Φασισμός.

Με αφορμή την παρακάτω ιστορία θέλω να πω δυο λόγια για το Φασισμό, τον τρόπο που τον αντιμετωπίζουμε και τα λάθη στα οποία πέφτουμε. (Η κουβέντα για μέτρα και τους λόγους λαθρομετανάστευσης δε θα γίνει εδώ.)

-----

Κάτι ξεκαρδιστικό συνέβη τις προηγούμενες ημέρες στη μπλογκόσφαιρα. Οι εκλεκτοί (και σπάνιοι για το επίπεδο της ελληνικής σφαίρας) bloggers ελληνάκι και Old Boy αντελήφθησαν πως μία κυρία χρησιμοποιώντας τους ιστότοπους Verena και Rodos Press αναδημοσιεύε άρθρα τους, βάζοντας το δικό της όνομα (λογοκλοπή). Σε ένα από αυτά τα άρθρα της με τίτλο "Μπορείς να μην υποφέρεις μέσα στα μούτρα μου", η εν λόγω κυρία είχε κλέψει το άρθρο του Old Boy "Το κακό σου" το οποίο υποστηρίζει τον αγώνα λαθρομεταναστών στην Ελλάδα να παραμείνουν στη χώρα κάνοντας απεργία πείνας. Ο τρόπος γραφής του Old Boy ήταν "ειρωνία από την ανάποδη", που λέμε. Βέβαια η μπλογκόσφαιρα δεν έχει τόσο προσεκτικούς αναγνώστες και πολλοί αρχικά μπερδεύτηκαν. Η όλη ιστορία, εδώ.

Το ίδιο απρόσεκτη ήταν και η εν λόγω κυρία (από εδώ και πέρα θα τη λέμε κυρία κατίνα), η οποία όχι μόνο έκλεψε το κείμενο, αλλά μάλλον δεν κατάλαβε την ειρωνία του, οπότε το παρέθεσε κυριολεκτώντας. Το ντεσού της ιστορίας είναι πως ο εκδότης του Rodos Press, με άρθρο του φέρεται να ζητά συγνώμη από τους αναγνώστες για το ότι το κείμενο ήταν υπερβολικά ειρωνικό και πολλοί δεν έπιασαν το ανθρωπιστικό νόημά του (όχι γιατί ήταν κλεμμένο!).

Αυτά τα ωραία συμβαίνουν στο ελληνικό διαδύκτιο.

Πως όμως αντέδρασε το ελληνάκι; Με ένα κείμενο που, προς δυσάρεστή μου έκπληξη, λίγη σχέση έχει με τις θέσεις και τις ιδέες (Φιλελεύθερες- Ελευθεριακές - Μεταρρυθμιστικές- Αντιελληναρίστικες) που πιστεύω πως πρεσβεύει.

Το παρών ιστολόγιο έχει τη βασική Αρχή να συμμαχεί με το Διάβολο όταν ο τελευταίος δέχεται άδικη (κατά τα δικά μου κριτίρια) κριτική.

Το ελληνάκι είπε πως η  εν λόγω κυρία κατίνα εκτός από λογοκλόπος είναι και μία (χαζή) φασίστω που με  εντελώς αντι-αισθητικό τρόπο απαίτησε να μην υπάρχουν λαθρομετανάστες στη χώρα της, και της "ζήτησε" να μην περιφέρεται σε μία κοινωνία που θα μεγαλώσουν τα παιδιά του.

[Όταν λέμε λαθρομετανάστες δεν εννοούμε ένα δύο πεινασμένα παιδάκια. Μιλάμε για τα εκατομμύρια απελπισμένους τους οποίους δε θα μπορούσαμε να απορροφήσουμε ως οικονομία τις καλές μέρες - πόσο μάλλον τώρα].

Στο τέλος έβαλε και ένα πολύ ωραίο βίντεο εναντίων των φυλετικών διακρίσεων (όχι των λαθρομεταναστών). Όταν ρώτησα, αν ο έγχρωμος πρωταγωνιστής του βίντεο είναι λαθρομετανάστης, δεν πήρα, μέχρι τώρα, απάντηση. (spoiler alert)

Δεν έχω λόγω να αρνηθώ πως η σκέψη της κυρίας κατίνας είναι φασίζουσα. Το ελληνάκι όμως έκανε το λάθος που κάνουν πάρα πολλοί απέναντι στο Φασισμό. Οικειοποιήθηκε το βασικό του δόγμα. Διότι ο Φασισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά νοοτροπία. Το ελληνάκι ζήτησε (έστω και μεταφορικά) να μην υπάρχουν στη δική του κοινωνία οι ιδέες της κυρίας κατίνας, γιατί (προφανώς) αποτελούν κίνδυνο για τη δική του Ελευθερία (η αλλιώς την Ελευθερία όπως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται!). Το ίδιο πράγμα βέβαια λέει και η κυρία κατίνα τόσο για τους λαθρομετανάστες όσο ίσως και για τους Φιλελεύθερους (Ελευθεριακούς) πολίτες του λόγου μας. Απλώς το λέει πιο αντιαισθητικά.

Γιατί πρέπει να εισακουστεί το αίτημα του ελληνακίου έναντι της κυρίας κατίνας;

Ο ελευθεριακός δεν (πρέπει να) φοβάται καμία ιδέα. Οι ιδέες δε σκοτώνουν. Οι άνθρωποι σκοτώνουν. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με την ύπαρξη ολοκληρωτικών ιδεών σε μία ελεύθερη κοινωνία. Για να είναι ελεύθερη, άλλωστε, πρέπει όλες οι ιδέες να μπορούν να εκφραστούν.

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το Ναζισμό όπως και με τον Κομμουνισμό. Αν κάποιος θέλει να φαντασιώνεται την αλήθεια της θεωρίας της Υπεραξίας το βράδυ πριν πέσει για ύπνο, ας το κάνει. Αν κάποιος θέλει να φαντασιώνεται τατού με σβάστικες και μούσκουλα μπας και κρύψει το ανύπαρκτο ή άχρηστο πουλάκι του, ας το κάνει. Αν θέλουν να μαζεύονται και να σηκώνουν όλοι μαζι τις αριστερές τους γροθιές ή να χαιρετιώνται ρωμαϊκά ας το κάνουν. Ποσώς με ενδιαφέρει αν χαλάνε την αισθητική σου αφού μπορεί και εσύ να χαλάς τη δική τους!

Προσωπικά το θεωρώ ηλίθιο αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που θα απαγορέψει κάτι τέτοιο. Ούτε θα έπρεπε να είναι το ελληνάκι, ούτε κανένας.

Οι ολοκληρωτικές ιδέες δεν είναι επικύνδινες, είναι ηλίθιες. Δε έχω κανένα πρόβλημα με τις ιδέες. Θα αποκτήσω πρόβλημα με τους ανθρώπους-θιασώτες ιδεών όταν εκείνοι θα αποπειραθούν να τις διαδώσουν-επιβάλουν δια της βίας.

"Κάτσε ρε ξερόλα Λάκωνα! Μα οι φασιστικές ιδέες καλλιεργούν οι ίδιες τη βία! Είναι αναπόφευκτο να την προκαλέσουν. Έτσι, όπως το κάπνισμα προκαλεί Καρκίνο - το ελληνάκι εκφράζει το φόβο πως αυτός και τα παιδιά του είναι παθητικοί καπνιστές".

Τον ίδιο φόβο όμως εκφράζει και η κυρία κατίνα για την ίδια και τα δικά της παιδιά. Τον ίδιο φόβο εξέφραζε και η καλόγρια έξω από Χυτήριο εναντίων μίας θεατρικής παράστασης. Είναι το δικό σου IQ μεγαλύτερo από της καλόγριας και γι αυτό πρέπει οι δικοί σου Φόβοι να έχουν προτεραιότητα σε αυτή την Κοινωνία;

Και ερχόμαστε στο ζουμί της υποθεσης. 

Η διευθέτηση των ορίων ελευθερίας γίνεται με Νόμους την ισχύ των οποίων σεβόμαστε όλοι ως το μέσο για να καταφέρουμε να βρούμε την ισορροπία των ατομικών μας δικαιωμάτων σε συλλογικό επίπεδο. Αυτή είναι και η διαφορά του Φιλελεύθερου (Ελευθεριακού) έναντι του Αναρχικού.

Ο Ελευθεριακός (όπως το ελληνάκι) πιστεύει στην Ισχύ του Δικαίου και όχι στο Δίκαιο του Ισχυρού. Στο δίκαιο του Ισχυρού πιστεύει ο Κολλεκτιβιστής (π.χ. ο Μαρξιστής με το μοντέλο της ταξικής διαστρωμάτωσης της κοινωνίας ή ο Ρατσιστής με το μοντέλο των φυλετικών διακρίσεων).

Συγκεκριμένα τώρα, το ελληνάκι έγινε γνωστό και συμπαθές στην μπλογκόσφαιρα για το πόσο αντι-Ελληνάρας δηλώνει. Τα κείμενά του (πολύ σωστά) στηλιτεύουν το νεο-ελληνικό τρόπο σκέψης απέναντι στο νόμο που τον κάνει λάστιχο και τον εφαρμόζει όπως και όποτε γουστάρει.

Ένας νόμος είναι και αυτός της λαθρομετανάστευσης. Ένας νόμος είναι και ο στρατιωτικός νόμος που φυλάει, με όπλα, τα σύνορα από εξωτερική εισβολή. Αν εγώ για οποιοδήποτε λόγο πλησιάσω ένα φρουρούμενο φυλάκιο, ο φρουρός έχει το δικαίωμα την υποχρέωση να με πυροβολήσει, αν δεν ξέρω το συνθηματικό. Στον Έβρο, είναι γνωστό πως η στρατιωτική περιπολία αποχωρούσε από την περιοχή για να περάσουν τα καραβάνια λαθρομεταναστών, ακριβώς γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να  πυροβολήσουν.

Σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο περί λαθρομεταναστών, όποιος είναι παράνομος σε αυτή τη χώρα δεν μπορεί να λάβει καμία δημόσια παροχή υγείας ή παιδείας δωρεάν, συλλαμβάνεται και οδηγείται στη φυλακή μέχρι να απελαθεί. 

Το ελληνάκι μας λέει πόσο ελληναράς είναι αυτός ο Έλληνας που καπνίζει στα μούτρα του και πόσο γάιδαρος είναι ο Ελληναράς που παρκάρει όπου θέλει. Όμως όταν η κυρία κατίνα ζήτησε (με πολύ αντιαισθητικό τρόπο) μια πιο σκληρή εφαρμογή του νόμου φύλαξης συνόρων, ο τελευταίος Νόμος έγινε λάστιχο για το ελληνάκι και η κυρία κατίνα έγινε κυρία φασίστω.

Μας λέει πόσο παράλογος είναι ο αριστερός αγανακτισμένος συμπολίτης που θέλει τα διπλά και τριπλά εφάπαξ από το δημόσιο με τους φόρους που βγαίνουν από τη δική του τσέπη, αλλά όταν η κυρία φασίστω δε θέλει να πληρώνει από το δικό της πορτοφόλι την φύλαξη των συνόρων, τις επιχειρήσεις διάσωσης του Λιμενικού, τα έξοδα νοσηλειάς από το ΕΣΥ, το αίτημα της έγινε λάστιχο για το ελληνάκι και η κυρία κατίνα έγινε κυρία φασίστω.

"Δηλαδή τι θες ρε Λάκωνα; Να πυροβολούμε άμαχους πεινασμένους ανθρώπους; Άνθρωποι δεν είναι και αυτοί;"

Αν ρωτάς εμένα, εγώ ιδανικά θέλω μία κοινωνία ελεύθερη χωρίς σύνορα για τους μετανάστες. Ελεύθερη διακίνηση ιδεών, κεφαλαίων, ανθρώπων. Όμως, (ευτυχώς για σένα) δεν κάνω εγώ το απόλυτο κουμάντο στην κοινωνία όπως και εσύ (ευτυχώς για μένα) δεν κάνεις το απόλυτο κουμάντο στην κοινωνία.

Πιο ρεαλιστικά θέλω τους παράλογους ή απάνθρωπους νόμους να τους καταργήσουμε. Μέχρι όμως να τους αλλάξουμε προτιμώ απαιτώ να τους τηρούμε και όχι να τους παραβιάζουμε ή να τους κάνουμε λάστιχο. 

Γιατί όπως και να το κάνουμε ο Νόμος είναι κάτι το "ιερό" με την έννοια ότι πρεσβεύει το βαθμό αποτυχίας μίας δημοκρατικής-ελεύθερης κοινωνίας να συνεννοηθεί. Πρεσβεύει δηλαδή κάτι παραπάνω από όλους εμάς και έχει νόημα και αξία μόνον όσο πιστεύουμε στην Ισχύ του και την Ανωτερότητά του. 

Και είναι αυτή ακριβώς η στάση λάστιχο που επωάζει αφ' ενός την αναρχία, αφ' ετέρου το Αυγό του Φιδιού ...Είναι αυτή η στάση που κάνει κυρία φασίστω, την κάθε κυρία κατίνα...

υ.γ.  Ο όρος "Φιλελεύθερος-Ελευθεριακός" είναι για να μην μπερδεύεται ο thinks. :) 

Οπλοκατοχή 2

Και τώρα που το καταλάγιασε το τζέρτζελο... Τώρα που ηρέμησαν τα πνεύματα σχετικά με τις σφαγές στα σχολεία και οι διαπληκτισμοί για την κοινωνία των όπλων και τη δεύτερη τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος... Τώρα που αρχίσαμε να έχουμε εικόνα του τι συνέβη στο Κονέκτικατ, ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το Connecticut είναι μία Πολιτεία με αυστηρή νομοθεσία για την οπλοκατοχή (46η αυστηρότερη στις 50), παρ' όλα αυτά η νομοθεσία αυτή δεν προέτρεψε τη σφαγή στο δημοτικό σχολείο.

"Τότε χρειάζονται πιο αυστηροί νόμοι!"

Είναι αυτή η σωστή απάντηση; 

Πιθανώς Ναι, αν υπήρχε ένας νόμος που να εξαφάνιζε "δια μαγείας" τα όπλα. Κάθε άλλος αυστηρός νόμος, αυτό που κάνει είναι να παίρνει τα όπλα από μία ομάδα ανθρώπων έναντι μίας άλλης.

Είναι πολλά τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούμε στις κουβέντες και αλλού για τα οποία δε γνωρίζουμε τις υποθέσεις που βρίσκονται πίσω από αυτά και τους δίνουν την όποια δύναμη νομίζουμε πως έχουν. Η υπόθεση παραπάνω ήταν το "δια μαγείας" . Δεν υπάρχουν μαγικοί νόμοι όπως δεν υπάρχει ιδεατός κόσμος. Υπάρχει η Πραγματικότητα και η Πραγματικότητα είναι αμίληκτη:

 Αν κάνεις παράνομα τα όπλα, θα τα έχουν μόνον οι παράνομοι.

Όσοι ζητάνε αυστηρότερη νομοθεσία πιστεύοντας ότι έτσι θα μειωθούν οι μαζικές σφαγές ή η βία  λόγω των όπλων απλά αγνοούν τη βασική λειτουργία του Νόμου. Αγνοούν το πνεύμα του Νόμου.

Ο Νόμος, δεν απαγορεύει, για παράδειγμα, να σκοτώσεις κάποιον. Ο Νόμος σου λέει πως αν σκοτώσεις κάποιον θα πάς φυλακή (ή κάτι χειρότερο). Συνεπώς, όταν είσαι έτοιμος να δεχθείς τις συνέπειες του Νόμου, ουσιαστικά μπορείς νόμιμα να τον παραβιάσεις. Αυτό το πνεύμα δεν απαντάται μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε όλο τον Κόσμο.

Ο Νόμος ΠΟΤΕ δεν βελτιώνει μία κατάσταση με άμεσο τρόπο. 

Αν κάποιος θέλει με Νόμο να πετύχει στατιστική μείωση των μαζικών επιθέσεων μπορεί να εργαστεί ως εξής: Συλλέγουμε στοιχεία και κάνουμε στατιστική ανάλυση για να υπολογίσουμε την πιθανότητα, το κάθε παιδί που γεννιέται να εξελιχθεί σε πνευματικά ασταθές άτομο ή εγκληματία, επικύνδινο για την κοινωνία. Από τον πληθυσμό των νεο-γέννητων παιδιών επιλέγουμε μία κρίσιμη μάζα  πληθυσμού και την πετάμε στον Καιάδα, αναλόγως με το πόσο θέλουμε να μειώσουμε την εγκληματικότητα. 

Σου φαίνεται γελοίο; Είναι! Όμως αυτό είναι ένα παράδειγμα απαγορευτικού νόμου, που έχει τη Λογική, αν θες το παιδί σου να μην έχει Καρκίνο, μην κάνεις παιδιά.

Η σφαγή στο Κονέκτικατ, στη Βιρτζίνια, στο Κολοράντο έγινε από πνευματικά ασταθείς ανθρώπους. Ανθρώπους που μέσα στην αρρώστιά τους, ξεπέρασαν τις αναστολές για τις Συνέπειες που έχει η παραβίαση του Νόμου. Αυτό από μόνο του είναι ένα ενδεχόμενο με πιθανότητα στατιστικά αδύνατη να ελεγχθεί από κάποια αυστηρότερη Νομοθεσία.

"Τότε τι να κάνουμε; Να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια; Αν ήταν το δικό σου παιδί;;;"

Ποιος είπε να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια; Το αντίθετο μάλιστα!

Όμως ποιος σου είπε ότι με το Νόμο νομίζεις ότι καταφέρνεις κάτι;

Το επιχείρημα εδώ είναι πως ο Νόμος είναι αναρμόδιος να λύσει μία τέτοια κατάσταση. Η αλήθεια είναι πως σε περιπτώσεις αστάθειας πνευματικής είναι πολύ λίγα αυτά που μπορούμε να κάνουμε ακριβώς γιατί οι παράγοντες που παίζουν κρίσιμο ρόλο είναι μη ελέγξιμοι. Όλη ορθολογική σκέψη του Ανθρώπου είναι σχεδόν αναρμόδια, αφού έχουμε να κάνουμε με πράξεις ενός αρρωστημένου μυαλού το οποίο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.

"Τότε γιατί ζητάμε νόμους;"

Γιατί όλοι κάτι θέλουμε να κάνουμε, αρκεί αυτό να μη μας σηκώνει από τον καναπέ! Όλοι δηλαδή είμαστε έτοιμοι να μειώσουμε την ελευθερία του άλλου αρκεί να μη χαλάσουμε την ελευθερία και άνεση της δικής μας ζωής. Τι θέλω να πω; Η λογική λέει ότι αφού εγώ δεν έχω όπλο (και προφανώς δεν το χρειάζομαι), γιατί να έχει ο άλλος; Λύση άρπα κόλα για να νιώσω καλά με τη συνείδησή μου πως κάνω κι εγώ κάτι δίνοντας εντολή στη δημοκρατική μου κυβέρνηση να αφοπλίσει μέρος των πολιτών.

Αυτό είναι λύση του καναπέ - ειδικά όταν βγαίνει κάποιος Πρόεδρος και λέει "Αναλαμβάνω Εγώ ευθύνη!" Εσύ κάάααατσε στον καναπέ σου, πάτα κουμπάκια και συμφώνησε μαζί μου.

Διότι αν θέλουμε σοβαρά να λύσουμε το πρόβλημα πρέπει να εντοπίσουμε τις πραγματικές ευθύνες, ως πρώτο βήμα για να λύσουμε το πρόβλημα. Ευθύνες αυτές υπάρχουν και είναι ατομικές.

Για παράδειγμα για τη σφαγή στο Κοννέκτικατ φταίει πρωτίστως η Μητέρα και κηδεμόνας που ενώ είχε ένα παιδί με νοητική ασθένεια, εν τούτοις της άρεσε να κάνει και συλλογή όπλων. Δευτερευόντως φταίνε οι γείτονες και η τοπική κοινωνία υπό την προϋπόθεση πως γνώριζαν την κατάσταση και δεν κάλεσαν την Πρόνοια (να λοιπόν ένα νομικό πλαίσιο που υπήρχε και δεν ενεργοποιήθηκε). Τριτευόντως μπορώ να πω πως φέρει ευθύνη το Hollywood που ανταγωνίζεται τον εαυτό του στις ταινίες Βίας, με τις εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών που ανταγωνίζονται η μία την άλλη για το πιο βίαιο βίντεο-παιχνίδι. Αυτό διότι έτσι καλλιεργείται μία κουλτούρα βίας στην κοινωνική ζωή των πολιτών, κάποιοι από τους οποίους ( ενδεχομένως οι πιο αδύναμοι ψυχικά) να πιστεύουν πως οι διαφορές μπορούν να λύνονται με όπλα. Τελευταία στη λίστα των ευθυνών μπορεί να πει η βιομηχανία όπλων.

Όπως ΑΚΡΙΒΩΣ σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τελευταία στη λίστα ευθυνών κατατάσεται η αυτοκινητοβιομηχανία.

Άρα είναι προφανές γιατί μας αρέσει η λύση του Νόμου! Γιατί είναι μία πολύ εύκολη λύση αλλά και διότι βαριόμαστε να κουνηθούμε! 

Βαριόμαστε (ή ακόμα δε θέλουμε) να καταλάβουμε πως έχουμε ευθύνη ως γείτονες ενός παιδιού με προβλήματα, πως έχουμε ευθύνη ως πολίτες μίας Κοινότητας με παιδιά και πως έχουμε ευθύνη να διδάξουμε στα παιδιά μας τους κινδύνους που ενέχουν οι ταινίες Βίας και τα παιχνίδια Βίας.

Είδες πόσο πιο δύσκολη είναι η πραγματική λύση ; Ενώ ψηφίζοντας ένα Νόμο κοιμόμαστε ύσηχα τα βράδια...

Αυτό ακριβώς εξυπηρετούν αυτοί οι Νόμοι : Θρέφουν την υποκρισία μας και την έμφυτη τάση να μη θέλουμε να αναλάβουμε ευθύνες ή να πιστεύουμε πως πάντα κάποιος άλλος φταίει !

Προτιμούμε να παραδώσουμε την Ελευθερία μας (μαζί με τις ευθύνες που αυτή συνεπάγεται) σε κάποιον μεγάλο Ηγέτη (τον οποίο μπορούμε και να τον κατακρίνουμε ολιμερής της μέρας από το twitter και το facebook  - μπας και μας κάνει like καμιά γκόμενα...), από το να κουνηθούμε από τη βολή μας και προσπαθήσουμε για ουσιαστικές λύσεις.

Αυτή η μιζέρια που ανθεί εδώ και μία Μεταπολίτευση στην Ελλάδα δε συνάδει με το Αμερικανικό Πνεύμα και τις Ελευθεριακές Αρχές.

Αν ήταν το δικό μου παιδί ομολογώ πως δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα γιατί δεν έχω παιδιά. Όμως αυτό είναι συναισθηματικό μονοπάτι που δε μου λύνει το πρόβλημα. 

Η απάντηση σε αυτά τα επιχειρήματα η παρακάτω:

Κόντρα στη ματαιοδοξία και το Εγώ μας, η Ζωή τις περισσότερες φορές προχωράει χωρίς εμάς. Βλέπεις, η Ζωή εξαρτάται κυρίως από παράγοντες που δεν ελέγχουμε ή από παράγοντες που νομίζουμε πως ελέγχουμε.

Το ότι ένα παιδί ήταν ψυχικά χαμένο και ζώστηκε με όπλα για να καθαρίσει ένα σχολείο είναι ένα ενδεχόμενο με πιθανότητα απείρως μικρότερη από το να βγει το παιδί μου στο δρόμο και να το πατήσει αυτοκίνητο.

Όπως δε θα ζητήσω να σταματήσουν να κυκλοφορούν αυτοκίνητα στους δρόμους έτσι δε θα ζητήσω να απαγορευτούν τα όπλα ή να απαγορευτούν ταινίες βίας ή τα παιχνίδια βίας. Είναι προσωπική ευθύνη των γονιών και της τοπικής κοινότητας η παρακολούθηση και διαπαιδαγώγιση των παιδιών ΚΑΙ ΟΧΙ της (Ομοσπονδιακής) Κυβέρνησης.

Αφήνω ένα μικρό παραθυράκι για τους ελέγχους ψυχικής υγείας για την απόκτηση όπλου οι οποίοι γίνονται υποχρεωτικοί. Αυτό μπορώ να το δεχτώ αν και νομίζω πως δε θα βελτιώσει τις Στατιστικές. Ελπίζω να κάνω λάθος.

Αν ο πόνος των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους είναι πολύ μεγάλος για να δει αυτή τη διαφορά,  εγώ αυτό θα το σεβαστώ, ακριβώς γιατί ήμουν αρκετά τυχερός να μην είμαι στη μεριά τους. Τίποτα παραπάνω. Τίποτα! 

Multiverse

Στην προηγούμενη ανάρτηση αναφέρθηκα στην ταυτότητα

$$e^{-\pi / 2} = {i^i}$$

η οποία κοσμεί το ιστολόγιο αυτό από την αρχή του Ταξιδιού του. Η ανάλυση που έκανα, στα πλαίσια του ιστολογίου αυτού, ήταν απλά για να συνοδεύσει τις ευχές μου για το 2013.

Οι αριθμοί που κρύβει η πολύ όμορφη αλγεβρική ταυτότητα η οποία είναι το (πιο όμορφο) παιδί της θεμελιώδους εξίσωσης του Euler 

$$e^{i x} =\cos(x) +i\sin(x) $$

$$ x \in \mathbb R $$ 

η οποία συνδέει την Άλγεβρα με την Τριγωνομετρία.

Κάποιος όμως από την παρέα, ενθουσιάστηκε με τους αριθμούς και το πήρε πολύ πιο ζεστά. Ο φίλος blogger Ionnkorr επέστρεψε από τα παλιά (αναστήθηκε δηλαδή) ώστε να μας εξηγήσει  πως η σύγχρονη Φυσική ερμηνεύει τους αριθμούς που απεικονίζει η παραπάνω ταυτότητα, τον τρόπο και τον λόγο που, κατά τους Φυσικούς, αυτό συμβαίνει.

Διαβάζουμε λοιπόν τα σχόλιά του για τη σχέση των αριθμών αριθμών αυτών με την εκθετική συνάρτηση, την αντίστροφή της και την Πολυδιαστατική Φυσική.

______________________

Θα ήθελα να φωτίσω περισσότερο το θεώρημα Gelfond-Schneider από την πλευρά της Πολυδιαστατικής Θεωρητικής Φυσικής. Για την Πολυδιαστατική Φυσική το Σύμπαν δεν έχει 3 διαστάσεις αλλά 12 (ή και περισσότερες). Οι αριθμοί 

$$1, -1, i, \pi, e$$ 
παίζουν έναν κορυφαίο ρόλο στην κατασκευή του Σύμπαντος. Είναι οι "ακρογωνιαίες" Φυσικές σταθερές του. Ουσιαστικά οι αριθμοί αυτοί είναι τα "εργαλεία" που δίνουν την δυνατότητα σε μας τους "τρισδιάστατους Ανθρώπους" του Μακρόκοσμου να αντιληφθούμε (προσεγγιστικά) τις επιπτώσεις, στο Περιβάλλον μας, των άλλων (μη συνήθων) διαστάσεων. 

Ας "φωτίσουμε" πρώτα τον αριθμό "e". Αυτός είναι το "υπομόχλιο" δύο βασικών συναρτήσεων.

$$y(x)=e^{x}$$

(εκθετική)

$$y(x)=ln{x}$$

(λογαριθμική)

Στην Εκθετική συνάρτηση μπορούμε να δούμε 

- το x ως τιμές των Φυσικών Μεγεθών του Μικρόσκοσμου.
- το y ως τιμές των Φυσικών Μεγεθών του Μακρόσκοσμου (του δικού μας δηλαδή)

Άρα η εκθετική συνάρτηση δρα ως "τηλεσκόπιο". Παίρνει τις "μικρές" τιμές των "μικρών" Διαστάσεων του Μικρόκοσμου και τις μεγεθύνει ώστε να τις "δούμε" στον δικό μας Μακρόκοσμο.

Στην Λογαριθμική συνάρτηση μπορούμε να δούμε
 - το x ως τιμές των "μεγάλων" Διαστάσεων του Μεγάκοσμου.
- το y ως τιμές των Φυσικών Μεγεθών του Μακρόσκοσμου (του δικού μας δηλαδή).
Αντίστροφα:
Στην Λογαριθμική συνάρτηση μπορούμε να δούμε 
- το x ως τιμές των "μεγάλων" Διαστάσεων του Μεγάκοσμου.
- το y ως τιμές των Φυσικών Μεγεθών του Μακρόσκοσμου (του δικού μας δηλαδή)

Άρα η λογαριθμική συνάρτηση δρα ως "μικροσκόπιο". Παίρνει τις "μεγάλες" τιμές των "μεγάλων" Διαστάσεων του Μεγάκοσμου και τις σμικραίνει ώστε να τις "δούμε" στον δικό μας Μακρόκοσμο.

Το e είναι ο συντελεστής μεγένθυσης/σμίκρυνσης του "Δικού μας Σύμπαντος".

Αν αλλάξουμε την τιμή του ( e = 2.718281828...) τότε θα βρεθούμε σε άλλο "Παράλληλο Σύμπαν". O Χωρόχρονος, όμως, στο Πολυσύμπαν (= Multiverse) (το δικό μας Σύμπαν είναι ένα γνήσιο υποσύνολό του μέσα στα άπειρα άλλα) δεν έχει μόνο "μικρές" και "μεγάλες" Διαστάσεις ...έχει και "ελλειπτικές" και "υπερβολικές" Διαστάσεις. Για να "δούμε" τις υπερβολικές διαστάσεις το αντίστοιχο "υπομόχλιο" είναι η φανταστική μονάδα "i". Αντίστοιχα εκτός από τις ευθειακές δικές μας "Διαστάσεις" x,y,z υπάρχουν και "καμπύλες" (γωνιακές) διαστάσεις.

Πάλι εδώ έχουμε μια συνάρτηση

$$\phi=\pi r$$

που η αντίστροφή της μετατρέπει τις γωνιακές Διαστάσεις (φ) σε ευθειακές (ακτινικές) διαστάσεις (r) με "υπομόχλιο" προφανώς το "π". Μια διαφορετική τιμή του "π" θα μας πέταγε προφανώς σε ένα άλλο "Παράλληλο Σύμπαν"

Αντίστοιχα ισχύουν για: 

το "-1" που μετατρέπει τις "Δυικές" (dual) Διαστάσεις στις δικές μας

και το "c" (ταχύτητα φωτός) που μετατρέπει τις Χρονικές Διαστάσεις στις Χωρικές (δηλ. στις τρεις δικές μας x,y,z. 

Αφού, λοιπόν, είδαμε την φυσική "επένδυση" των Μαθηματικών Σταθερών που στα Μαθηματικά είναι εντελώς αινιγματικές προχωράμε πλέον στο ίδιο το θεώρημα Gelfond–Schneider.

$$e^{\pi}=(-1)^{-i}$$

δηλαδή

$$e^{\pi} =(e^{i\pi})^{-i}$$ 

Αυτό λέει ότι η μεγέθυνση του " π " (δηλ. της "μονάδας" των Καμπύλων Διαστάσεων είναι αντίστοιχη με τη "μεγέθυνση" του  '' i " (της "μονάδας" των Υπερβολικών Διαστάσεων). Το αποτέλεσμα είναι η σταθερά του Gelfond

$$e^{\pi}=23.140692632$$

που δεν χαρακτηρίζει μόνο το δικό μας Σύμπαν αλλά και όλα τα "ομοειδή" (= "συγγραμικά") Σύμπαντα με το δικό μας.

Άφησα τελευταίο το γεγονός της υπερβατικότητας των π, e, και της σταθεράς Gelfond. Σου είχα γράψει και παλιά ότι αν το π είχε ακέραια τιμή 3 (και Gelfond's constant 24) τότε θα είχαμε ένα απόλυτα "Αξιοκρατικό Σύμπαν" χωρίς "ελαττώματα" και "αδυναμίες επακριβούς μέτρησης". Θα ήταν ένα μονότονο Σύμπαν απόλυτα διαφανές και προβλεπόμενο από τον κάθε ευφυή εγκέφαλο. Όμως, τώρα, με την υπερβατικότητα να μπαίνει μέσα στις Διαστάσεις και να διαβρώνει την "πρόβλεψιμότητα" των Φυσικών φαινομένων ... όλα τα ενδεχόμενα "παίζουν" και τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί. Έτσι ζούμε σε ένα "Συναρπαστικό" Σύμπαν όπου πέραν της Ευφυίας σημαντικό ρόλο παίζει και η Τύχη (και μάλλον και το Χάος).