Σάββατο, Ιουνίου 22

Παρατηρήσεις (Είμαστε όλοι ελληνάκι edition)

1. Όσο παιρνούν οι μέρες τόσο κατανοούμε ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ μόνον έτσι μπορούσε να επέλθει. Θυμίζουμε τη μεγάλη προσπάθεια να εξυγιανθεί ο φορέας, εν λειτουργία, επί Μόσιαλου και
πού αυτή τελικά κατέληξε. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι ηθικότερο τα πράγματα να παραμένουν ανοιχτά και να συζητώνται επί μήνες ή επί χρόνια αρκεί να μην γίνει κάτι το αντι-συνταγματικό ή αντι-δημοκρατικό (έτσι όπως οι ίδιοι το αντιλαμβάνονται).

2. Είναι εκείνοι που δεν τους απασχόλεισαι ποτέ π.χ. το βασικό έσοδο της ΕΡΤ. Δεν ασχολήθηκαν ποτέ με το πώς και το γιατί έχει η ΕΡΤ αυτά τα έσοδα που έχει και ποιες οι συνέπειες και για την ιδιωτική τηλεόραση. Είναι η επιδοτούμενη ΕΡΤ αυτή που έφτασε το σύνολο των ιδιωτικών καναλιών στην  κατά γενική ομολογία αντιαισθητική κατάσταση που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια.

3. Μα φταίει η ΕΡΤ για τα βυζιά της Πετρούλας; Η απάντηση είναι ΝΑΙ, διότι η ΕΡΤ έχει την πολυτέλεια να μην τα δείχνει. Όταν και εγώ και εσύ πουλάμε το ίδιο προϊόν αλλά μόνον ένας από τους δύο μας θα πάει σπίτι και θα βρει φαγητό είτε πουλήσει - είτε δεν πουλήσει το προϊόν του, τότε ο άλλος πρέπει κάτι να κάνει για να σιγουρέψει το μεσημεριανό του.

4. Όλη η μπαρούφα περί "Πολιτισμού" συνοψίζεται στο αφιέρωμα που έκαναν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ για το Μάνο Χατζιδάκι με αφορμή την επέτειο του θανάτου του, πριν λίγες μέρες. Τα είπαν όλα γι εκείνον, εκτός από το γεγονός πως ο Χατζιδάκις ήταν από τους πλέον φανατικούς υπέρμαχους του κλεισίματος του φορέα αυτού. Ο Πολιτισμός δεν είναι θέμα του κράτους.

5. Δημοκρατία δεν υφίσταται μπροστά στα ατομικά δικαιώματα. Τα ατομικά δικαιώματα είναι η ύπαρξή μας μέσα στο χρόνο : το μέλλον μας (η Ζωή) , το παρόν μας (η Ελευθερία), το παρελθόν μας (η Ιδιοκτησία).

6. Αν δε σου αρέσει το ιστολόγιο αυτό γιατί πιστεύεις ότι χυδαιολογεί - απλά μην το διαβάζεις. Διότι αν πιστεύεις ότι χυδαιολογώ απλά δε με καταλαβαίνεις και χάνεις το χρόνο σου. Η χυδαιολογία είναι βρισίδια χωρίς επιχειρήματα και εδώ δεν πρόκειται ποτέ να βρεις κάτι τέτοιο. Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιώ είναι πάντα σε αναλογία με τα αισχρόλογα που τα συνοδεύουν. Όσο πιο αισχρά τα βρισίδια, τόσο και πιο δυνατά τα επιχείρηματα.

7. Ο λόγος που το κάνω είναι γιατί μου αρέσει ο αξιότιμος αναγνώστης που αφιερώνει το χρόνο του για να με διαβάσει να σοκάρεται ή/και να οχυρώνεται πίσω από τις κακές λέξεις, ειδικότερα όταν δε μπορεί να διαφωνήσει με τα επιχειρήματα. Είναι μία μπανανόφλουδα ή μία βοήθεια. Μου αρέσουν οι αναγνώστες που ξεπερνούν το αντι-αισθητικό κάλυμα και απαντούν στα επιχειρήματα....Μου αρέσουν ακόμα περισσότερο όσοι επιχειρούν να μου απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο διότι σωστά αντιλαμβάνονται πως τίποτε το προσωπικό δεν υπάρχει στους χαρακτηρισμούς. Συχνά, μάλιστα, το κάνουν καλύτερα από εμένα. Με πιο βιτριολικό τρόπο και πιο ισχυρά επιχειρήματα. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΜΙΖΩ!

8. Αυτό είναι το blogging που μου αρέσει και αυτός είναι ο τρόπος που το χρησιμοποιώ από την πρώτη σχεδόν στιγμή που ξεκίνησα. Κατά τη γνώμη μου το blogging γίνεται ουσιαστικό ενόσο σου δίνει τη δυνατότητα να παρουσιάζεις τη δική σου Αλήθεια με τον τρόπο που εσύ πιστεύεις και ψάχνεις-αναζητάς άλλους ανθρώπους που μπορείς να επικοινωνήσεις με συμβατούς κώδικες...Δεν είναι σκοπός μου ούτε να γίνω αρεστός ούτε να βγάλω χρήματα μέσα από εδώ. Αν το ήθελα θα μπορούσα να ανταλλάσω ανούσια ευχολόγια και μίζερες αρλουμπολογίες των δύο προτάσεων. Η "τιποτολογία" είναι το δεύτερο σε μέγεθος φαινόμενο στο διαδύκτιο μετά τα πορνό.

9. Διότι αυτό που κανείς δε μπορεί να καταλάβει είναι πως σημασία δεν έχει αν κάποιος έχει δίκιο ή άδικο με τις απόψεις που εκφράζει. Σημασία έχει πόσο αποφασισμένος είναι κάποιος να κυνηγήσει την Αλήθεια και τι είναι έτοιμος να θυσιάσει γι αυτό το σκοπό. Διότι αυτό είναι το πραγματικό μέτρο όλων των Αξιών μέσα μας: πόση Αλήθεια αντέχουμε και πόση Αλήθεια τολμάμε.

Η παρούσα ανάρτηση αφιερώνεται στο ελληνάκι που αποφάσισε να εγκαταλείψει το blogging. Είναι από τις παρουσίες που θα λείψουν από τη μπλογκόσφαιρα.

Τετάρτη, Ιουνίου 12

Bye Bye Μπήλιω!

Είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Κανείς από τους σοσιαλιστοβλαμμένους ρομαντικοειδείς δεν μπορεί να φτιάξει ένα επιχείρημα της προκοπής εναντίων του κλεισίματος της ΕΡΤ.

Κανένας. Ούτε εκείνοι που διαφώνησαν "επί της διαδικασίας".

Οι, επι της διαδικασίας, τόνισαν το αυταρχικό της υπόθεσης να κλείσουν χωρίς προειδοποίηση όλες οι συχνότητες της ΕΡΤ αλλά δε βρήκαν να πουν μία κουβέντα για το αυταρχικό της υπόθεσης να έχουμε ρεύμα μόνο αν πληρώνουμε τον Σπύρο να πίνει στην υγειά μας. Καμία αυταρχική συμπεριφορά δεν βρήκαν όταν έπρεπε όλοι οι πολίτες, πιστοί ή όχι, να πληρώνουμε για τη Θεία Λειτουργία και το Αρχονταρίκι. Καμία αυταρχικότητα όταν όλοι πληρώναμε παραγωγές όπως τα Παιχνίδια χωρίς Σύνορα, το Με αρετή και τόλμη, τη Γιουροβίζιον, τα πατινάζ του Κωστάλα ή τα ντοκιμαντέρ με το πως  κλάνει ο Πύθωνας της Μασσαχουσέτης.  Τίποτα το αυταρχικό δεν είχε η λειτουργία και το βάρος της ΕΡΤ κατ' αυτούς ...Το μόνο αυταρχικό ήταν ο τρόπος που έκλεισε.

Εμένα μου αρέσει η κλασική μουσική και το έχω δείξει πολάκις στο ιστολόγιο αυτό. Γιατί πρέπει να αναγκάσω εκείνον που του αρέσει το σκυλάδικο να μου καλύψει τα έξοδα της Πρωτοχρονιάτικης Συναυλίας της Βιέννης; Αλλά φυσικά εδώ δεν υπάρχει Βία...εδώ υπάρχει ο σκυλάς που είναι σκυλάς και εγώ που είμαι εναλλακτικός και ψαγμένος και ανώτερος κ τα αρχίδια μου κουνιούνται...

Θέλανε διάλογο οι πιο διαλλακτικοί. Ναι ναι ναι...διάλογο...όπως ο διάλογος που έγινε με την Ολυμπιακή και είδαμε πόσο γρήγορα προχώρησε και πόσο λίγο μας στοίχησε. Όπως ο διάλογος που έγινε για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση όπου μετά από τόσα και τόσα εμπόδια πέρασε το νομοσχέδιο για να έρθει ο Μπαμπινιώτης και να το επαναφέρει στην πρώτερη συντεχνιακή κατάσταση. Ποιος δημόσιος διάλογος έχει γίνει ποτέ σε αυτή τη χώρα και έχει καταλήξει κάπου ουσιαστικά;

Σοβαρευτείτε και καταλάβετε ότι μόνο έτσι μπορούσε να γίνει και έτσι έγινε!

Δημοκρατία και παπάρια μέντολες! Καμία Δημοκρατία όταν μιλάμε για την τσέπη κάποιου άλλου. Με την Τσέπη, με την Ελευθερία και με την Ζωή των Ανθρώπων δεν παίζουμε όσοι και αν είμαστε. Πότε θα το καταλάβεις αυτό;

Και πάμε τώρα στους διαφωνούντες επί της αρχής!

Να πάτε να γαμηθείτε. Απλά και ξεκάθαρα.

Κουμάντο στις δικές σας τσέπες. Όταν εγώ δεν ζητάω να μου δώσετε τα λεφτά σας εσείς γιατί ζητάτε να σας δίνω τα δικά μου λεφτά ; Τι το παραγωγικό έχει στην εποχή του 1.5 εκατ ανέργων στον ιδιωτικό τομέα, το τριπλό άξελ του Κωστάλα; Τι το κρατικοδίαιτο ποιοτικό έχουμε ανάγκη στην εποχή που η κρατική μας Εκπαίδευση ήταν αυτή που επέφερε το 15% της Χρυσής Αυγής; 

Πιο συγκεκριμένα:

Δε σας αρέσει η ιδιωτική τηλεόραση; Μην την παρακολουθείτε. Εμένα όμως που δε μου αρέσει η κρατική τηλεόραση γιατί πρέπει να την "παρακολουθώ";

Πιστεύετε στον Πολιτισμό και την ποιοτική Τηλεόραση; Πηγαίνετε να στηρίξετε με τα χρήματά σας τον Πολιτισμό. Με τα δικά σας χρήματα, τον Πολιτισμό που εσείς πιστεύετε, όπως και εγώ θα στηρίξω τον Πολιτιμό που εγώ πιστεύω. ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ, ΤΟΤΕ ΨΑΞΤΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟΝ ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΧΡΗΜΑΤΑ Ή ΟΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΕΣΕΙΣ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΩΦΕΛΙΜΟ.

Είναι τόσο κακό αυτό; (Ναι, διότι τώρα πρέπει να δείξετε έμπρακτα κάποια πράγματα και αυτό σας τσούζει....Διότι στα λόγια είμαστε όλοι πρώτοι...στην πράξη όμως ; )

Όπως εμένα λοιπόν μου αρέσει η κλασική μουσική και στηρίζω το Μέγαρο Μουσικής της Ουάσιγκτων και  το δημόσιο ραδιόφωνο της Ουάσιγκτων με συνολικά 50 δολλάρια το χρόνο έτσι να το κάνεις και εσύ. Διότι το δημόσιο ραδιόφωνο εκεί, στηρίζεται αποκλειστικά στους ακροατές του και αν δε στηρίξω εγώ, αν δε στηρίξει ο άλλος, τότε θα κλείσει και αυτό δεν το θέλει κανείς από τους ακροατές του.

Εμένα η τσέπη μου λοιπόν λέει 50 για τη διάδοση της κλασικής μουσικής. Του άλλου μπορεί να λέει 80 για την διάδοση του αργεντίνικου ταγκό, του τρίτου μπορεί να λέει 300 για τη διάδοση της σαϊεντολογίας, του άλλου μπορεί να λέει 1500 για τη διάσωση των λευκών αρκούδων της ανταρκτικής που έχουν μία μαύρη βούλα στο δεξί κάτω πόδι.

Και αυτό λέγεται ελεύθερη αγορά....Τόσο άσχημο είναι ;

Τι ; Δε μπορείς; Δεν έχεις λεφτά; Δε μπορείς να δώσεις 50 ; Ούτε 40 ; Ούτε 30; Ούτε 20; Ούτε 10  για τη διάδοση των ιδεών που τόσο λαχταράς να δεις να γίνονται γνωστές;  Λες ψέμματα - δε λαχταράς καμία ιδέα στα σοβαρά ΚΑΙ ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΣ!

Το πιο σύνηθες επιχείρημα που ακούω όταν αναφέρω τέτοια παραδείγματα είναι πως "Εδώ είναι Ελλάδα"  ... όπως δηλαδή "Εδώ είμαστε καθυστερημένοι."..."Και αν δεν είχαμε και την κρατική τηλεόραση να κάνει κάτι θα είχαμε ισοπεδωθεί."

Ε ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ! Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τέλος στην κακομοιριά ! Επιτέλους να βάλουμε ταφόπλακα στην ψωροκώσταινα που δεν μπορεί να τα καταφέρει...Στους δύσμοιρους τους Έλληνες που πρέπει να τους πάρει η Μαμά- Κράτος από το χεράκι και να τους καθοδηγεί από όταν γεννηθούν μέχρι όταν πεθάνουν.

Να πάτε στο διάολο και εσείς και η κακομοιριά σας γιατί σας έχω νέα: Ο Άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει χωρίς τυράννους και κηδεμόνες. Ουδέποτε είχε καλύτερα αποτελέσματα στην Προσπάθειά του, παρά όταν αφέθηκε ελεύθερος να δημιουργήσει και να εξελιχθεί και να πετύχει.

Οι διαφωνούντες επί της Αρχής δεν έχουν καμία αντ-απάντηση σε κανένα από τα παραπάνω επιχείρηματα. Λένε μελιστάλαχτες βλακείες γιατί απλά τους αρέσει να λένε μελιστάλαχτες βλακείες. Καυλώνουν με την κακομοιριά και την καταστροφολογία. Ούτε φυσικά έχουν καμία ουσιαστική σχέση με αυτό που θεωρούν σαν Ποιοτικό. Έχουν τόση σχέση με την Ποιότητα όση σχέση έχει και η Μπήλιω. 

Ergo, να πάνε να γαμηθούνε!

Η κρατική τηλεόραση θα ξανανοίξει και θα ξαναγίνει άντρο κομματικής ακολασίας. Το στοίχημα είναι να είναι πολύ μικρότερη και άρα να επιβαρύνει τις τσέπες μας (και κατ' επέκταση τις Ζωές μας) λιγότερο.

(Παραβαίνω τον κανόνα να μην ασχοληθώ με την πολιτική επικαιρότητα της Ελλάδας αλλά δεν άντεξα!)

Σάββατο, Ιουνίου 8

U-turn, if you want to...the Lady is not for turning!

"Όταν οι Άνθρωποι επιλέγουν ελεύθερα...επιλέγουν την Ελευθερία!"

Μα ποια ήταν αυτή η Θάτσερ ;

Η Μάργκαρετ Θάτσερ πέθανε στις 8 Απριλίου του 2013... Πολλοί λυπήθηκαν-πολλοί χάρηκαν. Όλοι όμως συμφωνούν πως η πολιτική της εφαρμόζεται σε
όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Στο ιστολόγιο αυτό πιστεύουμε πως ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι πως η πολιτική της ήταν η σωστή και πως η Θάτσερ ήταν μία επαναστάτρια. Η Επαναστάτρια της Ελευθερίας! Και αυτό είναι που δεν της συγχωρούν οι αντίπαλοί της (κυρίως οι εσωκομματικοί). Δε θα της συγχωρέσουν πως είχε δίκιο!

Πρέπει να καταλάβεις πως η Μεγάλη Βρετανία δεν είναι μία χώρα όπως όλες τις άλλες. Ήταν η Αυτοκρατορία του κόσμου. Η νικήτρια δύο Παγκοσμίων Πολέμων...Και αυτή η Υπερδύναμη, βρέθηκε το 1976 να δανείζεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Όλα ξεκίνησαν με το τέλος του Β' Π.Π. Η Μ. Βρετανία εφήρμοσε το περίφημο post-war consensus...Μία σειρά κρατικοποίησεων, θεσμοθέτησης κρατικών μονοπωλίων και τη δόμηση ενός τεράστιου κράτους πρόνοιας.

Το post war consensus ήταν αποδεκτό από όλα τα οικονομικά στρώματα. Οι πλούσιοι θα παρέμεναν πλούσιοι-ισχυροί και με προνομιακό δικαίωμα στην άσκηση της εξουσίας ενώ οι λίγοτερο πλούσιοι θα απολάμβαναν τις κρατικές παροχές ως αντάλαγμα της φτώχειας που ήταν αποτέλεσμα της εκμετάλευσης από τους πλούσιους.

Κανείς από τους δύο δεν ενδιαφερόταν για τον Καπιταλισμό της Ελεύθερης Αγοράς. Η Αγορά ήταν κάτι το οποίο οι μεν (upper tori establishment) το σνόμπαραν ως κάτι ξένο προς την ευγενική τους καταγωγή, οι δε (labor socialist) το θεωρούσαν ως την πηγή της εκμετάλευσης και την αιτία της δυστυχίας τους.

Το κράτος πρόνοιας και ο Σοσιαλισμός ήταν ο τρόπος να μείνουν όλα ως έχουν. Να μην αλλάξει τίποτα. Έτσι όλα κρατικοποιήθηκαν: οι δρόμοι, τα λιμάνια, οι σιδηρόδρομοι, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, τα ναυπηγεία, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα αεροδρόμια και τα αεροπλάνα, το γκάζι, το πετρέλαιο, το ρεύμα, το νερό, τα ορυχεία, τα αεροδρόμια, οι τηλεπικοινωνίες, η πληροφορική...μέχρι και ταξιδιωτικά πρακτορεία ή ακόμα και μερικές pubs.

Η Μ. Βρετανία είχε γίνει μία σοσιαλιστική ουτοπία. Αλλά το πρόβλημα με αυτό ήταν...ότι κάποια στιγμή τελειώνουν τα χρήματα των δανειστών σου. Γιατί το κρατικό μονοπώλιο δε σου δίνει κανένα κίνητρο να δουλέψεις και να αναπτυχθείς...να δημιουργήσεις κάτι καινούριο, κάτι καλύτερο, κάτι μεγαλύτερο. Όπως σε όλες τις ουτοπίες έτσι και σε αυτήν κανείς δεν είχε να περιμένει τίποτα από κανέναν. Και όλα βούλιαξαν.

Η Μ. Βρετανία...η Αυτοκρατορία του κόσμου...είχε γίνει μέσα σε 25 χρόνια ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης. Η χώρα είχε εγκλοβιστεί σε μία διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση. Χαμηλή παραγωγή, κακή ποιότητα προϊόντων, πληθωρισμός ακινησία αλλά και πολλές πολλές πολλές απεργίες. 

Τον Απρίλιο του 1975 η Wall Street Journal κυκλοφόρησε με το πρωτοσέλιδο "Αντίο Μεγάλη Βρετανία" προτείνοντας στους επενδυτές να εγκαταλήσουν τη Στερλίνα. Η χώρα ήταν ένα απέραντο κράτος το οποίο έλεγχαν και κυβερνούσαν τα συνδικάτα. Λίγο αργότερα ο Πρωθυπουργός των Εργατικών James Callaghan αναγκάστηκε να συνάψει δάνειο με το ΔΝΤ - κάτι πρωτάκουστο για δυτική χώρα και μάλιστα τη Μ. Βρετανία.

Το Χειμώνα της Απογοήτευσης έκαναν απεργία μέχρι και οι νεκροθάφτες του Λίβερπουλ, το δημοτικό συμβούλιο του οποίου αποφάσισε να πετάει τους άθαφτους νεκρούς στη θάλασσα.

Η Μεγάλη Βρετανία ήταν μία τελειωμένη υπόθεση.

Τα υπόλοιπα εδώ:




Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα των αιτιών της οικονομικής κρίσης της Μ. Βρετανίας, με τις αιτίες της κρίσης της Ελλάδας είναι εντελώς συμπωματική. Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ μεγάλο κράτος, μεγάλο δημόσιο χρέος και πανίσχυρα συνδικάτα/συντεχνίες που έκαναν κουμάντο στους οργανισμούς και κάθε δεύτερη βδομάδα απεργία.