Ελευθερία Αμερικάνικη

That's all...you know ?

Γκρέκο Μασκαρά

18 χρονος συλλαμβάνεται να μην έχει επικυρώσει το εισιτήριό του στο λεωφορείο. Διαπληκτίζεται με τον ελεγκτή και πάνω στην αναμπουμπούλα προσπαθεί να διαφύγει, κατεβαίνοντας από το λεωφορείο εν όσο αυτό ήταν εν κινήσει. Παραπατάει, πέφτει στο κράσπεδο και σκοτώνεται.

ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Στο τραγικό αυτό περιστατικό που το μόνο που ξέρουμε μέχρι στιγμής είναι πως είναι τραγικό (τραγικότατο), εμφανίστηκαν οι παρακάτω τουιτερό-φεισμπουκο μετριότητες στον κλασικό πια κοινωνικό σχολιασμό της επικαιρότητας μέσα από τα μέσα ηλεκτρονικής δυκτίωσης - διαδυκτιακό ξεκατίνιασμα.

Η Λένα Διβάνη που αποκάλεσε το μικρό τζαμπατζή.

Ο γνωστός (σε όλους μας !;! ) Πέτρος Κατσάκος της αριστεράς και της προόδου (γωνία) να "απαντήσει" στη Λένα Διβάνη με τρόπο κόσμιο και πολιτισμένο. Το ότι είναι κάποιος της αριστεράς και της προόδου (γωνία) το καταλαβαίνεις από την πρώτη πρόταση πάντα όπου είναι συνήθως ένα τσιτάτο (άσχετο φυσικά με το θέμα) κάποιου (λίγο πιο) γνωστού. Στο τσιτάτο της ημέρας ο Ανατόλ Φρανς (σε παράφραση, γιατί όχι ;; ) ενώ το κρεσέντο του πασίγνωστου Κατσάκου ολοκληρώνεται με το ανυπέρβλητο "Γιατί απλά δεν ξέρουν πως η ανθρωπιά κρατιέται ακόμα από τις χειρολαβές των λεωφορείων." Πωπωπωπωπω....

Στη Διβάνη απάντησε στο ίδιο μήκος κύματος και η Έλενα Ακρίτα η οποία αναρωτιέται πως μπορεί να πεθαίνει κάποιος για ένα κολωεισιτήριο.

Στο χωρό μπαίνει και η φωνή του (εριστικού) ορθολογισμού η Έλια-Τσαούσα, υπερασπιζόμενη τον Νομο και το ότι ο θάνατος του νεαρού δεν προήλθε από τον ελεγκτή αλλά από το ξερό το κεφάλι του μικρού...Εκείνη με γκέστ σταρ τον Ηράκλειτο. 

Το ντεσού της ιστορίας, ο Παπαδημούλης ο οποίος ζήτησε εδώ και τώρα δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μέσα μεταφοράς για όλους τους ανέργους (άσχετο αν το θύμα ήταν ή δεν ήταν άνεργος - δεν έχει σημασία...δωρεάν να είναι και ό,τι να είναι).

Πίσω από αυτούς τους πασίγνωστους επώνυμους τιμητές ένας συρφετός ανωνύμων σχολιαστών που αφήνει τον οχετό από υβρεολογίες ή ακατάληπτες προτάσεις που μοιάζουν με προτηγανισμένα επιχειρήματα σε ζωικό λίπος συναισθηματικής αρλουμπολογίας. Οι μεν να βρίζουν τους δεν, οι δε τους μεν ... όλοι μαζί να βρίζονται αναμετάξυ και πάλι από την αρχή....

Πολλά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει κάποιος για τους σχολιαστές, το επίπεδο της κουβέντας, τη χαζομάρα που μας δέρνει ως λαό να θέλουμε όλα να τα βλέπουμε άσπρα ή μαύρα και όλα να τα μετατρέπουμε αμέσως σε υπόθεσση δύο αντίπαλων στρατόπεδων. 

Θα μείνω σε ένα μόνο. 

Και οι δύο πλευρές κατηγορούν η μία την άλλη πως σκυλεύουν στο πτώμα του νεαρού νεκρού. 

Σας έχω νέα. Και οι δύο σκυλεύετε το νεκρό.

Όταν καμία πλευρά δεν ήταν παρούσα στο περιστατικό για να έχει πλήρη εικόνα του τι συνέβει αλλά και οι δύο τρέξατε να βγάλετε να βαθυστόχαστα πολιτικά-κοινωνικά-οικονομικά-φιλοσοφικά σας συμπεράσματα, πίσω από το πληκτρολόγιό σας, το μόνο που κάνετε είναι να παίζετε τις μούρες σας στα τουίτερ και στα φέισμπουκ, όχι μόνο χωρίς να έχετε εικόνα του τι συνέβει και χωρίς να περιμένετε έστω μία επίσημη ανακοίνωση από τις Αρχές...Απλά σκυλεύετε στο πτώμα του ίδιου νεκρού. Μόνο που είστε τόσο φανατισμένοι και καυλωμένοι να πείτε την παρόλα σας πρώτοι από όλους και πάνω από ολους που στα αρχίδια σας για το νεκρό αυτό.

Ο ελάχιστος φόρος τιμής που οφείλουμε όλοι είναι να μην πούμε τίποτα. Να περιμένουμε να σχηματισθεί μία σαφή εικόνα και μετά ας πούμε ό,τι θέλουμε. Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του βάσει δεδομένων και όχι εικασιών. Και τότε ας αρχίσει η κουβέντα και ας φέρουμε και τον Ανατόλ Φρανς και τον Ηράκλειτο και το Λαζόπουλο και το Γιώργο Νταλάρα, σε φιλική συμμετοχή!