Βίος και Πολιτεία του Σωκράτη (τελευταίο μέρος)

Αφού αυτός ο χαζοβιόλης έχει (όπως λένε οι κακές γλώσσες στη γειτονιά) χαθεί, είπα να αναλάβω εγώ και πάλι αυτό το ιστολόγιο, ο αγαπημένος σε όλες Σωκράτης.

Λοίπον όπως γνωρίζετε πολύ καλά από παλαιότερα κείμενα, είμαι εγωίσταρος και σκατόψυχος γάτος. Δε γουστάρω καμία άλλη γάτα στην περιοχή μου και γενικά που μπορεί να μου χαλάσει τη γαλήνη της ξάπλας μου στους ασορτί καναπές του σαλονιού.

Ήταν λοιπόν που λέτε Φλεβάρης. Και εγώ καθόμουν αραχτός στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση και έβλεπα "So you think you can dance".....Όταν ξαφνικά όρμησαν από την πόρτα...

Ο Μπόμπ Σφουγγαράκης με τον Πάτρικ ; Όοοχι....

Ο Μορφέας με τον αδερφό του...τον περίφημο Ούπσι ή Ραμψι ή Μπαλούρδο.

Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτός ο ασπρογατος έχει τόσα ονόματα...Από τη φάτσα του πάντος είναι προφανές πως πρόκειται για κακοποιό...Όρμησαν λοιπόν στο σπίτι μου και όλη μέρα καθόντουσαν ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΕΓΩ... Τρώγανε το φαγητό μου...πίνανε το νερό μου...και κοιμόοοοντουσαν....

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΟΙΜΟΝΤΟΥΣΑΝ.... Στην επόμενη εικόνα βλέπετε μια ατυχή μας συνάντηση στις σκάλες....

Εφιάλτης σκέτος. Για τον χοντρομπαλούρδο δεν ξέρω πολλά πράγματα...Για τον Μορφέα όμως έχω πολύ υλικό...

Οι πληροφορίες μου λένε ότι πρόκειται για πολύ ύπουλο γάτο...Είναι αγκύρας και περίπου 9 μηνών...Έχει κάνει όλα τα εμβόλια. Το παίζει τσαχπίνης και παιχνιδιάρης για να τον συμπαθούν όλοι...

Όμως όταν μένει μόνος βάζει μπροστά τα σατανικά του σχέδια....Φωτογραφικά ντοκουμέντα τον δείχνουν να ψάχνει τον υπολογιστή και τα σιρτάρια του χαζού αφεντικού μου...














Πρόκειται για τον πιο ύπουλο γάτο..Κρύβεται παντού και συνέχεια περνάει απαρατήρητος...

Και πάντα....μα πάντα....

.....τη βγάζει καθαρή...

Δε θα γλυτώσει όμως...θα τον αποκαλύψω...

Οι γάτες αυτές είναι δικές μου και του περιβάλλοντός μου...Κλικ του ινλάρτζ σε όλες...

Το φωτογραφικό αφιέρωμα ..προφανώς αφιερώνεται στην roadartist και την karyatida...Δύο αγαπημένες κυβερνο-φίλες οι οποίες τρελαίνονται με τις γάτες....

Να είστε όλοι καλά...

Παιχνίδι..δια χειρός

Ύστερα από πρόσκληση της φίλτατης roadartist παίρνω μέρος στο παιχνίδι...

Οδηγίες παιχνιδιού: 1. Γράψε (με το χέρι), 2. Σκάναρε (ή φωτογράφισε…), 3. Πόσταρε

Έχει και άλλους δύο κανόνες αλλά δεν τους γράφω γιατί δε θα τους ακολουθήσω. Οπότε είμαι νομικά τουλάχιστον εντάξει.

Η φράση είναι εδώ και χρόνια αναρτημένη στον τοίχο του σπιτιού μου στην Αθήνα. Την έγραψα από τον πρώτο χρόνο που ήρθα ως φοιτητής και θα την πάρω μαζί μου για να τον επόμενο τοίχο, με το καλό, στην Αμερική. Ένα πράγμα που πάντα με απασχολούσε με τη φράση αυτή είναι αν είναι μία αισιόδοξη ή απαισιόδοξη κουβέντα. Λύστε μου σας παρακαλώ αυτήν την απορεία....

Η φράση αυτή αφιερώνεται σε όσα blogs έχουν κλείσει αυτόν τον καιρό, και είναι πολλά. Κρυφή μου επιθυμία είναι να ξανανοίξουν. Τα παρακολουθώ και δε θα ήθελα να σταματήσουν και να με αφήσουν γεροντοκόρο...

Τα λέμε ξανά σύντομα...

Να είστε καλά.