Στις 5 Σοσιαλισμός!

Με αυτό το καινοτόμο σύνθημα θα ξεκινήσω αγαπητή αναγνώστρια να ξεδιπλώνω τις αιρετικές μου σκέψεις σχετικά με τις εκλογές που προκυρήχθηκαν προχθές από τον πρωθυπουργό. Εκλογές λοιπόν σε ένα μήνα στην καταληκτική μούτζα της βαλκανικής...σε αυτό το γαλατικό χωριό των 'ανυπότακτων' που αντιστέκεται ακόμα και πάντα στους εισβολείς...

Στο ξεκαθαρίζω από τώρα αγαπημένη μου αναγνώστρια γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους: Άν ήμουν στην Ελλάδα θα ψήφιζα ΠαΣοΚ. Ανήκω ιδεολογικά σε αυτήν την παράταξη και είμαι, πως να στο πω να μη με σιχαθείς τώρα, στη βάση του κινήματος. Συνδικαλίστικα στα φοιτητικά μου χρόνια αλλά σύντομα αποχώρησα λόγω διαφωνιών.

Ακόμα θα θέσω τα παρακάτω προαπαιτούμενα:

Η ΝΔ και το ΠαΣοΚ δεν είναι "ίδιοι".
Αγαπητή μου αναγνώστρια, τα δύο αυτά κόμματα κηδεμονεύουν μεταπολιτευτικά τις δύο μεγαλύτερες κοινωνικές παρατάξεις της χώρας μας: τη Συντηριτική και τη Δημοκρατική παράταξη. Η βάση των κομμάτων αυτών είναι περίπου ισοδύναμη (γύρω στο 30%-35% του εκλογικού σώματος) και όσο και να σου φαίνεται παράξενο, δεν είναι αυτή που δίνει την εξουσία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Την εξουσία τη δίνει ο λεγόμενος μεσαίος χώρος - οι αναποφάσιστοι - οι πολιτικά ανέντακτοι. Αυτή η μέρίδα μεταπολιτευτικά πάντα αποτελεί ένα 10%-15% των ψηφοφόρων. Μιας και η ΝΔ και το ΠαΣοκ είναι τα μόνα "κόμματα εξουσίας", ως πολιτικοί φορείς που διεκδικούν αυτοδύναμα την εξουσία είναι προφανές ότι θα έχουν πολλά κοινά αφού απευθύνονται και αντλούν τα στελέχη τους από την ίδια κοινωνία. Από την άλλη πρέπει να θεωρείται εθνική κατάκτηση η κοινή εξωτερική πολιτική και η πολιτική ενωποίηση σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Διάβασε και λίγο τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας και την καταστρεπτική για τη χώρα διχόνοια στα εξωτερικά θέματα, να ξεστραβωθείς (όχι αυτή που πουλάει ο Μπουμπούκος από τα διάφορα τσοντοκάναλα).
Προφανώς λοιπόν τα δύο κόμματα έχουν κοινά χαρακτηριστικά. Αυτό εξηγεί πολλά αντιφατικά που το μυαλό σου, δε μπορεί να καταλάβει. Και που, βέβαια να καταλάβεις! Σου έμεινε καθόλου μυαλό, αφού βλέπεις όλη μέρα Πρετεντέρη και Χατζηνικολάου ή διαβάζεις Ριζοσπάστη και αγοράζεις τα μαξιλάρια και τις ντολμαδιέρες του "902".

Η παθογένια του πολιτικού μας συστήματος είναι τα "κόμματα αντίδρασης".
Εκτός από τα κόμματα εξουσίας (τη διαφορά των δύο τύπων θεωρώ ότι τη γνωρίζεις - ε μη στα κάνω όλα νια-νια) στην Ελλάδα έχουμε και τα κόμματα αντίδρασης. Στην τελευταία βουλή αυτά είναι ο ΣυΡιζΑ και το ΚΚΕ. Πρόκειται για κόμματα τα οποία δεν τους ενδιαφέρει η κατάκτηση της εξουσίας. Δε θέλουν να αναλάμβουν τέτοιες ευθύνες γιατί γνωρίζουν ότι δεν μπορούν. Κατά βάση λοιπόν, είναι άχρηστα στο κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Πιάνουν τα έδρανα της βουλής, τσεπώνουν τις κρατικές επιχορηγήσεις και κάνουν κριτική εκ του ασφαλούς. Δύο ευκαιρίες είχαν να μπούν δυναμικά στο πολιτικό σκηνικό και να παίξουν το ρυθμιστικό τους ρόλο, όπως όλα τα μικρά κόμματα στην Ευρώπη: το 1985 με την αναθεώρηση του Συντάγματος και το 1989 με τη συγκυβέρνηση, όταν μπορούσαν να περάσουν την 'απλή αναλογική'. Αλλά δεν τον έκαναν. Το μόνο που τους ενδιέφερε το 1989 ήταν να κλείσουν τον Ανδρέα φυλακή. Τα δύο μικρά κόμματα δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο από τα ψηφαλάκια, τα ποσοστά και τη βόλεψή τους στο κοινοβουλευτικό μας σύστημα που κατα τα άλλα μάχονται. Περαν αυτού δε θέλουν αν αναλάβουν καμία ευθύνη διακυβέρνησης. Είναι ο πυρήνας της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Αυτό θα το καταλάβεις ξανθιά μου αναγνώστρια όταν καταλάβεις ότι ο Λαζόπουλος κάνει σάτυρα και όχι πολιτική ανάλυση.

Είμαι υπέρ του δικομματισμού.
Θεωρώ ότι είναι η μόνη λύση διακυβέρνσησης, δεδομένης της πολιτικής κατάστασης της χώρας, αν και το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι η εκτεταμένη κομματικοποίηση. Η διαφθορά και η διαπλοκή που γεννήθηκαν ταυτόχρονα με το νεοελληνικό κράτος, δεν αποτελούν πολιτική επιλογή αλλά νοοτροπία. Δεν αλλάζουν με τις τετραετίες και σίγουρα δεν αντιμετοπίζονται με νομοσχέδια (τουλάχιστον η διαφθορά). Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τόσο οι νόμοι, όσο η εφαρμογή τους. Ως εκ τούτου η νομοθετική εξουσία είναι μάλλον ανίκανη να διαχειριστεί αυτό το κοινωνικό πρόβλημα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Ο δικομματισμός μπορεί να εκφράσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη δομή της ελληνικής κοινωνίας.

Η αποχή δεν είναι πολιτική θέση.
Η αποχή δεν είναι ούτε ιδεολογία. Αυτές τις εξυπνάδες να τις αφήσεις αναγνώστριά μου. Η αποχή του τύπου: "είναι όλοι ίδιοι και είναι όλοι κλέφτες και εγώ είμαι η έξυπνη που τους έχω πάρει χαμπαρι και δε θα χάσω εγώ τη μέρα μου στα εκλογικά τμήματα να τους ψηφίσω" είναι καθαρός - πεντακάθαρος - φασισμός. Κόμματα φασιστικά έχουμε, πήγαινε να τα ψηφίσεις. Ρίξτο στη Χρυσή Αυγή ή το Λάος να τελειώνουμε. Ένα σκασμό άλλα κόμματα δόξα τω θεώ υπάρχουν. Υπάρχει και το ΑΚΥΡΟ ή η μορταδέλα βρε αδελφέ. Πήγαινε και ψήφισε ό,τι θέλεις. Αλλά πήγαινε. Αλλίως μη χάνεις το χρόνο σου, σήκω φύγε από το μπλόγκ μου πριν σε πάρω στο κυνήγι. Κάτσε να βλέπεις τηλεόραση από το πρωί μέχρι το βράδυ αφού τόσο ηλίθια είσαι. Χλαπάκιαζε τα τηλεσκουπίδια που σου πετάνε οι συνταγματάρχες-καναλάρχες...παπαγάλιζε από Πρετεντέρη μέχρι Τατιάνα...μη φοβάσαι καλέ...καρκίνος της σκέψης λέγεται η περίπτωσή σου...δε θα πεθάνεις κιόλας. Στο λέω ξεκάθαρα, εκτός από σενα Αλ τσαντιριώτισσά μου, δεν πάει επίσης να ψηφίσει εκείνος που έχει λύσει τα προβλήματά του, ο βολεμένος πολίτης που απολαμβάνει τα δημοκρατικά του δικαιώματα χωρίς να νοιάζεται για τις υποχρεώσεις του. Είναι προφανές ότι 35 χρόνια κοινοβουλευτισμού έχουν φέρει, παρά τα μεγάλα προβλήματα, πρωτοφανή κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στη χώρα. Εν πάσει περιπτώσει αν έχεις κανένα άλλο καλύτερο σύστημα διακυβέρνησης πέρα από το κοινοβουλευτικό, μην το κρατάς μέσα σου, πες στο και σε μας. Αν πάλι νομίζεις ότι η μετεμφυλιακή Ελλάδα ήταν καλύτερη από τη μεταπολιτευτική, δήλωσέ το ξεκάθαρα. Έχεις το ίδιο δικαίωμα όπως και εγώ να δηλώνω το αντίθετο. (Βέβαια στη μετεμφυλιακή Ελλάδα θα το είχες μόνο εσύ το δικαίωμα και όχι εγώ.)

(συνεχίζεται...)