ΛΟΓΙΚΗ ΑΤΑΞΙΑ: Οκτωβρίου 2010

28 Οκτωβρίου σήμερα και η Ελλάς γιορτάζει το ΟΧΙ! ...Την επέτειο...Τι χαρά κι αυτή για ένα λαό να γιορτάζει την έναρξη του Πολέμου, και όχι το τέλος του! Έτσι εμείς. Πάντα εναντίων όλων, στην κόντρα, για την κόντρα και μόνο !

Γιατί όμως γιορτάζουμε το ΟΧΙ; Γιατί απλούστατα την απελευθέρωση δεν την έκανε ο γέρος Παπανδρέου με τη σημαία στην Ακρόπολη όπως διαβάζεις στα βιβλία "Ιστορίας" του υπουργείου αλλά το ΕΑΜ. Συνεπώς δεν έπαιρνε τους νικητές του εμφυλίου να γιορτάζουμε το τέλος του πολέμου. Έτσι οι γερμανοτσολιάδες που ακόμα μας κυβερνάνες παραχάραξαν απίστευτα την ιστορία στέλνοντας κρουαζιέρα χιλιάδες πραγματικούς αγωνιστές στα θέρετρα της Μακρονήσου και της Γυάρου. Για να μπορούμε βεβαίως βεβαίως σήμερα, με την επιδοτούμενη Τέχνη, πούστικα και ωραία, να στρογγυλεύουμε τα πράγματα και να ρωτάμε "Έλληνας να τουφεκάει Έλληνα;". Γιατί πολύ σωστά...Έλληνας ήταν και ο στρατιώτης του ΕΛΑΣ, Έλληνας και ο μαυραγορίτης που φώναζε "βάστα Ρώμελ"!

Άσε που εμείς σημειώσαμε και την πρώτη νίκη εναντίων του Άξονα! Αυτό που το πας; Ε ναι, διότι στη Γιάλτα ξαναγράφτηκε η Ιστορία. Ο Πατερούλης ήταν πια σύμμαχος και η έναρξη του Πολέμου έγινε με την εισβολή στην Πολωνία. Έτσι κανείς δε θυμάται τον Πόλεμο του Χειμώνα που ξεκίνησε το Νοέμβρη του 1939 και τελείωσε το Μάρτη του 1940, μεταξύ του Στάλιν (συμμάχου του Χίτλερ μετά τη συμφωνία Μολότωφ-Ρίπεντροπ) και των Φιλανδών. Εκεί ο Στάλιν έχασε. Όχι απλώς έχασε, καταστράφηκε! 346.000 Φιλανδοί με 32 τανκς και 114 αεροσκάφη εναντίων 998000 σοβιετικών, με 6500 τανκς και 3880 αεροσκάφη. Απώλειες: 27000 νεκροί Φιλανδοί και 127000 νεκροί Ρώσσοι. (Από εκείνο τον πόλεμο προέκυψαν και οι περίφημες βόμβες Μολότωφ - εφεύρεση των Φιλάνδών που καθήλωσαν τα σοβιετικά τανκς.)

Με την παγκόσμια πρωτοτυπία των δύο (συν μία) εθνικών εορτών (βάζω την τρίτη του Πολυτεχνείου)...όλο το χρόνο γιορτάζουμε το "Παρελθόν" αφού έχουμε αποφασίσει να μην έχουμε Μέλλον...

update: Αυτό είναι απαράδεκτο! Έχουν και οι εξυπνάδες τα όριά τους.

Αναρχοαυτόνομη αναγνώστριά μου....είμαι και πάλι γεγονός!

Τα νέα του blog σε enumerated σκόρπιες σκέψεις γιατί δεν έχω χρόνο.

1. Η επόμενη ανάρτηση θα είναι μία μεγάλη κουβέντα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τις αλλαγές που ετοιμάζει η κυβέρνηση, τις οποίες και θεωρώ πολύ σωστές. Έχω πολλές σκέψεις πάνω στο θέμα που διαμόρφωσα το διάστημα αυτό. Θέλω λίγο χρόνο ακόμα να διαβάσω τις προτάσεις που διατυπώνονται από όλες τις πλευρές και μετά θα ξεκινήσουμε την κουβέντα μας. Από τα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρχει πολύ όρεξη για συζήτηση. Έχω να σου πω πολλά.

2. Η ζωντανή συμφωνική μουσική δεν είναι για όλους. Είναι για εκείνους που μπορούν να μη μιλάνε, να μην κουνιούνται, να μη σιγοσφυρίζουν τη μελωδία την ώρα που την ακούνε. Αν σου αρέσει η συμφωνική μουσική τόσο που δε μπορείς να συγκρατηθείς κάτσε να κωλοχτυπηθείς σπίτι σου. Δεν έχω καμία όρεξη να ακούω τη μουσική παρέα με τη μύτη σου. Η Ωδή στη Χαρά είναι, δεν είναι τα Τσίλικα της Χαρούλας.

3. Το Washington Circle είναι ένα παρκάκι δίπλα στο σπίτι μας. Κυκλικό ως λέει και η ονομασία με το άγαλμα του George Washington πάνω σε ένα άλογο. Οι "κάτοικοι" του πάρκου είναι οι συνήθεις άστεγοι - θύματα της "μοίρας" ή του συστήματος που παράγει πλούτο αλλά και αδικία. Αυτήν την Παρασκευή όμως, το πάρκο ήταν γεμάτο αστυνομικούς.

Παιρνώντας κατά τύχη έπαθα πλάκα όταν μέτρησα ο ίδιος 11 περιπολικά οχήματα πάνω στο πάρκο (χώρια τα ασφαλίτικα που ήταν γύρω από το πάρκο) και 40+ αστυνομικούς από τη μία πλευρά. Πανικός λέμε!

Τι είχε γίνει; Ποιος ήταν ο κίνδυνος ενάντια στον οποίον τόσοι αστυνομικοί έπρεπε να επιστρατευθούν; Η απάντηση βρισκόταν από την άλλη μεριά του πάρκου:

Συγκέντρωση εναντίων του IMF : Το γνωστού ΔΝΤ που όλοι αγαπήσαμε! Τα πανό γράφουν: IMF extinction. International Loan Shark.

Από ό,τι κατάλαβα, γιατί δεν το πρόλαβα όλο το σκηνικό, επρόκειτο για μία συγκεντρωσούλα αναρχικών με μία μικροφωνική εγκατάσταση για μουσική και κάτι φυλλάδια που μοιράσανε τα παιδιά στους (πάντα αδιάφορους-βιαστικούς) περαστικούς. Το παρκάκι είναι δύο δρόμους παρακάτω από το IMF και γι αυτό έπρεπε να επιστρατευτούν τόσο αστυνομικοί με αμάξια και κλούβες απένενατι σε 15 αναρχικούς- 20 βία 22 χρονών παιδάκια.

Είναι αυτές οι στιγμές, μωρό μου, που καταλαβαίνεις ότι μιλάμε όχι για αστυνομικούς αλλά για μπάτσους. Και πως τελικά οι μπάτσοι τελικά είναι παντού ίδιοι. Μιλάμε για το κλασικό το κρατικό νταβατζιλίκι και τη τζάμπα μαγκιά του βλαχό-καραβανά ανθυποδιοικητή από τη Λειβαδιά ή από το Άρκανσο, που θεώρησε μεγάλη επίδειξη δύναμης να αντιπαραβάλει τη μισή αστυνομία της πόλης απέναντι σε 10 παιδάκια που απλώς εκφράζανε την αντίθεσή τους στον προφανή χαρακτήρα του ΔΝΤ (ανεξάρτητα αν εμείς έπρεπε να πάμε εκεί).

Αυτό, αυτό ...αυτό το "μάγκικο" της εξουσίας που κάνει φιγούρα μόνο εκεί που την παίρνει. Γιατί αν πραγματικά νοιάζεται ο καλαμπαλίκης διοικητής για την ασφάλειά μου ως πολίτη να πάρει το περιπολικό του και να πάει να διασφαλίσει το νόμο, όχι 2, 1! Ένα μίλι νοτιοανατολικά του Καπιτωλείου...Να πάει ο μάγκας με τα στρουμφάκια του εκεί που πραγματικά υπάρχει εγκληματικότητα...Εκεί που είναι η θέση τους. Για να πάει στα SouthEast, 6 η ώρα το απόγευμα, δε σου λέω βράδυ, 6 το απόγευμα να πάει να κάνει μία περιπολία...Να δούμε αν γυρίσει! Ασ τα διάλα πια!

4. Πίσω στα δικά μας, πάμε περίφημα! Αν υπάρχουμε μετά το 2011, θα τα έχουμε καταφέρει. Αλήθεια; Όχι. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι το ΔΝΤ. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ότι δεν υπάρχουν λεφτά αλλά ότι δε θα υπάρχουν πλέον οι νέοι να παράγουν το νέο πλούτο που έχει ανάγκη η Ελλάδα στη μετά ΔΝΤ εποχή. Η φυγή της αφρόκρεμας του νέου δυναμικού στο εξωτερικό είναι κάτι το τρομακτικό. Οι συνέπειες αυτού του φαινομένου είναι ανυπολόγιστες και θα τις νιώθεις στο πετσί σου για πολλά πολλά χρόνια... Να σημειωθεί ότι το φαινόμενο αυτό δεν έχει σχέση τόσο με την τωρινή οικονομική κατάσταση όσο με τη γενικότερο χάλι της ελληνικής κοινωνίας. Τον κρατικοδίαιτο καπιταλισμό, την ασφυκτική κομματοκρατία, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά της Μεταπολίτευσης που μας έχει στοιχειώσει.

5. Αυτή θα έχει την κατάληξη της Θώδη. (Λογικό, αφού από εκεί ξεκίνησε.)

6. 9 Οκτωβρίου σήμερα, επέτειος θανάτου του Τσε ο οποίος εκτελέστηκε από τις αρχές της Βολιβίας το 1967. Θυμίσου ότι ο Τσε ήταν ο πρωτεργάτης της Κρίσης των Χοίρων κατά την οποία η Ανθρωπότητα έφτασε στο χείλος της καταστροφής Της. Οραματιστής, όχι αηδίες...

(σημείωση: Είναι άλλο να έχεις ιδέες και να πολεμάς γι αυτές και άλλο να θέλεις να κατασρέψεις ένα ολόκληρο πλανήτη στο όνομα αυτών των ιδεών! - Όταν το καταλάβεις αυτό, τότε θα έχεις αντιληφθεί πως ο Μαρξισμός είναι το όποιο του Καπιταλισμού. Σε παραπέμπω σε σχετικό πολύ ωραίο κείμενο του Κούταβου περί Ιστορικού Υλισμού και άλλων δοξασίων.)

8. Αν ήμουν τώρα στην Ελλάδα, θα μετέφερα τα εκλογικά μου δικαιώματα στην Αθήνα για δύο λόγους: Πρώτον για να ψηφίσω Καμίνη. Δεύτερον για να μην ψηφίσω Κουράκη και Σχοιναράκη. Ένας δημοσιογράφος δεν έχει βρεθεί να ρωτήσει αυτούς τους ανθρώπους πως από τηλεφωνητής στη ΔΕΗ ο ένας και νηπιαγωγός η άλλη, έκαναν όλα αυτά τα λεφτά;;;;;

9. Ο Πάγκαλος έχει σο-χοντρύνει ή μου φαίνεται; Η εξουσιομανία του έχει πια υποτροπιάσει...Τι διάολο, αξιώματα "καίει" και ζει; Τι μεταβολισμός κι αυτός !!

10. Να θυμηθώ να χαρώ που το 2007 ψήφισα ΓΑΠ. (5:42...άρες μάρες κουκουνάρες)

11. Επίσης να θυμηθώ να χαρώ που δεν έγινα Fulbrighter. Έλεος πια με τους λομπίστες, τους executive χαρτογιακάδες και όλους αυτούς τους μικροτσούτσουνους πουθενάδες της αεριτζίδικης φιγούρας του τίποτα.

12. Μπορώ να πω πως πολύ λίγα πράγματα από τον υλικό κόσμο με εντυπωσιάζουν εμφανισιακά. Ούτε γκατζετάκιας είμαι ούτε τίποτα. Τα λεφτά μου τα δίνω σε βιβλία. Επίσης με τα αυτοκίνητα δεν πολυσχολούμαι. Εξαίρεση αποτελεί το Jeep Wrangler. Είναι η αδυναμία μου. Το 2011 κλείνει τα 70 του χρόνια με ένα νέο επετειακό μοντέλο που απλά τα σπάει!