Είμαι ο Σωκράτης (ο γνωστός σουπερσταρ από προηγούμενο post) και τώρα που το μπλογκ περιτριγύριζεται από γυναίκες και μάλιστα καλλιτεχνικής φύσης είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα να κάνω την εμφάνισή μου για να με λατρέψετε όπως μου αξίζει...
Αναλαμβάνω τη διακυβέρνηση του ιστότοπου μιας και ο άλλος περνάει πολύ δύσκολα και μάλλον θα πεθάνει από καρκίνο ή από πολύ Μπομπ Σφουγγαράκη.
Καιρός όμως να μιλήσουμε για το αγαπημένο μου θέμα. Εμένα !
Με λένε Σωκράτη και είμαι μέλος μιας οικογένειας που είχε από πάντα της γάτες να τις παιδεύει... Ντοκουμέντα υπάρχουν ελάχιστα και οι όποιες μαρτυρίες από συγγενείς και γείτονες αντιφάσκουν... Οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι οι πρώτες γάτες που κατοίκησαν στο σπίτι αυτό ήταν ένα ζευγάρι αδέσποτες (α πα πα πα...)...ο Αστερίξ και η Νταίζη. Αυτά παλιά...το 90-92...επί Μητσοτάκη...
Το μόνο αποδεικτικό στοιχείο είναι μια φωτογραφία με τον βλακάκο που το παίζει έξυπνος και έχει στα πόδια του τον Αστερίξ....Αυτή η φωτογραφία βρίσκεται στο Ηράκλειο και έχει απαγορευθεί η ανατύπωση ή αναδημοσίευσή της από το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου...
Τα δύο αυτά γατιά χάθηκαν σε κάτι διακοπές στην Αγία Πελαγία...Τα πήγανε μα δεν τα φέρανε...Ως φαίνεται βρήκαν ευκαιρεία και γλύτωσαν...Αλλοίμονο σε μενα που με ταίζουν κάθε μέρα κονσέρβα...Ούτε ένα μπον φιλέ κοτζαμ Σιαμέο...
Αμέσως μετά εκείνο το τραγικό καλοκαίρι και ενώ ετοιμάζονταν να πάρουν άλλο γατάκι παραινέβει ο παιδίατρος ο οποίος είπε ότι οι γάτες είναι επικύνδινες για μικρά παιδιά. Κάτι παίζει λέει με τις τρίχες μας και δεν πρέπει να τις καταπιούν... Αμήν Παναγία μου να γλυτώσω...που δε μ αφήνουν να έρχομαι και να τους ξυπνάω όποτε θέλω και να τους δαγκώνω τα πόδια και τα αυτιά...ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΣΙΑΜΕΟΣ ΠΡΑΓΜΑ...
Λοιπόν συνεχίζω...
Οι Γράφες λένε ότι ο αποκλεισμός του γιατρού κράτησε μόνο για 2 χρόνια. Στο μεταξύ λέει τα σκασμένα μεγαλώσανε και δεν υπήρχε τόσο κίνδυνος. Οπότε τα Χριστούγεννα του 94 μπαίνουν σπίτι δύο γατάκια ράτσας...Μια Σιαμέα και ένας Αυτοκρατορικός Περσίας...Η Ήρα και ο Ερμής... Πανάκριβα μεν, τζαμπα δε...Μια γιαγια είχε 2 που ζευγαρώσανε και γέμισε ο τόπος νιανιαρα να θέλουν όλη μέρα γάλα και να κλαίνε και να τα κάνουν δεξιά αριστερά. Οπότε τα πήραν αυτοί και ησύχασαν...
Οι Γραφές συνεχίζουν να λένε ότι η ζωή με τα γατάκια αυτά απέκτησε νόημα...Η Ήρα ήταν τελείως ηλίθια ενώ ο Ερμής πανέξυπνος...Τόσο που δεν τον αντεξαν....Αν και γαλαζοαίματος συνήθιζε να τα κάνει δεξια και αριστερά...τα πίνει νερό από τη λεκάνη του μπάνιου να προσπαθεί να απαφτώσει την Ήρα (ε εντάξει και οι γαλαζοαίματοι το κάνουν αυτό) και πολλά άλλα ασύμβατα με το Σαβουάρ Βιβρ. Όμως τα χρόνια πέρασαν και τα γατιά μεγάλωσαν και η Ήρα εδέχθη εν τέλει τον Ερμή για φίλο και σύντροφο... Παρακάτω μια φώτο από το τελευταίο τους καλοκαίρι μαζί, καθώς παίρνουν το μεσημεριανό τους ύπνο... (Ερμής μαύρος - Ήρα ό,τι απομένει).....
Γιατί τον επόμενο Χειμώνα ο Ερμής έριξε τη σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι... Αυτό ήταν όταν βρήκε ένα ξεσκέπαστο ταψί με κέικ που μόλις είχε ψηθεί....έφαγε το μισό, μετά έκατσε να κοιμηθεί στο άλλο επειδή ήταν ζεστά...και πριν φύγει τα έκανε κιόλας ....!!
Ο Ερμής έφυγε και η Ήρα έμεινε...χαζή και μόνη....Ότι και να πω γι αυτή τη γάτα είναι λίγο...Την πρώτη φορά που βγήκε στο δρόμο την πάτησε αμάξι ! Καλοκαίρι λοιπόν του 99 με τους σεισμούς η Ήρα πεθαίνει ακαριαία από διερχόμενο Ταξί, 6:35 τα ξημερώματα...Αιτία Θανάτου...Υπερβολική Βλακεία!
Τότε αμέσως για να μη στεναχωρηθεί η κόρη της οικογένειας πηγαίνουν και περνουν ένα άλλο γατάκι Σιαμέο επίσης......... ΕΜΕΝΑ!!!!!
Εδώ είμαι 22 ημερών ...και είμαι κουκλάκι ζωγραφιστό !!
Εδώ είμαι 24 ημερών και σε κοιτάζω με το διεθνούς φήμης στωικό βλέμα του Σωκράτη, εξου και το όνομά μου....
Αυτό όμως που πολλοί δε γνωρίζουν για μένα είναι πως τα βράδια φοράω ένα μαγικό κολιέ με μπλε πέρλες και γίνομαι διαγαλαξιακός σουπερ-ήρωας....