Ο κάθε πολίτης καταλαβαίνει πως η πολιτική ηγεσία - κυβέρνηση που ο ίδιος εκλέγει πρέπει να πρεσβεύει τα συμφέροντα του λαού που στο κάτω κάτω είναι κυρίαρχος.
Ο μέσος πολίτης φαίνεται να αντιλαμβάνεται επίσης πως όταν πρέπει η κυβέρνηση να αποφασίσει ποια χρέη θα ξεπληρώσει κατά προτεραιότητα, είναι αναμενόμενο η κυβέρνηση να διασφαλίσει τα συμφέροντα του λαού, κατά προτεραιότητα.
Αβίαστα συμπεραίνει πως μία εκλεγμένη κυβέρνηση ενός κυρίαρχου λαού σε ένα εθνικά ανεξάρτητο κράτος, αν είχε να επιλέξει μεταξύ δανειστών και πολιτών θα επέλεγε να φεσώσει τους δανειστές και όχι το λαό.
Αυτό είναι που πρέπει να κάνει ένας κυρίαρχος λαός απέναντι σε όποιον τον εμπιστεύεται (με τα χρήματά του).....να τον φεσώσει.
Θυμάμαι την πρόσφατη κρίση χρέους των ΗΠΑ. Δια νόμου οι ΗΠΑ έχουν θεσπίσει ένα όριο κρατικού χρέους πάνω από το οποίο δε μπορούν να δανειστούν περισσότερα χρήματα. Αυτό έπρεπε να αλλάξει πριν μερικούς μήνες γιατί αλλιώς οι ΗΠΑ, για λίγες μόνο μέρες, θα αναγκαζόταν να καταφύγει σε στάση πληρωμών. Το μεγάλο θέμα ήταν συμφωνία Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών στο πακέτο λιτότητας.
Δεν ξέρω αν πιστεύεις πως το Αμερικανικό κράτος είναι σοβαρό/ανεξάρτητο ή ο λαός των ΗΠΑ είναι κυρίαρχος. Πίστεψέ με όμως σε αυτό που θα σου πω. Σε όλες τι συζητήσεις, όλοι οι πολιτικοί, από όλα τα κόμματα, στο ενδεχόμενο του χειρότερου σεναρίου έλεγαν κατηγορηματικά το εξής: "Πρώτα ξεπληρώνουμε το δανειστή μας, γιατί αυτό ακριβώς επιτάσει η εθνική μας αξιοπρέπεια!"
Οι σκέψεις δικές σου...
Ο μέσος πολίτης φαίνεται να αντιλαμβάνεται επίσης πως όταν πρέπει η κυβέρνηση να αποφασίσει ποια χρέη θα ξεπληρώσει κατά προτεραιότητα, είναι αναμενόμενο η κυβέρνηση να διασφαλίσει τα συμφέροντα του λαού, κατά προτεραιότητα.
Αβίαστα συμπεραίνει πως μία εκλεγμένη κυβέρνηση ενός κυρίαρχου λαού σε ένα εθνικά ανεξάρτητο κράτος, αν είχε να επιλέξει μεταξύ δανειστών και πολιτών θα επέλεγε να φεσώσει τους δανειστές και όχι το λαό.
Αυτό είναι που πρέπει να κάνει ένας κυρίαρχος λαός απέναντι σε όποιον τον εμπιστεύεται (με τα χρήματά του).....να τον φεσώσει.
Θυμάμαι την πρόσφατη κρίση χρέους των ΗΠΑ. Δια νόμου οι ΗΠΑ έχουν θεσπίσει ένα όριο κρατικού χρέους πάνω από το οποίο δε μπορούν να δανειστούν περισσότερα χρήματα. Αυτό έπρεπε να αλλάξει πριν μερικούς μήνες γιατί αλλιώς οι ΗΠΑ, για λίγες μόνο μέρες, θα αναγκαζόταν να καταφύγει σε στάση πληρωμών. Το μεγάλο θέμα ήταν συμφωνία Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών στο πακέτο λιτότητας.
Δεν ξέρω αν πιστεύεις πως το Αμερικανικό κράτος είναι σοβαρό/ανεξάρτητο ή ο λαός των ΗΠΑ είναι κυρίαρχος. Πίστεψέ με όμως σε αυτό που θα σου πω. Σε όλες τι συζητήσεις, όλοι οι πολιτικοί, από όλα τα κόμματα, στο ενδεχόμενο του χειρότερου σεναρίου έλεγαν κατηγορηματικά το εξής: "Πρώτα ξεπληρώνουμε το δανειστή μας, γιατί αυτό ακριβώς επιτάσει η εθνική μας αξιοπρέπεια!"
Οι σκέψεις δικές σου...
6 σχόλια:
Γιατί να σκάσουν τα Αμερικανάκια? Ξέρουν ένα σωρό μονοπάτια.
Κι'αν δεν έχουν χρήμα να πληρώσουν τους δανειστές, πάνε στην χρηματομηχανή και κόβουν!
Δεν ξεπουλούν την εθνική τους κυριαρχία, ούτε υποθηκεύουν τις ζωές των παιδιών τους!
Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος Καρυ με το επιχείρημα της χρηματομηχανής. Η απόφαση για κοπή χρήματος δεν συνδέεται με το δανεισμό.
Σταμάτα να ακούς μόνο Μίμη και Καζάκη, δε σου κάνουν καλό !
Το θέμα υπήρχε για πολύ καιρό στα κανάλια τον Αύγουστο και είναι όπως το περιγράφω.
Το κείμενο αυτό θέλει να δείξει τη διάσταση απόψεων περί της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας και πως την αντιλαμβάνονται οι ανεπτυγμένες χώρες.
Συμφωνώ απόλυτα μιας χρεωμένος και αξιοπρεπείς είναι αντίφαση, μακάρι να το καταλάβουμε και στην Ελλάδα....
Δεν ξεχωρίζω λαό από εξουσία.
Ο λαός έχει να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει ή θα αποφασίσει να χρεοκοπήσει ή θα αποφασίσει να ακολουθήσει μια πολιτική σκληρής λιτότητας για να ξεχρεώσει τους δανειστές.
Θα πρέπει να σταθμίσει τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας αν κρίνει ότι θα είναι καλύτερα. Ανώδυνη λύση δεν υπάρχει παρόλο που η αντιπολίτευση προσπαθώντας να πάρει την εξουσία , πλάθει το παραμύθι της άλλης λύσης.
Η έκφραση "τζάμπα μάγκες" είναι πολύ χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί στα μυαλά πολλών συνανθρώπων μας, είτε αυτά είναι αριστερόστροφα είτε νεοφιλελεύθερα είτε, ακόμα, και ...τριτοδρομικά ανάμικτα του ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση το χαρακτηριστικό είναι το "σουτ στην εξέδρα", με τον δείκτη να δείχνει σταθερά τον απέναντι. Και δεν θα πω το μισοκακόμοιρο "δεν τύχαμε σωστής ανατροφής· σε ταραγμένο οικογενειακό περιβάλλον μεγαλώσαμε", αλλά θα σχολιάσω την ευκολία που φορτώνουμε πολλοί -να μην λέμε ονόματα- ευθύνες στους άλλους.
Είναι εντυπωσιακό, ακόμα και τώρα, ύστερα από 2 χρόνια συλλήβδην απόδοσης συλλογικών ευθυνών με μόνο αποτέλεσμα μια τρύπα στο νερό, να εξακολουθούν άνθρωποι, αν μη τι άλλο νοήμονες, να αρκούνται στην εύκολη και εκ του ασφαλούς συλλογική κριτική, γελοιοποιώντας ακόμα και αυτόν τονν κριτικό λόγο, υποβιβάζοντας τον στο επίπεδο της στείρας πολεμικής.
Τζάμπα μάγκες όσοι φωνάζουν να μην πληρωθούν οι δανειστές. Τζάμπα μάγκες όμως και όσοι ταυτίζουν ελαφρά τη καρδία θύματα και θύτες και δεν βρίσκουν να πουν, έστω σε δεύτερο επίπεδο, μια κουβέντα για το ποιοί διαφθείρουν μια κοινωνία και με ποιον τρόπο μπορεί να σταματήσει αυτό.
Θα παράφραζα τη γνωστή παροιμία λέγοντας "Δρυός ...απούσης πας ανήρ ξυλεύεται". Αλλά τι νόημα θα είχε; Μήπως συζητάμε καλόπιστα αναζητώντας λύση σε προβλήματα; Μπα! Πλακίτσα κάνουμε με τον καμπούρη τον κουτσό και τη στραβή του μύτη...
@ΑΕΡΙΚΟ
Χαίρομαι πάντα να βλέπω τοποθέτηση ή παρέμβασή σου στη σφαίρα!
Προσπαθώ κατ' αρχάς να καταλάβω αν συμπεριλαμβάνομαι σε κάποια κατηγορία από τους τζαμπα μάγκες που αναφέρεις.
Όπως είπα και στην Κάρυ παραπάνω το κείμενο αυτό θέλει να δείξει τη διάσταση απόψεων περί της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας και πως την αντιλαμβάνονται οι ανεπτυγμένες χώρες.
Είναι σίγουρα μία διαφορετική προσέγγιση, με διαφορετική αν θες ποιότητα λαϊκισμού - γιατί και αυτό ενέχει ισχυρές δόσεις.
Μου έκανε όμως εντύπωση και το αναφέρω γιατί κάθε πρόταση σε κείμενο αντιμνημονιακής ρητορικής από Ελλάδα αναφέρει 4-5 φορές τη φράση "κυρίαρχος λαός".
Δημοσίευση σχολίου