Πέμπτη, Ιουνίου 24

Περί Blogging (revisited)


Το blogging το ξεκίνησα τον Απρίλιο του 2006.
Έχοντας απηυδήσει από τα forums (ναι το ξέρω: fora είναι ο πληθυντικός του forum αλλά στα λατινικά. Εδώ μιλάμε για internet) και το σκουπιδαριό των trolls και των flames, το blogging ήταν μία νέα και ελκυστική πρόταση στο διαδυκτιακό socializing. Στην αρχή ήμουν απλώς ένας παρατηρητής. Έφτιαξα ένα προφίλ και άρχισα να κλικάρω στα διάφορα ιστολόγια. Αν και μόλις 4 χρόνια πριν, τα ελληνικά blogs ήταν πολύ λίγα. Λίγα και καλά, θα έλεγε κανείς.

Οι πιονέριοι της blog-oσφαιρας Πιτσιρίκος, Old Boy, vrypan, Ψιλικατζού, Τσαγκαρουσιάνος, Καρζής, μου ήταν ομολογουμένως άγνωστοι. Τους ανακάλυψα σιγά σιγά και τους επισκεπτόμαι συχνά ακόμα και σήμερα. Όμως ο πρώτος blogger που γνώρισα είναι ο Νίκος Δήμου. Με τα δύο του βασικά ιστολόγια nikosdimou και doncat έφτιαξε ένα έργο σημαντικότερο ίσως από της Ασκήσεις Ελευθερίας ή τη Δυστυχία του να είσαι Έλληνας. Δεν είναι μόνο οι αναρτήσεις του. Πρόκειται για μικρά αυτοτελή δοκίμια. Προσεγμένα και στοχευμένα χωρίς να κουράζουν, δίνουν το νόημα της σκέψης του συγγραφέα ατόφιο και έτοιμο προς συζήτηση στα εκατοντάδες σχόλια που πάντα ακολουθούσαν. Ένα πρωτόγνωρο πανηγύρι σκέψεων και σοβαρής ανταλλαγής απόψεων το οποίο το παρακολουθούσα αμίλητος. Ναι, όσο και αν το πιστεύεις δεν ήθελα ούτε να μιλάω ούτε να συζητάω. Μου άρεσε απλώς να κάθομαι μπροστά στην οθόνη με καφέ και μουσική, να διαβάζω αυτά που γράφονται και να συμφωνώ ή να διαφωνώ από μέσα μου. Αυτό δεν είχε κανένα νόημα για τους bloggers αλλά είχε για μένα. Μάθαινα πολλά και συνάμα δεν είχα τη διάθεση να προσθέσω τίποτα. Βασικά ντρεπόμουνα και λίγο που βρισκόμουν ανάμεσα σε τόσο ωραίες σκέψεις και εγώ δεν είχα να πω κάτι. Συνεπώς το βούλωνα και απολάμβανα τις συζητήσεις. Αδιάφορο αν κατέληγαν ή όχι σε συμφωνία. Βλέπεις μωρό μου τότε υπήρχε η διάθεση να μιλήσεις όχι για να ακουστείς αλλά για να μάθεις τι πιστεύουν οι άλλοι για τις απόψεις σου. Διάλογος ως επί των πλείστων σοβαρός και μετρημένος ανάλογος του κύρους του οικοδεσπότη.

Μετά μάθαμε και τον πιτσιρίκο με το αστείρευτο χιούμορ του, την ερειστική αλλά ενδιαφέρουσα κωλόγρια τον αριστερό και πάντα ενδιαφέροντα alu fan marx αλλά και τόσους άλλους αξιόλογους ανθρώπους που κινούνται στη blog-όσφαιρα πρωτίστως με σοβαρότητα και σεβασμό. Γνώριζαν οι παλιοί bloggers πως η δυνατότητα ελεύθερης έφρασης και η ανωνυμία δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα αν δεν χρησιμοποιηθούν με μέτρο και στο βαθμό που δεν μεταλλάσονται σε σαχλαμάρα ή λασπολογία.

Κινούμαι χρόνια στη blogόσφαιρα ήρεμα και διακριτικά. Μου αρέσει πάντα να διαβάζω τα διάφορα κείμενα και δε συνηθίζω να παρεμβαίνω συχνά. Συνήθως μου αρέσει κατά καιρούς να συχνάζω σε κάποια blogo-γειτονία και να βολτάρω στα περιξ. Με τα χρόνια βέβαια οι bloggers αυξήθηκαν. Κάπου στο 2008 το blogging είχε γίνει μόδα. Μέρα παρά μέρα έπαιζε ρεπορτάζ στις ειδήσεις ως κάτι το super-wow. Η κατακόρυφη αύξηση των ελληνικών (και όχι μόνο) ιστολογίων είναι κάτι πάρα πολύ θετικό. Μπορώ να σου αναφέρω τόσους ωραίους bloggers που φτιάχνουν το ηλεκτρονικό ημερολόγιό τους με αγάπη και μεράκι και ανταλλάσουν απόψεις ελεύθερα! Όσοι περισσότεροι τόσο καλύτερα. Επόμενο είναι να μεταβληθεί και το ίδιο το blogging.

Όμως ουδέν καλόν αμιγές κακού. Όπως συνέβη και με τα forums η υπερπληροφόρηση έχει γίνει αφόρητη. Την ωραία συνήθεια που είχα να διαβάζω και να μη μιλάω δε μπορώ πλέον να την έχω. Δεν αντέχω άλλο να διαβάζω όλο και περισσότερα blogs. Ούτε να παρακολουθώ τις συζητήσεις που γίνονται. Οι λόγοι είναι πολλοί:

1. Κάποιοι νομίζουν ότι η blog-όσφαιρα αποτελεί ένα προνομιακό πεδίο για να περάσουν τις ιδέες τους. Δύο οι κύριες κατηγορίες.

Α. Τα δεξιά blogs θα έχουν πολλές ελληνικές σημαίες, τον ΓΑΠ παραμορφωμένο σε μία σαχλή γελοιογραφία με background μία αμερικάνικη ή ισραηλινή σημαία, το Μ. Αλέξανδρο καβάλα στον Βουκεφάλα να καλπάζουν προς το αστέρι της Βεργίνας και ίσως και τον Άγιο Νεκτάριο σε φιλική συμμετοχή. Από αισθητικής άποψης το blog θα είναι προφανώς ένα χάλι μαύρο. Κακοφτιαγμένες τεράστιες bold γραμματοσειρές με χρωματικές αντιθέσεις που βγάζουν μάτι αλλά και adds-on μπας και βγάλουμε κανένα φράγκο πουλώντας πατριωτισμό. Τα σχόλια παραμένουν σταθερά κάτω από 4 και όχι πάνω από δύο προτάσεις, ανά σχόλιο. Οι προτάσεις αναγκαστικά θα περιέχουν κανένα "Γαμιέται ο Γιωργάκης!!!". "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" ή "ΠΑΟ ΕΙΣΑΙ ΠΡΕΖΑ" και άλλα συγγενή βαθυστόχαστα. Δεν έχω να πω πάρα πολλά γι αυτούς. Άλλωστε τι να πεις και πως να σε καταλάβουν. Με τι μυαλό να σε καταλάβει ένας ακροδεξιός; Συνομοσιολογία και χαζομάρα....Χαζομάρα και σαχλαμάρα...Σαχλαμάρα και εθνικισμός...Εθνικισμός και συνομοσιολογία...φτου κ απ' την αρχή.

Β. Στον αντίποδα των φαστιστο-κιτς, υπάρχουν τα αριστερο-κιτς blogs. Εκεί κατά κανόνα η κατάσταση είναι πιο "εναλλακτική". Ένα τσιτάτο κάποιου αριστερού κάτω από τον τίτλο, banners όχι με διαφημίσεις αλλά με επίσης "έξυπνα" τσιτάτα που δε λένε (απολύτως) τίποτα, ή κανένα ΔΝΤ go home και το ΓΑΠ πάλι να κρατά κάποια Αμερικάνικη σημαία. Στα αριστερά blogs ακολουθούμε συλλογικές διαδικασίες. Δικτυωνόμαστε και βολτάρουμε στα blogs συμφωνόντας και επαυξάνοντας. Είμαστε όλοι χαρούμενοι και έτοιμοι να κοροϊδέψουμε τον οποιοδήποτε τολμήσει να πει κάτι διαφορετικό. Είναι "προφανές" ότι η Μαρξιστική Ανάλυση δεν αφήνει περιθώρια για άλλη άποψη η οποία θα είναι είτε ηλίθια και αφελής είτε υποκινούμενη και προβοκατόρικη. Η ανάρτηση ξεκινάει πάντα με ένα πίνακα ζωγραφικής (ότι και καλά μπορεί να είμαι στερημένη πατσομούρα που έχω να γαμηθώ από τη διάσπαση του '68 αλλά κάτι ξέρω από Τέχνη), να προηγείται ενός άσχετου με τον πίνακα κειμένου το οποίο είναι απλώς για γέλια...Ειρωνικό και "κομπλεξισμένο" με πολλά κλεμμένα "κανελλικά" τσιτάτα που κατά κανόνα δεν έχουν σχέση με το νόημα του κειμένου αλλά ετσι κ αλλιώς νόημα δεν υπάρχει οπότε πάλι καλά είμαστε. Παράπονο δεν έχει κανείς από τα σχόλια, πάντως. Είναι ιδεολογική γραμμή να υπάρχουν πολλά σχόλια και μακροσκελείς αναλύσεις που αν τολμήσεις να τις διαβάσεις αναπολείς το "Γαύροι Μουνιά" των φασιστο-blogs. Πάνω από όλα είναι βαρετά. Επαναλαμβάνονται και αναμασούν τα ίδια και τα ίδια στο μεταπολιτευτικό "Ο κόσμος καταστρέφεται αύριο - πορεία διαμαρτυρίας την ερχόμενη Δευτέρα". Νταλαρείς και φαρισαίοι σε ένα τσίρκο ιδεών που φέρνει σε αδιέξοδο και τον πιο διαλακτικό και αφελή αναγνώστη. Συνομοσιολογία και χαζομάρα....Χαζομάρα και σαχλαμάρα...Σαχλαμάρα και αριστερισμός...Αριστερισμός και συνομοσιολογία...φτου κ απ' την αρχή.....Το δήθεν, το εναλλακτικό, το ψαγμένο, το υπεράνω...το Τίποτα και η νοοτροπία του που μας χρεωκόπησε.

Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις η ανωνυμία και η ελευθερία είναι πολύτιμα εργαλεία δουλειάς. Ο καθένας γράφει ό,τι μαλακία νομίζει και φορτώνει τους servers με σκουπίδια ποιο άχρηστα και από τα περιττώματα της κατσαρίδας. Δε γράφονται κείμενα για να συζητηθούν. Είναι απλά ένας αγώνας δρόμου. Μια και καλά "διαπάλη ιδεών", που τελικά δε χρειάζεται κατ΄ανάγκην ανθρώπους να τις μοιραστούν, έτσι που τελικά δεν αφορά κανέναν εκτός τους ίδιους τους ψυχανώμαλους ιδιωκτήτες των blogs αυτών. Μπαίνουν με ψεύτικες ip χρησιμοποιούν ξένα nick names, βρίζονται, trollάρουν και flamάρουν απλά και μόνο επειδή δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν. Και ο πόλεμος μεταφέρεται και σε άλλα πεδία...youtube, fb, flickr, και όπου μπορείς να φανταστείς. Σκέτη παράνοια.
2. Τα λεγόμενα 'ειδησεογραφικά' blogs. Αυτή η ιστορία πρέπει να συμμαζευτεί κάπως. Γενικά είμαι υπερ των blogs αυτών αλλά κάπου πρέπει να μπουν κάποια ορια. Πρώτο παράδειγμα το troktiko. Εγώ τους παρακολουθώ συνέχεια αυτούς τους τύπους. Ξεκίνησαν πολύ δυνατά αλλά έχουν γίνει η Αυριανή της blogo-σφαιρας. Πρέπει κάποιος να τους εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει ανωνυμία των blogs και πόσο ευθύνη φέρουν αφ' η στιγμής το blog αυτό δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις καθημερινά. Εμένα δε μου αρέσουν αρκετά πράγματα που έχουν να κάνουν με τον ασύστολο λαϊκισμό και την ευκολία που δημοσιεύονται καταγγελίες. Μπορεί οι νταβατζο-φυλλάδες να είναι το εργαλείο δουλειάς των διαπλεκόμενων σε αυτή τη χώρα αλλά τουλάχιστον εκεί ξέραμε τι συμβαίνει. Ο καθένας γράφει επώνυμα και με το βάρος της πένας του. Στα ειδησεογραφικά blogs γίνεται της μουρλής. Πάρε παράδειγμα τον πρέζα και τη χυδαιότητα με την οποία γράφει και πόσα αβάσιμα πράγματα υποστηρίζει απλά και μόνο για να χτυπήσει τους πολιτικούς. Ποιος είναι ο πρέζας και ο κάθε πρέζας ; Δε φτιάχνω θεωρίες συνομωσίας αλλά εγώ δεν κρύβομαι πίσω από τα blogs. Θα μου πεις "αν δε σου αρέσει, μην διαβάζεις". Στα λόγια μου έρχεσαι.

Η εποχή που διάβαζα κάτι με το οποίο διαφωνούσα, και η διαφωνία αυτή είναι η αφορμή για μία ωραία κουβέντα, αρχίζει και απομακρύνεται. Στη σημερινή blog-oσφαιρα όλο και λιγότεροι μιλάνε για να κάνουν κουβέντα. Μιλάνε μόνο για να ακουστούν....

Ξαφνικά νιώθω πολύ γέρος ως blogger.

35 σχόλια:

ΣΠ είπε...

Το χυρόταιρο με τα μπλωγκζ είνε ι ανωρθογραφήα.

IonnKorr είπε...

Να πω ότι είναι ένα από τα ποιοτικότερα posts που διάβασα τον τελευταίο χρόνο? Μήπως έβαλα μικρό χρονικό διάστημα?

Ρε Cs, έχεις φοβερά αποθέματα bloggοπαρουσίασης των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεσαι.

Αφήνεις άναυδο τον αναγνώστη.

Ένα άρθρο που θα μπορούσε να αποτελεί κόσμημα για οποιαδήποτε σοβαρή εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας.
Νάσαι καλά.

IonnKorr είπε...

Αν σας άρεσε το υμνολόγιο που συνέγραψα στο προηγούμενο σχόλιό μου, καταθέστε μου 39 euro (+ 18% ΦΠΑ), σε λογαριασμό μου στην Ελβετία, και θα γράψω ένα καλύτερο για σας, στο δικό σας blog.

IonnKorr, υμνολόγος, εξειδικευμένος για bloggers

Saq είπε...

Και ξαφνικά διαβάζω την ανάρτησή σου και επαληθεύονται κάποιες σκέψεις μου. Εγώ απλά θα προσθέσω κάτι που με εκνευρίζει αφάνταστα στα μπλογκς επιπλέον του ότι δεν γίνονται ουσιώδεις και παραγωγικές συζητήσεις. Το γεγονός του να σχολιάζεις κάπου απλά και μόνο για να κρατάς "πελάτες" για το δικό σου μπλογκ. Και συνήθως τέτοια σχόλια είναι του τύπου "μπράβο για την ανάρτηση" "συμφωνώ απόλυτα" και διάφορα τέτοια.

Unknown είπε...

Σημειώνω τη διαπίστωση ότι ελάχιστοι φαίνονται διατεθειμένοι να ακούσουν μια διαφορετική άποψη από τη δική τους με σκοπό να τη συζητήσουν επί της ουσίας. Ο καθείς πορεύεται με την άποψη του στο ...χέρι και σε όποιον αρέσει.

Έχω την αίσθηση, βέβαια, ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει παντού και κυρίως σε όλα τα μέσα παραγωγής λόγου και έκθεσης ιδεών. Και η διαφορά δεν συνίσταται μόνο στην "επώνυμη" συγγραφή ή στο "βάρος της πένας" γιατί και σε αυτές τις περιπτώσεις, αν το καλοκοιτάξεις, θα διαπιστώσεις απίστευτες κωφότητες και περίσσευμα αυταρέσκειας και κενοδοξίας.

Η διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι σαν κοινωνία. από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, δεν έχουμε εισαγάγει τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη σαν βασικές έννοιες της κοινωνικής μας ζωής. Πιστεύω ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να διδαχτεί. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα αναγνωρίζει και επιβραβεύει την ατομική προσπάθεια. Δεν αναγνωρίζει ούτε προωθεί την έννοια της συλλογικής εργασίας, της συνευθύνης, στην ανάδειξη των ατομικών χαρισμάτων μέσα από την επιτυχία της ομαδικής προσπάθειας, την εκτίμηση των ηγετών της ομάδας όταν συνεισφέρουν στην ωφέλεια της.
Η εκπαίδευσή μας δεν προάγει τίποτ' απ' όλα αυτά. Δυστυχώς.

Όποιος έχει σκυλί το ξέρει: Το καλύτερο σκυλί στο σπίτι, φιλικό, γλυκό, παιχνιδιάρικο όταν το βγάλεις βόλτα και συναντηθεί με άλλο σκυλί το πιθανότερο, μετά τις πρώτες αβρότητες, είναι να αρπαχτούν σαν ...τα σκυλιά ή σαν τους περισσότερους συμπολίτες μας. Και στα μεν σκυλιά είναι στη φύση τους...

ΗΩΣ είπε...

Λάκωνα, εγώ το blogging το έμαθα αργά. Φαντάζομαι ότι εσύ γνωρίζεις καλύτερα ότι η απαξίωση είναι η μόνη λύση. Από τη στιγμή που η ανάρτηση στοχεύει συστηματικά προς υμνολόγηση μην το ξαναπατήσεις το ρημάδι το ποντίκι εκεί πάνω. Ασ' το να βολτάρει αλλού την ουρίτσα του. Όσο για τα παρόμοια blog, ας τα διαβάζουν μόνο τα ξαδέλφια τους.
Υ.Γ. Είσαι όμως πράσινη κάμπια! Με βουλευτική χορηγία είσαι στο Αμέρικα και τους χρωστάς χάρη; :))
Υ.Γ.2 Βρε Ionn, πού τον θυμήθηκες τον Φ.Π.Α. 18%? Βάλε 25% να είσαι μέσα σε κάθε περίπτωση!

kariatida62 είπε...

Ωχ έχω την αίσθηση ότι σε κάποιο σημείο μιλάς και φωτογραφίζεις την μπλογκογειτονιά μου!
Εγώ Λάκωνα στο blogging άργησα να μπω και να το γνωρίσω...το είδα όμως σαν ένα στέκι.
Ενα στέκι που μαζεύονται όλοι κάνουν παρεούλα, ανταλάσσουν απόψεις, αστειεύονται, ενίοτε τσακώνονται! Γνώρισα ένα κόσμο διαδικτυακό ίδιο με τον πραγματικό χωρίς όμως αποστάσεις, όπως συμβαίνει στην πραγματικότητα!
Μου άρεσε, και τώρα έχω κολλησει και περνώ καλά! Αυτό χαίρομαι μέχρι στιγμής! Ξέρω βέβαια ότι κι'αυτό έχει ημερομηνία λήξης όπως όλα στην Ζωή...
Όποιος συμπληρώνει τον κύκλο πρέπει να αποσύρεται!
Θαυμάζω πάντως την δυνατότητα αμεσότητας που χαρίζει το διαδίκτυο και η τεχνολογία!
Έχει εκμηδενίσει κάθε απόσταση μεταξύ των ανθρώπων και αυτό είναι μέγα επίτευγμα της εποχής μας!
Πάντως αν αποφασίσεις οτι ήρθε ο καιρός να την κάνεις...να ξέρεις εμένα θα μου λείψεις!

δεσποιναριον είπε...

To μπλογκινγκ το ειδα σαν εναλλακτικη των φορουμ πριν τεσσερα χρονια. Ειχε ηδη μια ιστορια μερικων χρονων απο μονο του. Το ειδα σαν τελειως προσωπικη γωνια οπου θα γραφω κατι απο τα ενδιαφεροντα μου χωρις διαθεση προβολης, αλλα με διαθεση συζητησουλας. Το ειδα σαν κοινωνικη διαδυκτυωση μιας ελληνιδας στο εξωτερικο κι ετσι το κρατησα κι ετσι εφτασε στο σημερα. Ομως οταν κανεις κατι 4 χρονια πρωτον επιτυγχανεις τον αρχικο σου σκοπο και σταματας πια να φορτσαρεις, και μετα κουραζεσαι, επαναλαμβανεσαι. Φτανεις καπου και λες, η διαδρομη αυτη ειχε ενα αποτελεσμα, τερμα πια η επεκταση.
Υπαρχουν πολλα σαν το δικο μου με ελαφρα θεματακια και κουβεντουλες. Διαβαζω μερικα πορταλς ειδησεογραφικα οταν δε τα βρισκω προπαγανδιστικα η αισθητικα ενοχλητικα στο λογο. Εχω συγκεκριμενα. Ιστοριες εχω παρα πολλες απο τον τροπο που αντιμετωπιστηκα η που εκρινα αλλα. Νομιζω οτι το καλυτερο που αποκομισα αυτα τα 4 χρονια ειναι, κατ αρχας ενα συνολο φιλων που μπορω να κουβεντιασω μαζι τους και που γνωρισα απο κοντα καποια στιγμη. Σε αυτους περιλαμβανεσαι κι εσυ και το ξερεις βεβαια. Ανθρωπους που μερικες φορες δεν εχουμε τις ιδιες πολιτικες αποψεις αλλα την ικανοτητα να διαλεγομαστε σε πολιισμενα επιπεδα. Εμαθα να φερομαι στον διαδυκτιακο χωρο κι εμαθα να σκεφτομαι πριν απαντησω, και να αποφευγω κατι αν μου φανει υποπτο.
Δυστυχως κανεις μας δεν εχει το χρονο να ασχολειται συνεχεια με τα μπλογκς η με διαδυκτιακες συζητησεις. Ετσι επιλεγουμε. Και αναλογα την προκληση η την διαθεση συμμετεχουμε.
Μεχρι να βγει κατι καινουργιο να δοκιμασουμε στο ιντερνετ, καλο μπλογκινγκ!

tsaousa είπε...

Υπέροχο κείμενο!
Πολύ χαίρομαι που βρεθήκαμε.

Σε forums δεν συμμετείχα ποτέ ευτυχώς, τα βαριέμαι αφόρητα, αλλά από trolls έχω χορτάσει για τα καλά 4 χρόνια τώρα. Ειδικά από 2 συγκεκριμένα. Το ένα "πέθανε" το άλλο συνεχίζει ακάθεκτο με ένα ωραιότατο ευγενικό-αστείο μπλογκ και πολύ-πολύ αγάπη στους αναγνώστες του.

Πολύ σωστό το κείμενο σου (για να επανέλθω) και όπως λένε και κάποιοι φίλοι εδώ, ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΟ!
Ούτε αυτό περισσεύει στα μπλογκς.
Σε βάζω λινκ στο μπλογκ μου με μεγάλη χαρά.

CsLaKoNaS είπε...

@ΣΠ

Ναι είναι σπάσιμο τα συστηματικά ορθογραφικά λάθη. Αλλά επειδή κ εγώ πετάω πολλές φορές μαργαριτάρια επειδή βιάζομαι, δεν το πολυ-αξιολογώ ως μείον, αν δε γίνεται συνέχεια.

CsLaKoNaS είπε...

@IonnKorr

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Όμως όπως βλέπεις είμαι φτωχός από σχόλια. Περιμένω να μου πεις το μυστικό σου που έχεις γίνει η γυναικοφωλιά της μπλογκόσφαιρας! Τότε θα σε πληρώσω όχι 39 αλλά 390 ευρώ.

CsLaKoNaS είπε...

@Saq

Δεν έχεις άδικο στο politically correct στυλάκι που πάει να εγκαθιδρυθεί στη blogoσφαιρα. Κ μένα μου τη σπάει ότι γίνεται συστηματικά αλλά και πάλι καμία φορά που απλά θελω να πω ένα γεια επειδή δεν έχω χρόνο να σχολιάσω το κείμενο που διαβάζω το κάνω κι αυτό.

Η έννοια της πελατείας έτσι όπως τη θέτεις την έχω παρατηρήσει κ εγώ. Θλιβερή εικόνα, πράγματι!

CsLaKoNaS είπε...

"Έχω την αίσθηση, βέβαια, ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει παντού και κυρίως σε όλα τα μέσα παραγωγής λόγου και έκθεσης ιδεών. "

Ναι. Είναι από ένα σημείο και ύστερα θέμα ποιότητας των ανθρώπων.


"δεν έχουμε εισαγάγει τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη σαν βασικές έννοιες της κοινωνικής μας ζωής."

Μα τι λες τώρα! Μια ζωή διαιρεμένοι οι Έλληνες. Μια ζωή στα δύο. Καμία διάθεση να κουβεντιάσουμε ήρεμα κι απλά που λέει και ο Λεοντής. Ένα κόμπλεξ κατωτερότητας. Ένας φόβος να ξεφύγουμε από τα παλιά. Κολλημένοι με το παρελθόν είναι αυτοί που δεν τους ενδιαφέρει να έχουν μέλλον.


Όσο για την εκπαίδευση θα συμφωνήσω απόλυτα σε αυτό που λες. Ένα μπάχαλο το εκπαιδευτικό μας σύστημα το οποίο όπως και το ΕΣΥ το χρησοπληρώνουμε.

CsLaKoNaS είπε...

@ΑΕΡΙΚΟ (συνέχεια)

Εγώ πρόβλημα δεν έχω να αρπάζομαι και επίσης δεν έχω πρόβλημα να αρπάζεται και ο άλλος μαζί μου. Αυτή στην κουβέντα υπάρχουν. Με νοιάζει να καταλάβει ότι απλώς συζητάμε στην αγωνιώδη και από κοινού προσπάθεια να βρούμε την 'Αλήθεια'. Όσο μικρή ή μεγάλη είναι αυτή. Και όταν τη βρούμε αυτή θα λάμψει και κάθε καυγάς θα σβήσει κάτω από το φως της.

CsLaKoNaS είπε...

@ΗΩΣ

Αυτό που λες είναι σωστό και έτσι το θίγω με το κείμενό μου. Δηλαδή ότι πρέπει απλώς να μεταβάλλουμε τις συνήθειές που αρχικά είχαμε ως προς το blogging ή απλά να το παρατήσουμε. Είμαι διατεθείμενος να κάνω το πρώτο. Απλά με θλίβει το χαμηλό επίπεδο στη blogoσφαιρα, αν ως χαμηλό επίπεδο ορίσουμε τη λασπολογία, τη χυδαιότητα και τη σαχλαμάρα, αφού και οι τρείς προκύπτουν από την ανωνυμία και την ελευθερία των blogs.

CsLaKoNaS είπε...

@kariatida62

Έχεις δίκιο. Σε κάποιο σημείο φωτογραφίζω τη γειτονιά σου. Σε αυτό :

"Μπορώ να σου αναφέρω τόσους ωραίους bloggers που φτιάχνουν το ηλεκτρονικό ημερολόγιό τους με αγάπη και μεράκι και ανταλλάσουν απόψεις ελεύθερα!"

Μην έχεις καμία αμφιβολλία γι αυτό!

Πρέπει να σημειώσουμε ένα ωραίο παράδοξο. Στη blogοσφαιρα, εμείς είμαστε οι γέροι και εσείς οι νέοι!!!! Εμείς που χρησιμοποιούμε χρόνια τα κομπιούτερς και ξέρουμε λίγο περισσότερο από το διαδύκτιο και εσείς είστε οι 'νεαροί' που κάνετε τα πρώτα σας βήματα !!

Αυτό μου αρέσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!!

Και όχι δεν προτίθεμαι για την ώρα να αποχωρήσω. Θα αλλάξω όμως τακτική.

CsLaKoNaS είπε...

@δεσποιναριον

Μπα μπα μπα ; Επιστρέψαμε από τας διακοπάς; ;;; Ελπίζω να περάσατε τέλεια !!

Κάποτε δεν είχαμε το χρόνο να ασχολούμαστε με τις ωρες με τα blogs αλλά ξέραμε ότι γενικά η μπλογκόσφαιρα ήταν κάποιου επιπέδου. Τώρα έχει γίνει μπατε σκύλοι αλλέστε. Έχει πραγματικά ξεφύγει το πράγμα. Εντάξει δεν είναι και τίποτα το συγκλονιστικό η blogοσφαιρα αλλά αυτά τα ωραία χαρακτηριστικά που είχε εκπλήπουν. Η δύναμη των blogs στο μέτρο και στο βαθμό που τα περιγράφεις χάνεται μέσα στη βλακεία και τη χυδαιότητα. Αυτό με λειπεί. Δε μπορούμε να κάνουμε κάτι αλλά όσο να πεις είναι θλιβερό.

Ελπίζω να τα πούμε very soon !!

CsLaKoNaS είπε...

@tsaousa

Μακάρι να είχα το μισό από το ταλέντο σου στο χιούμορ. Το χιούμορ το μετράω πάρα πολύ σε έναν άνθρωπο !!

Κατά τα άλλα υποπτεύομαι ότι πρέπει από τον ερειστικό τρόπο που έχεις (που εμένα δε με χαλάει καθόλου) να αντιμετωπίζεις πολλες 'επιθέσεις'. Μην κολώνεις όμως. Σου επιτίθενται γιατί αξίζεις !

Χαίρομαι κ εγώ που βρεθήκαμε !

Saq είπε...

Για να γίνομαι ακριβής, δεν μίλησα για τα απλά "γεια". Μίλησα για την τάση ο άλλος να μην έχει κάτι να πει, να μην τον ενδιαφέρει το θέμα κλπ και να σχολιάζει του τύπου "μπράβο,φοβερό άρθρο" και μάλιστα κατά επανάληψη σε πολλά ιστολόγια. Πολλοί μπλόγκερς "νοιώθουν" την ανάγκη να σχολιάσουν για δεχτούν σχόλια πίσω (feedback:)).

Κάποια στιγμή πριν λίγο καιρό έκανα ένα πείραμα. Είχα βάλει ένα μετρητή επισκεπτών και παρατήρησα ότι είχα περίπου 20-40 επισκέψεις ημερησίως. Έπειτα άρχισα να σχολιάζω σε διάφορα μπλογκς συστηματικά και μεθοδικά με σχόλια του τύπου "γεια" "ωραία τα λες" και τέτοια άντε και κανένα πιο ψαγμένο. Άρχισα να κάνω αναρτήσεις σχεδόν κάθε μέρα με ότι θέμα μου κατέβαινε. Ξαφνικά οι επισκέπτες έγιναν 100-120, σε μια θεματολογία ότι ναναι. Αμέσως μετά σταμάτησα να σχολιάζω τακτικά και να αναρτώ. Οι επισκέψεις έπεσαν πάλι στα ίδια.

Εχω δει 100 σχόλια σε ιστολόγιο με θέμα πχ "έσκασα ένα σπυρί στο μέτωπο", επειδή ο τύπος ήταν καλός, ή ήταν πτυχιούχος και μετράει αυτό ή πολλά άλλα που δεν είναι τα αριθμώ τώρα.

Ψυχολογία το μπλόγκινγκ αδερφέ μου.

kariatida62 είπε...

Μου γράφεις:
Πρέπει να σημειώσουμε ένα ωραίο παράδοξο. Στη blogοσφαιρα, εμείς είμαστε οι γέροι και εσείς οι νέοι!!!! Εμείς που χρησιμοποιούμε χρόνια τα κομπιούτερς και ξέρουμε λίγο περισσότερο από το διαδύκτιο και εσείς είστε οι 'νεαροί' που κάνετε τα πρώτα σας βήματα !!

M'αρέσει αυτή η αλλαγή των ρόλων...(θα ήμουν ανόητη αν δεν μου άρεσε)

Και αμέσως συνεχίζεις έχοντας ήδη ενσαρκώσει τον ρόλο του κηδεμόνα:

Μπορώ να σου αναφέρω τόσους ωραίους bloggers που φτιάχνουν το ηλεκτρονικό ημερολόγιό τους με αγάπη και μεράκι και ανταλλάσουν απόψεις ελεύθερα!

Oπότε με το νεαρόν της ηλικίας μου,δυσανασχετώ και απαντώ:

Αφησέ με να βρω το δρόμο μόνη μου...να διαλέξω εγώ τις γειτονιές που μου αρέσουν...
Προς το παρόν μ'αρέσει να παίζω...αυτό εξ'άλλου απαιτεί η ηλικία μου!

Υ.Γ. Για να καταλάβεις πώς αισθάνονται οι γονείς...;)

δήμητρα♥♥♥q είπε...

CsLaKoNaS, γιατί σε παραξενεύει η χαμηλή ποιότητα των μπλογκς? Τι έχει μείνει αλώβητο απ' τη βαρβαρότητα της κιτσάτης σαβουρολογίας για να γλιτώσει το μπλόγκινγκ?
Εμείς, νεοι, γέροι, όλοι μας, που το παίζουμε υπεράνω, διαδικτυακά διαπλεκόμενοι, που γυροφέρνουμε με το ποντικάκι μας τις μπλογκογειτονιές και σχολιάζουμε επί παντός, εμείς που λειτουργούμε ως πρότυπα για τα παιδιά μας και τους μαθητές μας, στο τέλος θα πάρουμε φυσικά αυτό που μας αξίζει. Όλοι μας. Κατά τα πεπραγμένα μας. Όπως και σε κάθε συνιστώσα της ζωής μας, όπως και σε κάθε εκδήλωση των αληθινών ή επίπλαστων συναισθημάτων/απόψεων/στοχασμών μας.
Αληθινά με προβλημάτισες.
Είμαι μωρό εγώ στη μπλογκόσφαιρα, πιτσιρίκι εντελώς. Δεν είναι πάντα αυτό που αναζητώ η ποιότητα αλλά με θλίβει η βλακεία όπου τη συναντώ, με όποια μορφή.
Όχι, ύμνο εγώ δε θα ψάλλω, δεν το συνηθίζω άλλωστε. Νομίζω ένα ευχαριστώ αρκεί...

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός ότι πέρασε τόσος καιρός να ξυπνήσω και να διαβώ τούτο το κατώφλι. Το γεγονός ίσως ότι σήμερα παραδώσαμε την ΗΩ στον Ιονν παρέα, να παίζει κάποιο ρόλο. Η απορία μου γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν σε έχω συναντήσει δεκάδες φορές ως σχολιαστή και μια φορά ως διορθωτή μου, πάντοτε εντυπωσιαζόμουν από τον καίριο τρόπο όλων των τοποθετήσεών σου. Χιουμοριστικών ή μη.
Διαβάζοντας σήμερα την ανάρτησή σου, δεν διστάζω να πω ότι είναι μια από τα καλύτερα και γλαφυρότερα κείμενα σχετικά με το blogging που έχω διαβάσει. Συμφωνώ απόλυτα με τον Ιονν. Δεν νομίζω δυστυχώς ότι υπάρχουν σήμερα γενικώς στο δημόσιο λόγο "γραφίδες" ψύχραιμες απαλλαγμένες από κομματικά στερεότυπα στις οποίες να έχει κανείς την πεποίθηση ότι οι απόψεις που καταγράφει είναι δικές του και δεν είναι φερέφωνο.
Σε συγχαίρω λοιπόν και ελπίζω ότι παρουσίες τέτοιες θα τις συναντούμε συχνότερα. Ελπίζω....

CsLaKoNaS είπε...

@Saq

Δεν με εκπλήσουν τα αποτελέσματα του πειραματός σου. Συμφωνούμε πως το blogging είναι και ψυχολογία. Απλώς με εντυπωσιάζει το πόσο πολύ τελικά μιμείται την κλασσική κοινωνική συμπεριφορά που συναντάμε στην πραγματική ζωή μας...

CsLaKoNaS είπε...

@kariatida62

"Υ.Γ. Για να καταλάβεις πώς αισθάνονται οι γονείς...;)"

Αχχχ όσο περνάνε τα χρόνια, με λύπη, σας καταλαβαίνω και σας δικαιολογώ όλο και περισσότερο! Κακό σημάδι αυτό!

CsLaKoNaS είπε...

@melv@ki


Καλώς όρισες!

Η σαβουρολογία είναι αποτέλεσμα της δημοφιλίας του blogging. Το σημειώνω ως διαπίστωση και φυσιολογική μάλλον εξέλιξη έτσι που να γίνει η αφετηρία για να αλλάξουμε και εμείς τον τρόπο που το βλέπουμε.

Το ότι το blogging χρησιμεύει και για να περιφέρουμε την αβάσταχτη ελαφρότητά μας δεξία και αριστερά στη blogοσφαιρα λέγοντας εξυπνάδες είναι αλήθεια. Αυτό όμως μπορούμε να το κάνουμε (και το κάνουμε) παντού. Η διαφορά του blogging μέχρι τώρα ήταν πως έδινε τη δυνατότητα και για μία πιο ουσιαστική συζήτηση. Αυτό έχει πάψει εδώ και καιρό υποστηρίζεται από όλο και περισσότερα πολλά blogs.


"Νομίζω ένα ευχαριστώ αρκεί..."

Βασικά ναι...Τον Ύμνο τον απήγγειλε ο Πρόεδρος. Τιμή Ύψιστη!!
:)))

Σε ευχαριστώ που πέρασες!

CsLaKoNaS είπε...

@ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Ω Μεγάλη μου Τιμή !! Ένας τόσο δημοφιλής συγγραφέας στο σπιτικό μου! Διαβάζω το blog σου συχνά αλλά δεν παρεμβαίνω. Γράφεις πάρα πολύ γοητευτικά αλλά μην περιμένεις κολακευτικά σχόλια από μένα. Δεν έχει μείνει τίποτα να σου πω! Στα έχουν πει όλα οι θαυμάστριές σου!

Ελπίζω και εγώ για μια ποιο άμεση επικοινωνία στο μέλλον !

A.F.Marx είπε...

"Αξιόλογο" μπλόγκερ να σε πούνε τα παιδιά σου...
Ορίστε μας.
:)
(Από τα πιο διασκεδαστικά ποστ ενδομπλογκοσκόπησης. Πρίν 3 χρόνια είχα μαζέψει στην Ανθο-blog-ία κάποια αποσπάσματα από ποστ ενδομπλογκοσκόπησης.
Έχε χάρη που βαριέμαι. Διαφορετικά δεν θα την γλύτωνες την ανθο-blog-ολόγηση.)

CsLaKoNaS είπε...

@Allu Fan Marx

Όχι τίποτα άλλο αλλά σε έγραψα και με ένα 'l'. Ντροπή δηλαδή, σε ένα ιστορικό blogger της Αριστεράς.

Πρέπει να ξέρεις ότι αν και ιδεολογικά αντίθετος σε διαβάζω πολύ συχνά εδώ και χρόνια με το σιωπηλό πάντα βλέμμα μου.

Μεγάλη μου τιμή που πέρασες...Μην ξαναπεράσεις όμως γιατί δε βλέπω να τη γλυτώνεις τη διαγραφή....Από τα μητρώα του Γαύρου...(είμαι Βάζελος).

A.F.Marx είπε...

CsLaKoNaS είπε:(είμαι Βάζελος).

A.F.Marx απάντησε: ουδείς... άσφαλτος.
:p

Ephemeron είπε...

Νομιζω οτι ειναι αδυνατο να βρεθει ενα blog, ειτε ειδικου ειτε γενικου περιεχομενου, που ολα τα post να ειναι καταπληκτικα, και να συμφωνουμε με ολα.
Απο εκει και περα ο καθενας διαλεγει...
Το blog σημερα μπορει να ειναι... ημερολογιο - απλα δημοσιευση προσωπικης δημιουργιας (μεσω κειμενων, φωτογραφιων, βιντεο, κλπ) - ανθρωπινη επικοινωνια (με μασκα πολλες φορες), - σπρωξιμο πολιτικων, θρησκευτικων, οικογενειακων, και αλλων αξιων (γιατι οποιος δεν παινεψει το σπιτι του θα πεσει και θα τον πλακωσει), - επιδειξη γνωσεων (μεσω Wikipedia), - μέσο για μια καλυτερη καριέρα (δημοσιογραφος, συγγραφεας, φωτογραφος, πολιτικος, κλπ) - και πολλα πολλα αλλα...
Ο καθενας μας ειναι ελευθερος να διαβαζει οτι θελει, να λεει οτι θελει, και να γραφει οτι θελει, απλά οποιος εχει λιγακι σκεψη και ανεπτυγμενη την λειτουργια της κριτικης, μετα απο λιγο, οπως λενε και στο Ελλάντα, καταλαβαινει τι "καπνο φουμαρει ο καθενας"...
Καλη σου εβδομαδα!

Suspect είπε...

respect..

tzonakos είπε...

Eιμαι στα μπλογκς απο τον Δεκέμβρη του 2004 και πριν απο αυτό σε αγγλόφωνα μπλογκς.
Στα πεντέμισι χρόνια που γυρνώ εδω κι εκει μεσολάβησαν πολλά, και φόρουμς και πολύ ψάξιμο σε διάφορα πράγματα απο τεχνολογία μεχρι αστρολογία κι απο πολιτική μέχρι χιούμορ, απο φωτογραφίες μεχρι αθλητικά, έγραψα και διάβασα τόσα που δε μπορώ να υπολογίσω πόσα ειναι εστω χονδρικά.
Σε αυτά τα πεντέμισι χρόνια όπου κι εμένα πρώτες αναγνωσεις ηταν η Ψιλικατζού και ο Καλτσόβρακος μετά, ο Πιτσιρίκος και ο Νίκος Δήμου, αυτο το κείμενο που έγραψες εδω αγαπητέ ειναι ενα απο τα δέκα κορυφαία που εχουν γραφτεί.
Προσυπογράφω κάθε πρόταση.
Και σπάνια συμφωνώ εστω κατα 90% οχι γιατι ειμαι πνεύμα αντιλογίας αλλα επειδή πάντα νιώθω οτι κάτι μπορώ κι εγω να προσθέσω, να πώ.

CsLaKoNaS είπε...

@Ephemeron

Δεν έχεις καθόλου άδικο σε αυτό που λες. Αυτό πιστευώ κι εγώ. Πρέπει όμως να βρούμε ένα τρόπο να καλλιεργήσουμε την κριτική σκέψη σε ό,τι αφορά τα blogs και να αναθεωρήσουμε τη μέχρι τώρα στάση. Έχει πέσει πολύ σκουπίδι στη σφαίρα και πρέπει να το φιλτράρουμε.

CsLaKoNaS είπε...

@Suspect

I am not worthy...

Take Care!

CsLaKoNaS είπε...

@tzonakos

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Και βέβαια σε θυμάμαι από τις αναρτήσεις σου στου doncat τα λημέρια...

Αχ πόσο μου έχει λείψει αυτή η εποχή δε λέγεται!!

Να είσαι καλά!