη αλλά βραχυπρόθεσμη απώλεια βάρους. Είναι η δίαιτα γιο-γιο που λέμε. Τα χάνεις απότομα αλλά και τα παίρνεις απότομα. Εκτός τούτου σε πολλές περιπτώσεις δε, χάνεις πολύτιμους μύες και όχι τα λίπη.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολλοί λένε ότι ξεκολώνεσαι να τα χάσεις και μόλις τα χάσεις "του δίνεις και καταλαβαίνει". Ψυχολογικοί λόγοι δηλαδή. Αυτό είναι η μία όψη. Η άλλη είναι ότι έχεις διαλύσει το μεταβολισμό σου. Η θερμιδική δίαιτα συνήθως οδηγεί σε ένα, άντε δύο γεύματα καθημερινά. Σκέφτεσαι, "ας φάω καλά, μία φορά τη μέρα". Αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Αφ' ενός χαλάς το στομάχι σου, δίνεις στο σώμα σου να καταλάβει ότι δεν υπάρχει πολύ τροφή στο περιβάλλον (ένα γεύμα) οπότε πρέπει να "ρίξει" τις καύσεις. Και όταν πέφτουν οι καύσεις απλά δεν χάνεις....

Πρέπει να μάθεις να συνεργάζεσαι με το σώμα σου. Το ότι είσαι υπέρβαρη δε σημαίνει ότι φταίει αναγκαστηκά αυτό. Γι αυτό Θατσερισμοί και πολεμικές τακτικές όπως πρότεινε ο Πρόεδρος IonnKorr σε παλιότερη ανάρτηση μπορεί να φέρει αποτελέσματα όμως είναι "ιδεολογικά" λάθος. Διότι είναι άλλο πράγμα η πειθαρχία και άλλο να θεωρήσεις το σώμα σου ως το κύριο πρόβλημα επειδή έχει την αδυναμία να αντισταθεί στο φαγητό. Το σώμα μας δεν είναι ο εχθρός μας. Εχθρός είναι ο κακός μας εαυτός! Αυτός δηλαδή που το έμαθε να ζει με 4000 θερμίδες κάθε μέρα. Αυτόν, μάλιστα να τον πολεμήσεις (αυτή άλλωστε είναι η αποστολή σου σε αυτή τη ζήση!). Όχι όμως το σώμα σου!

Στα επόμενα θα σου πω μερικές συμβουλές για σωστή διατροφή...Είναι πολλά που δεν ξέρεις (ούτε εγώ τα ήξερα...γι αυτό και έγινα έτσι όπως έγινα-- κάποτε ήμουνα κουκλί...όπως τη φωτογραφία του προφίλ μου :)) )

Συνεπώς....Αφιερωμένο (σε μένα... ) :

Να είσαι καλά!

109.6

Γεια σου!

Σπάζοντας το ψυχολογικό φράγμα των 110 κιλών...είναι αλήθεια πως όλη η μπλογκόσφαιρα κρέμεται κάθε Παρασκευή από τον τίτλο αυτής της ανάρτησης. Πριν παρουσιάσω το σημερινό μπλογκοσφαιρικό μπερντέ να σημειώσω ότι πάμε πάρα πολύ καλά...ο σύντροφος Μπεν Αλί αποτελεί παρελθόν ενώ οσονούπω τον ακολουθεί και ο σύντροφος Μουμπάρακ. Τον Μπεν Αλί τον πάω...Το '99 είχα πάει διακοπές στην Τυνησία και το καθεστώς ήταν τόσο δημοκρατικό που κάθε σπίτι κάθε μαγαζί είχε την (ίδια πάντα) φωτογραφία του "Πατερούλη" της βορειο-αφρικανικής αυτής χώρας. Εκλογές, όπως μας είχαν πει τότε, ήταν να γίνουν πριν 6 μήνες αλλά για κάποιο λόγο δεν είχα προκυρηχθεί ακόμα.

Οι Αριστεροί οραματίζονται για τη χώρα μία κατάσταση ανάλογη της Αιγύπτου ή της Τυνησίας ενώ την παράσταση έκλεψε αυτή τη βδομάδα ο Λαπαβίτσας σε μία φοβερή ομιλία με τίτλο : "No money No debt". Ο Λαπαβίτσας καθηγητής στο SOAS του Λονδίνου, ετών 50 αλλά με το βαμμένο μαλλί μοιάζει μόλις 35 έκανε μία "βαρυσήμαντη" ομιλία εκεί που συναντιέται η Αριστερά και η Πρόοδος και μας εξήγησε πόσο αναγκαίο αλλά και εύκολο είναι να βγούμε από το Ευρώ. Το εθνικό μας νόμισμα θα είναι πιο ανταγωνιστικό και θα αναζωογονήσει τον παραγωγικό μας ιστό. Όπως είπε, "Παρασκευή θα κλείσουν οι Τράπεζες, μέσα στο Σ/Κ θα γίνει η μετατροπή όλων των αποθεμάτων Ευρώ σε νέες Δραχμές, με ισοτιμία 1 προς 1 και τη Δευτέρα οι Τράπεζες θα ανοίξουν με καταθέσεις σε (σ.σ. νέες - δεν το ξαναγράφω) Δραχμές". Ούτε γάτα, ούτε ζημία. Η αμέσως επόμενη πρόταση του κ.κ. Καθηγητού ήταν πως "όταν η βέβαια η Δραχμή βγεί στις αγορές, θα υποτιμηθεί έναντι του Ευρώ". Αυτό που δεν είπε είναι πόσο θα υποτιμηθεί;;;; Τα συγκρατημένα σενάρια που μου εξήγησαν κάποιοι φίλοι οικονομολόγοι εδώ έχουν ως εξής: Αν τη Δευτέρα η βενζίνη θα κάνει 1.6 Δρχ το λίτρο, την Τρίτη θα κάνει 160. Την Τετάρτη μάλλον 1600 και μέχρι το Τέλος της βδομάδας καλό θα είναι να καίμε το μεθάνιο που κλάνουμε.

Κάτι ανάλογο φυσικά θα συμβεί με όλα τα είδη κατανάλωσης, κυρίως τα εισαγόμενα, που δυστυχώς δε θα μπορούμε να τα κλάνουμε. Γι αυτό το σύνολο του κόσμου θα χάσει το 40-50% της αγοραστικής του δύναμης και φυσικά θα δούμε, μετά από λίγο, ανάπτυξη με τεράστιους ρυθμούς!!! Διότι βέβαια όταν η αγοραστική σου δύναμη πάει από το "100" στο "20", όταν θα ανέβει στ0 "25" θα έχει καταγράψει ανάπτυξη 25%!!!!! Ούτε η Κίνα τέτοια νούμερα δλδ! Αυτό είναι το όραμα του κ.κ. Λαπαβίτσα.

Υπάρχουν άνθρωποι που τα πέρνουν σοβαρά όλα αυτά;

Αυτό το όραμα το συμμερίζεται η Αριστερά. Διότι ακόμα και αν αρνηθούμε το 100% του χρέους μας και αν αγνοήσουμε το γεγονός ότι θα στιγματιστούμε ως οι απατεώνες του Πλανήτη και κανείς δε θα μας δανείζει ούτε μανικετόκουμπο, με το νέο δημοσιονομικό σύστημα θα γυρίσουμε τουλάχιστον 50 χρόνια πίσω.

Το ντεσού της ιστορίας μωρό μου είναι πως σε αυτό το σενάριο αυτοί που την πληρώνουν είναι οι πραγματικά αδύναμοι. Όλοι οι πραγματικά υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης θα την έχουνε κάνει προ πολλού για την Bank Of America μαζί με όλες τις καταθέσεις τους - τα "κλεμμένα" αν θες. Όταν λοιπόν σταθεροποιηθεί λίγο η κατάσταση του Λαπαβίτσα "με τα εργατικά φιλολαϊκά μέτρα (σ.σ. της δικτατορίας του προλεταριάτου) , που χρειάζονται μετά από μία τέτοια μεταρρύθμιση" (δε λέει ποια μέτρα...έτσι πετάει ένα "φιλολαϊκά" για το εφέ ας πούμε...κάτι για έλεγχο κεφαλαίων είπε δλδ...δέσμευση καταθέσεων/αναδιανομή πλούτου κλπ κλπ), θα έρθουν πίσω αυτοί οι Κύριοι και θα μας αγοράσουν 500 φορές φτηνότερα από ό,τι σήμερα.

Αυτή είναι η προοδευτική πρόταση για διέξοδο από την κρίσης. Να γίνουμε όλοι φτωχοί και να αναστήσουμε μία Αλβανία του Χότζα ίσως ή μία Ρουμανία του Τσαουσέσκου σε πιο μοντέρνα Τσίπροειδή έκδοση...πιο Manu Chao ίσως...τι να πω;

Βεβαίως το Λονδίνο μας έχει συνηθίσει σε καθηγητάδες τέτοιου τύπου. Καραμπινάτη περίπτωση είναι φυσικά αυτή του καθηγητή Αλογοσκούφη του London School of Economics, ο οποίος μετά την πολύ πετυχημένη καριέρα ως Υπουργός οικονομικών επαναπροσλήφθηκε στο LSE να διδάξει (ποιους;).

Το πρόβλημα της επιστήμης της Οικονομίας είναι πως είναι ιδιαίτερα αδύναμη να μοντελοποιήσει καταστάσεις και να βγάλει ασφαλή συμπεράσμστα για την οικονομική πραγματικότητα. Σε αυτό το επίπεδο ασχολούμαστε ακόμα με ιδέες του '30 και του '40 (βλ. Keynes, Hayek). Δεν τις υποτιμώ φυσικά αλλά είναι αντικειμενικά πάρα πολύ παλιές για το ρυθμό εξέλιξης του σύγχρονου κόσμου. Όσο για τους Μαρξιστές, όπως ο κύριος Λαπαβίτσας, αυτοί έχουν ένα ακόμα ντεσαβαντάζ: Είναι καταδικασμένοι στη γνωστή παγίδα του αντι-επιστημονισμού. Έχουν μία ιδέα για τον κόσμο την οποία θεωρούν εξ' ορισμού σωστή και προσπαθούν να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα βάσει αυτής της ιδεολογίας (π.χ. της Μαρξιστικής) και όχι το αντίθετο: να προσπαθήσουν δηλαδή να επιβεβαιώσουν ή όχι τις θεωρητικές προτάσεις με βάση τα πραγματικά γεγονότα. Είναι ανίκανοι να το κάνουν αυτό. Εξ' όσον θεωρείς τις ιδέες σου σωστές και ακλόνητες έχεις αδυναμία να παρατηρήσεις την πραγματικότητα γιατί έχεις αναγάγει το Μαρξ και τον Εγκελς σε προφήτες. Υπερφυσικές οντότητες που κατέχουν "το Αλάθητο του Πάπα" ή κατά το Ελληνορθόδοξον "το Αλάθητο της Αλέκας". Αυτό είναι ενα δομικό πρόβλημα κάθε ιδεολογίας αριστερής ή δεξιάς, θρησκευτικής η μη [μία παρόμοια συζήτηση είχαμε με το φίλο Αερικό πριν λίγους μήνες].

Σήμερον στο μπλογκοσφαιρικό μας μπερντέ:

Η θέση της Θάτσερ στη συζήτησή μας...

Η Θάτσερ μιλάει στην τελευταία της παρουσία ως προθυπουργός στo Κοινοβούλιο το Νοέμβρη του 1990, μετά από 11 χρόνια στην εξουσία της Μεγάλης Βρετανίας. Το 1979 η Θάτσερ ανέλαβε μία χώρα σε οικονομική κρίση δανειοδοτούμενη από το ΔΝΤ. Σε 11 χρόνια με πολύ σκληρά και αμφιλεγόμενα μέτρα κατάφερε να ξαναστησει τη χώρα στα πόδια της, αφήνοντας όμως αρκετούς τομείς (όπως π.χ. τα πανεπιστήμια) σε διαρκη κρίση. Η ιστορική φράση της Θάτσερ "The logic of Socialism is that they would rather have the poor poorer, provided that the rich are less rich" αποτελεί 'σημαία' των Φιλελεύθερων.

Να είσαι καλά...