Antonio Vivaldi

Ο Αναγεννησιακός.

Από όλες τις "Εποχές", μου αρέσει "το Καλοκαίρι".

Μέχρι να φύγω από την Ελλάδα, μπορώ να πως πως δεν είχα την τύχη να το ζήσω όπως περιγράφει το ο Vivaldi. Βρισκόμενος όμως 3 και πλέον χρόνια στην αλλοδαπή, μπορώ βέβαια να πω πως έχω μάλλον βαρεθεί να το ζω έτσι.

Ο Antonio Vivaldi θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες κλασικής (μπαρόκ), στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής. Γεννήθηκε στη Βενετία το 1678 και πέθανε στη Βιέννη το 1741. Έγραψε πάνω από 700 έργα, μεταξύ των οποίων κοντσέρτα για βιολί, θρησκευτική μουσική αλλά και 40 όπερες. Πολλές συνθέσεις του, δε, προορίζονταν για την παιδική χορωδία θηλέων του ορφανοτροφείου Ospedale della Pieta στη Βενετία, όπου ο Vivaldi δούλεψε εκεί συνολικά 20 χρόνια. Το παρατσούκλι του ήταν "ο κόκκινος ιερέας" (red priest) εξαιτίας των έντονα κόκκινων μαλλιών που είχε.

Είχε την τύχη να γνωρίσει τον Αυτοκράτορα της Αυστρίας Κάρολο τον 6ο και να δεχθεί μία θέση αρχι-μουσικού στην Αυλή του. Η μετάβασή του στην Βιέννη όμως υπήρξε ατυχής καθώς πολύ σύντομα ο Αυτοκράτορας πέθανε, αφήνοντας το Vivaldi χωρίς προστασία (και εξασφαλισμένο εισόδημα). Ο μαέστρος πέθανε στη Βιέννη, πάμφτωχος από κάποιο είδος εσωτερικής μόλυνσης τον Ιούλιο του 1741.

Η μουσική του Vivaldi ήταν πρωτοποριακή. Ο μαέστρος δούλεψε κυρίως πάνω στη φόρμα και τη ρυθμική δομή του μουσικού κοντσέρτου και κατάφερε να αναδείξει νέες μελωδίες και αρμονικές γέφυρες. Η μουσική του χαρακτηρίζεται από χρώματα και ήχους της Φύσης, φανταχτερή, πολυδουλεμένη και πληθωρική. Η "φυσικότητα" της μουσικής τέχνης του Vivaldi αγγίζει και συγκινεί τον πλέον αδαή, περί της συμφωνικής μουσικής, ακροατή. Θεωρείται μάλιστα η καταλληλότερη εισαγωγή για όποιον ενδιαφέρεται να γνωρίσει το μοναδικό αυτό κόσμο της κλασικής μουσικής.

Η αλήθεια είναι πως ο Vivaldi ήταν ο Elton John της Αναγέννησης. Έπιανε μια βασική μελωδία και έφτιαχνε 34 κοντσέρτα πάνω της. Αυτό κάπου φαίνεται πως ενοχλούσε τους σύγχρονούς του. Η κύρια κριτική προς το έργο του ήταν ακριβώς αυτή: επαναλαμβανόταν τραγικά. Ο Vivaldi αν και γνώρισε μεγάλη δόξα στις μέρες του, χαρακτηρίστηκε ως ένας διάτων αστέρας. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, πρόλαβε να δει το έργο του να ξεχνιέται και να περιφρονείται πολύ γρήγορα. Είναι εκπληκτικό πως δεν υπάρχει πουθενά η παρτιτούρα της πρώτης έκδοσης των Τεσσάρων Εποχών.

Η μουσική του Vivaldi ήρθε και πάλι στο προσκήνιο τον 20ο αιώνα και μέχρι τα μέσα αυτού. Σήμερα θεωρείται ένας από του αντιπροσωπευτικότερους συνθέτες τις δυτικής μουσικής. Οι Τέσσερις Εποχές, θεωρούνται ένα από τα αριστουργήματα της Παγκόσμιας Τέχνης και έχουν συνδεθεί με την ιστορική Αναγέννηση του Ανθρώπου, μετά από αιώνες μεσαιωνικού σκοταδισμού. Την επανασύνδεσή του με τη Φύση, το πρώτο στάδιο του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.

Σε αφήνω με ένα πολύ αγαπημένο κομμάτι.

Antonio Vivaldi -La tempesta di mare