Στη Δισκοθήκη Μέρος Γ'...( Meat Loaf - Jim Steinman)

Είμαστε στα 1998. Πηγαίνω 2α γυμνασίου και ένα απόγευμα κρεμασμένος πάνω από το κασετόφωνο της αδερφής μου ακούω κάτι ξεχασμένες κασέτες που είχα πάρει από τον ξάδερφό μου. Από ό,τι θυμάμαι ήταν κυρίως 80's, τίποτα το ιδιαίτερο...μέχρι την τελευταία κασέτα. Συγκεκριμένα στο τελευταίο τραγούδι της δεύτερης πλευράς. Το πιστεύεις ή όχι, έτσι έγινε. Και ενω είχα βαρεθεί να ακούω τα 3λεπτα hits, κουπλέ-ρεφρέν-κουπλέ-ρεφρέν, ξαφνικά μια ηλεκτρική κιθάρα 'εισέβαλε στο δωμάτιο', ουρλιάζοντας. Χωρίς μελωδία, η κιθάρα σολάρει, όπως μαρσάρει μια μηχανή...αμέσως μετά μπαίνει το πιάνο με ρυθμικές νότες. Μία μουσική εισαγωγή την οποία ακολουθούν τα άλλα όργανα....Το κομμάτι ίσως και να μην το κατάλαβες. Εκδόθηκε το 1993, το έγραψε ο Jim Steinman και το τραγούδησε ο Meat Loaf.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, δηλαδή πολύ πρίν το 1998.

H μουσική του Jim Steinman ανήκει στο είδος Wagnerian Rock. Για την ακρίβεια, ο όρος ανήκει στον ίδιο το Steinman αν και πολλά άλλα συγκροτήματα, όπως οι Manowar, οι Savatage ή οι Evanescence, θεωρείται πως ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Πρόκειται για ένα είδος rock opera, διαφορετικό από την τεχνοτροπία των Queen. Είναι μια αμερικάνικη εκδοχή, περισσότερο musical και στη βάση της μουσικής του Phil Spector, με πολλά βαγκνερικά στοιχεία. Πράγματι ο Steinman είναι ο συνθέτης πολλών musical στην Αμερική και στη Γερμανία τα οποία είναι ο κορμός των μετέπειτα album που έγραψε.

1974-1980

Είμαστε στη Νέα Υόρκη αρχές της δεκαετίας του '70 όταν ο Meat Loaf συναντάει τον Jim Steinman πάνω σε ένα musical που ανέβαζε ο δεύτερος. Χρόνια αργότερα το περιοδικό Rolling Stone χαρακτήρισε αυτή τη συνάντηση ως τη σημαντικότερη της ιστορίας της ροκ μουσικής. Οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν μαζί και το '73 ολοκληρώνουν το Bat Out Of Hell (songs by Jim Steinman). O δίσκος εκδίδεται μόλις το 1977, καθώς καμία εταιρεία δεν ήθελε να τον αναλάβει. Ο Steinman γράφει 'αντιεμπορικά'. 9λεπτα τραγούδια, πάρα πολύ δύσκολα, με φόρμα από musical. Κάθε ένα κομμάτι είναι μια ξεχωριστή ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Και όμως όλα μαζί σε ένα μοναδικό σύνολο που όμοιό του δεν είχε παρουσιαστεί. Μόνο ένας άνθρωπος θα μπορούσε να τα σηκώσει φωνητικά όλα αυτά και αυτός είναι ο Meat Loaf. Μία φωνή που θεωρώ την καλύτερη που έχω ακούσει ποτέ. Είμαι σίγουρος πως τέτοιο μέταλλο δε θα ξανακούσω. Δεν είναι απλά ότι ο άνθρωπος μπορούσε να πιάσει 5 οκτάβες. Δεν έχω ξανακούσει μια φωνή τόσο δυνατή, όσο και αισθησιακή. Μπορούσε απλά να την κάνει ό,τι ήθελε. Μοναδική χροιά, ανεπανάληπτη ερμηνεία, μοναδικό αποτέλεσμα. Ανάλυση των τραγουδιών δεν πρόκειται να κάνω εκτός από δύο λόγια στο τέλος για το πως βλέπω εγώ τη μουσική αυτή. Είναι σίγουρο όμως πως Meat Loaf και Steinman αποτελούν το πιο ιστορικό δύδιμο της ροκ. Η περιοδεία του Bat Out Of Hell κάνει πάταγο. To album σπάει όλα τα ταμεία και φτάνει στο νούμερο τρία σε Ευρώπη και Αμερική. Στο τέλος της ο Meat Loaf χάνει τη φωνή του. Κάνει τρεις εγχειρήσεις και στο επόμενο album, που απολαμβάνει τη δόξα του πρώτου, ακούγεται εντελώς διαφορετικά.

1980-1989

Ο λόγος για το Dead Ringer (1981) που πιάνει πρώτη θέση σε Αγγλία και Αμερική αλλά είναι πολύ κατώτερο του Bat Out Of Hell. Όμως ο Meat Loaf βρίσκεται μπλεγμένος με ναρκωτικά και όπλα ενώ η φωνή του με δυσκολία βγαίνει. Η συνεργασία των δύο σταματάει και ο Steinman ακολουθεί solo καριέρα.
Πρόκειται για την πιο παραγωγική εποχή του Steinman. Μετά το Dead Ringer for Love έρχεται το Bad For Good (1981) με φωνητικά του ίδιου, που είναι και ο λόγος που αυτό το album πήγε άπατο. Εν τω μεταξύ, έχει γράψει μουσική για το Small Circle of Friends (1980). Μία ταινία που έμεινε γνωστή για τη μουσική της αφού εκεί ακούγεται για πρώτη φορά το θέμα του Total Eclipse of the Heart του Making Love Out Of Nothing At All, δύο power μπαλάντες που όλοι γνωρίζετε και που ερμήνευσε το 1985 η Bonnie Tyler. Το 1987 ο Steinman συστήνει τις Pandora's Box. Ένα γυναικείο συγκρότημα και γράφει πάνω τους το Original Sin. Ένα πολύ δυνατό άλμπουμ που έχει και την πρώτη (και καλύτερη) εκτέλεση του It's all coming back to me now, το οποίο ερμήνευσε μία δεκαετία μετά η Celine Dion.


Η πορεία του Meat Loaf δεν είναι ίδια. Η φωνή του καλυτερεύει και το 1983 βγάζει το Midnight At The Lost And Found ένα τελείως διαφορετικό δίσκο σε στυλ, περισσότερο προς το country που σημειώνει πολύ χαμηλές πωλήσεις. Οι δύο επόμενοι δίσκοι Bad Attitude (1984) και Blind Before I Stop (1986) έχουν την ίδια κατάληξη. Η φωνή του έχει επανέλθει πλήρως όμως η απουσία του Steinman (με εξαίρεση δύο κομμάτια στο Bad Attitude) είναι μοιραία. Οι δίσκοι πάνε και αυτοί άπατοι. Τα κομμάτια παρα είναι χαζά και η φωνή του Meat Loaf δε μπορεί να σηκώσει όλο το album. Τελικά η καλύτερη δουλειά που έχει κάποιος να θυμάται είναι η ζωντανή εμφάνιση του Meat Loaf και το Live at Wembley (1987). Η φωνή του σπάει κόκκαλα! Ειδικά στο Bat Out Of Hell κανένα όργανο δε μπορεί να τον πιάσει. Τα Χριστούγεννα του 1989 οι δύο καλλιτέχνες συναντιούνται και παλι. Ο θρύλος λέει ότι ο Steinman βρέθηκε παραμονή Χριστουγέννων στην πόρτα του Meat Loaf αγκαζέ με τη γυναίκα του και ένα μπουκάλι κρασί...Εκείνο το βράδυ αποφάσισαν να κάνουν μία δουλειά μαζί..

1989-2000

Το album ετοιμάζεται για τρία χρόνια. Η τελική ηχογράφιση λέγεται ότι έγινε στα κρυφά σε ένα νησάκι του Ειρηνικού. Το 1993 φτάνει στα ράφια το Bat Out Of Hell II: Back Into Hell (songs by Jim Steinman). O δίσκος πουλάει 15 εκατομμύρια σε ένα εξάμηνο και φυσικά πιάνει κορυφή σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία. Εισαγωγή είναι το I would do anything for love, (but I won't do that) (το τραγούδι που άκουσα στο κασετόφωνο της αδερφής μου), η καλύτερη power μπαλάντα που έχει γραφτεί ποτέ, με την πιο δυνατή ερμηνεία. 12 λεπτά μαγείας της μουσικής του Jim Steinman. Αν και τα περισσότερα κομμάτια προέρχονται από το Bad For Good και το Original Sin, ο δίσκος γράφει ιστορία γιατί η φωνή του Meat Loaf ξεπέρασε την απλή διασκευή. Στα παραλειπόμενα του δίσκου αυτού είναι και η επιβεβαίωση πως πρόκειται για το μεγαλύτερο ντουέτο της ροκ. Στα επόμενα ο Meat Loaf βγάζει το Welcome To The Neighborhood (1995) χωρίς τον Steinman, που όμως πατάει πάνω στο στύλ του. Ο δίσκος σημείωνει σχετική επιτυχία κυρίως ως απόηχος του Bat II. Όμως η φωνή του Meat Loaf έχει πάρει την κατιούσα. Βασικά δεν έχει καμία σχέση με τη φωνή του όπως ακούγεται στο Bat II. Ο λόγος είναι πως αυτός ο άνθρωπος δεν προσέχει. Στη σκηνή τα δίνει όλα και όταν δε μπορεί να τραγουδήσει, ουρλιάζει. Όταν όμως έχεις φωνή τενόρου δε μπορείς να τα κάνεις αυτά. Το 1998 βγάζει το The Very Best Of Meat Loaf (1998) που περιέχει δύο νέα κομμάτια από το musical των Andrew Lloyd Webber και Jim Steinman Whistle Down the Wind. Από την άλλη ο Steinman εκτός του πρώτου ανεβάζει το Dance With The Vampires στα γερμανικά στη Βιέννη το 1997.

2001-

Ο μύθος των Bat Out Of Hell κρατάει ακόμα. Το 2001, στο εντελώς άσχετο, είχα συναντήσει τον Klaus Meine των Scorpions, στην περιοδεία τους για το Acoustica και τον ρώτησα.. "Θα υπάρξει Bat out Of Hell 3" ; Μου είχε πει τότε, ότι πραγματικά ακούγεται η φήμη αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο ακόμα. Η αλήθεια είναι οτι ξεκίνησαν να δουλεύουν από το 2001 οι δύο άντρες αλλά η υγεία του Steinman επιδεινώθηκε απότομα, μετά από 3 εμφράγματα και μία καρδιακή προσβολή το project σταμάτησε. O Μeat Loaf επανέρχεται μόνος του με το Couldn't Have Said It Better (2003), ένα δίσκο στο ίδιο ύφος αλλά με χαζά τραγούδια. Η φωνή του είναι ακόμα χειρότερη. Με το ζόρι πατάει πάνω στις νότες, ενώ οι live εμφανίσεις, αν και sold out, είναι μια απογοήτευση.

Το 2005 διαβάζω στα ΝΕΑ (sic) ότι ο Meat Loaf και ο Steinman βρίσκονται αντίπαλοι στα δικαστήρια για τα δικαιώματα της φράσης Bat Out Of Hell. O Meat Loaf θέλει να προχωρήσει στην "επική" συνέχεια των album αλλά ο Steinman δε θέλει πια να τον ακολουθήσει. Τα σενάρια πάνε κι έρχονται, με επικρατέστερο αυτό που θέλει τον Steinman να μην εκτιμάει καθόλου πλέον τις φωνητικές δυνατότητες του Meat Loaf. Μετά από συμβιβαστική λύση ο τελευταίος προχωράει στο Bat Out Of Hell III: The Monster Is Loose (2006) σε παραγωγή του Desmond Child. Ο δίσκος έχει 14 τραγούδια, 7 από τα οποία είναι παλαιότερα κομμάτια του Steinman, ο οποίος όμως δε συμμετέχει καθόλου. Ο δίσκος σημειώνει σχετική επιτυχία κυρίως λόγο του τίτλου του. Φωνητικά ο Meat Loaf υποστηρίζεται από μηχανήματα μιας και δε μπορεί να βρει ούτε μία νότα πλέον. Το αλμπουμ είναι πολύ ασύνδετο παρά τις μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλαν όλοι να το φτιάξουν αντάξιο των προηγούμενων. Προφανώς και δεν είναι. Ο Todd Rundgren βασικός κιθαρίστας και παραγωγός σε όλα τα Bat Out Of Hell συμμετέχει και εδώ, αν και παραδέχεται δημοσίως ότι ο τίτλος χρησιμοποιήθηκε για εμπορικούς λόγους. Ξεχωρίζουν από το album δύο παλιά τραγούδια του Steinman: Bad For Good και Seize The Night ενώ πολύ καλό είναι και το Alive.

Αυτόν τον καιρό ο Steinman ετοιμάζει το musical Bat Out Of Hell το οποίο θα ανέβει στο Λονδίνο στα τέλη του 2010 ενώ ο Meat Loaf έχει έτοιμο τον επόμενο δίσκο του που τον περιμένουμε την Άνοιξη.


Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά είμαι μεγάλος οπαδός του διδύμου αυτού. Τους γνώρισα τος 1998 και έχω όλα τα cd, τα dvd, τα vhs, τα lp... Είμαι ο πιο σκληροπυρηνικός οπαδός τους στην Ελλάδα. Μέσα από αυτούς τους δύο αγάπησα τη μουσική.
Όταν πρωτοάκουσα το I would do anything for love έπαθα την πλάκα της ζωής μου. Ήμουν 14 χρονών και μόλις είχα ανακαλύψει τη χαμένη Ατλαντίδα. Μια μελωδία που μπορούσε να εκφράσει όλα όσα η εφηβεία μου είχε επιβάλει να σκέφτομαι και να νιώθω. Όταν μπαίνεις στην εφηβεία αλλάζεις από μέρα σε μέρα. Τόσο γρήγορα καμιά φορά που δε μπορείς ο ίδιος να ελέγξεις τον εαυτό σου. Μέσα στον πανικό εκείνης της ηλικίας εγώ είχα βρει ένα τραγούδι που μπορούσα όχι μόνο να το καταλάβω αλλά μπορούσε και εκείνο να καταλάβει εμένα. Μία φωνή που τραγουδούσε με τον τρόπο που θα ήθελα εγώ να τραγουδάω. Ένα τραγούδι όπως εγώ το φανταζόμουν να είναι. Σε εκείνο το κασετόφωνο, εκείνο το απόγευμα του 1998 είχα βρει το μονοπάτι για έναν κόσμο τελείως διαφορετικό από αυτόν που ζούσα. Έναν κόσμο που είχα αγαπήσει πριν ακόμα γνωρίσω ότι υπήρχε.

"How would you describe your style of music?"

"I would describe it as feverish, strong, majestic, fun and heroic"

Τη μουσική του Meat Loaf είτε την ακούς και είσαι φανατικός ή απλά δεν την αντέχεις. Ο τίτλος Bat Out Of Hell μπορεί να ακούγεται φρικιαστικός και τα εξώφυλλα να θυμίζουν αυτά από heavy ή death metal μπάντες όμως δεν έχουν καμία σχέση. Το εξώφυλλο μπορεί να φαίνεται ανατριχιαστικό όμως Meat Loaf θα πει κεφτές, ή καλύτερα ρολό κιμάς και είναι το ψευδώνυμο που κράτησε ο Marvin Lee Aday λόγω του πάχους του. Το Bat Out Of Hell όπως και τα περισσότερα μιλάνε για την αγάπη, όπως αυτή αποτυπώνεται σε ένα αμερικάνικο musical τύπου West Side Story. Όλα τα κομμάτια είναι πάνω στο όριο. Φλερτάρουν με την υπερβολή και το κιτς. Αυτό φαίνεται από το Bad For Good το solo άλμπουμ του Steinman που τα είχε όλα εκτός από τη φωνή του Meat Loaf.
Η ηλεκτρική κιθάρα που μιμείται τη μηχανή εμφανίζεται στο Βat Out Of Hell και οφείλεται σε ένα απίστευτο σολάρισμα τoυ Τοdd Rundgren. Εκτοτε γίνεται σήμα κατατεθέν του Meat Loaf με μεγαλύτερη στιγμή την εισαγωγή του Anything for Love. Το δίδυμο δε μπορεί να σπάσει και αυτό φαίνεται και στο Bat II όπου τα περισσότερα κομμάτα επανεκτελούνται και είναι ασύγκριτα καλύτερα με τις πρώτες εκτελέσεις. Με εξαίρεση τη συνεργασία του με την Bonnie Tyler στο Total Eclipse of the Heart ο Steinman δεν έχει βρει άλλον καλλιτέχνη να ερμηνεύσει τα κομμάτια του, τα οποία είναι πολύ δύσκολα και για τις ποπ φωνές που κυκλοφορούν αλλά και γενικά δύσκολα να εκτελεστούν live. Κορυφαία στιγμή του Bat II είναι το Objects in the rear view mirror may appear closer than they are. Είναι κατά τη γνώμη μου το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει ο Steinman.
Σήμερα το Bat Out Of Hell είναι ο τρίτος καλύτερος δίσκος όλων των εποχών. Έρχεται με 45 εκατομμύρια πωλήσεις στην τρίτη θέση μετά το Thriller του Michael Jackson και το Back to Black των ΑC/DC, ενώ είναι το μοναδικό album που έχει γραφτεί εξ ολοκλήρου από έναν και μόνο καλλιτέχνη. Είναι λυπηρό που οι δύο τους δε φαίνεται να θέλουν να συνεργαστούν ξανά. Είναι προφανές ότι κανένας δε θα είχε αναγνωριστεί τόσο, χωρίς τον άλλο. Γι αυτό και ως γνήσιος οπαδός στεναχωρήθηκα για το Bat III και τη γενικότερη κατάντια αυτής της τριλογίας, αν και ο Meat Loaf γνωρίζει ότι δε μπορεί να ξεφύγει από το στυλ της μουσικής του Steinman, το αποτέλεσμα της σολο καριέρας του είναι επιεικώς γραφικό. Γι αυτό και στην Αμερική δεν τυχαίνει σοβαρής εκτίμησης. Οι τελευταίες δουλειές του είναι για γέλια και μιας και οι νέοι δε γνωρίζουν το παρελθόν του, τελικά αυτό πουβλέπουν είναι ένας 60άρης να χτυπιέται , ουρλιάζοντας στη σκηνή. Για μένα αυτά δεν έχουν καμία σημασία. O Meat Loaf και ο Steinman που γνώρισα εγώ είναι μέσα από την κοινή τους πορεία. Δεν έχω καμία διάθεση να τον δω ζωντανά. Θα έχω όμως γνώμη ως πιστός οπαδός μιας μουσικής που μου άνοιξε τόσους πολλούς δρόμους. Μέσω αυτών γνώρισα πολύ καλύτερα τη συμφωνική ροκ και μου άνοιξε ο δρόμος για την κλασσική μουσική όσο και για τη ροκ των Pink Floyd των Queen και των Beatles. Τα τραγούδια αυτά, αν και σπάνια τα ακούω πλέον, πάντα με ανεβάζουν. Είναι μια πολύ προσωπική ανάμνηση που κάθε λίγο και λιγάκι ξεθάβω... Για μένα...

To graffiti είναι από τον τοίχο του δωματίου μου. Το έφτιαξε πριν χρόνια ο ΔΙΑΙΡΕΤΗΣ. Τον ευχαριστώ πολύ.

Καλή Χρονιά αγαπημένη αναγνώστρια...