111,0

Γεια και χαρά...

Δύο είναι τα γεγονότα της εβδομάδας που σημάδεψαν το γαλατικό μας χωριό...Το "καλό" είναι η υποψηφιότητα του "Κυνόδοντα" και το "κακό", η κατάληψη των μεταναστών στη Νομική Σχολή. Ξεκινώντας με το πρώτο, μπορώ να σου πω ότι την ταινία δεν την είδα ολόκληρη. Όσο είδα, μου φάνηκε κάτι μεταξύ του Ρέκβιεμ Για Ένα Όνειρο και του Σπιρτόκουτου. Το μεν Ρέκβιεμ ήταν η μόνη ταινία που την έκλεισα στη μέση ενώ το Σπιρτόκουτο το πέτυχα κατά λάθος ένα βράδυ στην ΕΤ1 και ο μόνος λόγος που το είδα μέχρι τέλους είναι από καθαρή ακαδημαϊκή περιέργια. Ήθελα απλά να δω που θα βγάλει τόσο βρισίδι! Η γνώμη μου για τον Κυνόδοντα δεν έχει σημασία μιας και δε γνωρίζω από σινεμά. Γενικά δε μου αρέσει ο κινηματογράφος. Αν επιμένεις πάντως, για μένα είναι μια ταινία που δε βλέπεται. Όχι γιατί είναι κακογυρισμένη ή βαρετή ή χωρίς νόημα ή οτιδήποτε, αλλά απλώς γιατί εμένα δε με αφορά. Όπως ακριβώς το Ρέκβιεμ με τσάτισε, έτσι ο Κυνόδοντας δε με αφορά. Σε κάθε περίπτωση επιβεβαιώνεται το δόγμα, πως η Τέχνη δεν έχει κανένα νόημα! Ελπίζω να πάρει το Όσκαρ γιατί κάτι τέτοιο, αν μη τι άλλο, θα μας τονώσει το ηθικό. Η αλήθεια είναι πως πολύ στη μπούκα μας έχουν τώρα τελευταία οι ξένοι.

Αυτό που έχει πάντως ενδιαφέρον είναι το πως υποδέχθηκε η ελληνική κοινωνία την υποψηφιότητα. Οι μεν κουλτουριάρηδες της Αριστεράς και της Προόδου, ξαφνικά αναγνώρισαν την ποιότητα των Όσκαρ και την Ακαδημία του πάλαι ποτέ σκουπιδο-Hollywood, απλά για να μας θυμίσουν πόσο ξεπλυμένοι, κομπλεξικοί και αντι-αμερικανόπληκτοι φτωχομπινεδιάρηδες είναι. Οι δε, υπερ-πατριώτες, σοκαρίστηκαν με το θέμα της ταινίας και έσπευσαν να την αποκυρήξουν ως δυσφήμιση του αρχαιοελληνο-βυζαντινο-ορθόδοξου πολιτισμού μας. Αυτού του αχταρμά τελοσπάντον που φαντάζονται στο μικροσκοπικό λαϊκό-ορθόδοξο μυαλό τους, μυαλό λίιιιιγο μεγαλύτερο από το πέος τους.

Το δεύτερο γεγονός είναι αυτό των μεταναστών οι οποίοι έφυγαν τελικά, από ό,τι διάβασα, από τη Νομική. Το θέμα του ασύλου δε θα το συζητήσω. Τα έχουμε πει 2000000 φορές. Το άσυλο είναι (ακόμα) μία μεταπολιτευτική μαλακία. Η πρώτη μου σκέψη όταν το έμαθα νομίζω πως είναι η ίδια με όλους: "Αυτοί μας έλειπαν τώρα". Ειδικά όταν έμαθα και το φοβερό αίτημα να νομιμοποιηθούν όλοι οι λαθρομετανάστες...."Μπάτε σκύλοι αλλέστε..."...Κωμικοτραγικές καταστάσεις. Να σταθούμε, για μία ακόμη φορά, στα ξεφτέρια της Κουμουνδούρου που ενώ τους κουβάλησαν από την Κρήτη (!) με το που κατάλαβαν πόσο μεγάλη μαλακία έκαναν, τους άφησαν ξεκρέμαστους (ή ακόμα χειρότερα τους άφησαν μαζί με τον Αλαβάνο). Δεν ξέρω αν πρέπει να τσατιστώ με τον τρόπο με τον οποίο ο Σύριζα έπαιξε το κοματικό του παιχνίδι πάνω στις ελπίδες αυτών των ανθρώπων ή να γελάσω με το πόσο γελοιοποιήθηκε (για ακόμα μία φορά) στα μάτια της κοινωνίας. Ο Τσίπρας το πάει πάρα πολύ καλά το κόμα...Αισιοδοξώ πως θα το περάσει το ψυχολογικό όριο του 2% στις επόμενες εκλογές.

Σήμερον στο μπλογκοσφαιρικό μας μπερντέ:

TOP 10 Μέρος Β'

6. Kiss FM. Είναι μερικά πράγματα που δεν αλλάζουν και αυτό είναι αν μη τι άλλο γοητευτικό. Παράδειγμα αυτός ο ραδιοφωνικός σταθμός στο Ηράκλειο. Kiss FM 96.1. Από τότε που τον θυμάμαι παίζει τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια ξένα τραγούδια. Η αλήθεια είναι ότι μέσα από τον Kiss (μαζί με Super Radio και DRS FM) έκανα την πρώτη μου επαφή με την ξένη rock/pop μουσική στα χρόνια της εφηβείας. Εν πάσει περιπτώσει αυτός ο σταθμός φαίνεται πως δεν έχει αλλάξει το playlist του από τότε (2000-_). Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή όταν βράδυ γύριζα σπίτι με το αυτοκίνητο και ο Kiss έπαιζε το πιο βαρετό και μάλλον αγαπημένο του κομμάτι, τη διασκευή από τους Cake του Ι will survive. Σε κάθε περίπτωση μου αρέσει τόσο που αυτός ο σταθμός απλά δεν αλλάζει. Ένα non-stop playlist διαρκώς τα τελευταία 10 χρόνια!!!!

7. Atwater Kent. Όταν επιστρέφεις στην οικογένεια δε μπορείς να αποφύγεις και τα "οικογενειακά". Αυτή τη φορά ήταν η μάνα μου που με έπρηξε να πάμε να επισκεφθούμε μία οικογενειακή φίλη της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου. Η ετών 94 γιαγιά ήθελε πολύ να με δει. Με θυμάται λέει από μικρό και θέλει να μου κάνει δώρο ένα παλιό ραδιόφωνο που μου άρεσε να παίζω μικρός όταν πηγαίναμε επίσκεψη. Εγώ όλο αυτό το σκηνικό δεν το θυμάμαι καθόλου αλλά δεν έχει σημασία. Ούτε τη γιαγιά τη θυμόμουν αλλά για να μη χαλάσω το χατίρι της μάνας μου κουβαλήθηκα. Το δώρο της γιαγιάς είναι αυτό το παλιό ραδιόφωνο της φωτογραφίας. Κατά τα λεγόμενά της ήταν το πρώτο ραδιόφωνο που ήρθε στο Ηράκλειο (από παλιά αρχοντική οικογένεια η γιαγιά-δε θυμάμαι να σου πω τα υπόλοιπα...). Την πλάκα την έπαθα ότι βρήκα τη μάρκα και το έτος κατασκευής του.

Το ραδιόφωνο αυτό είναι μάρκας Atwater Kent, μοντέλο 788. Κατασκευασμένο στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ το 1934 !!!!!!!
Από τη φώτο προκύπτει ότι το έπιπλο είναι μέσα στο μαμούνι αλλά αυτό φτιάχνεται. Το πήγαμε ήδη απεντομοτήριο και μετά για λακάρισμα....

Το παρακάτω φυλλάδιο είναι διαφημιστικό εποχής από το internet. To ραδιόφωνό μου είναι το κάτω αριστερά :


8. Πανούσης. MNΗMONIUM-30 χρόνια νύχτα. Το μόνο πράγμα που πρόλαβα να δω στην Αθήνα και που άξιζε τον κόπο. Ήταν η πρώτη φορά που είδα το Τζιμάκο live και ελπίζω όχι η τελευταία. Έδωσε ρέστα ο Τζίμης στη σκηνή για πάνω από 2.30 ώρες. Πολλά από τα κείμενα της πρόζας τα ήξερα αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Η καλύτερη ατάκα ήταν τα όρια της σάτυρας..."Ξεκινούν από κλανιές και τελειώνουν σε ανέκδοτα"....

9. Ουτοπία. Θα μπορούσε κανείς να τη βάλει στην κατηγορία "Φαγητό" αλλά δεν της αξίζει. Όποιος επισκεφθεί το Ηράκλειο δεν μπορεί να παραλείψει να καθίσει στην Ουτοπία. Η καφετέρια έγινε αρχικά γνωστή για τη σοκολάτα της, ενώ τώρα πια για τα σοκολατένια της φοντύ. Κάνει την καλύτερη σοκολάτα που έχω δοκιμάσει στην Ελλάδα. Για να είμαι ειλικρινής, μόνο στη Βιέννη έχω δοκιμάσει καλύτερη. Στέκι παλιό και αγαπημένο από τότε που δεν ήταν καθόλου γνωστό. Εκεί έβγαλα όλο το Χειμώνα της Β' Λυκείου πίνοντας σοκολάτα κάθε Παρασκευή απόγευμα γράφοντας εκθέσεις. Πολλές ιστορίες έχουν να σου πουν τα τραπεζάκια της Ουτοπίας....όπως και τα μαρμάρινα τραπεζάκια των Goody's αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

10. Fairy. Είμαι κωλοπαιδάκος. Το αγαπημένο μου αστείο στη Φαίρυ είναι το ίδιο και το επαναλαμβάνω κατά καιρούς. Της λέω πως θέλω να χωρίσουμε. Κατά ένα περιέργο τρόπο το πιστεύει κάθε φορά!! Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά είναι και λίγο διαφορετική. Στην τελευταία λοιπόν δεν της μιλούσα για ένα 2μερο. Κάθε φορά που με έπαιρνε εκείνη "ήμουν απασχολημένος" και της το έκλεινα αμέσως. Ανήμερα της πρωτοχρονιάς δεν της είπα χρόνια πολλά (ούτε για την αλλαγή του χρόνου ούτε για τη γιορτή της). Αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας της έστειλα ένα πολύ ψυχρό μήνυμα να περιμένει τηλέφωνό μου το βράδυ για να "μιλήσουμε πολύ σοβαρά". Όταν την πήρα τηλέφωνο εκείνη νόμιζε πως ήμουν στην Κρήτη ενώ εγώ είχα ταξιδέψει τη μισή Ελλάδα και ήμουν κάτω από το σπίτι της. Η καλύτερη στιγμή των διακοπών μου!!!

Να είσαι καλά....

112,7

Top 10 - Made In Greece

Μωρό μου ατελείωτο...

Τι συγκλονιστικές στιγμές ζει αυτό το blog; Η παρούσα ανάρτηση αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης! Επιτέλους καταφέρνω να κάνω κάτι από αυτά που κατά καιρούς σου προαναγγέλω. Ούτε που ξέρω πόσα πράγματα ξεκίνησα να γράψω εδώ πέρα και τα άφησα στη μέση...ή έτσι φαίνεται τέλοσπάντων. Κάποια στιγμή θα τα ολοκληρώσω. Δε βιάζομαι....Σε αυτό το blog, που ομολογουμένως γαμεί και δέρνει, θα σου εξιστορίσω τώρα τις δέκα καλύτερες στιγμές που είχα τις διακοπές που πέρασαν. Όπως καταλαβαίνεις οι περισσότερες είναι προσωπικές, έτσι;

TOP 10 Μέρος Α'

1. Το Μνημόνιο. Ξεκινάω από εκεί που σταμάτησα. Σε αυτό το ταξίδι μου έκανα κάτι που δεν το είχα ξανακάνει. Μίλησα με όσους περισσότερους μπορούσα. Χωρίς να τους διακόπτω (!!). Ήθελα να ακούσω τη γνώμη τους. Τι σκέφτονται οι ίδιοι γι αυτήν την κατάσταση. Σχημάτισα την άποψη ότι υπάρχει μία σιωπηλή πλειοψηφία η οποία, αν και δε χαίρεται για τα μέτρα που παίρνονται, εν τούτοις (μέχρι στιγμής!) υποστηρίζει το Μνημόνιο και πιστεύει ότι πρόκειται για μία πολύ μεγάλη ευκαιρία ώστε να αλλάξει επιτέλους ο κόσμος μυαλά.

2. Το κουτί της Πανδώρας - Η σειρά εκπομπών για τα πανεπιστήμια. Ξέρεις, το ζήτημα της Παιδείας είναι από μόνο του μία πολύ σοβαρή υπόθεση, ίσως ό,τι σημαντικότερο έχει να αντιμετοπίσει μία σύγχρονη κοινωνία. Ως επένδυση είναι όπως λέμε "σίγουρη" αλλά δυστυχώς πανάκριβη και μακροπρόθεσμη. Επενδύοντας στην Παιδεία, μία χώρα έχει ΜΟΝΟ να κερδίσει. Συνεπώς μία κοινωνία, όπως η ελληνική, που ζει και αναπνέει για τη σύνταξη που θα πάρει, με κυβερνήσεις που ανα τετραετία πρέπει να θρέψουν, πρωτίστως, τους κοματικούς τους στρατούς τιμώντας "το συμβόλαιο με το λαό" (ήτοι εγώ θα σε διορίσω κι εσύ θα κάνεις τα στραβά μάτια σε όποια μου διαπλοκή), η Παιδεία είναι όχι μόνο "ασύμφορη", αλλά τελικά "επικύνδινη" επένδυση! Παρά το εξαιρετικό της δουλειάς του ο Κ. Βαξεβάνης περιέγραψε μάλλον επιφανειακά τη σαπίλα που έχει κυριαρχίσει στα ελληνικά πανεπιστήμια. Τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι τα μόνα στον κόσμο όπου ο καθηγητής εκλέγεται από το φοιτητή ή το πανεπιστημιακό άσυλο προστατεύει την ανομία και έχει φέρει το επίπεδο της "δωρεάν" παιδείας εκεί που το έχει φέρει....Να σου θυμίσω για άλλη μία φορά (δε θα βαρεθώ να το λέω) πως όταν μιλάμε για "παθογένεια των πανεπιστημίων" μιλάμε για το χάλι στο οποίο η Αριστερά τα έφερε.

[Πάμε λίγο πιο προσωπικά τώρα.]

3. Φαγητό. Ό,τι και να λέμε, εμείς ξέρουμε να τρώμε. Κανείς δεν εκτιμά όσο εμάς το καλό φαγητό. Αν και τα τελευταία χρόνια το έχουμε παρακάνει η μεσογειακή δίαιτα είναι ό,τι πολυτιμότερο, κυρίως λόγω της ποιότητας των υλικών. Στο Ηράκλειο έφαγα! Έφαγα πολύ!! Παρ' όλα αυτά όμως αυτό το διαρκές βάρος που ένιωθα στην Αμερική, δεν το είχα στο Ηράκλειο. Είναι τα υλικά. Η ποιότητα και η βάση του ελαιόλαδου. Τελεία και παύλα. Αποκάλυψη αυτών των διακοπών δεν ήταν η μακαρονάδα σε βραστή αίγα με αθότυρο, τόσο όσο τα φασόλια γίγαντες Πρεσπών! Σκέτο γλύκισμα...αφού έφερα ένα πακέτο μέχρι εδώ (μαζί με 2 μπουκάλια τσικουδιά και ένα ρακόμελο!).

4. Το μεθύσι με τον Ανώνυμο. Πρώτες μέρες και ξεκίνησα να πίνω λευκό κρασί κατά τις 9 με τη φίλη μου τη Ρένα. Ήπιαμε ένα μπουκάλι και φεύγοντας βρήκαμε τον γνωστό άγνωστο Ανώνυμο αυτού του blog με μία παρέα στα μαγαζιά πίσω από τον Αγ. Τίτο όπου και πλακωθήκαμε, με μέτρο, στις ρακές. Μετά συνεχίσαμε με τον Ανώνυμο να βρούμε τον αδερφό του στον Κούκο και αρχίσαμε πάλι να πίνουμε. Λευκό κρασί- να μην τα μπερδέψω και με χαλάσει. Μετά το 4ο ποτήρι κρασί και αφού συμφωνήσαμε και οι δύο ότι οι δύο κοπέλες δίπλα μας "δεν άξιζαν τον κόπο" (η μία είχε ξεσκιστεί στα μηνύματα με το 'μωρό της' -- ε τι βγήκες κοπέλα μου τότε αν είσαι δεσμευμένη), ο μπάρμαν ξεκίνησε να μας κερνάει σφηνάκια. Αυτό ήταν. Τέτοιο μεθύσι είχα χρόνια να κάνω. Ο γύρος που έφαγα στις 4 το πρωί δε βοήθησε το στομάχι μου. Μεθύσι με κενά μνήμης και πολύ πολύ εμετό μετά στο σπίτι...Πάντως το καταχάρηκα.... :)))

5. Τράπεζα. Όταν ήμουν μικρός ρώτησα μία φορά τη μάνα μου "Μα γιατί δουλεύετε;". "Για να έχουμε λεφτά", μου απάντησε εκείνη. "Μα αν θέλετε λεφτά γιατί δεν πάτε να πάρετε από την τράπεζα;" ήταν η εύλογη απορία μου. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν πάντα πιο μπροστά από την εποχή μου γι αυτό και κανείς δε με πήρε τότε στα σοβαρά. Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα. Όταν πήγα στην Εθνική να κάνω αίτηση για web-banking η υπάλληλος βρήκε έναν ξεχασμένο λογαριασμό στο όνομά μου. Ήταν ο λογαριασμός που μου είχε ανοίξει ο παππούς μου όταν γεννήθηκα και κάθε γιορτή και γενέθλια μου έβαζε κι από λίγα χρήματα. Ο λογαριασμός αυτός ήταν ανενεργός από το 2002 οπότε και πέθανε. Τα χρήματα δεν ήταν πολλά αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Ήταν ένα "δώρο από μακριά" ενός ανθρώπου που δυστυχώς δε γνώρισα όσο θα ήθελα.


(συνεχίζεται...)

Ο λόγος που το έκοψα το κείμενο είναι γιατί μέχρι εδώ πρόλαβα να γράψω μέχρι σήμερα Παρασκευή. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά το "Τεφτέρι" ξαναμπήκε σε λειτουργία. Η κατάσταση έχει ξεφύγει όμως είμαι αισιόδοξος. Το πρόγραμμα λέει πως μέχρι το καλοκαίρι θα έχω χάσει τα 2/3 του βάρους που πρέπει να χάσω. Κάθε παρασκευή θα σου λέω και μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα και συμβουλές από την πολύ μικρή μου εμπειρία με τις δίαιτες.

Bottom 10 - Made In Greece

Σου εύχομαι Καλή Χρονιά! Με Υγεία, πέρα και πάνω από όλα! Και στο λέω εγώ, που τα τελευταία 27 χρόνια σφίζω από δ' αύτην και δεν μπορώ να καταλάβω την αξία Της. Μόλις εχθές επέστρεψα στη Γη της Ελευθερίας για όλους, εκτός από τους φτωχούς, τους Εβραίους, τους Gay και τις γυναίκες βουλευτές των Δημοκρατικών στις Νότιες Πολιτείες (...και πολύ αργήσανε...).

Σε αυτήν την ανάρτηση, που θα έχει δύο συνέχειες, θα αριθμήσω τις δέκα καλύτερες και δέκα χειρότερες εντυπώσεις μου από την Ελλάδα στην εποχή του Μνημονίου. Ξεκινώ με τις δέκα χειρότερες.

BΟΤΤΟΜ 10

1. Ο Καιρός. Εντάξει, μου έσπασε τα νεύρα. Είπαμε ο Χειμώνας είναι ήπιος αλλά στο Ηράκλειο το παράκανε. Χριστούγεννα με 20 βαθμούς είναι σκέτη πίκρα!

2. Το Δημόσιο. Αυτό θα μου πεις δεν είναι καινούριο. Όμως πάντα σε εντυπωσιάζει. Δεν τους νοιάζει ρε παιδί μου. Δεν ενδιαφέρονται. 1.30 ώρα στην Εθνική Τράπεζα για μία αίτηση web-banking. Το ντεσού της ιστορίας...η τελευταία υπογραφή: Να περιμένω στο γραφείο της υπαλήλου η οποία έλειπε...γιατί; Γιατί είχε βγει έξω από την τράπεζα για το τσιγαράκι της. Υπερβατικό σκηνικό: Εγώ μέσα από την τζαμαρία να την κοιτάω και να περιμένω και αυτή απ' έξω να καπνίζει...χαλαρά...δεν τρέχει τίποτα...αφού το μισθό της θα τον πάρει έτσι κ αλλιώς. Χρειάστηκε να παρέμβει ο διευθυντής της τράπεζας που ήταν ευτυχώς οικογενειακός φίλος αλλιώς ακόμα εκεί θα ήμουν. Και δε θα μιλήσω για την Εφορία...Όχι δε θα μιλήσω γι αυτήν...

3. Η Βενζίνη. Εδώ γεμίζω το Jeep με 30 ευρώ και στην Ελλάδα μισο-γεμίζω το Citroen c1 με 37 ευρώ. Τα σχόλια δικά σου.

4. Η Τηλεόραση. Τι ξεπεσμός βρε παιδιά! Ρε τι είναι αυτό;;;; Εντάξει...τις επαναλήψεις τις έχουμε πλέον συνηθίσει. Χωρίς "Κωνσταντίνου και Ελένης" το μεσημέρι ο Ant1 δεν ορίζεται. Το ίδιο και το Mega για τους "Δύο Ξένους". Αλλά τώρα στην τηλεόραση ή που θα μαγειρεύουν ή που θα βάζουν τουρκικές κονσέρβες.

5. Οι Καφετέριες. Δε θα μιλήσω για τα Starbucks. Ήδη το Ηράκλειο έχει 3. Αλλά για τις καφετέριες ως θεσμό και Προϊόν της πόλης αυτής. Απλά δεν αδειάζουν. Καταμεσής του Μνημονίου οι καφετέριες στο Ηράκλειο παραμένουν φίσκα. Όλες τις ώρες...όλες τις μέρες. Αυτή είναι η κρίση; Και μη μου πεις ότι ο καφές δεν κοστίζει. Μα εάν 12.30 ώρα το μεσημέρι είναι φίσκα οι καφετέριες σε όλο το κέντρο... πως περιμένουμε να ορθοποδήσουμε; Το καλύτερο μου το είπε μία κοπέλα του ΣΥΡΙΖΑ (σε αυτήν την υπερβατική γωνία Αριστερά και Πρόοδος με κνιτο-Απάρτου και Αγαμήτου, που έχει φέρει το κόμμα ο Τσίπρας): "Αυτοί, ή φοιτητές θα είναι ή άνεργοι, τι να κάνουν δηλαδή αμα δεν έχουν δουλειά;". Διότι εξ ορισμού βεβαίως η υγείης εικόνα του φοιτητή για τον Αριστερό είναι του τεμπελόσκυλου που ξημεροβραδιάζεται στην καφετέρια κάνοντας πολιτικές αναλύσεις και φραπεδο-επανάσταση με τα λεφτά του μπαμπά. Εν πάσει περιπτώση, την ήξερα και την κατάσταση στις καφετέριες του Ηρακλείου και προ κρίσης. Φίσκα τότε, φίσκα και τώρα.

6. Η Αριστερά. Δε θα μιλήσω για το ΚΚΕ. Αυτό από τη μία κατεβαίνει στο δρόμο κάθε δεύτερη βδομάδα με σημαίες και με τα βούρλα που τις κρατάνε να παίξει την Ανυπακοή και από την άλλη πουλάει ντολμαδιέρες και μαξιλάρια από τα τηλεμάρκετινγκ του 902 (το χειρότερο είδος καπιταλισμού που μόνον οι κομμουνιστές μπορούν να εκτιμήσουν). Αν εξαιρέσεις τον Κουβέλη ο οποίος κάτι πάει να πει, οι υπόλοιποι είναι άρες μάρες κουκουνάρες. Ούτε που ξέρουν τι τους γίνεται. Δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει Αριστερά σε παγκόσμια κλίμακα. Στην Κούβα ο Κάστρο απολύει 1,3 εκατ. δημοσίους υπαλλήλους και απελευθερώνει επαγγέλματα και στην Ελλάδα έχει φτάσει ο Πλεύρης (αυτός που ήταν στα ΛΟΚ) να κατατροπώνει το Λαφαζάνη στα παράθυρα. Πόσο πιο χαμηλά;

7. Ο Γκλέτσος. Τόσο πιο χαμηλά.

Τα περισσότερα διόδια προκύπτουν γιατί οι συγκεκριμένοι δρόμοι είναι έργα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα). Ο ιδιώτης έβαλε χρήματα και πρέπει να τα πάρει μαζί με το συμφωνημένο κέρδος. Αν δεν πληρώνουμε εμείς που χρησιμοποιούμε το δρόμο τελικά ο ιδιώτης θα τα πάρει από το Κράτος, συνήθως με επιπλέον ρήτρα που θα την πληρώσουν όλοι, θέλοντας και μη. Το ότι έχουν δίκιο οι κάτοικοι της Στυλίδας να εξαιρούνται από τα συγκεκριμένα διόδια δε σημαίνει ότι μπορεί ο Δήμαρχός τους να συμπεριφέρεται σα Ρομπέν των Δασών. Υπάρχει Κράτος, Δικαιοσύνη και 98203566321 πιο αξιοπρεπείς τρόποι διαμαρτυρίας από το να καταστρέφεις δημόσια και ιδιωτική περιουσία ή να βάζεις σε κίνδυνο τη ζωή οδηγών.

8. "ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ" παντού. Το φαινόμενο δεν είναι τόσο εμφανές στο Ηράκλειο όσο στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα έμεινα ελάχιστες ώρες. Στις δύο διαδρομές που έκανα με ταξί είδα άπειρα ενοικιαστήρια. Στο Κέντρο που δεν πήγα η κατάσταση πρέπει να είναι χειρότερη. Μην τρελαθούμε τώρα, δεν δικαιολογείται τέτοιο πάγωμα της αγοράς, μόνο από το Μνημόνιο το οποίο δεν έχει κλείσει χρόνο.

9. Οι Δημοσιογράφοι. Έχω την πεποίθηση ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος του προβλήματος οφείλεται και στο ρόλο των δημοσιογράφων. Πρόκειται για αλήτες του κερατά που κάποιος πρέπει να τους σταματήσει. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει. Όλα τα ρεπορτάζ όλων των δελτίων μιλάνε μόνο για την κρίση. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο στη χώρα αυτή παρά από το Μνημόνιο και την οικονομία. Φυσικό είναι ο κόσμος να ψυχοπλακώνεται, να τρομάζει και να μην ξοδεύει. Έτσι παγώνει ακόμα περισσότερο η οικονομία αφού η ψυχολογία παίζει ίσως το σημαντικότερο ρόλο στη λειτουργία της.

10. Το Μνημόνιο. Ως άλλο Κουτί Της Πανδώρας που άνοιξε και σκορπάει (αναγκαία;) δεινά στη χώρα. Το ζήτημα για μένα δεν είναι πλέον αν το κουτί αυτό το άνοιξε εν γένει η ίδια η κοινωνία με τη στάση της, όλα αυτά τα χρόνια. Το ζήτημα είναι να μην επαναλάβουμε το δεύτερο (και μεγαλύτερο) λάθος της Πανδώρας. Να μην κρατήσουμε μέσα στο κουτί την Ελπίδα.

Να είσαι πάντα καλά !

(συνεχίζεται με τα Top 10 )