Γεια σου,
Έχω χαθεί από τη σφαίρα γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο αλλά ούτε και πολύ διάθεση. Άλλωστε οι περισσότεροι μπλογκοσφαιρικοί φίλοι μου έχουν ήδη "αποχωρήσει" από τα blogs. Μείναμε κάτι αμετανόητοι...που γεράσαμε και μυαλό δε βάλαμε.
Θα ήθελα να μιλήσω για το δημοψήφισμα που πήγε να γίνει και δεν έγινε. Να πω δυο λόγια, τώρα που κόπασε η "καταιγίδα". Όπως ίσως να γνωρίζεις ήμουν και είμαι υπέρ του ΓΑΠ, για λόγους αρκετούς που δεν είναι της παρούσης να αναλύσω.
Η πρόταση για δημοψήφισμα του Γιώργου ήταν η πιο σωστή, πιο έξυπνη, πιο δίκαιη και πιο ουσιώδης πολιτική κίνηση που είχε γίνει εδώ και χρόνια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
1. Σωστή.
Είναι προφανές πως καμία Κυβέρνηση δε θα είχε τη δημοκρατική νομιμοποίηση να υπογράψει μία τέτοια συμφωνία. Η συμφωνία που επετεύχθει αν εφαρμοστεί θα έχει ορίζοντα 10ετίας. Αλήθεια ποια Βουλή θα μπορούσε να την επικυρώσει; Όσα ελέχθησαν περί αντι-συνταγματικότητας Δημοψηφίσματος για δημοσιονομικά θέματα είναι αηδίες. Το δημοψήφισμα θα ήταν επί της ουσίας, αν θέλουμε ή δε θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ και στην Ε.Ε. Και αυτό θα ήταν σωστό να γίνει.
2. Έξυπνη.
Ο Γιώργος δεν είναι βλάκας. Σίγουρα δεν είναι ένας βλάκας όπως τον παρουσιάζουν τα ΜΜΕ ή όπως αρέσκεται να πιστεύει γι αυτόν ο μέσος έλληναρας για να κρύψει τη δική του χρεωκοπημένη ευφυία. Η κίνηση για δημοψήφισμα ήταν εκπληκτικά έξυπνη. Καλώς ή κακώς η κεντρική επιλογή της κυβέρνησης (όπως και κομμάτων της αντιπολίτευσης) ήταν η παραμονή στο ευρώ. Δεν μπορούσε μία κυβέρνηση μονοκομματική να συνεχίσει να τραβάει το κουπί αυτό που στόχο είχε μία υπόθεση εθνική, και να έχει εκ του ασφαλούς μία αντιπολιτευτική τακτική τόσο χαμηλού μικροκομματικού επιπέδου. Είναι προφανές πως το μόνο πράγμα που έκανε ο Σαμαράς όλους αυτούς τους μήνες είναι να βλέπει το ΠαΣοΚ να καταρρέει και τη χώρα να παραμένει στο ευρώ προσπαθώντας να αντιμετοπίσει μία κρίση στην οποία βρέθηκε με κύρια ευθύνη αυτή του Καταλληλότερου. Το πολιτικό σύστημα όφειλε να σταθεί στο ύψος του και αυτό εν μέρει επετεύχθει.
3. Δίκαιη.
Το Δημοψήφισμα είναι δίκαιο. Έπρεπε να γίνει. Είναι μία πράξη ύψιστης δημοκρατικής έκφρασης ενός κυρίαρχου λαού. Απάντηση στους επικριτές του, οι οποίοι δηλώνουν πως ο λαός θα έδινε μία θυμωμένη - άρα λάθος- απάντηση έχω να πως, μάλλον νομίζουν πως έχουν να κάνουν με ηλίθιους πολίτες.
Διότι αν σου κάνω εγώ μία ερώτηση , την κρισιμότητα της οποίας γνωρίζεις, έχεις χρόνο να κάτσεις να σκεφτείς και να πάρεις μία απόφαση και τότε εσύ πας καυλωμένος στην κάλπη μόνο και μόνο για να με τιμωρήσεις, τότε είσαι ηλίθιος και καλά παθαίνεις αυτά που παθαίνεις.
Όμως δεν πιστεύω πως οι πολίτες είναι ηλίθιοι. Θα δώσουν μία υπεύθυνη απάντηση. Θα συνέλθουν, θα ξεθυμώσουν, θα σκεφθούν ορθολογικά και θα αποφασίσουν. Αυτοί είναι η υποχρέωσή τους άλλωστε!
Πρόσεξε! Δε μίλησα για σωστή ή λάθος απόφαση. Μίλησα για υπεύθυνη ! Απόφαση, δηλαδή, της οποίας θα είναι έτοιμοι να δεχθούν τις όποιες συνέπειες. Απλούστατα γιατί, αυτοί, όλοι εμείς, θα ζήσουμε με τις αποφάσεις μας.
Αυτό είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Και αυτό είναι το πραγματικό νόημα του Κυρίαρχου Λαού. Να κληθούμε για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στην ιστορία μας να ψηφίσουμε όχι με το κριτήριο μπλε ή πράσινο ή κόκκινο...όχι με κριτήριο τσιτάτα και αφίσες που μας πάνε, ιδεολογίες που μας ερεθίζουν, ή το αυριανό γλείψιμο - βουλευτή για ένα διορισμό ή ένα ρουσφέτι. ΤΟ διακύβευμα είναι η χώρα μας 30 χρόνια μετά! Ο πραγματικά κυρίαρχος λαός δεν πουλάει τη ψήφο του. Ο κυρίαρχος λαός δεν είναι πελάτης. ( Ας μην κόπτεσαι λοιπόν για την κατοχή που ζεις τώρα! Μία ολόκληρη Μεταπολίτευση αυτό ήσουν: πελάτης!)
Προσωπικά πιστεύω πως ένα πιθανό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για τη χώρα μου. Γι αυτό διαθέτω ένα σύνολο επιχειρημάτων τα εκθέτω όποτε έχω διάθεση για κουβέντα. Στην τελική ανάλυση όμως ΔΕΝ έχει σημασία τι πιστεύω εγώ ως σωστό, δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο μέγας νομπελίστας οικονομολόγος. Σημασία έχει τι θέλει να αποφασίσει αυτός ο οποίος ζει με τις συνέπειες των σεναρίων που προτείνονται. Αυτό το χάσμα μεταξύ τεχνοκρατών και πολιτών έρχεται να καλύψει η Δημοκρατία και οι (θεωρητικά) εκλεγμένοι εκπρόσωποί της. Εκεί οφείλουν οι τεχνοκράτες να εξηγήσουν και οι πολίτες να καταλάβουν. Όσο μπορούν, όπως μπορούν! Αλλά αυτή είναι η υποχρέωσή μας, αν θέλουμε να λεγόμαστε κυρίαρχοι!
4. Ουσιώδης.
Η πραγματική όμως ουσία της πρότασης φάνηκε από την εξέλιξη που είχε αυτή. Φάνηκε από όσους όρμησαν αμέσως να την καταπνίξουν. Λυσάξανε τα ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων μαζί με τα τσιράκια τους. Ούρλιαζε την επόμενη μέρα ο γίγαντας Μίμης και ανέβαζε στο blog του παρεμβάσεις του στα ραδιόφωνα, να φύγει ο Γιώργος άμεσα από την κυβέρνηση και από το ΠαΣοΚ (!) - για να τα εξαφανίσει λίγες ώρες μετά. Ούρλιαζε ο Πρετεντέρης για το διασυρμό της χώρας μας...την κατάθλιψη της Μέρκελ, τα κλάμματα του Σαρκοζί, τη μελαγχολία του Μπαρόζο...Ξεκολώθηκαν όλοι να σε πείσουν για το πόσο ανισόροπος και επικύνδινος είναι ο ΓΑΠ. Πρώτοι από όλους οι ίδιοι οι βουλευτές του και μαζί τους το συνολικό πολιτικό κατεστημένο. Όλα τα κόμματα της Βουλής !
Τόσο τραγικό;
Δεν τους ενδιέφερε να σου αλλάξουν τη γνώμη και να σε βάλουν να ψηφίσεις αυτό που θέλουν. Ίσως να φοβήθηκαν ότι δε θα το έκανες, όμως μάλλον δεν τους ενδιέφερε αυτό!
Μα έπρεπε να το είχες ήδη καταλάβει.
Η θέση σου δεν είναι πλέον ούτε καν να παραπλανιέσαι!
Στη Νέα Εποχή είσαι τόσο κυρίαρχη όσο σε θέλουνε να είσαι...Εδώ ζεις...Εδώ...Στον κόσμο που ο Μίμης είναι στοχαστής....η Λιάνα πολιτικός....ο Πρετεντέρης δημοσιογράφος....ο Λαζόπουλος σατυρικός συγγραφέας...
Εδώ ζεις....στην Ευρώπη που μπορεί να την κάνει άνω κάτω, ένας οίκος αξιολόγησης ή ένας βιετναμέζος αντι-καγκελάριος, εκπρόσωπος κόμματος με 3% στην κοινωνία, όταν γράφει ένα άρθρο στην Wall Street Journal...
Αλλά δε μπορείς να την κάνεις εσύ, που ζεις τις συνέπειες των πολιτικών που αποφασίζονται. Δεν τους νοιάζει η γνώμη σου, μωρό μου....
Για σένα έμειναν μία πορεία, ένα μάρμαρμο, μία μούτζα, ένας Λουκάνικος... Και πολλά σου είναι!
Έχω χαθεί από τη σφαίρα γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο αλλά ούτε και πολύ διάθεση. Άλλωστε οι περισσότεροι μπλογκοσφαιρικοί φίλοι μου έχουν ήδη "αποχωρήσει" από τα blogs. Μείναμε κάτι αμετανόητοι...που γεράσαμε και μυαλό δε βάλαμε.
Θα ήθελα να μιλήσω για το δημοψήφισμα που πήγε να γίνει και δεν έγινε. Να πω δυο λόγια, τώρα που κόπασε η "καταιγίδα". Όπως ίσως να γνωρίζεις ήμουν και είμαι υπέρ του ΓΑΠ, για λόγους αρκετούς που δεν είναι της παρούσης να αναλύσω.
Η πρόταση για δημοψήφισμα του Γιώργου ήταν η πιο σωστή, πιο έξυπνη, πιο δίκαιη και πιο ουσιώδης πολιτική κίνηση που είχε γίνει εδώ και χρόνια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
1. Σωστή.
Είναι προφανές πως καμία Κυβέρνηση δε θα είχε τη δημοκρατική νομιμοποίηση να υπογράψει μία τέτοια συμφωνία. Η συμφωνία που επετεύχθει αν εφαρμοστεί θα έχει ορίζοντα 10ετίας. Αλήθεια ποια Βουλή θα μπορούσε να την επικυρώσει; Όσα ελέχθησαν περί αντι-συνταγματικότητας Δημοψηφίσματος για δημοσιονομικά θέματα είναι αηδίες. Το δημοψήφισμα θα ήταν επί της ουσίας, αν θέλουμε ή δε θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ και στην Ε.Ε. Και αυτό θα ήταν σωστό να γίνει.
2. Έξυπνη.
Ο Γιώργος δεν είναι βλάκας. Σίγουρα δεν είναι ένας βλάκας όπως τον παρουσιάζουν τα ΜΜΕ ή όπως αρέσκεται να πιστεύει γι αυτόν ο μέσος έλληναρας για να κρύψει τη δική του χρεωκοπημένη ευφυία. Η κίνηση για δημοψήφισμα ήταν εκπληκτικά έξυπνη. Καλώς ή κακώς η κεντρική επιλογή της κυβέρνησης (όπως και κομμάτων της αντιπολίτευσης) ήταν η παραμονή στο ευρώ. Δεν μπορούσε μία κυβέρνηση μονοκομματική να συνεχίσει να τραβάει το κουπί αυτό που στόχο είχε μία υπόθεση εθνική, και να έχει εκ του ασφαλούς μία αντιπολιτευτική τακτική τόσο χαμηλού μικροκομματικού επιπέδου. Είναι προφανές πως το μόνο πράγμα που έκανε ο Σαμαράς όλους αυτούς τους μήνες είναι να βλέπει το ΠαΣοΚ να καταρρέει και τη χώρα να παραμένει στο ευρώ προσπαθώντας να αντιμετοπίσει μία κρίση στην οποία βρέθηκε με κύρια ευθύνη αυτή του Καταλληλότερου. Το πολιτικό σύστημα όφειλε να σταθεί στο ύψος του και αυτό εν μέρει επετεύχθει.
3. Δίκαιη.
Το Δημοψήφισμα είναι δίκαιο. Έπρεπε να γίνει. Είναι μία πράξη ύψιστης δημοκρατικής έκφρασης ενός κυρίαρχου λαού. Απάντηση στους επικριτές του, οι οποίοι δηλώνουν πως ο λαός θα έδινε μία θυμωμένη - άρα λάθος- απάντηση έχω να πως, μάλλον νομίζουν πως έχουν να κάνουν με ηλίθιους πολίτες.
Διότι αν σου κάνω εγώ μία ερώτηση , την κρισιμότητα της οποίας γνωρίζεις, έχεις χρόνο να κάτσεις να σκεφτείς και να πάρεις μία απόφαση και τότε εσύ πας καυλωμένος στην κάλπη μόνο και μόνο για να με τιμωρήσεις, τότε είσαι ηλίθιος και καλά παθαίνεις αυτά που παθαίνεις.
Όμως δεν πιστεύω πως οι πολίτες είναι ηλίθιοι. Θα δώσουν μία υπεύθυνη απάντηση. Θα συνέλθουν, θα ξεθυμώσουν, θα σκεφθούν ορθολογικά και θα αποφασίσουν. Αυτοί είναι η υποχρέωσή τους άλλωστε!
Πρόσεξε! Δε μίλησα για σωστή ή λάθος απόφαση. Μίλησα για υπεύθυνη ! Απόφαση, δηλαδή, της οποίας θα είναι έτοιμοι να δεχθούν τις όποιες συνέπειες. Απλούστατα γιατί, αυτοί, όλοι εμείς, θα ζήσουμε με τις αποφάσεις μας.
Αυτό είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας. Και αυτό είναι το πραγματικό νόημα του Κυρίαρχου Λαού. Να κληθούμε για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ στην ιστορία μας να ψηφίσουμε όχι με το κριτήριο μπλε ή πράσινο ή κόκκινο...όχι με κριτήριο τσιτάτα και αφίσες που μας πάνε, ιδεολογίες που μας ερεθίζουν, ή το αυριανό γλείψιμο - βουλευτή για ένα διορισμό ή ένα ρουσφέτι. ΤΟ διακύβευμα είναι η χώρα μας 30 χρόνια μετά! Ο πραγματικά κυρίαρχος λαός δεν πουλάει τη ψήφο του. Ο κυρίαρχος λαός δεν είναι πελάτης. ( Ας μην κόπτεσαι λοιπόν για την κατοχή που ζεις τώρα! Μία ολόκληρη Μεταπολίτευση αυτό ήσουν: πελάτης!)
Προσωπικά πιστεύω πως ένα πιθανό ΟΧΙ στο δημοψήφισμα θα ήταν η απόλυτη καταστροφή για τη χώρα μου. Γι αυτό διαθέτω ένα σύνολο επιχειρημάτων τα εκθέτω όποτε έχω διάθεση για κουβέντα. Στην τελική ανάλυση όμως ΔΕΝ έχει σημασία τι πιστεύω εγώ ως σωστό, δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο μέγας νομπελίστας οικονομολόγος. Σημασία έχει τι θέλει να αποφασίσει αυτός ο οποίος ζει με τις συνέπειες των σεναρίων που προτείνονται. Αυτό το χάσμα μεταξύ τεχνοκρατών και πολιτών έρχεται να καλύψει η Δημοκρατία και οι (θεωρητικά) εκλεγμένοι εκπρόσωποί της. Εκεί οφείλουν οι τεχνοκράτες να εξηγήσουν και οι πολίτες να καταλάβουν. Όσο μπορούν, όπως μπορούν! Αλλά αυτή είναι η υποχρέωσή μας, αν θέλουμε να λεγόμαστε κυρίαρχοι!
4. Ουσιώδης.
Η πραγματική όμως ουσία της πρότασης φάνηκε από την εξέλιξη που είχε αυτή. Φάνηκε από όσους όρμησαν αμέσως να την καταπνίξουν. Λυσάξανε τα ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων μαζί με τα τσιράκια τους. Ούρλιαζε την επόμενη μέρα ο γίγαντας Μίμης και ανέβαζε στο blog του παρεμβάσεις του στα ραδιόφωνα, να φύγει ο Γιώργος άμεσα από την κυβέρνηση και από το ΠαΣοΚ (!) - για να τα εξαφανίσει λίγες ώρες μετά. Ούρλιαζε ο Πρετεντέρης για το διασυρμό της χώρας μας...την κατάθλιψη της Μέρκελ, τα κλάμματα του Σαρκοζί, τη μελαγχολία του Μπαρόζο...Ξεκολώθηκαν όλοι να σε πείσουν για το πόσο ανισόροπος και επικύνδινος είναι ο ΓΑΠ. Πρώτοι από όλους οι ίδιοι οι βουλευτές του και μαζί τους το συνολικό πολιτικό κατεστημένο. Όλα τα κόμματα της Βουλής !
Τόσο τραγικό;
Δεν τους ενδιέφερε να σου αλλάξουν τη γνώμη και να σε βάλουν να ψηφίσεις αυτό που θέλουν. Ίσως να φοβήθηκαν ότι δε θα το έκανες, όμως μάλλον δεν τους ενδιέφερε αυτό!
Μα έπρεπε να το είχες ήδη καταλάβει.
Η θέση σου δεν είναι πλέον ούτε καν να παραπλανιέσαι!
Στη Νέα Εποχή είσαι τόσο κυρίαρχη όσο σε θέλουνε να είσαι...Εδώ ζεις...Εδώ...Στον κόσμο που ο Μίμης είναι στοχαστής....η Λιάνα πολιτικός....ο Πρετεντέρης δημοσιογράφος....ο Λαζόπουλος σατυρικός συγγραφέας...
Εδώ ζεις....στην Ευρώπη που μπορεί να την κάνει άνω κάτω, ένας οίκος αξιολόγησης ή ένας βιετναμέζος αντι-καγκελάριος, εκπρόσωπος κόμματος με 3% στην κοινωνία, όταν γράφει ένα άρθρο στην Wall Street Journal...
Αλλά δε μπορείς να την κάνεις εσύ, που ζεις τις συνέπειες των πολιτικών που αποφασίζονται. Δεν τους νοιάζει η γνώμη σου, μωρό μου....
Για σένα έμειναν μία πορεία, ένα μάρμαρμο, μία μούτζα, ένας Λουκάνικος... Και πολλά σου είναι!
10 σχόλια:
Έχω γράψει και σε προηγούμενο ποστ σου ότι και εγώ συμφωνούσα με το δημοψήφισμα, για τους λόγους που γράφεις εδώ.
Σε ό,τι αφορά τον ΓΑΠ, αν και δεν τον (υπο)στήριξα ποτέ, ούτε εγώ πιστεύω ότι είναι χαζός. Απλά νομίζω ότι η πολιτική σε αυτό το επίπεδο, εξυπηρετεί συμφέροντα που εμάς ίσως δεν πάει το μυαλό μας. Επομένως, για να φτάσεις εκεί, κάθε άλλο παρά χαζός είσαι.
Το δημοψήφισμα κατάλαβα ότι ήταν η πιο σωστή κίνηση όταν είδα ποιοι διαφωνούσαν.
Συμφώνησε ή όχι με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους την 26η?
ΣΠ
Κι αυτό τι σημαίνει; Ότι επειδή συμφώνησε μπορεί να επιστρέψει και να επικυρώσει μία τέτοια συμφωνία με τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα εναντίων του;
Σημαίνει οτι ο εγκέφαλος είναι τρικυμία εν κρανίω, διότι ούτε αντιλαμβάνεται τη δυναμική της αντιπολίτευσης στην ίδια του τη χώρα ούτε καταλαβαίνει ότι όταν συμφωνείς με κάποιον, και μάλιστα με διθυραμβικές δηλώσεις, είναι, τουλάχιστον, γελοίο να εμφανίζεσαι μία βδομάδα μετά απειλώντας να αναιρέσεις όσα με κόπο συμφωνήθηκαν.
Αν είχε την εξυπνάδα και τα κότσια ας το ανακοίνωνε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων.
Αν αποζητούσε δικαιοσύνη ας μην έλεγε λεφτά υπάρχουν και ας το πρότεινε νωρίτερα, π.χ. το καλοκαίρι ή πριν το πρώτο μνημόνιο.
Ετσι όπως τα εκανε, είναι too little, too late.
ΣΠ
Πρέπει να αντιληφθείς την έννοια του εθνικού συμφέροντος.
Το ότι ένας πρωθυπουργός συμφωνεί πάνω σε ένα εθνικό ζήτημα και μία διαδικασία που θα διαρκέσει όσο η θητεία πολλών κυβερνήσεων, όποιος και να ήταν, όποια και αν ήταν η κυβέρνησή του, δε θα μπορούσε να επικυρώσει τη συμφωνία με μία αντιπολίτευση να είναι διαρκώς απέναντι.
Η κίνηση ήταν πολύ σωστή αφού μία μίνιμουμ συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων ήταν αναγκαία προκειμένου να έχει νόημα η συμφωνία. Αυτό επετεύχθει.
Το ότι δε συνεννοήθηκε με τους Ευρωπαίους δε με αφορά καθόλου. Ο λόγος που εξαγριώθηκαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι πως τους πρόδωσε ο Γιώργος. Ο λόγος είναι πως αν γινόταν το δημοψήφισμα, θα ξεσηκώνονταν όλοι οι λαοί της Ευρώπης και θα ζητούσαν και εκείνοι δημοψήφισμα. Ήταν πάρα πολύ σωστό λοιπόν που δεν τους είπε τίποτα, σε ό,τι αφορά το εθνικό μας συμφέρον. Θα πέρναμε πολύ λιγότερα αν μιλούσαμε για ανάγκη λαϊκής νομιμοποίησης.
ΣΠ είσαι έξυπνο άτομο. Επιχειρήματα επιπέδου "είπε ψέμματα για το λεφτά υπάρχουν" είναι για το Λαζόπουλο. Πέφτουμε όλοι από τα σύννεφα για το ψέμα του Γιώργου, διότι πάντα εμείς ψηφίζαμε αυτόν που μας έλεγε την αλήθεια. "Πολιτικό ψέμα" ήταν άγνωστος όρος για μας...
Το "γιατί δεν το πρότεινε νωρίτερα ή στο πρώτο Μνημόνιο" είναι ενδιαφέρουσα ερώτηση. Κατ' αρχάς νομίζω πως κυβέρνηση έχει το πλεονέκτημα να θέσει το δημοψήφισμα όποτε θέλει. Δεύτερον, το δημοψήφισμα για το πρώτο μνημόνιο ίσως (λές ίσως) θεωρήθηκε υπερβολή για το λόγο του ότι ήταν πολιτική επιλογή να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία η οποία δεν θα διαρκούσε για τόσο διάστημα - αν οι στόχοι μπορούσαν να επιτευχθούν. Δηλαδή τα δεδομένα τότε ήταν διαφορετικά. Τρίτον με την εμπειρία των πρώτων δύο μνημονίων ο πολίτης μπορούσε πάνω κάτω να έχει μία εικόνα της σοβαρότητας κατάστασης και να κρίνει διαφορετικά. Δεν ξέρω υποθέσεις κάνω. Σε κάθε περίπτωση τα ενδεχόμενα ΝΑΙ ή ΟΧΙ όποτε και να γινόταν το δημοψήφισμα θα είχαν πάνω κάτω τις ίδιες συνέπειες. Άρα ουσιαστικά ο χρόνος του δημοψηφίσματος δεν είναι και τόσο σημαντικός.
Poso allou? Xestikame gia ton Gap, xestikame gia to pasok, gia to fiasko tou! Mas noiazei oti i xwra kathe mera vithizete. Esy akomi kollimenos eleos.
Ta xrimata pou ebgale i oikogeneia tou apo tin xafniki analampi tou dimophifismatos einai terastio skandalo. Fusika kai den einai xazos, prodotis einai. Xazoi einai osoi ton pistephan kai ... yparxoun anthrwpoi pou akomi ton pisteuoun. Kalitera mi grafeis, giati ektithese.
KR
Αν ο ΓΑΠ έβγαλε χρήματα έξω, και υπάρχουν αποδείξεις, τότε το σκάνδαλο είναι τεράστιο όχι για το ΓΑΠ αλλά για την ελληνική δικαιοσύνη που δεν κινείται εναντίον του. Τι σου φταίω εγώ;
Ο καθένας εκτίθεται με αυτά που γράφει. Αυτή είναι η μπλογκόσφαιρα. Εγώ γράφω αυτά που πιστεύω με τα επιχειρήματα που διαθέτω και όσοι θέλουν να συζητήσουν είναι ευπρόσδεκτοι. Εν προκειμένω εγώ εκτίθεμαι με τις ιδέες μου κι εσύ με τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς που γράφεις για μένα χωρίς να με ξέρεις.
Στη πολιτική δεν γίνεται πάντα αυτό που πρέπει .Γίνεται αυτό που πιθανολογούμε ότι θα προκαλέσει το λιγότερο κακό.
Και εγώ πιστεύω ότι η κίνηση ήταν μια έξυπνη πολιτική κίνηση.
1)Έκανε το Σαμαρά συμμέτοχο του προβλήματος.
2)Έκανε τους Έλληνες να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος του κινδύνου.
3)Οδήγησε στο να συνειδητοποιήσουν τα δυο μεγάλα κόμματα ότι τα μικροπολιτικά παιχνίδια θα έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες
4)Έδωσε τη δυνατότητα στο ΓΑΠ να αποδεσμευτεί από το πολιτικό πρόβλημα και να δρομολογηθούν πολιτικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.
5)Οδήγησε στη κυβέρνηση Παπαδήμου που θα φέρει σε πέρας τη βρωμοδουλειά που δύσκολο θα μπορούσε να φέρει σε πέρας ένα κόμμα.
6)Αποκαλύφθηκε το έλλειμμα δημοκρατίας στη Ευρωπαική Ένωση.
CS, το δημοψήφισμα είναι παρελθόν, μας οδήγησε σε ελεύθερη πτώση από την άκρη του γκρεμού και ανέδειξε τη μικρότητα του τέως πρωθυπουργού διότι (α) he was summoned (not invited) στις Κάννες και (β) μας έπρηξε τα συκώτια με τον Πετσάλνικο και την Έλσα.
Και τώρα τι κάνει? Βγαίνει και μιλάει για το τραπεζικό κατεστημένο... My God! No consistency με την πολιτική που -υποτίθεται ότι- ακολουθούσε τόσον καιρό.
Προφανώς το "λεφτά υπάρχουν" ήταν τεράστιο ηθικό ατόπημα και δείγμα περιορισμένης εξυπνάδας, και προφανώς όσοι δεν τον ψήφισαν δεν το πίστεψαν.
Τεσπα, τι νόημα έχουν όλα αυτά τώρα?
Άλλωστε δε θα συμμφωνήσουμε σε τίποτε! :-)
Λάκωνα, ήμουν υπέρ του δημοψηφίσματος, όχι όμως για τους λόγους που αναφέρεις εσύ, αλλά για έναν πολύ απλούστερο που μπορούσε να χωρέσει στο ξανθό μου κεφάλι. Ένα δημοψήφισμα θα μας έφερνε όλους προ των ευθυνών μας. Κανένας πολίτης αυτής της χώρας δεν θα μπορούσε να λέει "μα εγώ δεν τον ψήφισα". Άρα, κομμένες οι απεργίες, οι πορείες, οι μικροαντιδράσεις της πλάκας και τα υπόλοιπα γελοία που κάνουμε 2 χρόνια τώρα. Θα μπορούσαμε να ανασκουμπωθούμε, ίσως, μετά στην δουλειά, και να σταθούμε στα πόδια μας.
Κατά τα άλλα, συμφωνώ με τον ΣΠ, ο ΓΑΠ ήταν, είναι και θα είναι πολύ λίγος για τα αξιώματα που ανέλαβε κατά καιρούς. Το κυριότερο προσόν που είχε ποτέ ήταν το επώνυμό του, το οποίο εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο. Κι έφυγε από την ίδια πόρτα που έφυγε και ο τέως καταλληλότερος, χωρίς φυσικά να έχει τα κότσια να αντιμετωπίσει τις συνέπειες.
Που σου τοιγαρούν το νίκος;
Και, κυρίως, τί κέρδισε ο Ελληνικός λαός από την ηγεσία του;
Δημοσίευση σχολίου