Παιδεία ( continued... )

Χαμός γίνεται αυτόν τον καιρό στη Μ. Βρετανία σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης να αποσύρει τα προγράμματα συγχρηματοδότησης των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια. Αποτέλεσμα αυτού είναι σε πολλές περιπτώσεις να 3πλασιαστούν τα δίδακτρα για τους φοιτητές και τις οικογένιές τους. Ο Κάμερον θα αποτελείωσει ό,τι δεν πρόλαβε να καταστρέψει η Θάτσερ στην ακαδημαϊκή κοινότητα της Αγγλίας.

Οι αντιδράσεις είναι τόσο έντονες που μέχρι και το Cambridge τελή υπό κατάληψη ! Τι εννοούν οι ξένοι όμως ως κατάληψη ;

Τα bold δικά μου - καταδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο από ό,τι συμβαίνει στην ελληνικού τύπου κατάληψη (Κατάληψη διαρκείας και χωρίς λόγο. Άσυλο που τελικά προστατεύει τους κακοποιούς, τους κλέφτες και τους διακινειτές ναρκωτικών. Μία κακώς εννοούμενη αναρχία με αποτέλεσμα κλοπές και καταστροφές τις οποίες τελικά πληρώνουν οι φορολογούμενοι).

Από την Ελευθεροτυπία:

"Μπήκαμε στην κατάληψη του Κέιμπριτζ"

Από την περασμένη Παρασκευή ένα από τα παλαιότερα πανεπιστήμια και σίγουρα ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως, το Κέιμπριτζ, τελεί υπό κατάληψη. Ο Νόαμ Τσόμσκι μπαινοβγαίνει και συζητά με τους καταληψίες, ενώ σύσσωμη η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει ταχθεί στο πλευρό τους. Είναι δε αυτονόητο πως η περιουσία του πανεπιστημίου παραμένει άθικτη...

Κατάληψη λοιπόν, και μάλιστα στο σύμβολο του Κέιμπριτζ, το κεντρικό κτήριο της Γερουσίας. Ενας από τους εκατοντάδες φοιτητές που συμμετέχουν σ' αυτή την ενέργεια, είναι ο 27χρονος Αρης Κομπορόζος, που κάνει το διδακτορικό του στη σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων του πανεπιστημίου. «Εχουμε οργανωθεί στο κεντρικό κτήριο, βγάζουμε βάρδιες για το ποιοι θα μαγειρέψουν για όλους, ποιοι θα κοιμηθούν μέσα, ποιοι θα μιλούν στους δημοσιογράφους και ποιοι θα είναι περιφρούρηση. Προγραμματίζουμε τις διαλέξεις των καθηγητών μας και μαζευόμαστε όλοι μαζί για να συζητήσουμε το μέλλον της εκπαίδευσης και των κινητοποιήσεών μας. Καμία σχέση δηλαδή με ό,τι κάναμε στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, απ' όπου πήρα και το πτυχίο μου. Εδώ το άσυλο αφορά τις ιδέες και όχι τις καταστροφές...».

Με ήρεμη φωνή περιγραφει το καθημερινό σκηνικό στο Κέιμπριτζ από τότε που ανακοίνωσε η βρετανική κυβέρνηση ότι θα μειωθεί η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων κατά 50% και το κόστος θα κληθούν να καταβάλουν οι φοιτητές μέσω διπλασιασμού και σε κάποιες περιπτώσεις τριπλασιασμού των διδάκτρων. «Αυτό που πάνε να περάσουν είναι ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Αν γινόταν στην Ελλάδα, θα γινόταν χαμός. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Μέσω στρογγυλών τραπεζιών ενημερώνουμε τους ενδιαφερομένους. Συμμετέχουν και οι καθηγητές μας, και μάλιστα 150 από αυτούς έστειλαν χθες επιστολή διαμαρτυρίας στον πρύτανη. Ουσιαστικά όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στις συζητήσεις μας. Είναι βαθιά πολιτικές, αλλα όχι κομματικές».

Στην ερώτηση πώς γίνεται να μην «καπελώνει» κανείς τις κινητοποιήσεις τους, η απάντηση είναι αποστομωτική. «Κανείς δεν μπορεί να το κάνει αυτό εδώ. Στην Ελλάδα δεν ήμουν πολιτικοποιημένος και δεν ανήκα σε καμία νεολαία, διότι δεν ασπαζόμουν τις πρακτικές τους. Γι' αυτό είμαι εντυπωσιασμένος από αυτή την κινητοποίηση».

Προχθές, η διοίκηση του πανεπιστημίου έκοψε τη θέρμανση στους καταληψίες και λίγες ώρες μετά απενεργοποίησε και το Wi-Fi (ασύρματη πρόσβαση στο Διαδίκτυο), με σκοπό να τους αποθαρρύνει. Οι καθηγητές διαμαρτυρήθηκαν έντονα, κάνοντας λόγο για πρακτικές που καταργούν την ελεύθερη έκφραση, και η διοίκηση απεκατέστησε τη σύνδεση. Οι ακαδημακοι άρχισαν μάλιστα να στηρίζουν και υλικά τους μαθητές τους, προσφέροντας εκ περιτροπής γεύματα.

Από τη μεριά της, η διοίκηση προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και κατάφερε να αποσπάσει την άδεια εισόδου στην αστυνομία για να απομακρύνει τους καταληψίες, κάτι που όμως δεν έχει γίνει και σύμφωνα με τα παιδιά, μάλλον δεν θα υλοποιηθεί ποτέ, λόγω της μαζικής συμμετοχής και της υποστήριξης από τους καθηγητές.

Οπως λέει ο Αρης, αυτό που γίνεται σήμερα στην Αγγλία είναι «ανεπανάληπτο». Μαζί με το Κέιμπριτζ βρίσκονται σε παρόμοια μορφή κατάληψης άλλα 30 πανεπιστήμια, στα οποία οι διαλέξεις και οι συζητήσεις, με τη συμμετοχή κορυφαίων πανεπιστημιακών, είναι καθημερινό φαινόμενο. «Η συμμετοχή, η συλλογικότητα και η κοινή αντίδραση είναι τα όπλα των φοιτητών. Μόνον όλοι μαζί θα ακουστούμε».

---

Δηλαδή, ό,τι ακριβώς ΔΕΝ συμβαίνει στις "εν Ελλάδι καταλήψεις".