Επίθεση Λογικής.

Δύο ευχάριστες εκπλήξεις με περίμεναν σήμερα μόλις ξύπνησα το πρωί. Δύο οάσεις λογικής σκέψης από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες με έπεισαν πως ίσως τελικά να μην "το χουμε χάσει τελείως"

1. Νίκος Δήμου. (doncat)

Οι επιθέσεις εναντίον πολιτικών συνεχίζουν την πανάρχαια παράδοση του “αποδιοπομπαίου τράγου”. Στοχοποιούμε ένα πολιτικό (είτε έφταιξε είτε όχι) και του φορτώνουμε τις αμαρτίες όλων. Είναι μία συμβολική πράξη που μας εκτονώνει και μεταθέτει και τις δικές μας ευθύνες. (…για ό,τι μας συμβαίνει φταίει συνήθως κάποιος άλλος). Ευνόητη και κατανοητή αντίδραση ενός υπερσυναισθηματικού λαού η οποία όμως δεν οδηγεί πουθενά. Αντίθετα μπερδεύει τα πράγματα, συγχέει τις ευθύνες (π. χ. απενοχοποιεί την Αριστερά και ενοχοποιεί τον Πάγκαλο) και τελικά δεν επιτρέπει την ψύχραιμη θεώρηση και αντιμετώπιση των προβλημάτων. Το ίδιο συμβαίνει και με τα «αντάρτικα» κινήματα (διόδια, Κερατέα). Μπορεί να μοιάζουν ηρωικά, αλλά συσκοτίζουν και αποπροσανατολίζουν.

Μόνον αν συνειδητοποιήσουμε όλοι τις ευθύνες μας (και οι συνδικαλιστές που έκαναν τις ΔΕΚΟ καταβόθρες, και η Αριστερά που τους ενθάρρυνε, και ο καταναλωτής που υπερφόρτωνε τις κάρτες του και ο δημόσιος υπάλληλος που τσέπωνε το «γρηγορόσημο» και όσοι έκαναν, σε όλα τα επίπεδα, την ατιμωρησία θεσμό) θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Σίγουρα την μεγαλύτερη ευθύνη την φέρουν οι πολιτικοί. (Αλλά κι αυτούς κάποιοι τους ψήφισαν…). Από τα γιαούρτια πάντως, μόνον η ΦΑΓΕ ωφελείται.

______________________________________________________

Απάντηση σε έρευνα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας στις 3.4.11

2. Λεωνίδας Κύρκος: «Και ο Μουσολίνι καλούσε σε ανυπακοή»

Συνέντευξη στο Βήμα

- Το πνεύμα της συναίνεσης κυριάρχησε στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Υπήρξατε κατ΄ εξοχήν κήρυκας των συγκλίσεων και των συνεργασιών.
Ωστόσο, οι εξ αριστερών βολές μιλούν για «κόμμα των προθύμων» και για «συμπληρωματική δύναμη» προς το ΠαΣοΚ. Πώς το σχολιάζετε;
«Αστειότητες. Οσοι τα λένε αυτά επιθυμούν να κτίσουν πάνω στα ερείπια και στα συντρίμμια της χώρας. Η Δημοκρατική Αριστερά είναι πρόθυμη να συμβάλει με τις προτάσεις και τις θέσεις της στην έξοδο της χώρας από την κρίση. Ολα τα υπόλοιπα είναι φθηνή κριτική, ανάξια σχολιασμού».


- Πρακτικώς, υπάρχουν κατά τη γνώμη σας περιθώρια συγκλίσεων και συμπράξεων με το κυβερνών κόμμα; Και αν ναι, υπό ποιους όρους;
«Ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στο συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς, απευθυνόμενος όχι μόνο προς το δικό μας κόμμα, αναφέρθηκε σε μια σειρά από μεγάλα ζητήματα στα οποία θα μπορούσε να υπάρξει διάλογος. Κρατάω αυτό που είπε ο Γ. Παπανδρέου: “Είναι λυπηρό στη χώρα μας να δαιμονοποιείται ο διάλογος”! Από εκεί και πέρα, όπως έχει επανειλημμένα τονίσει και ο Φώτης Κουβέλης, οι συγκλίσεις γίνονται αποκλειστικά στη βάση των προγραμματικών θέσεων και όχι των καλών προθέσεων».


- Εχετε ζήσει περιόδους μεγάλης πολιτικής κρίσης. Πιστεύετε ότι οδηγούμαστε σε αδιέξοδα ακυβερνησίας;Πώς κρίνετε απόψεις που μιλούν για ευρύτερες κυβερνητικές συγκλίσεις (κυβέρνηση εθνικής ενότητας,κτλ.);
«Η χώρα βιώνει την πιο μεγάλη κρίση από τη Μεταπολίτευση. Η κρίση αυτή είναι πολυεπίπεδη. Το μόνο που δεν χρειάζεται σήμερα ο τόπος είναι οι εκλογές. Συνεπώς ας περιμένουμε να περάσει ο κάβος του 2011 και ξανασυζητάμε για τα υπόλοιπα».


- Πώς κρίνετε τους χειρισμούς της κυβέρνησης Παπανδρέου για την έξοδο από την κρίση;Είναι σε σωστή κατεύθυνση;
«Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί. Φοβάμαι όμως ότι σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί την εύκολη λύση των περικοπών μισθών και συντάξεων. Ανησυχώ μήπως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που γίνονται, χρεοκοπήσει η κοινωνία. Απαιτείται ένα νέο εθνικό όραμα που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Σχηματικά θα το ονόμαζα “Οι στόχοι του Εθνους Νο 2”».

- Η κοινωνία ωστόσο «βράζει». Υπάρχει μια τάση ανυπακοής και απειθαρχίας η οποία έχει εκδηλωθεί είτε με το κίνημα «Δεν πληρώνω» σε διόδια και μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε στην Κερατέα με τις ακραίες αντιδράσεις κατά της δημιουργίας ΧΥΤΥ στην περιοχή.Πώς τα βλέπετε όλα αυτά;
«Ποτέ δεν είδα με συμπάθεια τα κινήματα ανυπακοής και απειθαρχίας, ιδίως όταν διαμορφώνονται από εντελώς ετερόκλητες δυνάμεις, αλλά και από τους λεγόμενους αγανακτισμένους πολίτες. Βεβαίως είναι διαφορετικό ζήτημα αυτό της Κερατέας, καθώς έχει έντονο το τοπικό στοιχείο, και άλλο οι δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν αρκετοί συμπολίτες μας λόγω της αύξησης της τιμής του εισιτηρίου. Για την ιστορία να σας θυμίσω πάντως ότι και ο Μουσολίνι ήταν θιασώτης των απολίτικων και λαϊκίστικων κινημάτων ανυπακοής και απειθαρχίας...».


- Υπάρχει παράλληλα ένα κλίμα διαπόμπευσης πολιτικών,με πιο πρόσφατο το γιαούρτωμα του κ. Θ.Πάγκαλου.Πώς κρίνετε αυτά τα φαινόμενα και πού πιστεύετε ότι μπορεί να οδηγήσουν;
«Οι προπηλακισμοί, οι επιθέσεις και οι διαπομπεύσεις πολιτικών είναι φαινόμενα απολύτως καταδικαστέα. Οσοι έχουμε ζήσει τις ταραγμένες δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 γνωρίζουμε πού μπορεί να οδηγήσουν όλα αυτά. Τότε αντίστοιχες επιθέσεις βίωναν οι πολιτικοί της Αριστεράς, οι αγωνιστές κομμουνιστές. Η Ιστορία πρέπει να μας διδάσκει όλους. Τα κόμματα οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην αφήσουν να γεννηθεί το αβγό του φιδιού!».


- Υπήρξατε ένθερμος θιασώτης της ευρωπαϊκής σύγκλισης και ολοκλήρωσης. Οι εξελίξεις όμως στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα και στην ευρωζώνηδημιουργούν μεγάλους φόβους και ανασφάλεια.Κάποιοι μιλούν για απαγκίστρωση από το ευρωπαϊκό άρμα.Εσείς τι βλέπετε; «Παραμένω και σήμερα διαπρύσιος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα άλλο πεδίο δράσης. Οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί σε επίπεδο κυβερνήσεων είναι εναντίον μας. Πρέπει όλοι να παλέψουμε για να τους αλλάξουμε. Μόνον όσοι ονειρεύονται την Αλβανία του Χότζα θα ήθελαν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης».


- Ανθρωποι της γενιάς σας διατυπώνουν ευθεία αμφισβήτηση των χειρισμών του κ.Παπανδρέου σε όλα τα επίπεδα,υψώνοντας τη σημαία του εθνικοπατριωτικού αγώνα κατά της «κυβέρνησης του μνημονίου». Μεταξύ αυτών ένας συνοδοιπόρος σας από τα παλαιά πέτρινα χρόνια,ο κ. Μ.Θεοδωράκης, κ.ά.Πώς κρίνετε την προσέγγιση αυτή;
«Ο φίλος και σύντροφός μου Μίκης έχει τον δικό του τρόπο να παρεμβαίνει στα πράγματα. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να τον σχολιάσω. Αυτό που θέλω όμως να τονίσω είναι ότι σήμερα η Ελλάδα δεν έχει τη δυνατότητα να σπαταλά και άλλο διπλωματικό κεφάλαιο και να αναλώνεται σε συζητήσεις που αφορούν το χθες. Η ελληνική κοινωνία είναι ώριμη και για την επίλυση της ονομασίας τής FΥRΟΜ μέσα από μια συμβιβαστική λύση, και για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, και για τη λύση του Κυπριακού. Οι υπερπατριωτικές κορόνες δεν προσφέρουν στην πραγματικότητα τίποτε. Νομίζω ότι σήμερα όλοι γνωρίζουμε τα αποτελέσματα των “αγώνων” αυτών. Ιδιαίτερα στο Μακεδονικό από καιρό έχω προτείνει μια συμβιβαστική λύση που φαίνεται ότι ωριμάζει».