Κυριακή, Μαρτίου 14

Αεί ο Θεός ο Mέγας γεωμετρεί...


Γειά σου και πάλι μωρό μου...

Τι κάνεις; Κυριακή σήμερα και λέω να ξεφύγουμε από τη μιζέρια της ελληνικής δημοσιονομικής κατάστασης και να πούμε κάτι άλλο βρε αδερφή. Όχι άλλη γκρίνια και μιζέρια πλέον!

Συνεπώς δε θα αναφέρω ότι έχω ξεμείνει από χρήματα γιατί μου ήρθε το service του οικολογικού μου jeep 536$. Έλεος! Είχαν φαγωθεί τα δύο μπροστινά τακάκια των φρένων και ήθελαν αλλαγή. Πρέπει να ξέρεις ότι το service εδώ είναι πανάκριβο. Επειδή δε μπορούσα να μείνω χωρίς φρένα, η αλλάγη τους μου κόστισε τις διακοπές του Spring Break. Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως μετά από ένα χρόνο έφτιαξα και το subwoofer μου (βλ. Συμπέρασμα 2), δεν άργησα! Επίσης δε θέλω να αναφέρω την ανεξήγητη άνοδο των τιμών των καυσίμων. Τι διάολο στην Ελλάδα μπήκαν οι νέοι φόροι, εμείς πληρώνουμε; Μπας και όπως ήρθε ο Γιώργος εδώ έφερε πεσκέσι στον Πρόεδρο λίγους φόρους; Δεν αποκλείεται αφού οι φόροι είναι το μόνο προϊόν που παράγει η Ελλάδα. Καλό θα ήταν να κατοχυρώσουμε και ονομασία προέλευσης όπως στη φέτα. Από τη Χοντροκώσταινα στη Φορογιώργαινα, που λέει και ο Τζιμάκος....
Τέλος, δε θέλω να τονίσω πόσο σπάστηκα σήμερα όταν σηκώθηκα και κατάλαβα ότι είχε άλλαξει η ώρα εδώ. Έχασα μία ολόκληρη ώρα ύπνου, και δουλειάς.

Πάντως χθες πέρασα τέλεια. Το Requiem του Verdi, υπό τη διεύθυνση του Eschenbach, απλά μαγικό! Η μόνη παραφωνία ήταν μία κορώνα που έχασε η σοπράνο στο Libera Me. Καλέ όταν λέμε την έχασε, μιλάμε, πήγε να της σπάσει η φωνή. Κατά τα άλλα όλα εκπληκτικά. Είχε κάνει μία μεγάλη μαγκια ο Eschenbach που δεν την είχα ξαναδεί. Όπως βλέπουμε τη σκηνή αυτός είχε στείλει δύο τρομπέτες στον εξώστη. Οπότε στο Tuba Mirum του Dies Irae, άρχισαν να παίζουν τρομπέτες που δε μπορούσες να καταλάβεις από πού "έρχονταν". Εκεί υπάρχει μία "συνομιλία" μεταξύ τους. Δύο τρομπέτες πάνω συμβολίζουν το θείο και οι υπόλοιπες κάτω συμβολίζουν το ανθρώπινο. Ο "διάλογος" αυτός που κρατάει πολύ λίγο, σε καθηλώνει...Να πούμε εδώ ότι την ιδέα την έχει κλέψει από τον H.V. Karajan, αλλά εντάξει.

Τείνω να πιστεύω ότι o Verdi έχει γράψει καλύτερο Requiem από το Mozart. Όχι γιατί το Requiem του δεύτερου δεν είναι αριστούργημα. Κάθε άλλο. Απλά δεν είναι Requiem. Ίσως γιατί ο Mozart είναι ένα παιδί που ποτέ δε μεγάλωσε. Δεν περιμένεις λοιπόν από ένα παιδί να γράψει μουσική για κηδεία. Στις 26 του Μάρτη που θα πάω να το ακούσω θα σου πω. Όχι ότι σε πολυ 'νοιάζει δηλαδή, αφού είναι γνωστό πως η Τέχνη δεν έχει κανένα νοήμα. Εν πάσει περιπτώσει, την κουβέντα για τη μουσική αυτή, θα την κάνομε σε συνέχειες στο μέλλον, καλά να 'μαστε!

Από εκεί και πέρα, αγάπη μου, πολύ δουλειά, πολύ τρέξιμο, πολλές εργασίες αλλά δε χάνω το κουράγιο μου. Όχι θα κάτσω να σκάσω! Σήμερα είναι μία ωραία μέρα παρά τις ατυχίες.

Σήμερα, o Μάρτης έχει 14. Και όπως το γράφουν εδώ 3.14 .2010 δηλαδή 3,14 άρα σήμερα είναι η παγκόσμια μέρα του "π" και δε μπορεί το ιστολόγιο αυτό να μην πει δύο λογάκια για το μαγικό αυτόν αριθμό...

Το π ισούται περίπου με 3,14. Είναι ένας αριθμός της πραγματικής ευθείας τον οποίο το συναντάμε πάρα πολύ συχνά στη φύση. Κρύβεται ο άτιμος στα πιο απίθανα μέρη. Κατ' αρχάς το π είναι το εμβαδό σε τετραγωνικές μονάδες ενός κυκλικού δίσκου ακτίνας μίας μονάδας μήκους. Δηλαδή αν έχω ένα δίσκο ακτίνας ενός μέτρου, η επιφάνειά του πιάνει π τετραγωνικά μέτρα. Από εκεί και πέρα αρχίζει το πανηγύρι. Το π ισούται με το λόγο περιφέρεια προς τη διάμετρο κάθε κύκλου, μα κάθε κύκλου όμως!!!Πρώτοι οι Αιγύπτιοι προσπάθησαν να το προσεγγίσουν και μετά οι Αρχαίοι ημών, οι οποίοι είχαν κυριολεκτικά τρελαθεί με το π, όπως και με όλους τους περίεργους αριθμούς. Το π βεβαίως το ανέδειξε ένα σκασμό αιώνες μετά ο Euler με την περίφημη ταυτότητά του. Η πολυπλοκότητα του π κρύβεται πίσω από το γιατί ο κύκλος δεν τετραγωνίζεται, τουλάχιστον με κανόνα, διαβήτη, και πεπερασμένο αριθμό βημάτων.
Η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών είχε ανοίξει μερικά τέτοια προβλήματα το 19ο αιώνα σε διαγωνισμό με μεγάλη αμοιβή για να μπορέσει να κλείσει το θέμα μια και καλή. Ένας επίδοξος λύτης του προβλήματος, δε θυμάμαι ποιος, είχε καταθέσει μία τεράστια λύση στην προσπάθεια του να τετραγωνίσει τον κύκλο. Η λύση του ήταν λάθος αλλά κανείς δεν είχε καταφέρει να βρει που ακριβώς κρυβόταν το λάθος του. Ο άνθρωπος αυτός λοιπόν στρατοπέδευσε κυριολεκτικά έξω από την Ακαδημία απαιτώντας την αμοιβή του με αυτό ακριβώς το επιχείρημα: "Αφού κανείς δε μπορεί να μου πει που έκανα λάθος, τότε απλά δεν έκανα λάθος!"

Το π δεν αποτελεί ρίζα κάποιου πολυωνύμου. Πρόκειται για έναν υπερβατικό, όπως λέμε, αριθμό. Όπως το e. Αν κάποιος σας πει ότι τετραγώνισε τον κύκλο τότε σας είπε ότι έκανε τον π ρίζα ενός πολυωνύμου, δηλαδή έκανε λάθος.

Το "π" μας έχει τρελάνει όλους! Ο αριθμός ισούται με μία άπειρη ακολουθία ψηφίων ατάκτως ερρημμένων χωρίς κάποια νομοτέλεια. Μια Λογική Αταξία ψηφίων που εκτείνονται στο άπειρο, χαοτικά, χωρίς καμία διάθεση να μας αποκαλύψουν τα μυστικά τους. Είμαστε ως φαίνεται καταδικασμένοι να τα κυνηγάμε αυξάνοντας τις υπολογιστικές μας δυνατότητες και μόνο. Μέχρι σήμερα περίπου 2,5 τρισεκατομμύρια ψηφία έχουν υπολογιστεί, δεν είναι πολλά, χωρίς βεβαίως να υπάρχει ελπίδα να τα υπολογίσουμε όλα. Το π είναι ένας ερωτικός αριθμός ακριβώς για αυτή του την ιδιότητα. Υπάρχει παντού αλλά είναι άπιαστος....Τόσο δυνατός και συνάμα τόσο αδιέξοδος...


Καλά να περνάς και να με σκέφτεσαι...

ΥΓ 1 :

Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί, το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω, παρήγαγεν αριθμόν απέραντον, καί όν, φεύ, ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι

το πλήθος των γραμμάτων κάθε λέξης της φράσης αυτής αντιστοιχεί σε καθένα από τα διαδοχικά ψηφία του αριθμού π . Το μικρό ποιηματάκι αυτό το έφτιαξε ο Νικόλαος Ι. Χατζηδάκης (1872 – 1942).

Υ.Γ. 2: H 2η εικόνα είναι το ολοκλήρωμα του Gauss. Μία πανέμορφη ταυτότητα με τεράστια σημασία στη θεωρία Πιθανοτήτων και τη Στατιστική.

Υ.Γ. 3: Η 3η εικόνα αποτελεί την Αρχή της Απροσδιοριστίας του Heisenberg στην Κβαντική Φυσική. Μας λέει πολύ απλά ότι δε μπορούμε να προσδιορίσουμε ταυτόχρονα τη θέση και την ορμή ενός σωματιδίου με όση ακρίβεια θέλουμε. Η Κβαντομηχανική έφερε επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη Φύση, κατακρημνίζοντας στο μικρόκοσμο, τη νομοτελειακή φυσική του Νεύτωνα και αλλά και τις ιδέες της Σχετικότητας του Einstein.

Υ.Γ. 4: Ένα πολύ ωραίο εκλαϊκευμένης επιστήμης βιβλιαράκι είναι το The Joy of Pi, του David Blatner. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο: "Η χαρά του π". (Άτσα και η διαφήμιση στο τέλος...!!)



30 σχόλια:

{.πavλος.} είπε...

na pou ma8ainoume polla mesa apo to blogging... :)
thn kalispera mou...einai akoma nwris ekei...have a nice day!

CsLaKoNaS είπε...

@ {.παvλος.}

Καλησπέρα, η ώρα εδώ είναι 5.30. Ειμαστε ώρες πίσω. Τώρα 6. Όταν αλλάξει και η ώρα στην Ελλάδα θα εχουμε 7, την κανονική διαφορά δλδ.

Κατα τα άλα σκατά μερα είναι. Κοτοσουπόκαιρος....

sCaTterBraiN είπε...

πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις για το π.
καλή εβδομάδα!

{.πavλος.} είπε...

to sxolio sou me evale na psaksw gia thn allagh ths wras...den hksera oti einai toso mperdemeno...kai oti den efarmozete pantou...sthn amerikh mallon oxi pantou an katalava swsta...pali kala pou to roloi mou ry8mizete me radiosyxnothta...lol...kai exw panta swsth wra... :))

Angelos είπε...

Πραγματικά ενδιαφέροντα τα όσα γράφεις για το π!!!

τις καλησπέρες μου στην Αμερική...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Η Τέχνη δεν έχει νόημα; Αν και είναι προσωπικό το ζήτημα αυτό, ας πούμε ότι μπορεί να μη έχει νόημα η Τέχνη καθ' εαυτήν... Αλλά γιατί θάπρεπε όλα νάχουν νόημα;
Από την άλλη, βέβαια, το μόνο για τον οποίο είμαι βέβαιος είναι πως ζωή χωρίς Τέχνη δεν νοείται...

Για το π, ασφαλώς, δεν τοποθετούμαι - δεν έχει νόημα, δεν καταλαβαίνω γρυ!

Νάσαι καλά και να προσέχεις. Ζεις σε μια πόλη πολύ ενδιαφέρουσα - απόλαυσέ την. Όποτε έρχομαι δίνω τα ραντεβού μου στο Lincoln Memorial.
http://www.flickr.com/photos/aster-oid/2254716820/

Την επόμενη φορά θα σε περιμένω κι εσένα εκεί!

:-)))

atithaso pneuma είπε...

ωχ Θεοί!
μου θύμησες μαθηματικά 3ης λυκείου και προετοιμασία για τη Ματούρα (εισαγωγικές εξετάσεις σε αυστριακό πανεπιστήμιο) και καλά τα είχα ξεχάσει, ρε γαμώτο...
τεσπα...σε συγχωρώ!

τα περαστικά μου για τα 500 και κάτι δολλάρια που αποχωρίστηκε η τσέπη σου και τα φιλιά μου από Βιέννη, όπως πάντα

ΠΙ.ες. Θεός ο Καραγιαν(νης)...
με πόρωσες πάλι να ψάχνω στο youtube, πανάθεμά σε...

CsLaKoNaS είπε...

@sCaTterBraiN

Θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέροντα αν είχα μαζί μου το βιβλιαράκι που λέω. Αξίζει πραγματικά τον κόπο να το διαβάσει κανείς. Είναι πάρα πολύ μικρό και πολύ εύκολο για τους μη ειδικούς.

CsLaKoNaS είπε...

@ {.παvλος.}

Ω ναι! Εδώ έχουμε ένα σωρό διαφορετικές ζώνες. Την πρώτη φορά την πάτησα άσχημα με την αλλαγη γιατί δεν ήξερα ότι δεν αλλάζει σε όλο τον κόσμο ταυτόχρονα!!

CsLaKoNaS είπε...

@ Angelos

Που χάθηκες εσύ βρε ψυχή; Γράφε πιο συχνά και επίσης πέρνα πιο συχνά...Διδάσκεις; Δύσκολο πράγμα το Δημοτικό. Ειδικά η 5η και 6η....Όχι ότι ξέρω, φαντάζομαι!!


Καλησπέρα !

CsLaKoNaS είπε...

@ Asteroid

Το ότι η Τέχνη δεν έχει νόημα, δε σημαίνει πως είναι ανόητη ή χωρίς αξία. Όμως η διαχείριση συναισθημάτων από μόνη της δεν έχει νόημα αφού τα ίδια τα συναισθήματα το μόνο που κάνουν είναι να μας παραπλανούν! Αυτή είναι η αξία τους. Και είναι τεράστια αξία!

:)))

Για το π προσπάθησε λίγο. Δεν είναι εύκολο, το καταλαβαίνω, αλλά αξίζει τον κόπο.

Lincoln Memorial forever !!! Θα είμαι εκεί οπωσδήποτε!

CsLaKoNaS είπε...

@atithaso pnevma

Δεν ντρέπεσαι βρε! Αρχιτέκτων και να μη σου αρέσουν τα μαθηματικά! Καλά δεν είπα να λύνεις και προβλήματα Riemann αλλά όχι κ έτσι βρε κοπελιά! Ξέρεις πόσα μαθηματικά χρειάζονταν οι αρχαίοι υμών συνάδελφοί σου για να χτίσουν τα θαυμάσια έργα τους; Ε;

Όσο για τη Ματούρα, ε δεν είναι και τόσο δύσκολα!!!! Δε συγκρίνονται με τις Ελληνικές εισαγωγικές!! Ειδικά για τους Αρχιτέκτωνες που έχουν και περιορισμένες θέσεις και τρελά δύσκολο σχέδιο.... :p


Ο Karajan είναι μεγάλο κεφάλαιο. Θα τα πούμε εν καιρώ...

Φιλιά από Washington!!

kanivallos είπε...

Εντάξει το "π" το μάθαμε.
Για το σημείο "g" πότε έχει σεμινάρια?

CsLaKoNaS είπε...

@kanivallos

Φίλε μου υπάρχει ένα βασικό ζήτημα εδώ. Ο μαθηματικός, όχι εγώ, εγώ δεν είμαι, δε μπορεί να συζητάει για κάτι πριν αποδείξει την ύπαρξή του.

Αυτό το γαμημένο (κυριολεκτικά) σημείο, που το ψάχνουν αιώνες τώρα επιστήμονες και μη, δεν μπορούμε ακόμα να αποφασίσουμε αν υπάρχει. Κάτσε να καταλήξουμε πρώτα σχετικά με την ύπαρξη, μετά να ψάξουμε να το βρούμε και τέλος βλέπουμε πως λειτουργεί...

:)

Angelos είπε...

Τρέξιμο κυρίως με τη σχολή… γι’ αυτό και η σχετική απουσία…
Η Πέμπτη είναι πιο δύσκολη από την Έκτη. Μαθαίνουν καινούρια πράγματα, ενώ στην Έκτη ανακεφαλαιώνουμε. Το πιο δύσκολο σε εμάς είναι το ότι όλα τα παιδιά πλησιάζουν ΕΦΗΒΕΙΑ!!!!

Πάντως… και έρευνες για το G άμα βρούμε μπορεί να είναι χρήσιμες στην τάξη! Ειδικά εκεί που μιλάμε για την αναπαραγωγή…

Υ.Γ.: Ήθελα να κάνω ένα σχόλιο σε ένα προηγούμενο ποστ, αλλά είδα ότι τα σχόλια έγιναν πολύ «βαριά», οπότε το απέφυγα. Άσε που δεν είχα και χρόνο να τα διαβάσω όλα…. :D

Ephemeron είπε...

"πόσο σπάστηκα σήμερα όταν σηκώθηκα και κατάλαβα ότι είχε άλλαξει η ώρα εδώ."
δεν εισαι ο μονος και εγω την πατησα, το ξεχασα εντελως...
δεν αλλαζουν καλυτερα τα lbs σε κιλα, τα feet σε μετρα, τα miles σε χιλιομετρα, και τα acres σε στρεματα, να τελειωνουμε λεω εγω... και ας αφησουν την ωρα ησυχη...

δεσποιναριον είπε...

To Pi με καταδυναστευει, αλλα ποτε δεν ειχα συνδιασει το 14/3 με το 3.14 (και εκατον εξηντα εννεα για την ακριβεια) ..ο Γκαους, ο Οϋλερ, ο Νευτων κι αυτοι με ταλαιπωρουν, το σερβις του αυτοκινητου στην πολη μας με ταλανιαζει, η αλλαγη της ωρας τοσο νωρις ειναι αποτροπαια. Α οοοοκκκ ειπαμε οχι γκρινια.
Κοντευω να βγαλω μανιταρια απο τα αυτια. Τσουρ τσουρ.. κανε κατι! Φιλια.

CsLaKoNaS είπε...

@Angelos

Η συζήτηση για το σημείο G και γενικά για την αναπαραγωγή με παιδιά 11 και 12 ετών είναι πάρα πολύ σημαντική. Κοιτάξτε εσείς οι νέοι δάσκαλοι να ξεκολήσετε από τα ταμπού τους μικροαστισμούς και τα κόμπλεξ που μας έχουν κληρονομήσει οι παλιότεροι σχετικά με το θέμα αυτό.

Κατά τ' άλλα όταν κάνω σχόλια κάπου και έχουν προηγηθεί πολλά ποστς δεν κάθομαι να τα διαβάσω όλα εκτενώς. :)

CsLaKoNaS είπε...

@ Ephemeron

Και τα γαλόνια σε λίτρα. Αμαν πια τίποτα να μη μας έχουν πάρει! Όλα δικά τους...οι κομπλεξικοί!!!

Φιλιά από East Coast!!!

CsLaKoNaS είπε...

@Δεσποινάριον

Όλα σκατά! Μη σου πω δηλαδή ότι τα ακόμα περιμένω το tax refund μου αν και κλείνω 2μηνο!!!

ξι είπε...

¡Hola! thanks for the info.
Την ταινια "The Pi (π)" την εχεις δει φανταζομαι;
Nice to meet you:)
ξ.

CsLaKoNaS είπε...

@\ksi

Hola! και σε σένα ! Καλώς ήρθες ...!!

Σε προσφώνησα έτσι όπως 'σε' γράφω στη Latex και όπως γενικά 'σε' φωνάζουν εδώ (δηλαδή ξάι)...

Την ταινία την έχω δεί. Είναι πολύ ωραία αν και πολύ ψυχεδέλεια ρε γμτ... :)

habilis είπε...

Moυ αρέσει το μπλόγκ σου !!!
αν και σιγά και κάτσει ο θεός να γεωμετρεί .
Εχει άλλες δουλειές

CsLaKoNaS είπε...

@habilis

Γεια σου φίλε μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

Συμφωνώ μαζί σου. Έχει τόσο κόσμο να συγχωρήσει ο Χριστιανός (όνομα και πράγμα που λέμε), με γεωμετρία θα κάτσει να ασχοληθεί; Αυτά τότε...όταν ήταν νέος και δεν υπήρχαν άνθρωποι...

Unknown είπε...

Μα το θεό τρελάθηκα!
Τύπωσα την ανάρτηση αυτή να τη διαβάσω σιγά σιγά. Και μαθαίνω και διασκεδάζω...
Το π πάντα ήταν για μένα ένα μαγικό σύμβολο, ένα πράγμα που ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς αλλά πάντα ασκούσε μεγάλη γοητεία επάνω μου.

Σε καταλαβαίνω λίγο καλύτερα τώρα...
Τα λέμε

CsLaKoNaS είπε...

@ΑΕΡΙΚΟ

Καλώς ήρθες στο blog μου!

Ένα πραγματικά καλό βιβλίο για τον αριθμό αυτό είναι το το βιβλίο που συνιστώ. Μικρο και για μη ειδικούς, χωρίς πολλές φλυαρίες...Το διαβάζεις σε 2 ώρες...

Αν σε ενδιαφέρεσαι έχω γράψει και κάποια άλλα άρθρα τελείως ερασιτεχνικά για τη θεωρία του χάους που σπουδάζω εδώ στην Αμερική:

1.
http://cslakonas.blogspot.com/2008/02/blog-post.html

2.
http://cslakonas.blogspot.com/2008/02/blog-post_12.html

3.
http://cslakonas.blogspot.com/2008/03/blog-post.html


Κατά τα άλλα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και 'εδώ' και 'εκεί'...Ελπίζω να τα λέμε στο μέλλον...

ξι είπε...

Καλημερα!
Ωραιο το 'ξάι'! Πολυ ωραιο! Θα συστηνομαι ετσι :))

Το βιβλιαρακι στα υποψιν να το αγορασω. Οπωσδηποτε.

Στις αναφορες σου εδω λιγο πιο πανω για την θεωρια του χαους επισης θα τρεξω μολις βρω λιγο χρονο.

Take care εκει στις ξενιτιες :)
ξάι ;)

kanivallos είπε...

Άκουσα για τη θεωρία του χάους ή κάνω λάθος?

Ας πούμε λοιπόν μιά ιστοριούλα: (ολίγον μακροσκελετάτη θα έλεγα, αλλά ορμώμενος από τον ενθουσιασμό της πρωτοσυναντήσεως)

Μια φορά κι’ ένα καιρό, ένα νεογέννητο κοριτσάκι εγκαταλείφθηκε «μυστηριωδώς» σ’ ένα ορφανοτροφείο του Cleveland το 1945. Η "Jane" μεγάλωνε με την απορία για το ποιοί ήταν οι γονείς της να την βασανίζει. Έτσι γρήγορα όμως που μεγαλώνουν τα κοριτσάκια, δεν άργησε να έρθει η μέρα να ερωτευθεί ένα περιπλανώμενο τύπο, κάποια μέρα του 1963. Απ΄ την πρώτη στιγμή που τον είδε, ένοιωσε γι’ αυτόν μια παράξενη έλξη, που της ήταν αδύνατον να αγνοήσει...

Καθώς όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά γι’ αυτήν, μια σειρά από καταστροφικά γεγονότα άρχισαν να την κυνηγούν. Αρχικά μένει έγκυος από τον περιπλανώμενο εραστή της, ο οποίος την εγκαταλείπει ανεξήγητα. Κατόπιν, ανακαλύπτει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της, ότι είναι κρυπτοερμαφρόδιτη! Μάλιστα οι γιατροί λόγω επιπλοκών κατά την γέννα, για να της σώσουν τη ζωή, αναγκάζονται να την μετατρέψουν χειρουργικά σε «άνδρα»! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας «μυστηριώδης» ξένος κλέβει το παιδί της από το μαιευτήριο! Κτυπημένη από τις καταστροφές αυτές, κοινωνικά περιφρονημένη, κυνηγημένη από την μοίρα, δεν ήταν δύσκολο να γίνει ένας περιπλανώμενος και μπεκρής.

Χρόνια αργότερα, το 1970, καθώς πίνει μόνος του σ’ ένα άθλιο μπαράκι – «το απρόοπτο» - εκμυστηρεύεται τα πάντα στον ηλικιωμένο μπάρμαν. Τα χαράματα και ενώ είχαν μείνει μόνοι τους, ο μπάρμαν του κάνει μια τρομακτική αποκάλυψη! Μπορούσε να εκδικηθεί τον «ξένο» που τον εγκατέλειψε έγκυο. Αρκεί να γινόταν μέλος των «χρονοταξιδιωτών». Μιας οργάνωσης αστυνομικών του μέλλοντος που επόπτευαν «διαχρονικά» τον νόμο! Κάτι σαν μοναχικοί χρονο-σερίφηδες! Μην έχοντας τίποτα να χάσει, δέχτηκε στη στιγμή.

Χωρίς χρονοτριβή, ακολούθησε τον μπάρμαν στο πίσω μέρος του μπαρ και μπήκαν μαζί σε μια χρονομηχανή που τους γύρισε πίσω στο 1963. Περιέργως μόλις έφτασε, πριν καλά-καλά συνέλθει, γνώρισε μια ορφανή κοπελίτσα και μέσα στο πάθος την αφήνει έγκυο. Ο μπάρμαν που παρακολουθούσε τα πάντα, βλέποντας το πράγμα να περιπλέκεται ταξιδεύει 9 μήνες μπροστά, κλέβει το νεογέννητο κοριτσάκι του φίλου του από το μαιευτήριο και για να μην αφήσει ίχνη το αφήνει σ’ ένα ορφανοτροφείο «πίσω» στο 1945. Κατόπιν παίρνει τον «περιπλανώμενο» φίλο του και τον μεταφέρει στο 1985 για να καταταγεί στους χρονοταξιδιώτες!

Έχοντας βρεί τελικά κάποιο σκοπό στην ζωή του (της), με τα χρόνια ο ήρωάς μας γίνεται ένα αξιοσέβαστο υψηλόβαθμο στέλεχος της οργάνωσης. Τότε είναι που αποφάσισε να αναλάβει την πλέον σημαντική του αποστολή. Ένα ραντεβού με την μοίρα! Μεταμφιέζεται σε έναν ηλικιωμένο μπάρμαν κάποιου άθλιου μπαρ με την επωνυμία «το απρόοπτο», για να συναντήσει κάποιον συγκεκριμένο περιπλανώμενο μπεκρή στα 1970...



ΑΣΚΗΣΗ
Κατασκευάστε το οικογενειακό δέντρο του ήρωά μας.

CsLaKoNaS είπε...

@kanivallos

χαχαχαχαχα

Είναι πολύ ωραίο αυτό το παράδοξο. Το ήξερα από παλιά αλλά το ειχα ξεχάσει τελείως. Να 'σαι καλά που μου το θύμισες! Βέβαια αυτό δεν έχει και πολλά να κάνει με τη θεωρία του χάους, μιας και τελικά πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο. Πιο πολύ μου θυμίζει τη μποτίλια του Klein ή την ταινία του Moebius...Ή το αεικίνητο και γενικά διάφορα τέτοια "παράδοξα"...

Πάντως οι λογικοί γρίφοι ήταν πάντα η αδυναμία μου...

Μου έδωσες μία πολύ καλή ιδέα!!!!!

Σκεφτομαι να μαζέψω μερικούς τέτοιους και να τους δημοσιεύσω σε συνέχειες εδώ....

IonnKorr είπε...

Έρχομαι ... έρχομαι, να γράψω αργότερα.