Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά. Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Ελληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης.
»Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων. Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους. Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή.
»Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή. Οσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας. Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους.
»Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών. Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών».
Το κείμενο υπογράφουν, από τα γράμματα και τις τέχνες: Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Αλέκος Φασιανός.
Από την ακαδημαϊκή - επιστημονική κοινότητα: Νίκος Αλιβιζάτος, Νάσος Βαγενάς, Γιάννης Βούλγαρης, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Αγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας.
22 σχόλια:
Άντε πάλι,
με τις αοριστολογίες των υποτίθεται "Πνευματικών Ανθρώπων" που φλυαρούν χωρίς να λένε απολύτως τίποτα πέραν από γελοία ευχολόγια που σκοπό έχουν μόνο την υπενθύμιση της ταυτότητάς τους και την περαιτέρω διαφήμισή τους με σκοπό το κύρος και το οικονομικό κέρδος τους.
μα δεν βαρεθήκαμε να ακούμε γενικολογίες????
Ναι μεν, αλλα...
Που ηταν η "πνευματικη ηγεσια" του τοπου ολα αυτα τα χρονια;
Που ειχαν παει οι "σκεπτομενοι" και οι "διανοουμενοι" ολα αυτα τα χρονια;
Τωρα ξαφνικα ειδαν οτι "η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο";
Ολο τα χρονια που φλυαρουσαν με "μπαρουφολογιες" πινωντας καφε στου Ιανου, κοιταζοντας ο ενας τον αλλο και πλεκοντας ο ενας το εγκωμιο του αλλου, δεν υπηρχε τιποτα το ασχημο;
Αλλα βλεπεις γιατι να βγει πιο πριν η "σκεψη" και η "διανοηση" να πει καμια κουβεντα, χαζοι ειναι; Να πουν κατι ολα αυτα τα χρονια και να χασουν τους οπαδους τους ή ακομα και τη θεση τους;
Τωρα; τωρα που μεχρι και οι πετρες αναστεναζουν απο τα φοβερα που γινονται, τωρα που εχουν βγει ολοι στους δρομους, τωρα, ξαφνικα, θυμηθηκαν και οι "διανοουμενοι" να φωναξουν στο κοσμο οτι "η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο";
Χα!!!
...για αλλη μια φορα η Ελληνικη "διανοηση" κομιζει γλαυκας εις Αθηνας...
"Τολμήστε", λένε... Όμως αυτοί γιατί δεν τολμούν να πουν με τ' όνομά της την πολιτική, που στηρίζουν; Γιατί αποφεύγουν την λέξη "Μνημόνιο" ή "Μεσοπρόθεσμο", όπως ο διάολος το λιβάνι;
Εξηγούμαι: Στηρίζω ανεπιφύλακτα την στάση οποιουδήποτε ανθρώπου της Τέχνης και των Γραμμάτων, που λέει την γνώμη του σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία και εκθέτει τον εαυτό του στην δημόσια κριτική. Ακόμη κι αν διαφωνώ με την άποψή του, τόχω γράψει πως τιμώ την στάση ως στάση καθ' εαυτήν.
Όμως, τούτο απαιτεί ξεκάθαρη στάση, ξεκάθαρη, σαφή θέση - και εδώ δεν υπάρχει. Αν κάποιος δεν ξέρει ότι οι περισσότεροι υπογράφοντες σιτίζονται στα Συγκροτήματα Αλαφούζου και ΔΟΛ, αν δεν έχει διαβάσει την αρθρογραφία τους, δεν αντιλαμβάνεται εκ πρώτης όψεως ότι παροτρύνουν το πολιτικό προσωπικό να στέρξει στην υιοθέτηση του "Μεσοπρόθεσμου"!
Σε κρίσιμες περιστάσεις απαιτείται, αν μη τι άλλο, ξεκάθαρη στάση και παρρησία, όχι "ήξεις αφήξεις" και ανοιχτά παραπόρτια για να ξεφύγουμε, αν αλλάξει ο άνεμος.
@IonnKorr
Δεν είσαι σωστός εδώ. Δεν πρόκειται για γενικολογίες.
Είναι εύλογη η απορία και το παράπονό σου. Συμφωνώ κι εγώ. Όμως τώρα είναι κρίσιμες οι καταστάσεις.
Το καρκίνωμα του λαϊκισμού έχει κάνει μετάσταση και είναι πολύ πιθανό να μας αφανίσει. Το κείμενο αυτό λέει με απλά λόγια προς την ηγεσία του τόπου να αφήσει τις εξυπνάδες και να πει την αλήθεια στο λαό. Να του ξεκαθαρίσει πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα και πόσο σοβαρές αποφάσεις χρειάζονται για να βγούμε από την κρίση.
Αστεροηδή για σένα "ξεκάθαρη στάση" είναι τα επιχειρήματα του Μίκη κατά τα οποία, το Μνημόνιο θα μας οδηγήσει στο σημείο οι Τούρκοι ή οι Σκοπιανοί θα αγοράσουν την Ακρόπολη.
Το κείμενο δε στηρίζει καμία πολιτική. Ζητά από την ηγεσία του τόπου να παύσει ο λαϊκισμός και να βγουν να πουν στο λαό την αλήθεια για την κρισιμότητα των καιρών. Η έξοδος από το μνημόνιο, η πτώχευση, η έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε. δεν είναι λύση και αυτό το έχουν καταλάβει οι πάντες...
...Μέχρι και η Αλέκα.
Σε γενικές γραμμές το κείμενο ειναι λογικό.
Θα ήταν προτιμότερο να ειναι πιο συγκεκριμένο, γιατί οι λέξεις κουράζονται από την καταχρηση.
Π.χ. η φράση "κατασταση στο απροχώρητο" εχει χάσει τελείως το νόημἀ της και ακούγεται ωσάν γενικολογία.
Εφήμερε, δε νομίζω ότι φλυαρούσαν όλοι με μπαρουφολογίες.
Οταν π.χ. ο Σαββοπουλος τραγουδησε για τους "Κωλοέλληνες" και τα μασκαριλίκια τους τον κατηγόρησαν για ανθέλληνα. Τώρα τον κατηγορούν για χρονίως αδιάφορο!
Δεν εχω την πρόθεση να υπερασπιστώ όλη τη διαδρομή του συγκεκριμένου, αλλά το φέρνω ώς ενα μικρό παραδειγμα της τραγικής έλλειψης λογικής και συνέπειας που μας χαρακτηρίζει. Αντιδρούμε σε ο,τιδήποτε μας διαταράσσει, ακόμη κι αν πρόκειται για μεταξύ τους αντίθετα πράγματα!
Είμαι αντι-Μνημονιακός, ναι, αλλά δεν ξέρω πως έβγαλες το συμπέρασμα ότι υιοθετώ οποιεσδήποτε ακρότητες και γραφικότητες, όποιος κι αν τις εκφράζει, όσο κι αν μπορεί να τον εκτιμώ κατά τα άλλα.
Στα κείμενά μου κρατάω σαφώς αποστάσεις και ψυχραιμία έναντι όλων των ακροτήτων, που περιέχονται σε θέσεις, συνθήματα, χειρονομίες.
Την θέση του Θεοδωράκη, ναι, την θεωρώ ξεκάθαρη, πολύ πιο ξεκάθαρη από αυτήν των "τολμητιών", ανεξάρτητα από το ότι συμφωνώ μόνον εν μέρει και, μάλιστα, στο προοίμιο - συγκεκριμένα στο ζήτημα της δημοκρατικής λειτουργίας.
Το κείμενο, λοιπόν, είναι τόσο γενικόλογο, που θα μπορούσε να προσυπογραφεί και από μένα και από κάθε Έλληνα. Ποιός Έλληνας πολίτης ΔΕΝ θέλει την Ευρώπη και τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ποιός ΔΕΝ θέλει το ευρώ (πολύ λίγοι), ποιός ΔΕΝ θέλει υπευθυνότητα από τους πολιτικούς μας, ποιός ΔΕΝ θεωρεί ότι η κατάσταση βρίσκεται στο απροχώρητο;
Όλοι οι Έλληνες ομονοούν επ' αυτών, όσο κι αν διαφωνούν επί των μεριδίων ευθύνης του κάθε Κόμματος κι όσο κι αν διαφωνούν επί της ακολουθητέας πολιτικής για την έξοδο από την κρίση. Ως προς την πολιτική, όμως, διαφωνούν, όμως και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι και όλοι οι οικονομολόγοι μεταξύ τους - όχι μόνον εμείς, στο εσωτερικό.
Τόχω γράψει και το τονίζω: χαίρομαι όταν πνευματικοί ταγοί λαμβάνουν θέση - όποια κι αν είναι η θέση τους, το ουσιώδες είναι ότι τοποθετούνται! - αλλά αυτή η θέση πρέπει να είναι ξεκάθαρη, να λέει τα πράγματα με το όνομά τους, ώστε να μπορεί να υπόκειται σε κριτική. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο!
Τι δεν καταλαβαίνεις απ' όλα αυτά, που γράφω, και με τι διαφωνείς;
Άτολμο κείμενο,
συμφωνώ με Ionn
Προτιμώ τον λακωνικό μουσικο-μαθηματικό
φιλόσοφο Πυθαγόρα :-))
Καταρχάς βρίσκω σωστή την επισήμανση της ΣΠ. Καλό είναι τον κάθε ένα να τον κρίνεις από τη συνολική του πορεία και όχι μόνο από τη συμμετοχή του στην υπογραφή ενός κειμένου. Πρόκειται για ανθρώπους με τόσο διαφορετικές πορείες και απόψεις, που είναι προφανές ότι το μόνο που τους συνέχει είναι η ανάγκη τους να απευθύνουν μια έκκληση στον πολιτικό κόσμο. Ας πούμε λοιπόν ότι όντως αποτολμούν μία πολιτική παρέμβαση, υψώνοντας το δάχτυλο προς την πολιτική ηγεσία και ζητώντας της να ομονοήσει.
Δεν νομίζω ότι κρύβουν λόγια, όσο και αν στρογγυλεύουν το λόγο τους. Στη σημειολογία του σημερινού πολιτικού γίγνεσθαι η κινδυνολογική αναφορά στο “να διαφυλάξουμε τη θέση μας στην ΕΕ και τη συμμετοχή μας στο ευρώ” προέρχεται από όλους όσους επιχειρηματολογούν υπέρ της υπογραφής του Μνημονίου. Το ότι δεν το λένε ευθέως αλλά το υπονοούν πλαγίως χαρακτηρίζει το ανάστημα τους σήμερα, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το ζήτημα είναι ότι "τολμώντας" να πούνε τι θεωρούν σωστό, δεν λένε πουθενά το "γιατί". Και αυτό είναι που δεν συγχωρείται με κανέναν τρόπο σε πνευματικούς ανθρώπους, ειδικά σήμερα.
Διότι η ελληνική κοινωνία, παγιδευμένη στη δίνη των εξελίξεων, αν αποζητά κάτι αυτό είναι να ξεκαθαρίσει στο μυαλό της αν η προσφορότερη λύση, για να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στην κοινωνία μας και να ανορθωθεί η οικονομία μας, ταυτίζεται με τη συμφωνία στο μνημόνιο ή με την άρνηση σε αυτό. Όχι γιατί δεν θέλει, κοινωνία μας, να πληρώσει όσα χρωστάει πραγματικά, αλλά γιατί δεν γνωρίζει αν διασώζοντας τους ομολογιούχους δανειστές της με τα δάνεια που προβλέπονται από τα μνημόνια, δεν βρεθεί στο τέλος στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Δηλαδή πέρα για πέρα κατεστραμμένη, χωρίς εθνικό πλούτο και, φυσικά, καταχρεωμένη!..
Σε αυτό το δίλημμα αν είναι μία φορά λαϊκισμός να παροτρύνεις τον κόσμο να αρνηθεί το μνημόνιο με ασαφή την υπόσχεση μιας καλύτερης επόμενης μέρας, άλλο τόσο είναι φασισμός και τρομοκρατία, από την άλλη μεριά, να προβάλεις πως κάθε διαφορετική προσέγγιση πέραν της συμφωνίας με το μνημόνιο (1, 2, 3 και 4 ίσως) σημαίνει πλήρη καταστροφή. Άσε που είναι και κωμικό να προβλέπεις την καταστροφή μιας ήδη κατεστραμμένης οικονομίας.
Από τους πνευματικούς ανθρώπους έχουμε την απαίτηση να βοηθήσουν να ξεκαθαρίσουμε, με το κύρος της σοφίας και της αμεροληψίας τους, τι δέον γενέσθαι. Και το κείμενο τους "περί τόλμης" μόνον τούτο δεν κάνει. Ποια είναι λοιπόν η χρησιμότητά του;
@ asteroid
γραφεις... "χαίρομαι όταν πνευματικοί ταγοί λαμβάνουν θέση - όποια κι αν είναι η θέση τους, το ουσιώδες είναι ότι τοποθετούνται!"
Διαφωνω απολυτα!
Το ουσιωδες ειναι οτι οι πνευματικοι ανθρωποι επρεπε να λενε κατι που να στεκει, κατι που να ειναι λογικο, και οχι λογια του αερα και χαζομαρες. Γιατι λογια του αερα και χαζομαρες μπορει να τα πει οποιος ναναι, δεν χρειαζεται να ειναι "πνευματικος" και "διανοουμενος"...
Για παραδειγμα ξαφνικα, παλι(!) ο Μικης λεει στο κοσμο "να ζητησουμε δανεικα απο την Κινα"...
Ο Μικης ομως αν ηταν σωστος επρεπε να πει την αληθεια... αλλα αν ελεγε την αληθεια θα επρεπε να πει...
"να ζητησουμε δανεικα απο την Κινα, οπως ακριβως ζηταει και η Αμερικη απο την Κινα. Η Αμερικη χρωσταει αυτη τη στιγμη στη Κινα 1,1 τρισεκατομυρια (1.100.000.000.000) γιατι να μην παρει και η Ελλαδα λιγα;"
Βλεπεις ομως το παραπανω, δεν ακουγεται καλα, να φυγουμε απο το ευρω και να ζητησουμε δανεικα απο εκει που που παιρνει και η Αμερικη...
"Μακρια απο τους καπιταλιστες, να ζητησουμε δανεια απο την Κινα"
Ναι λοιπον, να ζητησει και η Ελλαδα δανεια απο εκει που τα παιρνουν και οι Καπιταλιστες Αμερικανοι...
Ξαφνικα ξυπνησαν οι "πνευματικοι" ανθρωποι, και εμεις οι ανεγκεφαλοι πρεπει να δινουμε προσοχη στα λογια τους...
Εγω δινω μεγαλη προσοχη σε αυτα που λενε, αλλα οχι την "προσοχη" που θελουν αυτοι να δωσω, οχι σε αερολογιες και οχι σε μισες αληθειες...
@ ΑΕΡΙΚΟ
"Άσε που είναι και κωμικό να προβλέπεις την καταστροφή μιας ήδη κατεστραμμένης οικονομίας."
Συμφωνω, η κατασταση με την Ελληνικη οικονομια ειναι τραγικη.
Η αληθεια ομως ειναι οτι, ακομα δεν εχει φτασει στο πατο...
Θα φτασει στο πατο οταν τα ταμεια θα ειναι εντελως αδεια, η κυβερνηση δεν θα εχει την δυνατοτητα να πληρωσει εργαζομενους και συνταξιουχους, και η χωρα δεν θα εχει ουτε καν χρηματα για εισαγωγη τροφιμων και φαρμακων...
Αν εγω προσωπικα, κυρηξω πτωχευση δεν με νοιαζει γιατι θα τρεξω στη μαμα μου, ή στην αδερφη μου ή σε καποιον φιλο, οταν ομως αγαπητε μου θα εχουμε πτωχευσει ολοι, σε ποιον θα τρεξουμε; ποιος θα μας βοηθησει;
Δεν ειμαι υπερ των δανειων, αλλα μεταξυ πτωχευσης και δανειου ενος ατομου, και μεταξυ πτωχευσης και δανειου μιας χωρας, υπαρχει φοβερα μεγαλη διαφορα, την οποια δυστυχως ο κοσμος αρνειται να δει...
Ενα αλλο που ΑΚΟΜΑ αρνειται ο κοσμος να δει στην Ελλαδα ειναι οτι η χωρα ΔΕΝ ειναι πλουσια, ουτε σε παραγωγη, ουτε και σε εξαγωγες...
Μολις πριν δυο χρονια φαγαμε στη μουρη το περιφημο "λεφτα υπαρχουν" (το θυμομαστε ή το ξεχασαμε κι αυτο;) ακομα δεν εχουμε συνελθει, και τωρα θα φαμε αλλη μια φορα στη μουρη το "η Ελλαδα ειναι πλουσια χωρα και δεν εχει αναγκη κανενα";;;
Ποια πλουτη εχουμε στην Ελλαδα;
Την ανεπαρκη κτηνοτροφια και αλιεια;
Την σχεδον ανυπαρκτη βιομηχανια;
Το ανυπαρκτο ουρανιο και πετρελαιο; ποιο απ ολα;
Αλλα ετσι μαθαμε δυστυχως στην Ελλαδα...
μπλα-μπλα-μπλα-μπλα-μπλα...
και απο πραξεις ΤΙΠΟΤΑ...
και για αυτο εφτασε η χωρα εκει που εφτασε... :(
Φίλε Εφήμερε:
Αν διαβάσεις προσεκτικά τα εδώ σχόλιά μου, που αποτελούν ως προς το ζήτημα αυτό πάγια θέση μου, την οποία έχω γράψει και στο παρελθόν στο blog μου, θα δεις ότι δεν διαφωνούμε...
Γιατί; Επειδή δεν λέω μόνο ότι κεφαλαιώδες είναι το να τοποθετούνται οι διανοούμενοι, αλλά να τοποθετούνται με σαφήνεια, με παρρησία και, από κει και πέρα, να υπόκεινται στην δημόσια κρίση για όσα λένε.
Αυτό σημαίνει πως δεν καταπίνουμε αμάσητες τις θέσεις τους ούτε και τις μηρυκάζουμε, όπως, επίσης, σημαίνει, ότι δεν τις αποδεχόμασθε υποχρεωτικά στο σύνολό τους, αλλά μπορεί να συμφωνούμε μόνον με μερικές απ' αυτές.
Οι διανοούμενοι, λοιπόν, μιας κοινωνίας με την όποια σκέψη τους και τα όποια κριτήριά τους ρίχνουν το όποιο φως τους στο σκοτάδι και βλέπουμε έτσι εμείς τα πράγματα φωτισμένα από διάφορες πλευρές. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο! Πολύ σπουδαίο, όμως, καθ' εαυτό...
Σ' ό,τι αφορά το πρόσωπο των ημερών, τον Θεοδωράκη, όποια κι αν είναι η γνώμη του καθενός για την πολιτική του διαδρομή, το καλλιτεχνικό του έργο ή και την συνολική του πορεία ακόμη, δεν μπορούμε να του αρνηθούμε ότι υπήρξε πάντα παρών σε αγώνες, σε επάλξεις, με θέσεις. Ορισμένες επιλογές του ήταν ατυχείς, ορισμένες θέσεις (ειδικά οι επίκαιρες και τωρινές) ακραίες... αλλά τον τιμώ, για το ότι έχει τις πνευματικές και βιολογικές αντοχές να τις διατυπώνει και να τις υποστηρίζει γυρνώντας την Ελλάδα, αντί να αναπαύεται στα πλούτη και στις δάφνες του.
Μέχρις εκεί, λοιπόν, σωστός. Τα υπόλοιπα είναι στην κρίση του καθενός να τα δεχθεί, να τα απορρίψει, να τα δεχθεί μερικώς!
@Asteroid
Εγώ είμαι μνημονιακός. Και είμαι και εγώ αγανακτισμένος! Αγανακτισμένος διότι το μνημόνιο δεν έφαρμόστηκε όπως έπρεπε. Αγανακτισμένος γιατί βλέπω μία κυβέρνηση να ξαναπαίρνει από τους πολλούς και φτωχούς ομολογώντας εμμέσως πλην σαφώς την αποτυχία της να μαζέψει φόρους από τους έχοντες.
Βγάζει κανείς άκρη; Όταν όλοι είμαστε αγανακτισμένοι τα λόγια χάνουν το νόημά τους ...και ο εμφύλιος είναι προ των πυλών.
Το κείμενο δεν είναι γενικόλογο. Είναι εναντίων του λαϊκισμού τον οποίο σαφώς ορίζει. Λαϊκισμός αυτήν την ώρα είναι ό,τι θεωρεί καλύτερη λύση τη χρεοκωπία, την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε.
Δυστυχώς, η στάστη πληρωμών, στην παρούσα φάση πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες για τα υπόλοιπα δύο ενδεχόμενα.
Μελιδόνη εσύ αν δε συμφωνήσεις με τον Πρόεδρο, δε μπορείς!
Μυρίζομαι πλεκτάνη να με πετάξετε από τη μέση!!! :)
Αερικέ το σοβαρότερο επιχείρημα των αντι-μνημονιακών είναι όπως ακριβώς το θέτεις: Το μνημόνιο μας βουλιάζει ακόμα περισσότερο και εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των δανειστών μας. Μόλις οι δεύτεροι εισπράξουν ένα αρκετό ποσό των χρημάτων που λένε ότι τους χρωστάμε θα μας πετάξουν μόνους κι έρμεους στον αστερισμό της χρεοκωπίας και τη σκιά της ανερχόμενης "γαλοπούλας" (Turkey - για να θυμηθούμε και τις γελοιογραφίες του 19ου).
Αυτή η άποψη όσο ρεαλιστική και αν φαίνεται ή "ιστορικά ορθή" δεν πιστεύω πως είναι σωστή. Δεν πιστεύω πως η οικονομία μας δεν έχει δυνάμεις να απελευθερώσει. Δεν πιστεύω ότι δε μπορούμε να φτιάξουμε μία οικονομία με πλεονάσματα. Δυστυχώς ο δρόμος αυτός περνά μέσα ΚΑΙ από το ξύλωμα του κράτους. Περνά μέσα ΚΑΙ από μειώσεις μισθών και απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Δε βλέπω διαφορετικό δρόμο. Πέρνα τέλος μέσα από ένα νέο πατριωτισμό: Να μονιάσουμε επιτέλους. Να ενωθεί όλη η κοινωνία και να αντιμετοπίσει από κοινού τα προβλήματα αυτά. Δες π.χ. την ένωση σε επίπεδο πολιτικού κόσμου στην Πορτογαλία.
Όταν εμείς δε μπορούμε να συμφωνήσουμε στα βασικά πως μπορούν οι ξένοι να μας παρέχουν την αλληλεγγύη που τους ζητάμε;
Πιστεύω λοιπόν πως το κείμενο "Τολμήστε" κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Πρώτο βήμα, να εξηγήσουμε στο λαό τι πραγματικά συμβαίνει!
Καλά το κατάλαβες :-))
προσωπικοί οι λόγοι
Συμμαχώ με τον Ιονα
γιατί κάνω το Πυθαγόρειο Θεώρημα,
στο αφιερώνω
και ούτε κουβέντα
και είσαι και φιλόζωος :-))
Αν δεν μπορούν να σμίξουν
οι θεωρητικοί με τους
θετικούς διανοούμενους :-))
σε τραγούδι, τί ελπίδα
μας μένει μετά την
απευρωποίησή μας;;
Ο ρεμπέτικος οβολός της Κάρυς;; :-((
Ο μόνος κοινός τόπος, λοιπόν, τούτη την ώρα είναι ότι όλοι είναι αγανακτισμένοι με την Κυβέρνηση... Είναι κι αυτό μια αρχή!
Από την άλλη πλευρά, πού πήγαν οι βιασύνες ξαφνικά; Μέχρι προχθές ακούγαμε ότι έπρεπε να τρέξουμε, ότι βουλιάζουμε, ότι... ότι... Και τώρα μαθαίνουμε ότι μια πρώτη δόση μέτρων θα ψηφισθεί τον Ιούλιο, με το καλό... Μια δεύτερη από Σεπτέμβριο και βλέπουμε...
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Ή βουλιάζουμε ή όχι! Ή βιαζόμαστε ή όχι! Ή έχουμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή όχι!
Μια οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει σε συνεχή ανασφάλεια και αβεβαιότητα, υπό την συνεχή απειλή μέτρων - χρειάζεται σταθερό έδαφος και κλίμα!
Τίποτ' άλλο δεν έχω να πω...
Και πολύ θέλω να δω ποιος θα το λάβει υπόψην του όλο αυτό ....
Ναι. Ωραία. Εντάξει. Και τί θα φάμε σήμερα; Παξιμαδάκι;
(Μου θύμισες ένα μότο που κυκλοφορεί πάντως... στα σκατά όση ζάχαρη και να βάλεις, λουκουμάδες δεν γίνονται).
Χαιρετώ σε και φιλούμπες.
Δημοσίευση σχολίου